Desene her güzelin bir kusuru var..Cok ballisin bebisseninkide soyleniyo arada ama napcan
ben bile bekar biri olarak özendim vallahi ama onun evliliğineBugün eşimin bir arkadaşı ve eşiyle birlikte dışarı çıktık. Eşlerimiz samimi ama bizim daha birkaç kez görüşme fırsatımız oldu. Bu görüşmeler esnasında ki gözlemlerim ve kadının eşiyle alakalı anlattıkları beni bunalımlardan bunalımlara sürükledi resmen.
Ben okulu bitirir bitirmez atandım ve hemen (severek)evlendim. Sonrasında işimden ihraç oldum. Yılların emeği hiç oldu gitti. O arkadaş okumamış eşinin iyi bir işi ve çok iyi imkanları var. Tabiri caizse bir eli yağda bir eli balda
Benim eşim ailem her daim maddi manevi destek olmasına rağmen asla aileme karşı yüzü gülmez. Ne zaman ailem gelse başı ağrıyor halsiz yorgun. Surat beş karış. Kendi ailesi de ne yaparsa yapsın hep en kıymetli.
Benim eşim asla misafir sevmiyor. Akraba arkadaş... vs kimi evime davet edecek olsam hep huzursuzluk çıkarıyor. Gelmelerine müsade etmiyor. Gelince bir şekilde beni ve gelen misafiri huzursuz ediyor.
Alıp satacağım her şeyi gereksiz görüyor. Gelen her faturadan sonra arıza çıkarıyor. Sürekli sana şöyle yapacağım şuraya götüreceğim neler yapacağım... vs anlatıyor. Zamanı geldi mi çok mu gerekli bunlar yani diyor. Oğlumu birkaç saat anneannesine emanet edip dinlenmek istesem sen ne biçim annesin bi çocuğa bakamıyorsun o sana muhtaç falan diye anneliğime sürekli laf ediyor. Evle alakalı bir işten yakınsam ama ben sana dedim çocukla evini eşini ihmal etmeden hepsini birlikte yürütebilecek misin diye saatlerce konuşuyor. Sonra okuduğum kitaba izlediğim diziye giydiğim kıyafete...her şeye karışıyor. Bunun gibi olumsuz bir çok şey sayabilirim ama daha fazla uzatmak istemiyorum.
Bir de bugün o arkadaşın eşine baktım. Bu dördüncü kez buluşmamız üçü dışarda oldu. Üçünde de oğlunu babaannesine bırakmıştı ve eşi sürekli ‘bizim hanım oğlana çok düşkün aklı hep onda, onsuz boğazından da zor geçer’ gibi sürekli kadının evladına düşkünlüğünden bahsetti. Ben o ara ağlayan oğlumu susturmaya çalışırken bir yandan da bir şeyler yemeye çalışıyordum. Sonra kadın ‘Allah razı olsun eşimde ailesi de beni bir gün üzmediler, bir dediğimi iki etmediler diyor. Gece 2 de olsa bir şey canım istese 2 saatlik yol olsun gider alır getirir diyor. Sadece beni değil ailemi de el üstünde tutar diyor. Yani benim eşimin tam zıttı
Sonra çocuklardan bahsediyoruz. Oğlum gece 12 de bir yatar sabah 12 ye kadar uyur diyor. Benim oğlumda gece 2lere kadar ağlar maksimum sabah 8 de uyanır( 2 saatte bir uyanarak o da)
Sonra tüm bu konuşmalar üstüne evlilik çok güzel bir şey Hele evlat sahibi olmak o hiç anlatılmaz değil mi diyor? Oğlum nasıl olursa olsun bir kez üff demedim şükürler olsun deyor. Ben de sessizce dinliyorum ve kendi kendime soruyorum...
Sahi gerçekten evlilik çok güzel miydi? Evlat nasıl olursa olsun anne asla şikayet etmez miydi? Ben iyi bir anne değil miydim? Şimdi ben bu kadını kıskanıyor muydum? Acaba ben ne zaman bu kadar zavallı bir kadın olmuştum.
Durduk yere anlatmadı sohbet esnasında bir şekilde bunlar konuşuldu. Zaten anlatmasalar bile karı-koca arasında iyi bir enerji var ve hissediliyor. Benim yakındığım nokta neden benim de böyle bir eşim olmadıKadın durduk yere niye böyle ballandıra ballandıra dökmüş onu anlamadım samimide bulamadım
Ne yazık ki bende artık evimde misafir ağırlayamaz oldum. Biz misafir olursak ne ala. Güler eğlenir sohbet eder ama ev sahibi bizisek surat beş karış. Kimse gelsin istemiyorOkurken sanki kalbime hancer saplanti,ayni benim eşim .
Bu adam beni hayata küstürdü ,artik yaşayann ölü gibiyim .
Ruh sağliğimi alt üst etti ,sürekli altan beni eleştirmesi ,beni yetersiz anne olarak görmesi ,beni beceriksiz ev hanimi ve iyi bir eş olmadiğimi bana yertleştirdi.
Senelerdir evliyim ,böyle erkekler sirf kendinden başkasini kendi ailesinden başkasini görmez .
Asla cevresinden gördüklerinden ders almaz ,sanki at gözlükleri var ve o saplanti halinde yaşarlar .
Maalesef hiç düzelmedi yontulmadi ,şimdi yapayalniziz ,senede evime belki iki kere misafirim gelir oda aileden .
Her misafir çağirmamda yada gitmekte hep kavga gürültüyle olduğu için bende birakmiştim ve cevremdeki insanlarda bunu fark ettikleri için görüşmek istemiyorlar artik .
Ben artik umudumu kestim ,hayata küstüm nolur sen yapma .
Iyice bir konuş ,hayattan ne beklediğini neler istediğini söyle .
Eğer daha önemsiz görüyorsa sende onun istediklerini beklentilerini yerine getirme .
Hatta boşana bileceğini söyle.
Gercekten değmiyor ...
Evet asla memnun olmuyor. Sürekli her şeyden şikayetçi. İşinden bile. İşinde yorulur gerilir eve gelir sanki ben sebep olmuşum gibi. Her şeyin sebebi benimEşiniz size psikolojik şiddet uyguluyor.Ne yapsanız da memnun edemezsiniz huyu huy değil.evlilik eş iyi olursa çok güzel birşey ama sıkıntılı olursa tam bir iskence,huzursuz hayat insanın psikolojisini mahveder.
Sanırım artık sevmiyorum. Hatta bazen işe giderken gitse de keşke bi daha hiç gelmese diyorumsiz böyle bir adama neden katlanıyorsunuz ki? seviyor musunuz_
Bende normal olanın bu olduğunu biliyorum. Ütopik görmüyorum ama neden benim ki böyle değil diye kendimi yeyip bitiriyorumArkadasinin evliligi bence normal olani- senin esin dirdirci, sevgisiz ve saygisiz.
sen bu konuda dertli oldugun icin kadinin konu etdigi durumlari abarti olarak algilamissin. bana normal geldi. benim hayatimda - es ailesi haric (esimin ailesi kendi icinde sorunlu)- ayni.
Yaklaşık 6 yıldır kabul ettiremedim ve sindim artık. Oysa ki evlilik öncesi bambaşka bir insandı. Tanık düğün alışverişleri başlayana kadar. O an biraz farketmiştim ama sorunun bu denli büyük olduğunu anlayamamıştımNormal olan evlilik diğer kadininki gibi zaten.
Çok hastaysam , kafa iznine çıkmak istiyorsam oğlumu anneannesine 4 5 günlük bırakırım ve eşimin gıkı çıkmaz.
Sadece onun çocuğu değil ki....
Eşlerinizi çok şımartmayın bana kalırsa, sizin de bir hayatınızın olduğunu kabul etsinler artık.
Eşinizin bu şekilde davranma sebebi nedir bi açıklama yapıyor mu yada siz sorunca nediyorEvet asla memnun olmuyor. Sürekli her şeyden şikayetçi. İşinden bile. İşinde yorulur gerilir eve gelir sanki ben sebep olmuşum gibi. Her şeyin sebebi benim
Bende normal olanın bu olduğunu biliyorum. Ütopik görmüyorum ama neden benim ki böyle değil diye kendimi yeyip bitiriyorum
Normal olan diğer aile. Sizin çocuk sizin gerginlikten etkileniyor da olabilir huzursuz ise. Mutlu çocuklar mutlu ailelerde yetisir. Eşinize sinir oldum ayrıca. Belliki zor günler geçiriyorsunuz. Destek olması moral vermesi gerekir. Hayat arkadaşına bunu yapmak düşer. İnşallah tez vakitte işinize tekrar kavuşursunuz Allah tüm masumların yardımcısı olsun.Bugün eşimin bir arkadaşı ve eşiyle birlikte dışarı çıktık. Eşlerimiz samimi ama bizim daha birkaç kez görüşme fırsatımız oldu. Bu görüşmeler esnasında ki gözlemlerim ve kadının eşiyle alakalı anlattıkları beni bunalımlardan bunalımlara sürükledi resmen.
Ben okulu bitirir bitirmez atandım ve hemen (severek)evlendim. Sonrasında işimden ihraç oldum. Yılların emeği hiç oldu gitti. O arkadaş okumamış eşinin iyi bir işi ve çok iyi imkanları var. Tabiri caizse bir eli yağda bir eli balda
Benim eşim ailem her daim maddi manevi destek olmasına rağmen asla aileme karşı yüzü gülmez. Ne zaman ailem gelse başı ağrıyor halsiz yorgun. Surat beş karış. Kendi ailesi de ne yaparsa yapsın hep en kıymetli.
Benim eşim asla misafir sevmiyor. Akraba arkadaş... vs kimi evime davet edecek olsam hep huzursuzluk çıkarıyor. Gelmelerine müsade etmiyor. Gelince bir şekilde beni ve gelen misafiri huzursuz ediyor.
Alıp satacağım her şeyi gereksiz görüyor. Gelen her faturadan sonra arıza çıkarıyor. Sürekli sana şöyle yapacağım şuraya götüreceğim neler yapacağım... vs anlatıyor. Zamanı geldi mi çok mu gerekli bunlar yani diyor. Oğlumu birkaç saat anneannesine emanet edip dinlenmek istesem sen ne biçim annesin bi çocuğa bakamıyorsun o sana muhtaç falan diye anneliğime sürekli laf ediyor. Evle alakalı bir işten yakınsam ama ben sana dedim çocukla evini eşini ihmal etmeden hepsini birlikte yürütebilecek misin diye saatlerce konuşuyor. Sonra okuduğum kitaba izlediğim diziye giydiğim kıyafete...her şeye karışıyor. Bunun gibi olumsuz bir çok şey sayabilirim ama daha fazla uzatmak istemiyorum.
Bir de bugün o arkadaşın eşine baktım. Bu dördüncü kez buluşmamız üçü dışarda oldu. Üçünde de oğlunu babaannesine bırakmıştı ve eşi sürekli ‘bizim hanım oğlana çok düşkün aklı hep onda, onsuz boğazından da zor geçer’ gibi sürekli kadının evladına düşkünlüğünden bahsetti. Ben o ara ağlayan oğlumu susturmaya çalışırken bir yandan da bir şeyler yemeye çalışıyordum. Sonra kadın ‘Allah razı olsun eşimde ailesi de beni bir gün üzmediler, bir dediğimi iki etmediler diyor. Gece 2 de olsa bir şey canım istese 2 saatlik yol olsun gider alır getirir diyor. Sadece beni değil ailemi de el üstünde tutar diyor. Yani benim eşimin tam zıttı
Sonra çocuklardan bahsediyoruz. Oğlum gece 12 de bir yatar sabah 12 ye kadar uyur diyor. Benim oğlumda gece 2lere kadar ağlar maksimum sabah 8 de uyanır( 2 saatte bir uyanarak o da)
Sonra tüm bu konuşmalar üstüne evlilik çok güzel bir şey Hele evlat sahibi olmak o hiç anlatılmaz değil mi diyor? Oğlum nasıl olursa olsun bir kez üff demedim şükürler olsun deyor. Ben de sessizce dinliyorum ve kendi kendime soruyorum...
Sahi gerçekten evlilik çok güzel miydi? Evlat nasıl olursa olsun anne asla şikayet etmez miydi? Ben iyi bir anne değil miydim? Şimdi ben bu kadını kıskanıyor muydum? Acaba ben ne zaman bu kadar zavallı bir kadın olmuştum.
Bu anlattıklarınız olması gereken şeyler.Olduğunda anormal birşeymiş gibi baktığımız için kötüye alışıyoruz.Evet evlilik mükemmel birşey benim için.Sizde etrafınızdakilerle karşılaştırma yapmayın bu sizi mutsuz eder.Tek amacınız mevcut durumu düzeltmek olsun.Bugün eşimin bir arkadaşı ve eşiyle birlikte dışarı çıktık. Eşlerimiz samimi ama bizim daha birkaç kez görüşme fırsatımız oldu. Bu görüşmeler esnasında ki gözlemlerim ve kadının eşiyle alakalı anlattıkları beni bunalımlardan bunalımlara sürükledi resmen.
Ben okulu bitirir bitirmez atandım ve hemen (severek)evlendim. Sonrasında işimden ihraç oldum. Yılların emeği hiç oldu gitti. O arkadaş okumamış eşinin iyi bir işi ve çok iyi imkanları var. Tabiri caizse bir eli yağda bir eli balda
Benim eşim ailem her daim maddi manevi destek olmasına rağmen asla aileme karşı yüzü gülmez. Ne zaman ailem gelse başı ağrıyor halsiz yorgun. Surat beş karış. Kendi ailesi de ne yaparsa yapsın hep en kıymetli.
Benim eşim asla misafir sevmiyor. Akraba arkadaş... vs kimi evime davet edecek olsam hep huzursuzluk çıkarıyor. Gelmelerine müsade etmiyor. Gelince bir şekilde beni ve gelen misafiri huzursuz ediyor.
Alıp satacağım her şeyi gereksiz görüyor. Gelen her faturadan sonra arıza çıkarıyor. Sürekli sana şöyle yapacağım şuraya götüreceğim neler yapacağım... vs anlatıyor. Zamanı geldi mi çok mu gerekli bunlar yani diyor. Oğlumu birkaç saat anneannesine emanet edip dinlenmek istesem sen ne biçim annesin bi çocuğa bakamıyorsun o sana muhtaç falan diye anneliğime sürekli laf ediyor. Evle alakalı bir işten yakınsam ama ben sana dedim çocukla evini eşini ihmal etmeden hepsini birlikte yürütebilecek misin diye saatlerce konuşuyor. Sonra okuduğum kitaba izlediğim diziye giydiğim kıyafete...her şeye karışıyor. Bunun gibi olumsuz bir çok şey sayabilirim ama daha fazla uzatmak istemiyorum.
Bir de bugün o arkadaşın eşine baktım. Bu dördüncü kez buluşmamız üçü dışarda oldu. Üçünde de oğlunu babaannesine bırakmıştı ve eşi sürekli ‘bizim hanım oğlana çok düşkün aklı hep onda, onsuz boğazından da zor geçer’ gibi sürekli kadının evladına düşkünlüğünden bahsetti. Ben o ara ağlayan oğlumu susturmaya çalışırken bir yandan da bir şeyler yemeye çalışıyordum. Sonra kadın ‘Allah razı olsun eşimde ailesi de beni bir gün üzmediler, bir dediğimi iki etmediler diyor. Gece 2 de olsa bir şey canım istese 2 saatlik yol olsun gider alır getirir diyor. Sadece beni değil ailemi de el üstünde tutar diyor. Yani benim eşimin tam zıttı
Sonra çocuklardan bahsediyoruz. Oğlum gece 12 de bir yatar sabah 12 ye kadar uyur diyor. Benim oğlumda gece 2lere kadar ağlar maksimum sabah 8 de uyanır( 2 saatte bir uyanarak o da)
Sonra tüm bu konuşmalar üstüne evlilik çok güzel bir şey Hele evlat sahibi olmak o hiç anlatılmaz değil mi diyor? Oğlum nasıl olursa olsun bir kez üff demedim şükürler olsun deyor. Ben de sessizce dinliyorum ve kendi kendime soruyorum...
Sahi gerçekten evlilik çok güzel miydi? Evlat nasıl olursa olsun anne asla şikayet etmez miydi? Ben iyi bir anne değil miydim? Şimdi ben bu kadını kıskanıyor muydum? Acaba ben ne zaman bu kadar zavallı bir kadın olmuştum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?