- Konu Sahibi yagmurlu333
-
- #961
CReSS_34 harika bir yazı. bende boşanalı henüz 1 yıl olmadı ama bana bile ilaç gibi geldi.
Koni sahibinin derdi basindan asmis bir de kadinca kaprislerle bunaltmasak daha iyi olmaz mi?Ben başta sana inanıp fikirlerimi yazmıştım. Keşke hiç kendimi yormasaymışım, senin için üzülmeseymişim. Anlattıkların doğru olsa bile yukarda benim için yazdıklarından sonra... benim nasıl biri olduğumu bilemezsin ama senin nasıl bir insan olduğun ortada sayfalarca okuduk yazdıklarını....neyse dahada bi şey demiyeceğim, ne tartışmak nede seviyene inmek istemiyorum.
Biz konu sahibiyle sorunumuzu hallettik. İkide bir böyle araya girilmese daha iyi olmazmı?Koni sahibinin derdi basindan asmis bir de kadinca kaprislerle bunaltmasak daha iyi olmaz mi?
Ellerine saglik. Durumu cok guzel ozetlemissin. Simdi yagmurlunun yapacagi tek sey ayaga kalkmak. O zamankuslarin sesini duyabilir, gokyuzundeki bulutlari farkedebilir. Suanda kendi karankuginda. Biraz daha zamana ihtiyaci var. En dibe inmeden yukari cikilmiyor. Once biraz yasini yasasin. Umarim o da benim gibi zamanla disarda da bir hayat oldugunu gormeye baslayacaktir. Ha gayret yagmurlu. Bizler hep yanindayiz. Ne zaman istersen hep burdayiz. unutma ayni acilardan gectik biz. Ayni seyleri yasadik cogumuz. O yuzden seni cok iyi anliyoruz. Allah yardimcin olsun.Konu başlığınızı birkaç saat önce gördüm ve ilk birkaç sayfasını okuduktan sonra aklımda direkt eşinizin tavırlarından bu işin sonuna dair bir fikir yürüttüm, kendimce olayların analizini yaptım yorumladım vs. Evde yatılı misafirim olduğu için de forumdan çıktım ama herkes yatınca dayanamayıp tekrar girdim konuya ve gelişmeleri merak edip çoğu sayfayı tek tek okudum. Maalesef ki aklımdan geçenlerin büyük oranda gerçekleştiğini görmek yine de beni üzdü
Son gelişmelere doğru okudukça size (içimden) sırasıyla şunları yazmayı düşünmüştüm ...
( NOT: Bu saatten sonra yazsan ne fayda diyebilirsiniz içinden ama amacım kesinlikle bilmişlik taslamak değil burada. Sadece insan bazen tam ortasındayken objektif değerlendiremeyebiliyor olayları . Ben sadece dışarıdan bir gözün bakış açısından size ayna tutmak amacıyla yazdım)
1- Eşinizin hal ve hareketlerinden ilk aklıma gelen başka birinin varlığı idi.
2-Ayrılmak istediğini söylemesine rağmen ondan vazgeçmedikçe emin olun size olan vicdanı daha da katılaşacak ve kızgınlığa dönüşecekti. Çünkü böyle bir durumda siz ondan vazgeçmedikçe onun gözünde "onun mutlu olma yolunda aşılması gereken en büyük engel" konumuna düşüyordunuz ve bu da size karşı daha da acımasız tavırlar takınmasına ortam hazırlıyordu. Sizi daha fazla aşağılayarak, ezerek, psikolojik baskı ile kendini sizden soğutma yolunu seçti sonuç olarak... Ki eve gelmemesi de bunun başka bir yolu idi. Ayrıca günler sonra gelip de "eee naaptın? düşündün mü? diye sorması da bunun en bariz delili değil miydi? ...Kısacası ilk hedef boşanmayı sizin "gündeminize" almanızı sağlamaktı...
3- İçiniz rahat olsun ki bu saatten sonra siz ne yaparsanız yapın bu evliliği kurtarmak sizin elinizde değildi malesef...Karşı taraf sizi mutluluğun değil mutsuzluğun anahtarı olarak görüyordu nihayetinde...
3- Bu evliliğin bitmesindeki en önemli etkenin başka bir kadın olması gerçeğini size boşanmanın sonuna kadar itiraf edememesinin nedeni de maalesef sizi üzmek istememesi değil, eğer öğrenirseniz ona kinlenir ve bu boşanmayı daha da zorlaştırırsınız korkusuydu. İlk hedefe ulaşılmıştı nasılsa...Boşanma artık gündeminizdeydi. Sıradaki hedef ortalık karışmadan boşanmanın gerçekleşmesiydi. Ayrıca bu konuda eminim ki diğer bayan da ona yol göstermiştir. Ki bir kadın , hemcinsinin böyle bir durumda aklından geçebilecekleri az çok tahmin edebilir. Başka birinin varlığını öğrenen bir kadının içgüdüsel (!) olarak ilk yapacağı iş; o şahsın kim olduğunu bulmak, kurcalamak ve öğrendikçe de öfkeden deliye dönüp intikam almaya/pişman etmeye yönelik eylemlerde bulunmak, bu gayrı meşru ilişkiyi de ifşa etmek, boşanmayı güçleştirmek vs şeklinde bir kısır döngü değil midir çoğu zaman? Üstelik burada mevzu bahis olan bayan da evliymiş ..Eski eşinizin sürekli sizi arayıp birşey bilip bilmediğinizi anlamaya çalışması; boşanma sürecinde sakin davranmasının nedeni de sırf bu korkuydu işte...Ha bir de söylemeden geçemeyeceğim 2 yıllık ücretli öğretmenlik tecrübemde şunu gördüm ki Milli Eğitim camiasında dedikodular çabuk yayılır ...ve eminim onlar bu evlilik dışı ilişkileri ayyuka çıkarsa başlarına gelecekleri çok iyi biliyordu ...
İşte boşanma anına kadar ki gelişmelerin benim nazarımdaki analizi bu şekildeydi. Bu saatten sonra yapılacak en güzel şey;" ne, nasıl,neden oldu" gibi sorularla günlerce boğuşup depresyonun dibini görmektense, her şey çok daha güzel olacak düsturu ile hayatın "o ve onun size yaşattığı üzüntüler" olmadan daha da yaşanılası olduğu gerçeğini hatırlamak olacaktır.
Ben bunları hak edecek ne yaptım? Benim neyim eksikti de o kadını tercih etti? Ben de çok hata yaptım, ben şöyle şöyle davranmasaydım bu evlilik bitmezdi? Belki biraz daha çaba sarfetseydim kurtarabilirdik evliliğimizi " vs vs vs Bir kere bu düşünceleri/soruları sormayı yasaklamalısınız kendinize. Sakın kendinizi değersizleştirme hatasına düşmeyin.
Siz ki ekonomik özgürlüğü olan, her koşulda sizin yanınızda olduğunu söyleyen bir aileye sahip insansınız...Üstelik bu ayrılık sürecinden zarar görecek bir evladınız da yokmuş...Daha ne olsun! Şuan oldukça avantajlı bir konumda olduğunuzu farkedin ve hatta şükredin. Bu dünyada aldatılan, boşanan ne ilk kadınsınız ne de son olacaksınız. kimin hayatı dört dörtlük ki şu dünyada ...Mutluluklar da bizim için, mutsuzluklar da ....Hem şunu unutmayın. Siz çok kutsal bir mesleği icra ediyorsunuz. Sizin ışığınızla aydınlanmayı bekleyen pırıl pırıl çocukların enerjisi, saf ve temiz sevgileri bile size şifa verecektir . Yeter ki siz farkında olun !
Tek yapmanız gereken yaşananlardan dolayı unuttuğunuz "özgüven" duygusunu hatırlamak ve " neden bu kararı daha önce vermemişim de kendimi bu kadar yıpratmışım" gerçeğini görene kadar kendinize zaman vermek
Hadi " Ya Allah, Ya Bismillah " diyerek yeni hayatınıza MERHABA diyin ...Allah yar ve yardımcınız olsun arkadaş !
Canım ne durumdasın. Arada yaz.Sevgiler.
Iki hafta oldu bugün...yok artık benim hayatımda,inanmak zor kabullenmek çok daha zor...her anım onu düşünmekle geçiyor,herşeye rağmen ..dipte köşede kalmış anlar geliyor aklıma ..sonra kendimi suçluyorum onun söylediği gibi benmi ittim diyorum,göz yaşlarım durmuyor..gecelerim yarım sabahımsa yok...nefes alıyorum veremiyorum,veriyorum alamıyorum girdaptayım..gözlerimin feri kalmadı artık boş bakıyorum etrafıma...hergün rüyamda görüyorum onu..yarın onsuz bir yıla giyorum...o yeni yılda hayallerini gerçekleştirecekken ben önümü göremiyorum...hala onun için nasıl üzülebiliyorsun diyenler var biliyorum....elimde değil canım yanıyor...ben de aynı şekilde ara ara konuya girip gelişme var mı diye bakıyorum. Öyle ilk sayfasından son sayfasına kadar okuyup da içinde kaybolduğum konu başlıklarından birisiydi ve konu sahibinin iyiliğini yürekten diledim. İnşallah herşey yolundadır ! Allah yar ve yardımcısı olsun...
Yagmurlu yapma boyleIki hafta oldu bugün...yok artık benim hayatımda,inanmak zor kabullenmek çok daha zor...her anım onu düşünmekle geçiyor,herşeye rağmen ..dipte köşede kalmış anlar geliyor aklıma ..sonra kendimi suçluyorum onun söylediği gibi benmi ittim diyorum,göz yaşlarım durmuyor..gecelerim yarım sabahımsa yok...nefes alıyorum veremiyorum,veriyorum alamıyorum girdaptayım..gözlerimin feri kalmadı artık boş bakıyorum etrafıma...hergün rüyamda görüyorum onu..yarın onsuz bir yıla giyorum...o yeni yılda hayallerini gerçekleştirecekken ben önümü göremiyorum...hala onun için nasıl üzülebiliyorsun diyenler var biliyorum....elimde değil canım yanıyor...
Bense kendimi tamamen bıraktım...hiçbirşey yapmıyorum kendim için ,kaybettim kendimi bulamıyorumKendi ozune donmelisin. Kendini bulmalisin. Bu oyle bir donem. Bu donem kendinle ilgilenme donemi....
Biliyormusunuz ben ona ait,onu hatırlatan herşeyi o evde bıraktım...bana aldığı bütün hediyeleri bana bir doğum günümde aldığı telefonu...onunla beraber aldığımız şeyleri bile gözümün önünden kaldırdım görmemek için..sadece mesajlarını silemiyorum kartımda kayıtlı kalan taa nikah yaptığımız 2008 şubatından kalan mesajları... kıyamıyorum...ve ben kendimi biliyorum zaman geçsede unutamayacağım..Kimi bir kac ayda atlatiyor bu donemi kimi de bir kac senede. Bu kisiye bagli. O evi terk edeli tam iki sene olacak subatta. Iyilestim saniyordum ben. Oglumu gormek icin gelmisti bir gun. Ayda iki kez oglumu almaya geliyor. Biz baska bir sehirde yeni bir hayat kurduk bu arada. Onun oglumu almaya geldigi gun bir arkadasim cagirdi beni bir isi icin. Konusurken soyledigi sozler tokat gibi indi suratima. Cok agirdi ama beni kendime getirdi. Arkadasim benim patalojik bir vaka oldugumu soyledi. Bana sen onlarin umurunda bile degilsin. O bu sehire gelince kendi kendine bir yerlerde karsilasirim diye eve kapatiyorsun kendini. Salak gibi dusunmemek icin deli gibi temizlige veriyorsun kendini oysa sen onun icin bir hicsin kabul et artik dedi. Cok yaralandim. Bunlari ben de biliyordum. Onun beni sevmedigini zaten biliyordum ama bunlari duymak hic hosuma gitmemisti. Ama bu sozler bir kac gun sonra kendime gelmemi sagladi. onunla ilgili seylerden uzaklasmalisin. Ortak arkadaslardan bile. Bu bu sureci hizlandiracaktir.
Iki hafta oldu bugün...yok artık benim hayatımda,inanmak zor kabullenmek çok daha zor...her anım onu düşünmekle geçiyor,herşeye rağmen ..dipte köşede kalmış anlar geliyor aklıma ..sonra kendimi suçluyorum onun söylediği gibi benmi ittim diyorum,göz yaşlarım durmuyor..gecelerim yarım sabahımsa yok...nefes alıyorum veremiyorum,veriyorum alamıyorum girdaptayım..gözlerimin feri kalmadı artık boş bakıyorum etrafıma...hergün rüyamda görüyorum onu..yarın onsuz bir yıla giyorum...o yeni yılda hayallerini gerçekleştirecekken ben önümü göremiyorum...hala onun için nasıl üzülebiliyorsun diyenler var biliyorum....elimde değil canım yanıyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?