En büyük mesafe birbirini anlamayan iki kafa arasındaki mesafedir demişler.
Çok aşık değilsiniz sanırım yoksa 2 yıl beklenebilecek bir süre benim açımdan tabi. Herkesin beklentisi farklıdır
Aşık olmasam zaten başlamazdım ki, ayrilmaya da gerek kalmazdı haliyleGenel ve mantıklı fikir gidene kadar bi dur durdugun yerde sanırım.
Herkese merhaba, umarım güzel bi cumartesi günü geçiriyosunuzdur sevgili KK sakinleri. Benim cumartesim de güzel başladı aslında, sevgilimle güzel bi kahvaltı ettim, iç karartıcı havayı takmayıp sapsal sapsal dolaştık, bi de üstüne lokma gömdük (efsaneydi bu arada). Ve simdi oturdum, yarım saat önce öpmeye doyamadıgım adamı terk etmeli miyim diye burada konu açıyorum.
Neyse konuyu daha fazla dagıtmıcam, özet geciyorum.
2 aylık nur topu gibi bi iliskim var. Kötü biten bi önceki ilişkimin ardından gecirdigim ruhsuz, duygusuz ve donuk zamanlarımdan sonra bi seyler hissedebildigim ilk adam, bu nedenle benim için ayrıca özel ve degerli.
Ve bu adam Eylül ayından itibaren burada olmayacak egitim sebebiyle. Zeki, hırslı, tuttugunu koparan biri, tüm bu özelliklerine hayranım, sonuna kadar destekliyorum. Onunla yapmak istedigi seyler arasına girmek gibi bi niyetim asla yok, olamaz da zaten.
Ama ben yapamam. Kendimi tanıyorum. Uzak mesafe iliskisi yürütebilecek bi insan değilim, hiç olmadım.
Gecmis kötü tecrübeme ragmen (evet, aldatıldım) güven meselesi de degil bu, gidip orada kimlerle neler yapacak kim bilir diye sizofrenik buhranlara sürüklenmiyorum. Konu bu olsaydı zaten coktan ayrılmıstım, zahmet edip arkaya da bakmazdım.
Ama bi düşünsenize; hayatlarımız, çevrelerimiz, gündelik sevinçlerimiz ve problemlerimiz tamamen ayrılacak. Bunları birbirimize anlatmak için zamanımız ve iletisim imkanımız ise son derece sınırlı olacak. Yavaş yavaş birbirimizin hayatındaki yerimiz daha soyut bi hal alacak, öyle ya da böyle kopacagız.
Hayır bi de is dolayısıyla sürekli beraberdik, iliski iki aylık belki ama birlikte gecirdigimiz zaman o kadar fazla ki. Simdi onun üstüne görememek, sarılamamak, hic konusmadan bi bakısla bi el hareketiyle anlaşamamak, (ki benim en sevdigim seylerden biri bu, tanıstıgımız ilk andan beri sanki yıllardır birbirimizin her hareketini biliyomusuz gibi konusmadan da anlasıyoruz resmen)
Ben böyle bi şeyi yürütemem, ona gitme zaten demem (ben olsam net giderdim cünkü), bu durumda geriye kalan tek secenek ayrılmak mı?
Duyguların üstüne bi de yasanmışlıklar eklenip iyice bağlanmadan şimdi bitirmeli miyim iliskimi?
Yoksa gittigi yere kadar deyip yaşamalı mıyım? (En azından Eylüle kadar)
Ya da yurutmeyi mi denemeliyim? Onun varlıgının benim icin bi sürü güzel anlamı var ama yokluguyla ya da whatsapp skype basında gölgesiyle diyeyim hadi, ne yapıcam? Nereye kadar devam edebilirim? Ya da o edebilir mi?
açıkçası mesafeler ilişkiye engel değildir . Bizler iki dakika sonramızın bile nasıl olacağını bilmezken fazla mı planlısınız acabaHerkese merhaba, umarım güzel bi cumartesi günü geçiriyosunuzdur sevgili KK sakinleri. Benim cumartesim de güzel başladı aslında, sevgilimle güzel bi kahvaltı ettim, iç karartıcı havayı takmayıp sapsal sapsal dolaştık, bi de üstüne lokma gömdük (efsaneydi bu arada). Ve simdi oturdum, yarım saat önce öpmeye doyamadıgım adamı terk etmeli miyim diye burada konu açıyorum.
Neyse konuyu daha fazla dagıtmıcam, özet geciyorum.
2 aylık nur topu gibi bi iliskim var. Kötü biten bi önceki ilişkimin ardından gecirdigim ruhsuz, duygusuz ve donuk zamanlarımdan sonra bi seyler hissedebildigim ilk adam, bu nedenle benim için ayrıca özel ve degerli.
Ve bu adam Eylül ayından itibaren burada olmayacak egitim sebebiyle. Zeki, hırslı, tuttugunu koparan biri, tüm bu özelliklerine hayranım, sonuna kadar destekliyorum. Onunla yapmak istedigi seyler arasına girmek gibi bi niyetim asla yok, olamaz da zaten.
Ama ben yapamam. Kendimi tanıyorum. Uzak mesafe iliskisi yürütebilecek bi insan değilim, hiç olmadım.
Gecmis kötü tecrübeme ragmen (evet, aldatıldım) güven meselesi de degil bu, gidip orada kimlerle neler yapacak kim bilir diye sizofrenik buhranlara sürüklenmiyorum. Konu bu olsaydı zaten coktan ayrılmıstım, zahmet edip arkaya da bakmazdım.
Ama bi düşünsenize; hayatlarımız, çevrelerimiz, gündelik sevinçlerimiz ve problemlerimiz tamamen ayrılacak. Bunları birbirimize anlatmak için zamanımız ve iletisim imkanımız ise son derece sınırlı olacak. Yavaş yavaş birbirimizin hayatındaki yerimiz daha soyut bi hal alacak, öyle ya da böyle kopacagız.
Hayır bi de is dolayısıyla sürekli beraberdik, iliski iki aylık belki ama birlikte gecirdigimiz zaman o kadar fazla ki. Simdi onun üstüne görememek, sarılamamak, hic konusmadan bi bakısla bi el hareketiyle anlaşamamak, (ki benim en sevdigim seylerden biri bu, tanıstıgımız ilk andan beri sanki yıllardır birbirimizin her hareketini biliyomusuz gibi konusmadan da anlasıyoruz resmen)
Ben böyle bi şeyi yürütemem, ona gitme zaten demem (ben olsam net giderdim cünkü), bu durumda geriye kalan tek secenek ayrılmak mı?
Duyguların üstüne bi de yasanmışlıklar eklenip iyice bağlanmadan şimdi bitirmeli miyim iliskimi?
Yoksa gittigi yere kadar deyip yaşamalı mıyım? (En azından Eylüle kadar)
Ya da yurutmeyi mi denemeliyim? Onun varlıgının benim icin bi sürü güzel anlamı var ama yokluguyla ya da whatsapp skype basında gölgesiyle diyeyim hadi, ne yapıcam? Nereye kadar devam edebilirim? Ya da o edebilir mi?
Şu yorumunu konunun sonuna sabitlesem mi bilemedim, eline sağlık ne güzel toparlamışsınYurtdışı işinde öyle olmuyor panpa giden kişi kalan tarafa ailesine arkadaşlarına ülkesine ve de kendine yabancılaşıyor. Bu burda açılan nişanlım polis doğuya gitti 2 yıl bekledim konusuyla asla aynı değil.
Artı 2 yıldan sonra adamın döneceğinin garantisi yok malum gidenler dönmüyor artık.....konu sahibesine boş yapılıyor burda.
Amerika, Avrupa gibi değil hem yol uzun ve yorucu, hem uçak işi çok pahalı, hem iş güç var, tanıdığım herkes max 1 kere ziyarete gelebiliyor o da yazın. Bu kız bu adamı 2 senede 2 kez görecek. Skype falan da yalan çünkü arada 10saat farkı var.
Eşimle tanıştığımız ilk andan beri sanki yıllardır birbirimizi tanıyormuş gibiydik. 3 yıllık ilişkinin ardından 2 yıldır evliyim.ki benim en sevdigim seylerden biri bu, tanıstıgımız ilk andan beri sanki yıllardır birbirimizin her hareketini biliyomusuz gibi konusmadan da anlasıyoruz resmen
Şu yorumunu konunun sonuna sabitlesem mi bilemedim, eline sağlık ne güzel toparlamışsın
Ben üstüme çöken duygusallıktan derdimi tam anlatamadım mı bilemiyorum, insanlar tutturdu sevmiyorsun da sevmiyorsun. Evet sevmiyorum, zevkine hakaret isitesim var ondan açtım konuyu da.
Daha önce ben de egitim icin yurt dısına gittim, onun ceyregi kadar bi zaman icin hepi topu. Ve yasanan degişimi, yabancılaşmayı, çok sevdigim insanlarla bile yasadıgım iletisim kopuklugunu kendimden biliyorum.
Aynısı ×4 le ona da olacak, normali bu.
Saat farkı ve bilet fiyatları önümüze dağ olacak, Einstein olmaya gerek yok bu kısmı anlamak için.
Geri dönmeyebilir dedigin gibi.
Hayır benim bunlardan çekinmem, nasıl davrancagımı bilememem normal degil mi? Sonunda hepten üzülmektense yol yakınken az hasarla mı atlatmaya çalışsam diye düsünmem evet biraz fevri biliyorum ama çok mu anlaşılmaz yani?
Bi tur sağlam hayal kırıklıgına ugradım, ikinciye korkuyorum diye mi yazsam konunun girisine Cherry ne yapsam
Sen de git kısmına gelince, aslında düsünmedim degil.
Vardı boyle planlarım, ilk gidişim bile bana bi sürü imkan sagladı cünkü. En azından 1 yıllık programlardan bi tercih yapmak ve sonrasında kalıcı olmak istiyordum ama hem ekonomik sebeplerden hem baska nedenlerden çok da emin olamayıp ertelemistim daha önce. Ailemden kopmak da istemedim bi yandan. Memleket ozlemi pek olmaz ama ailem gözümde tüter biliyorum. Burada iş konusunda güzel bi düzen oturtunca da hepten geri plana düstü. Onun yüksek işi belki benim bu hayallerimi canladırmam için bi işarettir.
Eşimle tanıştığımız ilk andan beri sanki yıllardır birbirimizi tanıyormuş gibiydik. 3 yıllık ilişkinin ardından 2 yıldır evliyim.
Bu dediğiniz çok önemli. Konuşmadan da anlaşıyorsanız Skype, whatsapp ile de anlaşırsınız. Bu düşüncelere sahipseniz Yapabilirsiniz diye düşünüyorum. Hem karar vermek için de çok erken. Neler olacağını bilemezsiniz. Bu yüzden bence Eylüle kadar yaşayın ilişkinizi sanki böyle bi ayrılık olmayacakmış gibi.
Bu arada kendinizi sevgilinizin yerine koyun. Bu duyguları hissederken, her şey gayet güzel başlamış ve devam ediyorken sizin yüksek lisans için gidecek olmanız sebebiyle sevgiliniz ben yapamam diyip terketse sizi. Ne hissederdiniz?
Yanildigimi dusunmuyorum. Daha 2 aydir birliktesiniz ve sevgilinizin gitmesine 5-6 ay varken bu 5-6 ayi es gecip 2 senenin muhasebesini yapiyorsunuz.
Bu mu yogun hissettiginiz duygular?
ben esimle iliskimi hep uzaktan yuruttum aldattim mi aldatmadim o beni aldatti mi bilemiyorm bunu his etmedim. soyle soyleyeyim canim konu aldatmak ise sen merak etme kari koca ayni yatakta birbirlerini cok guzel aldatiyor madem iliskidrn memnunsum denemeden bilemezsim en azindan kendine sevgiline sans ver bence suan teknoloji cagindayiz 7 ay kalmis bence 7 ay icin cope atilmaz guzel giden iliski belki kiymetinizi daha iyi anlarisinz hayat senin ben sadece bu tarafini sundum sana canmHerkese merhaba, umarım güzel bi cumartesi günü geçiriyosunuzdur sevgili KK sakinleri. Benim cumartesim de güzel başladı aslında, sevgilimle güzel bi kahvaltı ettim, iç karartıcı havayı takmayıp sapsal sapsal dolaştık, bi de üstüne lokma gömdük (efsaneydi bu arada). Ve simdi oturdum, yarım saat önce öpmeye doyamadıgım adamı terk etmeli miyim diye burada konu açıyorum.
Neyse konuyu daha fazla dagıtmıcam, özet geciyorum.
2 aylık nur topu gibi bi iliskim var. Kötü biten bi önceki ilişkimin ardından gecirdigim ruhsuz, duygusuz ve donuk zamanlarımdan sonra bi seyler hissedebildigim ilk adam, bu nedenle benim için ayrıca özel ve degerli.
Ve bu adam Eylül ayından itibaren burada olmayacak egitim sebebiyle. Zeki, hırslı, tuttugunu koparan biri, tüm bu özelliklerine hayranım, sonuna kadar destekliyorum. Onunla yapmak istedigi seyler arasına girmek gibi bi niyetim asla yok, olamaz da zaten.
Ama ben yapamam. Kendimi tanıyorum. Uzak mesafe iliskisi yürütebilecek bi insan değilim, hiç olmadım.
Gecmis kötü tecrübeme ragmen (evet, aldatıldım) güven meselesi de degil bu, gidip orada kimlerle neler yapacak kim bilir diye sizofrenik buhranlara sürüklenmiyorum. Konu bu olsaydı zaten coktan ayrılmıstım, zahmet edip arkaya da bakmazdım.
Ama bi düşünsenize; hayatlarımız, çevrelerimiz, gündelik sevinçlerimiz ve problemlerimiz tamamen ayrılacak. Bunları birbirimize anlatmak için zamanımız ve iletisim imkanımız ise son derece sınırlı olacak. Yavaş yavaş birbirimizin hayatındaki yerimiz daha soyut bi hal alacak, öyle ya da böyle kopacagız.
Hayır bi de is dolayısıyla sürekli beraberdik, iliski iki aylık belki ama birlikte gecirdigimiz zaman o kadar fazla ki. Simdi onun üstüne görememek, sarılamamak, hic konusmadan bi bakısla bi el hareketiyle anlaşamamak, (ki benim en sevdigim seylerden biri bu, tanıstıgımız ilk andan beri sanki yıllardır birbirimizin her hareketini biliyomusuz gibi konusmadan da anlasıyoruz resmen)
Ben böyle bi şeyi yürütemem, ona gitme zaten demem (ben olsam net giderdim cünkü), bu durumda geriye kalan tek secenek ayrılmak mı?
Duyguların üstüne bi de yasanmışlıklar eklenip iyice bağlanmadan şimdi bitirmeli miyim iliskimi?
Yoksa gittigi yere kadar deyip yaşamalı mıyım? (En azından Eylüle kadar)
Ya da yurutmeyi mi denemeliyim? Onun varlıgının benim icin bi sürü güzel anlamı var ama yokluguyla ya da whatsapp skype basında gölgesiyle diyeyim hadi, ne yapıcam? Nereye kadar devam edebilirim? Ya da o edebilir mi?
İlk andan aynı frekansı yakalayabilmek çok nadir ama çok güzel bi şey gerçekten. Su ana kadar sadece bize özel bi iletisim oldu hep, siz haklısınızdır umarım, sizinki gibi bizde de bu bağ kopmaz.
Bu arada ona doğrudan " sen gidiyorsun ben ayrı yapamam" diyemem asla.
İlk andan aynı frekansı yakalayabilmek çok nadir ama çok güzel bi şey gerçekten. Su ana kadar sadece bize özel bi iletisim oldu hep, siz haklısınızdır umarım, sizinki gibi bizde de bu bağ kopmaz.
Bu arada ona doğrudan " sen gidiyorsun ben ayrı yapamam" diyemem asla. Burada anlattıgım kaygılarımı bile anlatamıyorum ki hevesini kırmaya kıyamadıgımdan.
Hissediyo gerci, gözümden anlıyo biliyorum. Daha çok işin özlem kısmına vurgu yapıyorum öyle zamanlarda anlamasın diye.
Tavsiyeniz ve iyi düsünceleriniz icin cok tesekkür ederim, ani bi ayrılık kararı vermenin dogru bi tarafı yok haklısınız.
Şimdi panpa yorumların çoğu saçma sapan neden dersen tüm vizyonu elinde telefon mesajlaşmak olan, ilişkiyi bu şekilde sanan biri daha farklı yorum yapamaz zaten.
Oysaki hayatta bambaşka değişkenler var sosyal, ailesel, maddi, kariyersel....yurtdışı işi insanı çok değiştiriyor yaşamayan anlayamaz.
Ben 6.yılımdayım. Genel olarak başka toprağa dikilmiş çiçek gibi oluyorsun. Burda yerli biriyle evlenip barklansan, hayat şartların çok çok iyi olsa bile aile, anadil ve ülke özlemin içinde burukluk olarak kalıyor mutlaka. Aileni özlersin haklısın. O yüzden adamla net konuş yazın ben ülkemi ailemi bırakaman senin dönme planın yoksa ben uzun vadede yapamam de diyebileceksen tabi:)
Bir yengeç gördüm sanki, en büyük takım bizim takım diye giris yapasım geldi ozlemisimdenemeye değmez mi sence ? Belli ki çok değer veriyorsun seviyorsun ki kafan karışmış... ben tam 6 yıl uzaktan ilişkiyi yürüttüm çok da güzel gitti o ilişki üniversite zamanımda devamlı yanıma geliyordu ahh o ayrılıklar Yok mu nasıl da zordu ama geçti bitti ve 3.5 yıllık evliyim :) bence şans ver ve akışına bırak 2 yıl hiç de uzun süre değil
Tekrar aldatılmak degil korkum inanın. Ben aldatıldıgımda adam burnumun dibindeydi, bi yandan benimle sevgiliyken bi yandan eski sevgilisiyle bildigin fuckbuddy olmuşlar. Tesadüf eseri bi olay oldu, o olmasa ruhum bile duymazdı. O yüzden aldatılmak tekrar başıma gelecekse onun Amerikada olmasına gerek yok, burada da olur biliyorum.ben esimle iliskimi hep uzaktan yuruttum aldattim mi aldatmadim o beni aldatti mi bilemiyorm bunu his etmedim. soyle soyleyeyim canim konu aldatmak ise sen merak etme kari koca ayni yatakta birbirlerini cok guzel aldatiyor madem iliskidrn memnunsum denemeden bilemezsim en azindan kendine sevgiline sans ver bence suan teknoloji cagindayiz 7 ay kalmis bence 7 ay icin cope atilmaz guzel giden iliski belki kiymetinizi daha iyi anlarisinz hayat senin ben sadece bu tarafini sundum sana canm
Dersin kız niye diyemeyesin gayet romanti bence :) Bak Bihter ne güzel söylemiş:
B0tün zamanların en romantik sahnesi değil mi? Bu sahneyi çok seviyorumİnsanın böyle bakabildipi biri varsa her türlü riski almalı bence. Söylersen en kötü ne olur ki??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?