Nedense o iş hiç gözüme büyümüyor. Nişanlımın mobilya işi de yapıyor çünkü. Zaten istediğim şeyler de belli. Sadece ortada ev yok. Evi belirledik mi alıp alıp koyucaz inşallah.Valla ben olsam hemen bırakırım.Ne güzel rahat rahat evlilik hazırlıklarınla ilgilenirsin. Biz mobilyayı nasıl seçtik, evi nasıl gezdik, beyaz eşyaları kim aldı hiiiç hatırlamıyorum bile. İşten artan zamanlarda her şey o kadar hengame içinde geçti ki. Fırsatım olsa rahat 3 ay işe gitmez, sadece yeni evimle ve hazırlıklarla ilgilenirdim. Şu an mesela balkonda hala açılmamış koliler de olmazdı.
Yani tabi sen bilirsin ama bence bırakma lüksünün olması bile şahane bir şey.
Aslında bunu da düşünmüyor değilim. Bir işletme açmak ya da online bir şey yapmak. Ama evlenmeden de buna başlamak istemiyorum. Yoğunlaşamam diye düşünüyorum.Neden iş değişikliği yapmıyorsun? Madem bir elin yağda bir elin balda sana küçük bişe açsınlar bu kadar strese girme
Yorum için teşekkür ederimÇalışmak maddiyat ya da kendini iyi hissetmek içindir bana göre. Siz mutsuzsunuz ve parasal sorun da yok. Çalışma hayatından iyice soğumayın. Çıkıp hem yeni iş arayın hem de evlilik için hazırlıklarla ilgilenin. :)
Bence bu şekilde daha çok mutlu olursun bunu düşünmelisin. İnsanın yaptığı işte mutlu olması çokkkk çok önemliAslında bunu da düşünmüyor değilim. Bir işletme açmak ya da online bir şey yapmak. Ama evlenmeden de buna başlamak istemiyorum. Yoğunlaşamam diye düşünüyorum.
inanın eve geliyorum rahatlıyorum.
Çıkış saatini 4 gözle bekliyorum resmen. Evet psikolojimi çok bozdu burası.
Kadınların hepsi öyle cahil muhabbetler ediyorlar ki anlatamam.
Bir yandan da bunu düşünüyorum. Bu insanlar yüzünden neden işimi bırakayım diyorum ama her sabah kalkacak motivasyonu bulamıyorum. Kimseye muhtaç olmadan her istediğimi alıyorum hatta fazlası bile kalıyor.4 ay nedir ki cnm :) ben senin yerinde olsam nikahtan sonra kıdem tazminatını alır öyle çıkardım. Afedersinde 3-5 çapsız konuşuyor diye neden hakkımdan vazgeçeyim? Sıkıntılı bir hamilelik geçirdim ve iş yerinde de ciddi sıkıntılarım vardı. O dönemde bile doğum iznine çıkmadan ayrılmayacağım, kimseye hakkımı yedirtmem dedim. Yedirmedim debebeğimin herşeyinide aldım o parayla. İnsan bunları yapabildikçe çok mutlu oluyor bence.
evlendikten 1 yıl içinde istifa edersen tüm haklarını alabildiğini biliyor musun? yani kıdem tazminatını çalıştığın yer vermek zorunda. bence 4 ay daha dayan evlen tazminatını al ve çık.Merhabalar canım kk kadınları
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Merhabalar canım kk kadınları
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Açıkçası ben bu devirde çalışmayan üretmeyen evde oturan koca-baba parası yiyen kadınlara pek saygı duymuyorum.. Çevremdeki kimsenin de duyduğunu görmedim(tabi bi eğitim alma imkanına sahip olmuş bi mesleği olan kişilerden sözediyorum).. Ha ama diyosan ki bu sadece bu işyeri için geçerli sonra başka bi iş mutlaka yapacağım, o zaman ayrıl dayanamıyosan tabiki sonuçta borcunu ödeyecek bi baban varmış (sakın borcunu nişanlına ödetme gibi bi hataya düşme derim) babalar bu günler için değil miMerhabalar canım kk kadınları
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Yorum için teşekkür ederim
İşten ayrılırsam yeniden işe başlamayı pek düşünmüyorum aslında. Ama en azından 4 ay daha dayansam kimseye yük olmam diye düşünüyorum. Şu saniye işi bıraksam babam borcumu kapatır ama amaç babama boş yere , şımarıklık yapıp ödetmemek.
Bu tip insanlar her yerde malesef, ne ilk ne de son olacaklar...önemsememek en güzeli. Herşeyin gönlünüzce olması dileğiyle...Bir yandan da bunu düşünüyorum. Bu insanlar yüzünden neden işimi bırakayım diyorum ama her sabah kalkacak motivasyonu bulamıyorum. Kimseye muhtaç olmadan her istediğimi alıyorum hatta fazlası bile kalıyor.
Haklısınız sanırım biraz fazla önemsedim bunları.
Sebepler farklı olsa da sonuçMerhabalar canım kk kadınları
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Bende bir tek ben bu sorunu yaşıyorum sanıyordum.Sebepler farklı olsa da sonuç aynı sizinle derdimizin.Sorun şu ki ben de 9 senelik evliyim ve çocuğumuz olmuyor ben de tıpkı sizin gibi çalışma hayatından baya bunaldım,soğudum,bıktım bunun nedeni ise uzun yıllardan beri hep çalışıyor olmam ve bulunduğum ortamın sıkıcı,dedikoducu,stresli bir yer olması ayrıca insanları da bir garip sabahları işe gitmek bana zulüm gibi geliyor orada çok mutsuzum. Yani kısaca çekilecek dert değil.Ama gel gör ki bebeğimiz olmadığı için evde tek de kalamıyorum bir yerden sonra o da sıkıcı oluyor ne yapacağımı bilmez haldeyim.Merhabalar canım kk kadınları
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
Bunu bilmiyordum çok teşekkür ederim ama evlenmeden evvelde ağustosta tatil planladık. Alacağım para da o kadar fazla olmayacaktır.evlendikten 1 yıl içinde istifa edersen tüm haklarını alabildiğini biliyor musun? yani kıdem tazminatını çalıştığın yer vermek zorunda. bence 4 ay daha dayan evlen tazminatını al ve çık.
Açıkçası ben bu devirde çalışmayan üretmeyen evde oturan koca-baba parası yiyen kadınlara pek saygı duymuyorum.. Çevremdeki kimsenin de duyduğunu görmedim(tabi bi eğitim alma imkanına sahip olmuş bi mesleği olan kişilerden sözediyorum).. Ha ama diyosan ki bu sadece bu işyeri için geçerli sonra başka bi iş mutlaka yapacağım, o zaman ayrıl dayanamıyosan tabiki sonuçta borcunu ödeyecek bi baban varmış (sakın borcunu nişanlına ödetme gibi bi hataya düşme derim) babalar bu günler için değil mi
Yani ailem öder her türlü ama sorumsuz gibi olmak istemiyorum.Zaten arabamın büyük kısmını babam verdi. Ben evlenirken onu almayacağımı söyledim (evde kardeşlerim var). o da koyduğunu sana geri vereyim dedi. Babam çok adaletli bir adamdır.Rica ederim ❤❤ Açıkçası ben ailenin size yardım etmesini normal görüyorum. Maddi durum müsaitse şimdi de ileride de destek olabilirler. Yaşınız 20 - 30 ya da 40 fark etmez. Benim de yaza düğünüm var mesela. Ailem maddi anlamda destek olmaya çalışıyor. Onları zorlamayacak şekilde alıyorum. Kendinizi bu anlamda sıkmayın derim. İş konusunda da idare edebiliyorsanız siz bilirsiniz. Ciddi anlamda dert olmasa zaten devam ederdiniz diye düşündüm. O sebeple de ayrılın dedim.
HahahaÇalışmanın maddiyatla hiç bir alakası yok benim için. Sadece para için çalışılsaydı bütün zenginler köşesine çekilmişti. Her ne kadar eğlenceye imkanın bile olsa (arkadaşların da çalışmasa vs )sonsuz olan eğlence bir süre sonra değerini kaybediyor. İş bir şeyle uğraşmak yaratmak kazanmak fikirlerini ileri sürmek, olmadı sıkıcı bir işse bile onu tamamlamak ve bir amaç bence çok önemli.
İnsanlarla uğraşmayı sevmiyor musun?O da güzel Bu 4 ay boyunca onların fikirlerini değiştirmeye ve arkadaşlık kurmaya çalış ,olmadı hadlerini bildir ve mücadele et
Sonra da başka bir iş bak. Çalışma hayatını toptan niye bırakasın? Ha diğer işi bulana kadar dene, biraz işi bırakıp eğlenceli geçiyorsa ve araç olarak da bir amaç aramıyorsan veya bulursan ne güzel.
Ama üç beş kadından dolayı da çalışma hayatını toptan bırakmak zayıf ve küçük düşürücü olur.
Sakın ayrılmayın işinizden.maasiniz benzin parasına gitse bile sigortaniz yatar.baskasinin maasiniz kadar verdiği para da mutlu etmez evde sıkılmaya başladığınızda kendimden biliyorum.sakin...Merhabalar canım kk kadınları
Son zamanlarda çalışmaktan resmen nefret eder oldum. Her sabah işe gelirken öfff yine mi sabah oldu diye uyanıyorum...
iş yerimiz kurumsal bir firma değil. Tahmin edersiniz ki bunun da en büyük etkisi çalışan ilişkilerinde oluyor. Kimse kimseye bir şey öğretmek istemiyor ve sürekli açık kolluyorlar. Hele iş yerinde bir kadın grubu var cidden düşman başına denilecek cinsten. İşleri güçleri birilerini karalamak ve açık aramak. Allahtan aynı departmanda değiliz. İşe arabamla gelmemi bile sorun edecek cinsten kadınlar... Madem durumun var neden çalışıyorsun? Neden babanın yanında çalışmıyorsun? vs gibi saçma sapan yorumları ve bitmeyen soruları olan kadınlar.
Ben her gün böyle mutsuz işe gelince babam bırak işi çalışma ben sana maaşını veririm. Bu kadar zorlanarak işe gitmen yersiz diyor.
Ama bu seferde babama yük olmak istemiyorum. Çalışma hayatına da alıştım , evde ne yaparım bilemiyorum. Kurslara yazılırım diyorum ama kendimi biliyorum ondan da sıkılırım. Ama bu şekilde de nasıl devam edeceğim bilmiyorum.
Diğer bir yandan da nişanlım da çalışma borçlarını hallederiz diyor. Sağ olsun ama ben kimseye güvenerek borç yapmadım ki.(Borç dediğim kredi kartlarım). Zaten ağustos gibi iş yerimden ayrılmayı planlıyorum. Sebebi ise evlenince zaten iş yerim ve evim arası çok uzak olacak. Yani sadece benzinime gidecek maaşım.Ve nişanlımda pek çalışmamı istemiyor , aynı şekilde ailemde. Hemde zaman çoğu borcum bitmiş olacak.Yani 4 ay daha bu şekilde idare etmeli miyim? Yoksa pes mi edeyim?
Gerçekten hemcinslerim yüzünden huzurum kalmadı.
Siz olsanız ne yaparsınız?
Not: Bunu yazmayı unutmuşum. Evleneceğim zaman nişanlım bütün eşyaları alacak. Bende ufak tefek şeyleri almak istiyorum.Babam sağ olsun bunun içinde hesabıma para atacağını söyledi. Yani çeyiz derdim falan da yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?