Evliliğin ilk 1 yılı ...


Aynı bizimde ilk 1 yıl zor oldu , birbirine uyum sağlama filan . 1-2 yıl icinde oturdu hersey , benim koca tam numunelik, eşi benzeri oldugunu sanmıyorum , yanlışlıkla evlenmiş gibi , yani beni sevdiğini biliyorum da huyu boyle deyip kabulleniyorum, ama evlilik adamı degil , tek yasamaya alışkın . Cok iyi bir insan , merhametli dürüst ama fazla ... Kadınla kızla isi olmaz , tam bir ıssız adam ..benimle bile nasıl evlendi, artık o da kader heralde :) o yüzden kvdem beni cok sever , bilir ki oğluyla benden başkası zor yapar
8 yılı devirdik ancak aile olduk :))
 
:):)maşallah.benim eşim bile sen benle nasıl evlendin diyor bazen:) yıllar geçtikte yalnızlık oluşuyor mu?bizim 2 yıl oldu sonrasında gitgide bunalır mıyım diye düşünüyorum
 
:):)maşallah.benim eşim bile sen benle nasıl evlendin diyor bazen:) yıllar geçtikte yalnızlık oluşuyor mu?bizim 2 yıl oldu sonrasında gitgide bunalır mıyım diye düşünüyorum

Onu bende düşünüyorum bazen , acaba daha cok yil geçince yalnızlık olur mu , uzaklaşır miyiz diye. Şimdilik yok ama cok yalnızlığı seven , kendi basına buyruk bi insan .. Bilmiyorum ki zaman gösterecek artık , simdi birbirimizin huyuna alistik , beraber yasamaya alistik , cocuklar küçük derken yuvarlanıp gidiyoruz :))
 
Bütün yorumları bekar bi'arkadaşınız olarak merakla ve büyük bi'keyifle okudumSanırım ilk yıl adapte olma açısından çoğunlukla zor geçiyor. Ancak uzun ilişkilerde çok fazla olacağını pek sanmıyorum çünkü yıllar geçtikçe sevgili de olsan paylaşımın artıyor. 5 ay sevgili olup evlenenle 5 sene sevgili olanın evlendiği ilk yıl aynı olmaz bence:44:


Nemesis benim en çok hoşuma giden tam olarak senin tarifin Uzun bi'ilişki yüz ifadesinden daha o cümleyi kurmadan anlama ve hiç sıkılmamaNerdeyse iki yıl olacak ve başlara göre şuan çok çok güzel. Başlarda "acaba ne demek istedi, niye öyle baktı" derken şimdi bi'bakışıyla anlayabiliyorum haliyle daha az didişme. Bizim de Allah nasip ederse (inşallah deyin) bi'iki yılımız daha var askerlik, iş güç çünkü daha okullar yeni bitti düzen kurmak şart kaldı ki 23-24 yaşlar daha. En çok korktuğum yılların yıpratma olayıydı ama sen ve Cudana ablayı okudukça rahatlıyorumSözlenmiş yaşıtım arkadaşım bile "hıı sizde tık yok galiba bak hayırlı iş bekletilmez" dedi ben de "hımm bi'teneke halka parçası mı bizi bi'arada tutacak biz böyle iyiyiz" dedim ama bi'tırsma da gelmedi değil:44:Okul bittiğinden beri tüm evlenen arkadaşlarım biz düşünmüyoruz önce iş güç, sevgililiğin tadını çıkarıyoruz dediğimde takılıyormuşuz da ayrılacakmışız gibi bi'ifade takınıyolar. 23-24 yeni mezunlar için erken değil mi yahu bende mi bi'gariplik var çok canım sıkılıyo bu ara onlar öyle ima ettikçe.. Konu dışına çıkmış olabilirim sorry
 

canım kimseyi dinlemiceksin, biz tanıştığımızda 17 yaşındaydık dersanede, 8 ay geçti dersane bitti birlikte girdiğimiz polislik sınavını eşim kazandı Adanaya gitti ben Ankarada özel bi üniversiteye başladım,herkes bizim içinde boş boş konuşmuş, nemesis zengin birini bulur x'de Adanada bi kıza kapılır diye, eşim azmetti okulu derecede bitirdi ve Ankaraya geldi yaş 20, bizede sardılar x nasılsa çalışlıyo hadi siz evlenin, e o çalışıyo ama ben çalışmıyorum hem daha 3 sene okulum var (5 sene okudum hazırlıkla birlikte), ayrıca özel okuyorum benim okul paramı mı vericek ev mi geçindircek evlenicem ama okul paramı babamdan mı isticem diyodum elalemin ona sesi çıkmıyodu, herkes akıl verirde derman vermez para vermez canım, 3 sene daha benim okulumun bitmesini bekledik bu arada eşim askerlik kısa dönem olsun diye açıköğretimden lisans tamamladı, benim okulum bitti kpss için dersaneye gittim, eşimde askere gitti, sınavı kazandım işe başladım hemen çeyize dair büyük parçaları aldım,işe girdikten 8 ay sonra nişanlandık, 8 ayda nişanlı kaldık evlendik, milleti dinlesek perişan olurduk, evlendiğimizde eşimin ciddi bir birikimi benimse işim vardı ne istediysek aldık kimseyi karıştırmadık neticede parasını biz veriyoruz müthiş bi özgüven oluyo, sevdiğine güveniyosan gerisi vız gelir tırıs gider
 
kim demiş ilk aylar cicim ayları diye bence tam tersi zaman geçtikçe herşey daha da güzelleşiyor

bizde eşimle sık sık olmasada kavga da ettik şiddetlide oldu hafifde kiminde ben haklıydım kiminde o

benim şansım eşime sıkıntımı anlattığımda dinliyordu gerek kendisiyle olsun gerek ailesiyel

özellikle eşim çok bocaladı evliliğin ilk zamanları hatta ara sıra sakince konuşuruz haklısın bazen saçmaladım diye itirafını da etti

ben ilk zamanlara bakıyorum da o zamanlar ettiğimiz kavgaları şimdi etmiyoruz düzene koymuşuz , biliyorum ki ilerleyen zamanlarda

herşey daha da oturcak ve şimdiki sorunları o zaman yaşamıycaz

en önemlisi karşılıklı anlayış ve dinlemek hep ben haklıyım olmaz , birlikte çözüm bulunmalı en ufak görülen sorunlara bile
 

Allah bozmasın arkadaşım ... Hep böyle devam eder inşallah
 

Aynen öyle millet boş boş konuşuyor. Biz de 5. yılımızda yeni sözlendik işte. Daha önce ikimzde okuyordık son sınıfta filanız hemen herkes artık yaza evlenirsiniz filan diyor . Acaba daha askerlik yok iş yok nereye evleniyoruz . Sözlüm askere gitti geldi işe girdi bu sefer ee daha neyi bekliyorsunuz diyenler. Sanki yeni mezun işe giren herkes 5-10 binle başlıyor tek başına İstanbul'da ev geçindirebilecek seviyede de kuru sıkı konuşuyorlar anca . Konuşan akıl veren çok para veren yok nedense.
 
Çok iyiydi, şu anda 2. Yılın içindeyiz hala çok iyi. Evlenmeden önce 6 sene beraberdik. Bu altı senenin ilk 2 senesi zordu. Sanırım tanıma evresi zor oluyor..
 
9 yıldır beraberız eşimle arada bır ufak ayrılık yasadık ama onun dısında hep beraberdık....

2,5 senelik de evliyim.evliliğin ilk yılı çok feciydi.....özellikle ilk 6 ay neden evlendım ben bu adamla dedim....o da benım ıcın öle dedi...o kadar iyi tanıdım ınsan gıtmıstı sanki.....
sebebi ise ailesi yuzunden kavga etmemızdı.....
memleketten uzaktayız ancak dugun dönemınde yasananlar ve sonrasında bırkaç olay yuzunden ettık kavgaları...
kapıyı 2-3 kez vurdum cıktım o da.....
ama sonra alıştık .o evlılıgi anladı bekarlıgında ki gibi özgur olamayacagını,her istediğinde arkadaslarıyla gezemeyecegını kavradıgında iş çözüldü.

şimdi çok şükür çok mutluyuz yıne arada tartısıyoruz ama çok sürmez hemen barışırız...
bir bebişimiz eksik o da olsun tam bir aile olalım inşallah
 
Son düzenleme:

Güveniyorum hatta şuan hadi 2 sene oldu okulda bitti diye kapıya gelse hayalperest diye gözüm korkardı aksine hep "işe girelim düzeni kuralım evlendiğimizde şunumuz da eksik demeyelim, düşündüklerimiz hayal kalmasın" dedikçe daha çok diyorum doğru insanlayım ben diye.. Çevrem konuştukça sinir oluyoruz biraz ama dediğin gibi kulakları tıkamak en iyisi galibaSizin de maşallahınız var gerçekten Çok teşekkür ederimm
 
Zaten 1 yıllık evliyiz. :)

Evlenmeden herkes söylemişti bunu, alışma süreci zordur, çoğu kez fırtınalı geçer diye. Fırtına olmasa da lodos arada da poyraz yaşamışlığımız vardır.

Eşimin küsme huyu nedeniyle eften püften saçma salak şeylere çocukça günlerce küsüşürdük. Şimdi büyük oranda bunu atlatsak ta yine de tartışma nedenlerimiz incir çekirdeğini doldurmaz. O bana küstüğü zaman ilk zamanlar çok üzülürdüm, ağlardım hep. Belki hamileliğin de verdiği bir durumdu (evlenir evlenmez hamile kaldım). Şimdi eskisi kadar umursamıyorum, keyfi bilir. Çoğunlukla da ben küsüyorum. Artık bebişim tüm vaktimi alıyor ve onun davranışlarını eskisi kadar kafaya takmıyorum. Ha bütünüyle de boş veremiyorum tabii, üzülüyorum ama kendimi yıpratmıyorum. :)
 

Canım hiç sıkma canını.
Bizim de şöyle gelişti.
Ben 17 eşim 19 yaşındaydı :)
Eşim benden 2 yaş büyük olmasına rağmen ben onun bir üst devresiydim.
Ben mezun oldum, göreve başladım. Eşim 4. sınıftaydı.
Sonra o da mezun oldu başka bir ile atandı.
Atandıktan 1 yıl sonra nişan yaptık.
Askere gitti geldi, tam 1 yıl sonra da nişan tarihimizin olduğu gün düğünümüz oldu.
Evlendiğimizde ben 24 , eşim 26 yaşındaydı.
Bazen elimde büyüdün diye dalga geçer :)
Şimdi ben 33, eşim 35 yaşında :)


Sen onun doğru kişi olduğuna inanıyorsan hissedersin ve emin ol doğrudur.

Bu arada sen de çok mantıklı kızsın.
Çünkü biz flört etmeye başladığımız 3. ayın sonunda eşim nişanlanalım diye tutturmuştu
ve ben onu terk etmiştim
 
Son düzenleme:


Son cümleye ben de sırıttım
Nebiliyim arkadaşlarım erkenden daha askerlik, iş güç olmadan söz, nişan olayına girdiklerinden "hıı sizin tık yok galiba" dedikçe gıcık olmuyo değilim yoksa şuan çok hevesim yok zaten istediğim heran görüyorum oyüzden sağlam adımlarla ilerlemek en mantıklısı gibi geliyo

Hem bakınca zaman iyiymiş ilk yıl zor geçmesin

 
 
 
ilk 6 ay berbattı malesef bide ben her kavgada evi terk edip giderdim...
7.aydan sonra herşey yerine oturdu
şimdi düşünüyorumda nekadar safmışım ayol ne diye sen evi terk ediyosun adamı kovsaymışsın ya diyorum kendi kendime :)
 
bizim ilk bir yıl öyle anılmayacak kadar felaket ya da tam tersi peri masalı gibi değildi.
yani orta halliydik,
aynı evde yaşamaya alışıyorduk.
ama 1 yılıma bakınca mutlu muydum evet mutluydum eşimle.
1 yıl yeni bitti artık yavaş yavaş uyum sağladık birlikte yaşamaya.
biz ailelerden uzak olduğumuz için dış faktörler çok etkileyemedi haliyle,bir de eşim yuvasının sınırlarını geçirtmedi kimseye.onunda etkisi oldu.
kavga ettik,tartıştık...ama ne benim ne de eşimin ailesinin tek bir tartışmamızdan bile haberi olmadı.
hep kendi aramızda çözdük,dışarı sağlam durduk.
birbirimizi ezdirmedik başkalarına karşı.
hatta kayınvalidem geçen gittiğimizde bizi gözlemlemiş ve şöyle dedi:''siz çok çetin bi çift olmuşsunuz'' ...
Allah bozmasın güzel geçti 1 yıl,inşallah hep böyle devam eder.
kişisel olarak evlilik bana çok şey kattı,kendimi geliştirdiğimi hissettim,eşimin rolü büyük oldu.
 
ha bir de...
son 1 yılda en acı olayımız ağır bir tartışmada kendimi odama kilitleyim,makası elime alıp saçımı erkek gibi kesişim oldu(tamamen benim çocukluğum),
eşim gördü ve hüngür hüngür ağladı:''Allah'ım ben emanetine sahip çıkamadım,affet beni....onu mutsuz ettim''
o ağladı ben ağladım tüm gece ve hep yukarıdaki cümleyi tekrarladı...
o gece dönüm noktamız oldu daha da sıkı düğümlendik daha da aşık olduk.ben gözyaşlarını ilk kez gördüm ve bir daha görmek istemediğim için elimden geleni yapıyorum.o da öyle...
 

Makası alıp saçımı kesesim var ... sonuç buysa ... Allah bozmasın arkadaşım ....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…