- Konu Sahibi jaunerouge
-
- #81
Tabiki kavga etmesinler ama kvldeyr saygı göstermek zorunda değil bunu eşine anlatmalı
Tabiki kavga etmesinler ama kvldeyr saygı göstermek zorunda değil bunu eşine anlatmalıElbette öyle , ancak sıkıntılı bir evliliğe çocuk getiren anne babalar öyle kafaları estikçe , ya da olaylar yaşadıkça sürekli kavga edemez, hakları yok.
Taviz verecek ya da bosanacak , yolu yok. Yok gerçekten yok.
Sürekli.kavga ediyorlarmış 20 gündür ve haklı gören yok kadını. Ne yapsın , devam mi etsin kavgaya.
Eşimle konuştum beni zorlamaması için, zaten zoraki samimiyet daha da batırıyor işleri. Umarım bu sefer mesafeli olmama müdahele etmez. Biraz aceleci hemen unutulsun, ortalik düzelsin istiyor eşim; eşime olan sevgimden ve saygımdan alttan aldım hep ama bu sefer kararlı olmam daha makul olur sanırım.
Saygı göstermek de onemli değil zaten yapı gereği hiçkimseye ne olursa olsun saygısızca davranamıyorum. Sadece içli dışlı olmak için beni zorlamasa yeterli. Annesi sonuçta olması gerektiği derece saygım yine olur. Problem kayınvalidemin her defasında ağzına ne geldiyse düşünmeden soyleyip sonra da hiçbir şey olmamışçasına eski samimiyeti istemesi. Bu kavgayı edip sen eltinden kötüsün vs cümleler kurup birkaç gün sonra yine beni ilgilendirmez dememe rağmen eltimin dedikodusunu bana yapması vb davranışları rahatsız edici. Hani yaptıklarının farkında olsa amenna.Tabiki kavga etmesinler ama kvldeyr saygı göstermek zorunda değil bunu eşine anlatmalı
Bu şekilde konuşmayı da deneyeceğim uygun bir zamanda; ama kabullenmiyor annesinin hatalı olabileceğini. Alışmış sanırım annesinin her sinirlendiğinde böyle ne dediğini bilmemesine normal karşılıyor bana karşı böyle davranınca. Çunkü eşime de istediği birşey olmadığında bağırıp çagırarak karşılik veriyor.Size tavrı davranışı değişmezse asla düzelmez. Annenden başla düzeltmeye diyin.
Benim en etkili cümlem şu olmuştu, sen babannen anneni üzdüğünde babanneni sevmeye devam edebildin mi? Ben doldurmasam dahi çocuklarla anneleri arasındaki bağ kuvvetli anlar. Annen baban kendine yaparlar. Torunlarıyla aralarını bozacaklar bu kafayla, annesini sevmeyeni hiç bir çocuk sevmez demiştim. O sözden sonta herhalde bir konuşma yaptı düzeldi bir şeyler
Kesinlikle özel anlardaki olaylar kaziniyor hafızaya. Nikahımızdan sonra da bagirip cagirip cekip gitmişti salonun önünden. Babamı kaybettiğim için üzüntülü olmama bile mana bulmuştu nişanlıyken belli etmiyordun üzüntünü evlenince belli eder oldun diyerekten. Ona da ağır tepki vermeyip yine kibarlikla cevap vermiştim nişanlıyken tam anlamıyla aile olmadığımız için insan içinde yaşıyor acısını diyerek. Ki öyle oluyordu zayıf görunmek istemiyordum evde yalnız kaldığımds bir ben bir de Allah biliyor ne hissettiğimi.Klasik torunu olmuş kayınvalide, benimkide melekti çocuk olana kadar, çocuk doğduğu gün aniden değişti :)
Annem geldi sen de gel yalnız olma dedim kayınpederim il dışındaydı, onu çağıran ben olmama rağmen her gün oğluna beni istemiyor evde ühühühü diye ağladı, oğlunu doldurmaya çalıştı,
Unutulmuyor, özellikle de doğum, hastalık vs gibi olaylarda verilen tepkiler unutulmuyor.
Ama ben açık açık söylüyorum artık, ayıp olmasın durumu kalmadı, çocuğun annesi benim benim verdiğim kararlar neden sorgulanıyor diyorum mesela. Eşine de ki "o senin annen madem her şeyi biliyor ben de bebeğimin annesiyim onun hakkındaki her şeyi ben bilirim kimse karışmasın" de
Benim de tek dileğim zaten bizim ailesi olduğumuzu anlaması. Muhtemelen sezeryan sonrasını ağır atlatmam öncesindeki sancıların getirdiği yorgunluk olmalı. 10.gün dikişlerim alınana dek acısız koltuktan, yataktan kalkamadım. Ama yinede çok şükür ki kendimi zorlayacak azmi verdi Allah da bebeğimle ilgilenebildim.Doğum sancısını saatlerce çekip sonunda zorunlu sezeryan alınan birisi olarak seni çok iyi anlıyorum üzerindeki yorgunluk bir yana bir de dikiş ağrısı eğilip bebeğini bile alamama durumu çok zor gerçekten. Yeni doğmuş bebiş tabi ki annesinin koynunda kalacak, bilmediği bir yerde ve anne kokusunu alıp rahatlamak isteyecektir. Kayınvalide yersiz yersiz saçma sapan hareket sergilemiş, bebek senin değil mi bile isteye vermeye de bilirsin kime ne. Ben doğum yapalı 11 ay oldu hala daha o doğum gününde çektiğim açıkları hatırlayınca kötü olurum sizin bir de üzerine böyle bir olay eklenmiş sonuna kadar haklısınız. Eşinizin size karşı anlayışlı olması gerekiyor siz hala lohusasınız ve bebeğinin annesisiniz. Annesinden ayrı bir ailesi olduğunu kavraması gerekiyor.
Zaten alışkanlık haline gelmiş ki birkaç defa benzeri olaylar yaşanıp bu olay ile daha da çirkinleşti durum. Ben de tavrımı ne kadar sert koymak istesem de kısır döngüye giriyor o yüzden yazıp farklı görüşleri görmek istedimDoğum sancısı çeken. Ameliyata giren. Aylardır Hormonları altüst olan sizsiniz.
yine alınganlık yapan havasını atan başkaları olmuş. Düşüncesizlik etmişler. Siz alttan alın huzurunuz kaçmasın . birdaha aynı şekilde davranacaklar mı gözlemleyin. Size böyle davranmayı alışkanlık haline getirmesinler. Aynı davranışlar tekrarlanırsa tavrınızı çok sert birşekilde koyun.
Maalesef ne kadar uzak durmak istesem de olmuyor sorun da burada başlıyorBu kvde çocuk gibi davranmış eşiniz de annesini savunmaya girişmiş kvden uzak durmanın bir yolu yok mu?
Kesinlikle katiliyorun en azindan bebeginiz ve sizin huzurunuz icin deneyin birsey kaybetmezsiniz ayrica allah anali babali buyutsun21 saat sancı sürecinde elbette ki aç karınlarını doyurmaya gidecekler, dönüşümlü gitselermis iyiymiş ancak bu kötülük değil.
Duş almaya gitmiş,yarım saatliğine . Ilk günden itibaren yalnız bakan anneler var, yarım saat çok değil.
Kapıyı açmak zorunda değilsiniz gelen kişiye.
Loğusasiniz çok hassassiniz, o içinde de belki de gerçekten vermek istemezdiniz bebeği ve bunu hissetmiş olabilir kv.niz.
Bundan dolayı gönül koymuştur.
Yanınızda size destek olmak için var, minnet duymalisiniz. Yalnız kalamıyorum diye söylenip yanınızda olduklarında da şikayet etmemelisiniz.
Illa ki sorunlar çıkıyor çünkü. Evet alttan alsaydilar güzel olabilirdi ancak o an neler yaşandı, siz nasıl tepki verdiniz bilemiyorum.
Ayrıca size tavsiyem hasret gidermek için 3 4 saat kucağınızda tutmayın bebeğinizi. Sonra çok pişman olursunuz , yatağına alisamadiginda.
19 gün olmuş. Ufak bir tatsızlık olmuş ve bitmiş. Isıtıp ısıtıp durmayın.
Eğer o bebeğin dünyaya gelmesine karar verdiyseniz ona huzurlu bir ortam borclusunuz.
Dolayısıyla çok fazla fedakarlık yapmalı anne baba. Yaşananları buyutmemeli ve unutmayı ogrenmelisiniz.
Oldu bitti. Şimdi annesine de güler yüzünüzü eksik etmeyin, eşinize de açmayın konuyu bir daha.
Illa içinizde kaldıysa annesiyle güzelce konuşun duygularınızı.
Bu dediklerimi yapıp yapmamak , huzurlu olup olmamak sizin elinizde.
Bu durumu unutmayıp ne yapacaksınız ; her gün kavga edince ne geçecek elinize ?
Amin, amin, bende...hadi ben kız dogurdum diye kıymet vermediler
sen erkek dogurmuşsun gene yaranamamışsın ben güzzelimm,
allah karısını korumayı bilmeyen , o kocaları allaha havale ediyorum ,
en başta benım kocamı ,
Klasik torunu olmuş kayınvalide, benimkide melekti çocuk olana kadar, çocuk doğduğu gün aniden değişti :)
Annem geldi sen de gel yalnız olma dedim kayınpederim il dışındaydı, onu çağıran ben olmama rağmen her gün oğluna beni istemiyor evde ühühühü diye ağladı, oğlunu doldurmaya çalıştı,
Unutulmuyor, özellikle de doğum, hastalık vs gibi olaylarda verilen tepkiler unutulmuyor.
Ama ben açık açık söylüyorum artık, ayıp olmasın durumu kalmadı, çocuğun annesi benim benim verdiğim kararlar neden sorgulanıyor diyorum mesela. Eşine de ki "o senin annen madem her şeyi biliyor ben de bebeğimin annesiyim onun hakkındaki her şeyi ben bilirim kimse karışmasın" de
Bana olay bebegin dogdugu gün patlak vermis ama sorun cok daha oncesine dayaniyor gibi geldi.Esinizle beraber corbaciya gitmeler felan normal degilmis zaten sizin yaninizda biri kalmasi gerekirken sirf sizi konusmak icin beraber takilmislar kisacasi bilenmislernis size zaten ana ogul.Bebek vermedi de bahaneleri olmus.Ben böyle algiladim kayinvalideniz sizi devamli esinize kotuluyor ve esinjzde ona inaniyor.Bugun konu bebek vermedi olur yarin baska bir sey.
Tekrar söylüyorum ilk hafta bebegin gazı olmaz (nokta)
Bebegi 2 saatte bir emzirmemin sebebi kilo alması için 4.aya girdimizde kendi uyanmasini beklerim ama şimdilik boyle devam ediyorum
Bebeğin midesi ne kadar ki tüm gece tok tutsun onu
Iyikide anlattiğim gibi yapmişim bebegimin maşallahı var 3 aylık olmasina rağmen bayaği bi önden gidiyor 5,6 aylik zannediyor herkez
Kaynanam çocuklarına karşi hep müdaheleci bir tutum sergiliyordu zaten tabii ki önceden de istediği olmayınca eser gürlerdi. Oğullarınin ayrı bir yuvasi olmasini kabullenemiyor sanırım. Eşimle evlenmeden önce eşim evde onunla çok vakiy geçirirmiş birlikte tv izlerlermiş falan, kayınbabam yemeği yer yemez kahveye gittigi için o ilgiyi oğullarından bekliyor sanırım.Bana olay bebegin dogdugu gün patlak vermis ama sorun cok daha oncesine dayaniyor gibi geldi.Esinizle beraber corbaciya gitmeler felan normal degilmis zaten sizin yaninizda biri kalmasi gerekirken sirf sizi konusmak icin beraber takilmislar kisacasi bilenmislernis size zaten ana ogul.Bebek vermedi de bahaneleri olmus.Ben böyle algiladim kayinvalideniz sizi devamli esinize kotuluyor ve esinjzde ona inaniyor.Bugun konu bebek vermedi olur yarin baska bir sey.
Kadınin en buyük düşmanı yine kadın diye boşuna demiyorlar. Beni en iyi anlaması gereken kendisi iken en çok zarar vermek isteyen de kendisi maalesef. Çok iyi niyetle yaklaştım benim yaptığımı yapmamıştır belki de çogu gelin ama fazla iyi niyetin de karşıliği iyi olmuyor maalesef. Oğlunun düşünmediği kadar ben duşündum çoğu zaman maddi manevi olarak.Zaten sıkıntı da burda. Çocuk olana kadar kendilerini hep annelikleriyle yücelttikleri için gelin de anne olunca ne yapacaklarını şaşırıyorlar. Ayrıcalıkları kalmıyor yani. Çocuğum olana kadar nenim kv nin sözü ' anne olunca anlarsınız' dı.
Tabii ki olması gereken ya odaya paket servis alınır ya da teker teker gidilirdi. Doğuma gelmesini ben istememiştim zaten stres yapmama sebebiyey verecek diye ama zorla gelmek istedi. Eşim normalde çok ilgilidir bana karşı onun yaninda çekindi hayal ettiğim doğum öncesi anlar hayalde kaldı açıkçası. Videolarda falan doğum öncesi eşleriyle yürüyordu erkekler ,psikolojik destek falan cabası benim de öyle olur diye hayal etmiştim eşimin desteğiyle kolay bir şekilde normal doğum yaparım diye düşunuyordum. Kontrollerde normal doğuma çok uygun olduğum soylendi neden böyle oldu anlamadım 4cmde kaldı açıklık. Stres etkiliyor mu acaba?Bem de yalnız bırakmamalılardı diye düşûnüyorum. O gün de çorba değil de paket servisi olan bişey isteselersi odaya. Kafeteryada yerlerdi birer birer. Ya da tek tek çıkıp yenebilirdi.
Yolu yok arkadaşım, ya arayı düzeltecek ya da boşanmaya kadar gidecek.
20 gündür kavga ediyormuş , ne geçiyor eline ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?