kesınlıkleEgem çok haklısın canım, eşimin yeğeni şu anda adına aşk dedikleri şeyi yaşıyor ve bunun karşılığında son model lüks bir araba, bir ev ve ayrıca bir giyim mağazası sahibi oldu, 1 yıl öncesine kadar ailesi yiyecek ekmek bulamazken şu anda yaşadıkları lüksü kimse yaşamıyor, annesi gezdiği yerde Allah kızımdan razı olsun beni de kendi hayatınıda kurtardı diye övünüyor, adamın eşi kimsenin umurunda değil, adam karısını sevmiyormuş güya, tabi benimle konuşamıyorlar bu konuyu göstereceğim tepkiyi biliyorlar. Erkekler suçlu ama kadınlar daha suçlu bence. Allah kimseyi merhametten geri koymasın.
kesınlıkle
erkekler suclu ama kadınlar daha daha suclu
Tepki alacak bir konu ama bir cok insan bu sekilde yasiyor sadce merak ediyorum
Tepki alacak bir konu ama bir cok insan bu sekilde yasiyor sadce merak ediyorum
yaşayan vardır muhakkak.öyle bir durum varsa bile uzak durması lazım insanın.çünkü yuva yıkanın yuvası olmaz.karı kocanın ayrılmasına en çok şeytan sevinirmiş.ben aşık oldum bilmem ne diye kendine hakim olamayıp yuva yıkılması çok yanlış.kimse aşktan ölmüyor.bide böyle durumun arkasına ben aşık oldum deyip yuvanın yıkılmasına seyirci kalınması sadece üçkağıtcılık.Allah korkusu olan ne kadar sevsede geri çekilir.Allah kimseyi bu tarz yanlışa düşürmesin
gayett tepki çekicek bi konu açmışsın kolay gelsin şimdidenben öyleyim
Tepki alacak bir konu ama bir cok insan bu sekilde yasiyor sadce merak ediyorum
24 yaşindayken bi ise girmistim.birind3n çok etkilendim gerçekten .karşılıksız olmadığını da anlıyabiliyordum.evliydi tabi.hissettiklerimden çok utaniyordum hatta k3ndime çok kıziyordum ama yine duygularimdan kurtulamadim.birden çok yakın arkadaş (!) Oluverdik.daha ilk hagtdan dertleşmeye basladı benimle.eşinle 3-4 kez karsılaştım.cok güzel ve iyi bi bayandi.onunla muhabbetimi ilerletirsem icimdeki duygular kendiliginden söner diye düşundum..yine olmadı.bu arada asla o adama açılmadım.sonra muhabbetlerinde depresyon gecirdigini ailesinden hayattan zevk alamadiğini vs anlatmaya basladi.ben de gercek mutlulugu huzuru sadece ailesinde bulabileceğine anlattim.(bunlar tamamen mantigim ve ajlakimla soylediğim cumlelerdi) isten de çıkmayi bile düşundüm başka türlü kurtulamicam bu halinden dedim.ama.maaşı vs. Çok iyidi.
En sonunda bana aşık oldugunu sadece benim yanımdayken mutlu oldugunu söyledi.
Benden uzak dur dedim.isten cikmak zorunda birakirsin beni dedim ki kendisi benim patronumdu.tamam oyle olsun dedi.2-3 gun sonra ayni laflar...
Ben de bi daha ise gitmedim.parami almaya bile gitmedim.tel.larıni acmadim.parami arkadasimla yollamiş.msjlarla ozur diledi.hattımi degiştirdim.
O bi ay boyunca kalbim mantığim ahlakim hep savas halindeydi.bi daha boyle bi donem yaşamayi asla istemem.hem acı cektim çektihim aci yüzunden kendime kızarken yine aci çektim.duygularimizi göz ardı edemeyiz ama unutmayalım ki .Allah bize irade diye bişey vermiş.böyle bi durimda uzaklaşmaktan baska bi çare bilamadim ben.hala eşi ve çocugunla mutlu bi hayati olur diye dua ediyorum.şimdi 28 yaşindayim be benimde bi cocuhum var.oyl3 bi hataya dusseydim şimdi çok pişman olurdum.özellikle.anne olunca daha iyi anliyor insan.bi yuvanin n3 demek olduğunu.eşine yapılan ijanette affedilmez ama o çocuğun jayatınla oynamanın günahıni bile ödeyemez insan.adam boşanmasa bile anne baba arasindaki iliski ister istemez çocuha yansır.boşancaği varsa boşansın.çocuğunu düsunen bi baba karışınla mutlu olmaya çalışir.
Tepki alacak bir konu ama bir cok insan bu sekilde yasiyor sadce merak ediyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?