Evlendim cok durgunlastim

Aileden ayrı olmaya duyulan üzüntü duygusallıktır herkes yaşar.
Yemeden içmeden kesilmek,12 günlük evlilikte bunu eşine yansıtacak kadar depresif olmak,12 dk lık mesafede görebildiği ailesinin nerdeyse yasını tutmak duygusallığa girmiyor.
Sevdiği yanında.Yanında sevdiği olmadan tek başına eğitim için ülke değiştiren niceleri var.Veya gurbette ailesini senede bir gören evliler.İnsan hayatı tek başına yaşamamalı.Hele ki evlilik 2 kişilik bir hayattır.İlk zamanlar çok önemlidir.Bunun idrakinde olmak gerekir.
5 senelik çalışma hayatı 15 senelik çalışma hayatı,ekonomik özgürlük v.s insana olgunluk kazandırmaz.Olgunluk başka birşeydir.
 
Yaklaşık 1.5 ay sonra düğünüm var ve bir an önce bitse bu süre diyorum inan
 
Her insanın herhangi bir olaya tepkisi farklı olabilir. Siz kendinizi dizi izlemeye verirsiniz, ben yemek yemeye veririm, konu sahibi yememeye verir. Bunu tartışmak konu sahibinin psikoloğunun işidir. Bizler burada destek vermek için varız. Böyle bir konuda dahi konuyu açan kişiyi iyice zorlamak, "ben salak mıyım" düşüncesine itmek için değil.
Başkalarının sorunlarına bakıp, kendi sorunlarımızı küçültmek de sağlıklı bir yaklaşım değildir. Herkesin üzüntüsü, sorunu kendinedir.
 
Bir insana bulunduğu durumda haklısın canım geçecek demekte destek vermeye girmeyebilir.Bazen gerçeklerle yüzleşmeli.Kimse de zaten hakaretamiz konuşup dibe çöktürmüyor.Evet her insanın yaşam akışı içinde rastladığı durumlara verdiği tepkiler farklıdır.Ama tepkilerin ölçüsü kendisini ve bir başka insanı etkiliyorsa kendisine bir çözüm bulması gerekir.Biz burda destek vermek için varız diye bir şey de yok ayrıca.Bir konuda yanlış görülen şeyi belirtmekte destektir.
 
Çok normal değil mi ? Yeni hayatına adapte olamamışsın. Bu ancak zamanla olur . Yeni evlendiğimde aramızda saatlerce mesafe olmasına rağmen sık sık gider ailemle kalırdım . Haftada 3 kez babamla görüşüdüm, telefonları saymıyorum bile .böyle böyle alışacaksın fakat evini benimsemeye çalış .en başta sevmezsen bir daha sevmezsin ve sevmediğin bir yerde de mutsuz olursun .zamanla bu durum eşine yansır ,tatsizliklar çıkar . Bunun için biraz gayret göstermeli ,eşinle yada arkadaşlarınla kafanı meşgul edecek uğraşlar içine girmelisin ..şöyle düşün ;Yaşıyorlar ve ordalar, istediğin zaman gidip görebilir, vakit geçirebilirsin .yalnız eşinle paylaştığın hayata saygisizlik etmemek adına durum uzarsa çok belli etme .bu sefer kendiyle alakalı bir sorun olduğunu düşünmeye başlar ve ilk kavgalarınız burdan çıkar .
 
Haklisiniz cok depresifim 13 yasimda cinsel tacize uğradım herkesten igrendim hayattan disiligimden igrendim ailem tek dayanagim oldu arkadaşım dostum herşeyim onlar evet evet cok haklisiniz hayat beni olgunlastirmamis... yas 26 ama olgunlasamamisim yazik bana...
 
Bence bu söylediğiniz konusuna göre değişiyor. Yani burada "evliliğim çok kötü uyuşturucu kullanıyorum" diyen birine elbette "haklısın" diyemeyiz, yanlışını gösteririz. Ancak konu sahibinin durumu 1 ay içinde düzelecek bir durum ve ona "abartıyorsun, neler çekenler var" demek katılıktan başka bir şey değil. Bunun yanında, elbette iş hayatına giren insan olgunlaşır. Evde oturup TV izleyerek hayatını devam ettiren bir kadınla çalışan kadın farklıdır. Bunun tartışmasına girmeyeceğim.
Sonuç olarak farklı görüşlere sahip olabiliriz. Anlayışlı olmak lazım bu noktada da. Hangi fikri benimseyeceği de konu sahibine kalmış.
 
Aynısı bana da olmuştu. Bu sürecin geçmesinin Ardından oraya gidince Evine dönesi geliyor insanın. Geçecek yani yakın zamanda merak etmeyin..
 
13 yaşında böyle bir tacizle karşılaşman o zaman şu anki, yaşadığın durumun alt segmenti..çünkü normal değil.Olgunluğun yaşla da alakası yok
 
Ailemden 2 sene başka şehirde yaşadım. 1 seneye yakın yurt dışınsa yaşadım. Evlendim yürüyerek 15 dk mesafedeydik. Sürekli ağlıyordum aynı durumlar vardı. Gece ağlıyordum artık eşim bir şey olduğunu düşünüyordu. Her gün annemgile gidiyordum falan bensiz yaşamaları bana seslendiklerinde odamdan benim çıkmayacak olmam annemle sabahları kahvaltı yapmayacak olmam vs vs. Daha çok içimi üzen burada anlatamayacağım şeyler de vardı. Sonuç : Geçti.
25 yaşında evlendim ben de. Zamanla alışacaksın
 
Ayni seyleri yaşamışız hemen hemen konuyu açmadan önceki durumumdan daha farkli hissediyorum su an iyi ki varsiniz
 
bende böyleydim :))) annemlere oturmaya gittikten sonra kalkarken ağlayasım gelirdi.
ama hepsi geçti şimdi de doğru düzgün gitmiyorum :))) evimin rahatlığını hiç bişeye değişmem
 
Evinde tv izleyen kadının da şartları koşulları farklı olabilir.Veya evde tv izlemek insanı küçültürken çalışmak yüceltmez.Mesela Ben 1 yıl evde sizin tabirinizle evet gerçekten tv izledim.O an ki şartlarım onu gerektirdi.Ama bu çalışan insanı benden üstün yapmadı.Şu an çalışıyorum tv izleyeni benden düşük yapmıyor.Ya bu zaten çok farklı bir konu.Size göre katı gelebilir bana göre normal bir durum değil.Ve ben de bunu belirttim
 
severek isteyerek evlenmişsin.12 dklık mesafe ve istediğin zaman gdebiliyosun. bence fazla abartmışsın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…