- 29 Ekim 2019
- 6.704
- En iyi cevaplar
- 1
- 8.807
- 198
Canım bunu diyecek kıvama geldinse arkadaşım gibi olur sonunuz. 8 yıl götürmüş o bu şekilde en son artık temizlik falan yapmıyordu. Sadece çocuklarına göre yemek yapıyordu. Ve onun eşi parada saklamış. Yani 4 yıl önce buraya gelince ev aldıkları zaman arkadaş paranın eksik olduğunu fark etmiş. Eşi birikim yapıyor sanıyormuş ev parası bayağı eksik çıktı dedi. 100 bin lira dan bahsediyordu. Hatta ben çok kızmıştım hiç mi oturup birlikte hesap kitap tutmadınız. Hayır dedi bunu dediğim de bana güvenmiyor musun cevabını veriyormuş eşi. Zor şeyler inşallah huyları düzelir. Düzelmezsede senin yolunu onun yolundan ayırsın AllahBen de öyle yapıyorum bir haftadan beri akşam yemek yapmıyorum temizlik yapmıyorum bi kadın tut yemeğini temizliğini yapsın onunla sohbet etmek zorunda da değilsin dedim.
Bunları dikkate alacağım umarım işe yarar.Aslında öyle yapmak yerine her şey normalmiş gibi davranmalı Bi tatsızlık yaşanmamış gibi. ama eş olarak sizde değer vermemelisin yani sizde onu umursamayın. Ailenizle yanında konuşun arkadaş çevrenizle planlar yapıp dışarı çıkın kahve yapıp komşunuzu çağırın kendinize daha özen gösterin yani onun ilgisine ihtiyaç duymadığınızı belli edin oda zamanla sizin Bi ortamınızın içinde olmak isteyecektir
Bizde de hesabı kitabı birikimi kendi aklında kendince yapar ben bişey söyleyince de tamam bundan sonra sen yap sen yetiştir borçlara harcamalara der. Evlendiğimiz günden beri borç ediyoruz ailesi hiçbir şekilde yardımcı olmamıştı düğün sürecinde. İnşallah düzelir diyorum ama umudum yok artık.Canım bunu diyecek kıvama geldinse arkadaşım gibi olur sonunuz. 8 yıl götürmüş o bu şekilde en son artık temizlik falan yapmıyordu. Sadece çocuklarına göre yemek yapıyordu. Ve onun eşi parada saklamış. Yani 4 yıl önce buraya gelince ev aldıkları zaman arkadaş paranın eksik olduğunu fark etmiş. Eşi birikim yapıyor sanıyormuş ev parası bayağı eksik çıktı dedi. 100 bin lira dan bahsediyordu. Hatta ben çok kızmıştım hiç mi oturup birlikte hesap kitap tutmadınız. Hayır dedi bunu dediğim de bana güvenmiyor musun cevabını veriyormuş eşi. Zor şeyler inşallah huyları düzelir. Düzelmezsede senin yolunu onun yolundan ayırsın Allah
Kendinizi de düşünün.Demesi kolay biliyorum ama varlığınızı anlamayan adam belki yoklugunuzda ıslah olur.Boyle sürdüremeyeceginizi sebeplerinizle açık açık konusun.Kendine ya ceki düzen verir ya da böyle tel bilgisayar başında ilgilendikleriyle hayat sürer.Merhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Ekonomik siddet de var sanki sizde. Pek bu adam duzelecek gibi durmuyor. Ailemi uzerim bosanirsam diyorsun da, asil senun uzulmen sileni uzer. Su halini bilseler eminim kizim bosan derlerdi. Esin ergenlikten cikamamis daha. Evlilik degil su yasadiginiz. Ailesiyle kapali kapilar arkasindan konusmadi da seni esi olarak sirdasi olarak gormedigini gosteriyor.Bizde şiddet yok zaten o olsaydı bi an bile düşünmezdim ama psikolojik şiddet de fiziksel kadar yoruyor insanı. İnşallah bebeklerinizi hayırlısıyla kucağınıza alırsınız. Hayattaki en güzel his o
Bence eşiniz daha evli olduğunu anlayamamış.Hala ailesiyle birlikte yaşadığını sandığı için dertlerini onlarla paylaşiyodur. Kendisininde bir ailesi olduğunun farkında değil. Aslında şimdiye kadar bu sürece alışması lazım ama erkekler geç olgunlaşır umarım duzelirsiniz canımMerhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Abarttığınız tek kısım ailemi üzmek istemiyorum kısmı. Onların sizi nasıl bildiği değil sizin nasıl olduğunuz önemli. Lütfen ayrılın. 26 yaşında bu kadar durgun ve üzgün olmak çok üzücü.Merhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Bende ailemden ayrıyım senı o kadar ıyı anlıyorum kı bir oyun icin bir hafta konusmadık tam ufak bır konusmaya basladık kavga ettık ve bu ramazan bayramnda cma gnu aılesıne gttı 4 gun yasak vardı arefe bayram ve cars pers orda kaldı cuma gnu eve geldı bu arada 4 aylık hamıleyım aılemde yanmda yok ne dıyım sansss kısacasııMerhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Evet çok söyledim rahatsız olduğumu ama nafile. Şükür işi yürütemediler bitti ondan kurtuldum.Site icin urun ararken ses cikardiniz mi? Bizi ihmal ediyorsun dediniz mi?
Flort ederken nasil bir insandi?
Uzgunum ben de umit goremedim. Esiniz bos bir insan degisecegini sanmam. Cocuk erken olmus malesef.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?