Eşler Arasında Para Meselesi

Haksız siz değilsiniz. Onun size " bana haksızlık yapıyorsun" demesini mi ciddiye alıyorsunuz? Yapmayın Allah aşkına. Üç kuruşluk altının üstüne 1000 yazınca değeri değişmiuor. Bu adamda öyle
Size ne derae desin, şu anlattıklarınız, hele o söz... şakasız midem bulandı.
Ama artık tutum değiştirme vakti gelmedi mi? Bence en net adım olarak o arabayı alın. İki çocukla sürünmek ne demek, insan kendi çocuğunun sürünmesini göze alıyorsa rahatı için her türlü derdi çeksin de anlasın dünya nasıl bir yer, ev nasıl geçindirilir, baba nasıl olunur? Ya verir ya da katlanmayın daha fazla. Çünkü adam resmen daha iyi araca binebilmek daha iyi ev kiralayabilmek için evli. Çocuk işçi gibi sömürülüyorsunuz resmen.Paranızın yarısını direkt çekin alın ay başında. Madem size baktığını sanıyor, birazcık " gerçekten" baksın da bu zevki alsın. Allah yardımcınız olsun. Zira kocanız bir kan emiciye benziyor.
 
Ve talep ederken suçluluk hissetmemeyi öğrenmeleri
Cinsiyetten bağımsız herkesin çalışıp üretmesi gerektiğini düşünürüm ama aynı sebeplerle ben de evli kadınların bu ülkede çalışma konusunda şartlarını zorlamamalarını istiyorum resmen.
 
Kaynananız sizi biraz daha kızdırırsa oğlunun nüfusunu dahi üzerinize alacak kadar gözü kara olduğunuzu anlamış bence Artık ömür billah sesi çıkmaz
Maşallah diyorum, talep etmenin hakkınız olduğunu baştan beri bilmişsiniz
 
Çalışıyor olsaydım. Aldığımı bankaya koyar elbette kendime de belli bit bütçe ayirirdim ne kadar gerekli görüyorsam.

Eve bakma sorumluluğu ona ait olur ve bende biriktirdiğim parayı yatırım yapar sonra onunla birseyler yapardım. Ee bu durum bence çok güzel. Ben yatırım yapsam ev , araba, arsa vs birini alsam eşim çok mutlu olur. Hep bana değil bize olmuş olur. Bizim için olmuş olur. Hersey ikimizin.

Eşime para konusunda güvenmesem ya da bana baskı yapıp beni para olarak görürse pişman ederim .

Kadınlar anneliklerinden feragat edip çocukları bazen hasta olduklarında bile işe gidiyorlar. Kusura bakmasınlar bu erkekler bu fedakarliği öpüp başlarına koysunlar.

Ben açıkçası böyle bir fedakarlık yapmadım yapmayacağım çocuğumla olmak istiyorum. Ev içinden Ben, ev dışından masraftan eşim sorumlu.

Çalışan çocuklu kadınları eşleri öpsün başına koysun. (Geneli fedakar , bazi kadinlar cocuk bakmak istemediğinden calisiyor duydum 1.ağizdan bi kac kisiden.)Herkesin kaldırabileceği bir yük değil.
Annelikten iş süresince feragat ediyorlar birde ev işi ile uğraşıp üstüne bu kıymet bilmeyen kocayı çekmek de ne bileyim kolay değil.

Borcunuz harcınız varsa bilemem ozaman kemerler sıkılır elbette.
 
Ay onu yapsam kadın kalpten gidebilir
Benim kv dem değiştiktir biraz
Asla kötü diyemem, severimde kendisini.
Hata bana ağzını burnunu kıvrırken akraba ortamında öve öve oğlunun herşeyi benim üzerime yaptığını anlatır, tabii ben varken, ben yokken ne diyor Allah bilir. Hata şimdi gençlik uyanık, kocanın iki kaşığı varsa birini kırmayı iyi biliyorlar felan der yani lafmı soktu, iyimi dedi kötümü o an anlayamiyor insan.
 
Herhalde o da hem iyi hem değişik buluyor bu durumu. Bazıları yaşlanınca aklı başına gelip " ya biz ne yapıyormuşuz öyle" diyebilecek kadar aydınlanıyor
 
Aylık maaşımın hesabını vermem. Günlük ne gerekiyorsa eksik bişey varsa yaparım onun dışında tabiki de istediğimi alırım. Param neye yetiyorsa.
Çünkü bende eşime parasının hesabını sormam. Herkes ne yapması gerektiğini biliyor onun dışında ikimizinde özeli var yani.
Eşimin her ay kazandığı paranın kuruş hesabını,takibini,yönetimini yapmak bana çok ters bir davranış. Bunu ne kendime kabul ederim nede ona yaparım.
 
Aslında burdaki problem sizsiniz. Önce kendinizde hak görün o parayı harcamayı sonrasına eşiniz karışmaz zaten. Bakın küçük bir cümle kurmanız gerekiyor “ ben kazanıyorum ve istediğim gibi harcamakta özgürüm”.
 
Biz de bütçe ortaktır. Genelde kart kullaniriz neye ihtiyacım varsa karttan alirim. Evin ihtiyaçlarını da karttan karşılarız. Maas günü kredi kartını krediyi faturaları oder eger para kalırsa birikime koyarız. Birikimleri benim hesapta tuttuğumuz için kendi özel bir durumum olunca ordan karşılıyorum. Ayrı hesap ya da eşe sürekli hesap verme gibi bir durum hoşuma gitmezdi evlilikte.
 
Ne kendi net maaşımı ne eşiminkini bilirim. Para gelir ödemeler yapılır, kalanıyla da hayat idame ettirilir.
Eşim üste başa para harcamaz zorla ben aldırırım ama ben kendime alırım, hesap vermem eşim de fark etmez bile. Daha neler artık.
 
Evleneceğim zaman akıl, fikir olarak olgun olduğumu düşündüğüm için bir yetişkin olarak evlenmeyi düşünüyorum. O yüzden birinin üzerime bir şey almam için izin verme fikri saçma geliyor. Kendi kazandığınız parayı böyle ufak bir şey için sormadan harcayamayacaksanız neden çalışıp didineyim öh
 
Maaşını vermeyeceksin, çocukların ve kendinin bütün ihtiyaçlarını, market ödemelerini kredi kartından yapacak, kredi kartı ödemesine kira ve faturalara karismayacaksin. Sorarsa bundan sonra böyle diyeceksin. Bitti. İster boşanır ne varsa yarısını verir, ister insan olur.Gerisi ona kalmış
 
İşte adam bize senelerce baktığı (!) için artık karşılığını almak istiyor. Dün konuştum. Ben neden çalışıyorum dedim. Önceki standartlarımı biraz daha yükseltebilmek için demi? Ben her ay gereken parayı zaten ortaya koyacağım ama eğer kendi ihtiyaçlarımı ve hatta isteklerimi alamayacaksam neden çalışıyorum? Bu benim hakkım değil mi? Kusura bakma her ay bir miktar kendime ayıracağım dedim. Yok efendim o da senelerdir bir sürü masrafa girmiş,bizi tatillere götürmüş hala onun borcunu ödüyormuş ( Bu bana abes gelmiyor,çünkü tatil dediğin lüks değil artık ihtiyaç yani...Ama ona ve ailesine göre bu çok lüks bir durum),yeri gelmiş kendine de almamış vs vs. (Boyner'den renk renk pantalonlar,kıyafetler alırken kendine,benim gardrobumda düzgün bişeyim yoktu,annem alır gönderirdi üstelik). Herşeyi maddiyata bağlıyorsun dedim. Ben de manevi destektim sana dedim ki hala öyle. Çocukları düzgün yetiştirmeye çalışıyorum,evini temizliyorum,misafirini ağırlıyorum,ütünü yapıyorum,yemeğini yapıyorum vs vs. Ya ne kadar çirkin muhabbetlere girdim Allah'ım ben diyorum?

Kafam çok karışık ve kızgınım hanımlar. Şu an eksideyiz ve bunu mazeret gösteriyor. Evet sadece bu konuda kısmen haklı olabilir ama Yeter gerçekten yeter. Zaten önceki konumdan bilen bilir,mobbingle de uğraşıyorum işyerinde! Ciddi psikolojik desteğe ihtiyacım var. Derdim bir bluz alabilmek değil,saygı görmek... Yoksa ayda bir aldığı 1 kg kıymayı 4-5 çeşit yemek yapan bir insanım ben. Ama değdi mi? Vallahi değmedi. Güvenmediğim için paramı kontrol etmek zorundayım. Ve dediğiniz gibi artık alabilir miyim değil,istedim aldım diyebilmeliyim. Ve yapıcam.
 
Ya inanın bunu da istemiyorum. Elbette destek olmak isterim. Vicdanım kurusun. Ama sömürülmek,karşılık beklemek farklı bir durum. Hiç saygısı yokmuş diyorum. Zoruma gidiyor. Maaş kartını eşine verenlerden olmamı istiyor ama olmaz.
 
Pek fark da yok zaten. Bu düzeni boz
 
Tüm maaşı zaten eşin yönetiyor , maaş kartı sende olsa ne olacak ?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…