Konusmazmiyiz önceden hep konuşurduk. Ve her defasında haklısın deyip aynı şeyleri tekrarlıyor. Ben artık konuşmanın sonunun nereye varacağını bildiğim için konuşmaya başlamak istemiyorum. Dün akşam da yine aynı seyler sürekli uyarmaya karşılaştırmaya başladı ben de oturup mektup yazdım artık.Keşke sorunlarınız bu kadar büyümeden eşinizle konuşsaydınız sıkıntılarınızı.Belki bu noktaya gelmezdi.Erkeklere söylemeden anlamıyorlar maalesef.
Önceki konularımi da okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Benim hatam yok demiyorum illaki vardır ama bu karşılığı görecek kadar değil.Eski konularıniza şöyle bi göz attim.butune bakmak gerekir diye dusunuyorm ve belki sizinde yasanilanlari farkli yorumlayip bize farkli aktkarmis olabilirsiniz diye.esiniz ilgi isteyen bi karakteri var sanirim.cocuk dogmus ve isteklerini kabul gormemeye baslamis antayaya beraber gidelim, sinemaya gidelim vesaire bu gibi teklifler sunulmus cevap olarak cocuk var deyip reddilmis. Ben kisaca konualriniza goz attigimda bunu gordum sizinde belki farkında degilsinizdir diye ifade etmeye calistim aldatma olup olmadigini bilemem siz esinizin karakterini ve yasam tarizini bilirsiniz.bana cocukdan dolayi eski ilgi alakayi bulamadigindan dolayi zamanla ilgi alakasi size karsi azalmis kendini geri cekmis olarak gordum hatta kendi icinde sizi sucluyo olabilir.ya da bu tarvirlari sadece hircinlik olarakta yapiyo olabilir.bunlar benim seceneklerim bi oturup konusmaya calisin bence sorun cocuktan sonra kendini yalniz ya da ilgisiz mi hissetmiş amacim kadina yuklemek degil asla sadece gordugumu bu sekilde yorumladim kolay gelsin
Önceki gibi değil nedeni de işte bu yaşadıklarımız önce konuşup kalbimi kırıp sonra yanıma geldiğinde nasıl hicbirsey olmamış gibi davranabilirim ki. O an beynim kalbim sürekli isittigim sözlerle savaşıyor.Cinsel hayatınız nasıl problem var mı konu sahibi? Geçen gün dinlediğim bir seminerde erkeklerin evde huzursuzluk çıkarmasının nedeni yüzde 90 cinsel anlamda tatmin olmamaları deniyordu. Oran doğrudur yanlıştır bilemem ama kulak verilebilir gibi sanki? Aynı konuşmada erkeklerin temizlik yemek ve ütüdeki eksiklikleri güzel bir cinsellik yaşandığı taktirde görmeyecekleri tölere edebilecekleri söylenmişti.
Kendi fikrimi yazdım başıma geldi paylaşmak istedim bu da benim görüşümhemen bu gelir akliniza zaten
Benim başıma geldi canım inşallah değildir.+1
Benimde ilk aklıma bu geldi
Ben artık erkekleri çözme konusunda sınıfta kaldım sanırım. Ben bu fedakarlık düzeyini abarttim sanırım. İyi anne, iyi eş, iyi gelin, olacağım derken kendim olmayı unuttum.
Bir höst demen parmagini sallamam lazim anladigimArkadaşlar ben 5 yıllık evliyim ve 2.5 yaşında bir kızım var. Benim sorunum eşimle ilgili. Biraz uzun yazdım ama inşallah kusuruma bakmazsiniz.
Eşim bir sene öncesine kadar eviyle ve benimle çok ilgili birisiydi. Küçük sürprizler yapardı tatilleri gidilecek yerleri ayarlardı. Kızıyla daha çok vakit geçirirdi. Bana daha çok teşekkür ederdi. Şimdi ise evin bütün sorumluluğunu bana yıkmaya çalışıyor gibi. Sağlık alanında çalıştığı için evet yoğun ve yoruluyor o konuda hak veriyorum. Ama önceden de aynı işi yapiyordu. Şuan sürekli beni eleştiriyor oturup konuşmaya başladığımız andan itibaren her söylediği incitici olmaya başladı. Ben bekarken şunları yapardım, annem bize şöyle yapardı, ev neden dağınık, sen evdesin şunu şunu yap hallet ( bu arada ben de ögretmenim.) nereye gidecegimize karar ver sürekli boyleyiz.
Ben artık üzülmemek için daha az iletişim kurmaya çalışıyorum. Benimle paylaştığı tek konu araba ve ev. Tek ortak noktamız bu. Oturup bana saatlerce araba mekaniği anlatabilir. Benim ne kadar ilgili olduğum umrunda değil. Sürekli emir vermeye başladı. Önceden ya rica eder ya kendisi yapardı.
Ve kızımız en çok canımı acıtan konu. O kadar az birlikte birşeyler yapıyorlar ki ama kızımla ilgili her şeyde yine beni suçluyor; yemesi, konuşması, oyuncaklarıyla oynaması. Her şeyi ile tek tek ilgilenmemi istiyor. Kızım surekli benim yanıma gelmek istediğinde ise bu kız neden bana da böyle davranmıyor diyor.
İnanın artık ne yapacağımı nasıl yaklaşacagimi bilmiyorum. Hayattaki tek yasam kaynağım artık kızım ve öğrencilerim oldu. Bu böyle giderse sonumuzu düşünemiyorum.
Şuan çok üzgün ve kırgınım ve öğrencilerimin üniversite sonuçlarıyla mutlu olmaya ve ayakta kalmaya çalışıyorum.
Sizden onerilerinizi bekliyorum. İlk aklıma gelen uzun bir mektup yazıp kendisindeki değişimin farkına varmasini sağlamayı ive hissettiklerimi söylemeyi düşünüyorum.
Ay nı durumdayz.hayretler içinde okuyorum ben yazmışım sanki.Zaman geçtikçe babasına benziyor ki en büyük korkum. Hatta babası daha düşünceli o bazı konularda. Mesela tatile gideceğiz babasına surekli birlikte gidelim diye ısrar etti babası oğlum ailenle git işte tatile birlikte gidilir mi dedi. Tatile giderken bir gece akrabalarında kaldık başka şehirde. Sürekli babasından ve çocukluğundan bahsetti. Hatta ev sahibi ailenin damadı o yokken bana neden sürekli babasından bahsediyor diye sordu. Adam bile durumun vehametini anladı.
kaybetme korkusunu ben ona hiç yasatmadim. Cunku konuşmayı oralara getirmedim. Ama hasta oldugumda falan çok üzülür telaşlanir. Önceden ondan ayrı başka bir yerde kalmamızı istemezdi. Birlikte gidelim birlikte dönelim derdi ama şimdi istersen gidebilirsin ailenin yanına bırakabilirim diyor. Ben teklif etmeme rağmen. İşte bu biraz düşündürüyor. Biz ailelerden ayrı şehirde görev yapıyoruz. Burda kimsemiz yok. O yüzden birbirimize daha çok ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum.
Sakın 2. Çocuğu yapma sakın...Önceki konularımi da okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Benim hatam yok demiyorum illaki vardır ama bu karşılığı görecek kadar değil.
Evet kızimdan sonra birbirimize ayırdığımız vakit azaldı. Ama böyle olmak zorunda bunu hiçbir zaman bahane olarak sunmadim. Çünkü bizim burda kimsemiz yok kızımı bırakabileceğim. Ailelerin bulunduğu şehre gittiğimizde eşim direk benim aileme gitmek ister. Annem kızımla ilgilenir biz de sinemaya gezmeye gideriz. Ben ondan çok istiyorum birlikte vakit geçirmeyi. Hatta annem kızı bırakın tatile başbaşa gidin dedi ama eşim istemedi kizimiz olmadan gitmeyi. Hem bundan şikayet edip hem de ikinci çocuğu istemek de ne kadar mantıklı orası da ayrı mesele.
Antalya durumunda evet teklifini geri çevirdim. Çok nedeni vardı ve en önemlisi ben öğretmenim derste olmam gereken zamanda tatile gitmeyi düşünemem ki. Kizim çok hasta olmadığı müddetçe izin alma huyum da yoktur.
Mrb biyoist ben sizin ve arkadaslarin tum yazdiklarini sabirla okudum.
Oncelikle benim bir erkek kardesim var sanki onun ile esi arasinda yakin zamanda yasanan durumlar gibi ... Sonuc olarak cok mutlular ve bu buhrani asmislar. iyiki burda yazan birtakim dengesiz egosu tavan feminist insanlar gibi vb nin gazlamasina gelmemisler. Ayriyetten bekara kari bosamasi kolay derler. Ne guzel demişler.
Yav erkek kardesim den biliyorum esimden biliyorum .
Once Evlenmeden once esini iyi seceksin. O zaman gozu disarlarda ise zaten evlenmeyeceksin.
Evlendikten sonra da kotu hemcinslerimizden erkegin aklina fikrini bilandirmalarina izin vermemek icin sahip cikacaksin ilk gun ki gibi bakimli olmaya devam edeceksin elinden geldigince. Karsisi yapmasa bile sen dikkat edeceksin. Erkek de zeki olacak ahiretini yakmicak kadar iffetini koricak sadece esi ile beraber olacak. Elini gözünü dilini zinadan ali koyacak boylece.
Bu konunun bir kismi .
Gec oldu saat yarin devamini yazacagim cok doluyum.
Bu cocugu ve ailesi ile az vakit geciren kiymet bilmez e de ayri sinirliyim . Bazi hem cinslerime cok kizdim bazilarini da tebrik ediyorum.
Yarin i iple cekiyorum. Yazimin devami olacak. Ayriyetten mektup olayini da cok merak ediyorum bi gelisme var mi?
Her zaman bu kadar iyi kalplimisinizdirDepresyonda olmalı,aslında ailesinde diyabet varsa bir kontrol ettirin.
Akla gelmeyen ancak çoğu psikolojik değişikliklerin sinirin sebebi vücudumuzdaki vitamin mineral eksiklikleri,diyabet troit vs hastalıklar.
İç sıkıntıları bu şekilde çıkabiliyor
Gitmek istediniz de mi gidemediniz, yani esiniz izin mi vermedi ?Ben ailemi 2 aydır görmüyorum. Ve kardeşimin 2 haftalık bebeği dun hastaneye kaldırıldı yine gidemedim. Ben evlendim evleneli bir kere bile ailemi ya da bekarligimi özlediğimi dile getirmedim.
Yok hayır eşim istedigim an gönderir. Orada söylemek istediğim ben ondan daha uzun süre görmüyorum ailemi ama onları özledim keşke yanlarında olsaydım diye soylenmiyorum. Eşim hep bır fotoğraflarını görse ya da arasalar şimdi yanlarında olmak vardı der. Bu beni üzüyor.Gitmek istediniz de mi gidemediniz, yani esiniz izin mi vermedi ?
Eger izin istediniz de gidemiyorsaniz tatilde olduğunuz haldeyken baska çözümler bulmaliyiz.
Eşim hep bır fotoğraflarını görse ya da arasalar şimdi yanlarında olmak vardı der. Bu beni üzüyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?