- 4 Aralık 2015
- 9.882
- 23.463
- 348
- Konu Sahibi choccywhoccydoodah
-
- #81
Aile degil zaten esimin arkadas cevresi
O teyzeler ancak 50 yil sonra falan tarihe karisacak muhtemelen
Aile degil zaten esimin arkadas cevresiHahahaha iyiymiş buda ama anlamışmıdır bilemedim.
Haketti valla yalan yok. Konuşmuyorum,anladım çünkü mevzunun buna evrileceğini hala konuşuyor kadin.
Yalan yok benim ailemden kimse yapmadı,yapamadı bu muhabbetleri,önünü fena kestim ama bu teyzeler yokmu bu teyzeler. Sizede kolay gelsin ne diyim. Zor yani vede can sıkıcı
Ay buda uzun saçlı erkek annelerinin dramı olarak dursun burada.Ayy bende yazıcam oğlumun saçları uzun her gören aa kız mı bu biz erkek sanıyorduk ! Yok efendim aynı kıza benziyormuş (üstünde erkek kıyafeti var mavi, turuncu,sarı hani hiç pembe, mor giydirmedim) :)
Niye saçını kesmiyor muşuz ? Kızmıymış ki bu çocuk ooooo her gören konuşuyor bıktım artık sorana artık he kız deyip geçicem :)
Bi kızım olsun isterdim zaten
Ama diğer oğluma da bunu mütemadiyen yapıyorlardı senelerdir yediler beni
Ay çeneleri durmaz,50 yıl diyorsun kabus gibiAile degil zaten esimin arkadas cevresi
O teyzeler ancak 50 yil sonra falan tarihe karisacak muhtemelen
Benim de çocukluğumdan içimde kaldı öyle şeyler ve hayatımı etkiledi ne yazık ki. Çok kilolu doğmuşum ve annemin sütü de yaramış, doğduğumda beş buçuk kilo altı aylıkken 12 kiloymuşum. Ama annem aşırı yediği için falan değil. 45 kilo hamile kalıp 54 kilo doğum yapmış kadın, daha ne yapsaydı bilmem. Tamamen doğal bir kilo alımı olmuş yani. Sonra altı aydan bir buçuk yaşına kadar bir kilo bile almamışım ama bizim memlekette oturmuş tabi bu artık. Herkes için ben tombul bir bebeğim. "Malaş"ım. O ne demekse artık. Herkes beni ilkokul ortaokulda bile öyle sevdi. Annem çok değil ama babam beni ağlama krizlerine sokana kadar dalga geçmeyi çok severdi. Şimdi o dönemki fotoğraflarıma bakıyorum, incecik bacaklarım varmış, bildiğiniz normal ince uzun bir kız çocuğu. Ama hayatım boyunca hep kendimi şişman sandım. İlk ergenliğe girdiğim dönemler babam bana kilo ver biraz, kadına benzemeye başladın, zayıf olsan böyle olmaz. Çocukta böyle kalça göğüs mü olur falan dedi. İlk vücudumun değişmeye başladığını o zaman farkettim ve hatırlıyorum 12 yaşındayken 30lu bir kilodaydım. Kilolu mu bu? Ben ansiklopediden bakmıştım buna öyle demiyordu, babam öyle şeyler deyince kendime hatırlatıyordum. Yanlışlıkla göğsümün geçerken koluna değmesi sonucu beni niye sütyensiz geziyorsun diye azarlaması sonucu annemin aklına gelebildi artık sütyen takmam gerektiği. Zaten adam gelip anneme yaptığı gibi kalçama şaplak atıyor diye arkamı dönüp duramazdım. Bana seksle ilgili bir şey gibi geliyordu o anlamasam da. Ama kendisi kızına yapabileceğine inanıyordu, ona öyle gelmiyordu herhalde. Babam mutfağa girince tezgaha dönüp durmaz yan falan dururdum, hep gergindim.
Her bayramda tatilde memlekete gittiğimizde amcalak dayılar dedeler babaanne anneanneler hatırlatırdı çocukluk kabuslarımı. Biraz büyüyünce kuzenler başladı. Hep ama hep. Her gittiğimizde her gün her öğünde dalga geçildi. Herkes de çok eğleniyordu.
Sonuç olarak incecik bir kızken ortaokulda falan diyete başladım. Hep de yapamıyorum haliyle. Bir iniyor bir çıkıyor. Bir çok az yiyorum bir çok fazla. Gayet güzelken sonunda 78 kiloya kadar çıktığım dönem oldu. Şimdi daha iyiyim. Ama ne yaparsam yapayım kilom sabit kalmıyor. Çocukluktan beri kötü beslenme, diyetle kafayı bozma olunca metabolizmam mahvolmuş. normal yersem kesin kilo alıyorum. Az yemem ya da protein diyetlerinden yapmam gerekiyor verebilmek için. Şimdi öyle kafayı bozmuş durumda değilim, olgun bir insanım. Ama kafam bozuk olmasa da işte vücut bozulmuş artık. Çocuk nasılsa bir şey olmaz diyorlar ağızları hiç durmuyor, ama asıl çocuk olduğu zaman zarar veriyor o laflar. Büyükler aşabiliyor. Çocuklar aşamıyor.
İnşallah Allah hepsinden çıkarsın bütün o eğlencelerini gülmelerini...
Allah razı olsun sorma ya geçen beni de böyle delirttiler sanırsın fikirlerini soruyoruz.Ay buda uzun saçlı erkek annelerinin dramı olarak dursun burada.
Saçsız doğan bebeklere erkek mi muhabbetiyle kafa kafaya gider bu mevzu.
Sağlıkla büyütün. İllaki bir kulp takılıyor.
Önceki konularını bilmiyorum ama fazla dolmussunuz bunu anladimMerhaba,
Uzun zamandır çok bilmiş yaşlı teyze muhbettine maruz kalmamıstım,oh ne rahatım,çocuk büyüdü derken,olanlar oldu yine.
Dün akşam kızımın arkadaşına hediye almak için avm'ye gittik okul çıkışı.
Hediyeyi ve kızıma oyuncak bebeği aldık,oyuncakçının yakınında avm'nin ortak alanında oturup oyuncağı açıyorduk kızımla.
İşte tamda o anda onu gördüm,uzaktan konuşa konuşa geliyordu,kızıma döndü "aaa benim torunum araba seviyor,sende araba alsaydın ya"dedi,içimden hasbinallah çattık dedim,oralı olmadım. Ama kurtuluş yoktu biliyorum o her ne olursa olsun misyonunu gerçekleştirecekti,adeta bir görevdi,yaşama sebebiydi onun için.
Sonra bana döndü "kaç yaşında"dedi bingo,beklenen soruda geldi. Yarım ağız 4.5 dedim ama hızlı hızlı kutuyu açmaya çalışıyorum,bir an önce çıkmalıyım ordan. Duymadı yada duymamış gibi yapıp 2.5 var mı dedi. Ben yine içimden sabır çektim. Bastıra bastıra 4.5 yaşında dedim. Döndü ne dese beğenirsiniz "büyür inşallah "dedi. Dişlerimi sıktım zira kızımın yanında kimseyle kavga etmemek gibi bir kararım var. Dişlerimin arasından hafifçe kulağına eğilip,kızımın duymayacağı şekilde "Allah sizin gelininize/kızınıza sabır versin,rahatlamışsınızdır herhalde,bugünlük dedim,ha birde boyunuz uzadı mı bunu söyleyince merak ettim"dedim. Neye uğradığını şaşırdi,kalakaldı,ben işimi bitirip kızımıda alıp çıktım.
Kimdi bu diyeceksiniz. Bu kimdi biliyormusunuz? Hepimizin hayatında vardır bunlardan ama komşu teyzedir ama hiç tanımadığınız biri,ama bir misyon yüklenmiştir kendine,herkese umurunda mı değilmi demeden fikrini söyler,çocuğa bile söyler yani o derece.
Benim hiç tanımadığım biriydi,saniyeler içinde oldu bunlar.
Ordan çıkınca kızım"anne ben büyümüyormuyum ki"dedi. Hayır annecim gayette büyüyorsun bak 4.5 yaşındasın artık. Eski giysilerin,ayakkabıların olmuyor hatırlamıyormusun vs diyerek birde kızımı dakikalarca büyüdüğüne ikna ettim,etmeye çalıştım.
Hayır bebekken çok duyardım ay çok minik,ay şoyle böyle diye artık alışmıştım,uzun zamandır duymamıstım ondan herhalde bir tuhaf oluşum. Adeta eski günlere döndüm.
Velhasil kelam ben artık anlayamıyorum bu insanları,fikrini içinde tut,sana sorduk mu yani,nedir bu olur olmaz konuşma merakı?
Boyunuz mu uzuyor,yada madalya mı takıyorlar bunu yapınca ? Amaç ne?
O anne zaten biliyordur evladının nasil olduğunu. Ayrıca belki bir rahatsızlığı var,neden bu kadar düşünmeden konuşmak?
Teşekkür ederim. Evet ama hep iyi niyetlerinden! Ben dikkatli olayım diye.. Bir de büyükler öyle tombiş sevdiğinden beni de seviyorlarmış ondanmış. Bir de tabi çok eğleniyorlardı durduramıyorlardı kendilerini.bu ne biçim aile ya. hadi akraba zulmune alışığız da annenin babanın yaptığı resmen suistimale girer. çok üzüldüm, geçmiş olsun.
Teşekkür ederim. Evet ama hep iyi niyetlerinden! Ben dikkatli olayım diye.. Bir de büyükler öyle tombiş sevdiğinden beni de seviyorlarmış ondanmış. Bir de tabi çok eğleniyorlardı durduramıyorlardı kendilerini.
Ailemi pek sevmiyorum.
Of ya. Cok üzüldüm inanın. Sırf birileri densizlik yapabilsin diye olan çocuklara oluyor. Sonra bu raddelere kadar gelebiliyor. Ne gerek var.? Size destek olup,güzel bir beslenme programı uygulasalardi kiloda almazdınız,bu sıkıntılarıda hala yaşamazdınız. Üzuldüm.Benim de çocukluğumdan içimde kaldı öyle şeyler ve hayatımı etkiledi ne yazık ki. Çok kilolu doğmuşum ve annemin sütü de yaramış, doğduğumda beş buçuk kilo altı aylıkken 12 kiloymuşum. Ama annem aşırı yediği için falan değil. 45 kilo hamile kalıp 54 kilo doğum yapmış kadın, daha ne yapsaydı bilmem. Tamamen doğal bir kilo alımı olmuş yani. Sonra altı aydan bir buçuk yaşına kadar bir kilo bile almamışım ama bizim memlekette oturmuş tabi bu artık. Herkes için ben tombul bir bebeğim. "Malaş"ım. O ne demekse artık. Herkes beni ilkokul ortaokulda bile öyle sevdi. Annem çok değil ama babam beni ağlama krizlerine sokana kadar dalga geçmeyi çok severdi. Şimdi o dönemki fotoğraflarıma bakıyorum, incecik bacaklarım varmış, bildiğiniz normal ince uzun bir kız çocuğu. Ama hayatım boyunca hep kendimi şişman sandım. İlk ergenliğe girdiğim dönemler babam bana kilo ver biraz, kadına benzemeye başladın, zayıf olsan böyle olmaz. Çocukta böyle kalça göğüs mü olur falan dedi. İlk vücudumun değişmeye başladığını o zaman farkettim ve hatırlıyorum 12 yaşındayken 30lu bir kilodaydım. Kilolu mu bu? Ben ansiklopediden bakmıştım buna öyle demiyordu, babam öyle şeyler deyince kendime hatırlatıyordum. Yanlışlıkla göğsümün geçerken koluna değmesi sonucu beni niye sütyensiz geziyorsun diye azarlaması sonucu annemin aklına gelebildi artık sütyen takmam gerektiği. Zaten adam gelip anneme yaptığı gibi kalçama şaplak atıyor diye arkamı dönüp duramazdım. Bana seksle ilgili bir şey gibi geliyordu o anlamasam da. Ama kendisi kızına yapabileceğine inanıyordu, ona öyle gelmiyordu herhalde. Babam mutfağa girince tezgaha dönüp durmaz yan falan dururdum, hep gergindim.
Her bayramda tatilde memlekete gittiğimizde amcalak dayılar dedeler babaanne anneanneler hatırlatırdı çocukluk kabuslarımı. Biraz büyüyünce kuzenler başladı. Hep ama hep. Her gittiğimizde her gün her öğünde dalga geçildi. Herkes de çok eğleniyordu.
Sonuç olarak incecik bir kızken ortaokulda falan diyete başladım. Hep de yapamıyorum haliyle. Bir iniyor bir çıkıyor. Bir çok az yiyorum bir çok fazla. Gayet güzelken sonunda 78 kiloya kadar çıktığım dönem oldu. Şimdi daha iyiyim. Ama ne yaparsam yapayım kilom sabit kalmıyor. Çocukluktan beri kötü beslenme, diyetle kafayı bozma olunca metabolizmam mahvolmuş. normal yersem kesin kilo alıyorum. Az yemem ya da protein diyetlerinden yapmam gerekiyor verebilmek için. Şimdi öyle kafayı bozmuş durumda değilim, olgun bir insanım. Ama kafam bozuk olmasa da işte vücut bozulmuş artık. Çocuk nasılsa bir şey olmaz diyorlar ağızları hiç durmuyor, ama asıl çocuk olduğu zaman zarar veriyor o laflar. Büyükler aşabiliyor. Çocuklar aşamıyor.
İnşallah Allah hepsinden çıkarsın bütün o eğlencelerini gülmelerini...
Onu yaptirsan onada derler kesin kafası üşür diye inan. Yani ayarı yok bu insanların ben bunu anliyorum,asla kata ve zinhar memnun olamıyorlar.Allah razı olsun sorma ya geçen beni de böyle delirttiler sanırsın fikirlerini soruyoruz.
Kendileri koca adam traşı yaptırınca biz bişi demiyoruz.
Doldum diyemem,uzun zamandır denk gelmemiştim. Bebekken çok olurdu umursamazdım acıkçası,anlamıyordu kızım çünkü ama şimdi anlıyor rahatsız oldum.Önceki konularını bilmiyorum ama fazla dolmussunuz bunu anladim
Yok konduramıyor değilim farkındayım ama hiç bir zaman ileri gitmedi hep kendisini kontrolde tuttu. Başka bir insanın kızının göğsü geçerken yanlışlıkla koluna deydi diye o kadar yaygara çıkaracağını sanmam. Etkilendi, kendine kızdı, benden çıkardı. Ben de ergenlik döneminden itibaren kendisine pek dokunmadım. Kardeşlerimle hep yerde boğuşarak oynarlardı, birbirlerini ısırmaya çalışmalar falan (ikisi de benden küçük), onlar oynamaya başlayınca öyle ben odama kaçardım.sevme. sevilcek yanları yok çünkü.
özellikle babanın sözleri ve davranışları.. sen konduramıyosun ama normal bi babanın yapacağı şeyler değil.
Yok konduramıyor değilim farkındayım ama hiç bir zaman ileri gitmedi hep kendisini kontrolde tuttu. Başka bir insanın kızının göğsü geçerken yanlışlıkla koluna deydi diye o kadar yaygara çıkaracağını sanmam. Etkilendi, kendine kızdı, benden çıkardı. Ben de ergenlik döneminden itibaren kendisine pek dokunmadım. Kardeşlerimle hep yerde boğuşarak oynarlardı, birbirlerini ısırmaya çalışmalar falan (ikisi de benden küçük), onlar oynamaya başlayınca öyle ben odama kaçardım.
Zaten büyüyünce akıllansa da küçükken dayak falan da vardı. O yüzden de pek sevmem. Eşim ailebağlarını sever. O görüşmeyelim ailenle bundan sonra dese tamam derim şu an sorunum olmasa da.
Sadece normal davransalardı bile ben kilo almazdım ki. Doktora götürmüşlermiş bebekken zaten. Pirinç unu falan mı veriyorsunuz diye kızmış. Yok sadece anne sütü deyince o zaman atar kendi kendine kilosunu merak etmeyin demiş. Babamın genel şakası.. "İşte o gün bugündür atarsın diye bekliyoruz"Of ya. Cok üzüldüm inanın. Sırf birileri densizlik yapabilsin diye olan çocuklara oluyor. Sonra bu raddelere kadar gelebiliyor. Ne gerek var.? Size destek olup,güzel bir beslenme programı uygulasalardi kiloda almazdınız,bu sıkıntılarıda hala yaşamazdınız. Üzuldüm.
Bazılarına hafif geliyor ama çocuklar etkileniyor.
Geçen yıl kızım 3.5 yaşındaydı. Gel seviyim azıcık diyorum,yüz vermiyor falan. Geldi neyse öptüm kokladım,sonra dediki anne sen beni mıncıklamak için mi doğurdun dedi. Bende gülerek evet,çok sevmek vede mıncıklamak icin doğurdum dedim,şaka mahiyetinde. Sen misin bunu diyen. Kizım bir bozuldu bu lafıma anlatamam. Trip trip üstüne. İki lafın birinde ama sen beni mıncıklamak için doğrumuşsun dedi durdu. Tam 1 sene anlattım,şaka yaptım ben sana,sen benim canimsın,çok seviyorum seni,diyerek zor ikna ettim.
Çoğu teyzeler böyle valla benimde zoruma gidiyor hatta zaten agzinin payını vermişsin bu kadar takılma canımOnu yaptirsan onada derler kesin kafası üşür diye inan. Yani ayarı yok bu insanların ben bunu anliyorum,asla kata ve zinhar memnun olamıyorlar.
Doldum diyemem,uzun zamandır denk gelmemiştim. Bebekken çok olurdu umursamazdım acıkçası,anlamıyordu kızım çünkü ama şimdi anlıyor rahatsız oldum.
Onu yaptirsan onada derler kesin kafası üşür diye inan. Yani ayarı yok bu insanların ben bunu anliyorum,asla kata ve zinhar memnun olamıyorlar.
Doldum diyemem,uzun zamandır denk gelmemiştim. Bebekken çok olurdu umursamazdım acıkçası,anlamıyordu kızım çünkü ama şimdi anlıyor rahatsız oldum.
Haklısınız. Kilonun bu davranışlarla birebir ilgisi vardır. Ben bir dönem cok kilo aldım doğum sonrası ve mutsuzdum,kilo vermek istiyordum ama mutsuz oldukçada yiyordum,haliyle kısırdöngüye girmisti bu durum bir yerden sonra. Ne diyebilirim ki ailenize. Öyle yanliş davranmışlar ki. Umarım bundan sonra çok güzel olur sizin için herşeySadece normal davransalardı bile ben kilo almazdım ki. Doktora götürmüşlermiş bebekken zaten. Pirinç unu falan mı veriyorsunuz diye kızmış. Yok sadece anne sütü deyince o zaman atar kendi kendine kilosunu merak etmeyin demiş. Babamın genel şakası.. "İşte o gün bugündür atarsın diye bekliyoruz"
Yok bitmez. Bu böyle gider. Maalesef her konuda fikir ve bilgi sahibiler!bunu paylasmaktan asla cekinmiyorlar.bana da insanlar yıllardır az yiyosun çok zayıfsın diyolar. 155 boya 45 kiloyum nasıl olayım başka. midem küçük, bi oturuşta 80 kilo insanın yediği yemeği yiyemem ya. kaldı ki çok tokluk hissini asla sevmem, az yerim. napayım. 26 senedir kendimi bildim bileli duyuyorum. şişman olsam bu sefer de şişmansın az ye diyeceklerdi. 55 bile olsam ona da laf edecek bi ton insan çıkardı. anlıyorum seni. güzel cevap vermişsin. ama bu tipler bitmiyor ya bitmiyor.
Bunuda yaşadım ben. Kaşı bile yoktu kızımın değil saç. Erkek mi,kız aa erkeğe benziyor kesin arkası erkek derlerdi. Kusura bakmayın falan demek yok yani.iyi cevap vermissiniz abartma falan yok.
kizimda saclari kisacik her goren teyze erkek mii diyor. ki bence kiz oldugunu anliyorlar mumkun degil pembeli falan..
hayir kiz diyorum. ay ayni erkek tipi var arkasi erkek diyor. yok bi tane daha kiz dogurdum diyorum. olsun olsun(!) 3. de erkek olur diyor
ariza cok hic kafaniza takmayin.
Uzak olmak size iyi gelir.Yok konduramıyor değilim farkındayım ama hiç bir zaman ileri gitmedi hep kendisini kontrolde tuttu. Başka bir insanın kızının göğsü geçerken yanlışlıkla koluna deydi diye o kadar yaygara çıkaracağını sanmam. Etkilendi, kendine kızdı, benden çıkardı. Ben de ergenlik döneminden itibaren kendisine pek dokunmadım. Kardeşlerimle hep yerde boğuşarak oynarlardı, birbirlerini ısırmaya çalışmalar falan (ikisi de benden küçük), onlar oynamaya başlayınca öyle ben odama kaçardım.
Zaten büyüyünce akıllansa da küçükken dayak falan da vardı. O yüzden de pek sevmem. Eşim ailebağlarını sever. O görüşmeyelim ailenle bundan sonra dese tamam derim şu an sorunum olmasa da.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?