Sizlere anlatacağım bu konuyu, kimseye açamıyorum. Düğün hazırlığı içindeyim. Nasip olursa önümüzdeki yazı bekliyorum. Sizi biraz para hesabına boğucam, şimdiden kusura bakmayın.
Ben 2 sene boyunca ayda 1.000 TL bir kenara koydum. Şimdi o parayı düğün zamanı kullanıcam. Nişanlım ise araba aldığı için bu paraya katkı yapamıyor. Sadece 5.000 TL katkısı olacak. Çünkü şuan kredi ödüyor. Arabayı da sıfır aldı.O da ayda 1000 TL den fazla arabaya ödüyor. (Arabada benim de payım olacak, buraya kısa bir not düşüyorum, zira sayfalarda defalarca açıkladım)
İlk başlarda bu durumu kabullenemedim, olmaz dedim. Ancak bu seferde, biriktirdiğim parayı düğüne harcayalım, evlendikten sonra arabayı alalım dedi. Baktım aynı hesap olacak, iyi madem dedim arabayı alsın. Uzun lafın kısası kendi düğünümü kendim yapıyorum kızlar. Ama içime sinmiyor bir türlü. Çok mu paragöz davranıyorum böyle şeyleri hiç düşünmeden para hesabı yapmamalı mıyım, yoksa çok mu safım, erkek tarafının görevini kendim üstleniyorum?
Söz yapıldı, tüm söz masraflarını ben karşıladım bir nebze. Çikolatam, çiçeğim herşey o paradan alındı. Ailesi oğlunun ödediğini zannediyor tabi. Bende utancımdan, gururumdan söyleyemedim aileme, paylaşamadım bu durumu. Ailesi 2 tane bilezik taktı, masrafları o işte. gelinlik, damatlık vs. bütün masraflar o biriken paradan yapılacak.
Bir de o biriken paradan 3000 TL ailesine gönderdi, ihtiyaçları varmış. Ailem zaten altın alacak bize dedi, ses etmedim.
2 düğünüm olacak. Her iki tarafta. Ailelerimiz kendi tarafındaki düğünü karşılayacak. Eşya almayacaklarmış onun yerine altın alacaklarmış ama ne kadar olur bilemiyorum. Aslında ne kendi ailemden ne de onun ailesinden bir şey beklemiyorum. Çalışıyoruz, kendimiz yaparız. Ama sanki bir gelin olarak, üzerime çok fazla yük aldım gibi geliyor. Kafam çok karışık anlayacağınız.:44: