- 23 Şubat 2017
- 729
- 880
- 53
- 38
- Konu Sahibi Evreka1800
-
- #101
dengesizim epey ya 4.güne değişiyorum sevdiğim sevmediğim şeyler bile değişiyor ikizler burcu yükselen yay..
Genelde vazgeçemeyip hep hayatında tutmak istiyorlar beni,bu özelliklerini ekarte edecek başka negatif bişeyiniz mi var acaba
Dengeli ve tutarlı sevmek lazım azizim.. ürkütmeden hırpalamadan..dengesizim epey ya 4.güne değişiyorum sevdiğim sevmediğim şeyler bile değişiyor ikizler burcu yükselen yay..
Profilinizde evli mutlu yazıyor amaEVLİLİK EKSİKLİK DEGİL .. LÜKS LÜKS... NE DEMEYE ÇALIŞTIĞIMİ ANLARSİN Bİ GUN
Evet evliyim mutluyum ama konu sahibinin şartlarına bekarken sahip olsam evliliği düşünmezdimProfilinizde evli mutlu yazıyor ama
neden kiEVLİLİK EKSİKLİK DEGİL .. LÜKS LÜKS... NE DEMEYE ÇALIŞTIĞIMİ ANLARSİN Bİ GUN
Bence bir süre şans verin.Deniyorum ama görücü usulu olmuyor. Öyle o amaçla biriyle oturup konuşunca ısınamıyorum.
Öyle bisey demedim yanlış alıntıladınız sanırımbaşından evlilik geçmiş erkekler oluyorlar onların durumu tam bir muamma biraz temkinli yaklaşmak gerekiyor.
dedniz ya yaaa ucu bana dokundu bu lafın da ahahaha
Bence kendinizi sartlandirmayin. Gorucu usulu olup asik olup evlenen arkadaslrm var. Olabilir bu diye bakin.Deniyorum ama görücü usulu olmuyor. Öyle o amaçla biriyle oturup konuşunca ısınamıyorum.
Hayır gitmediö nedenki.yazan oldumu bilmiyorum
psikolog a gittiniz mi hiç
Evet doğru hiç erkek arkadaşım olmadı. Nedenlerini söylemiştim. Benim aklım başkasında oluyordu, ondan görüşmek isteyenlere yok diyordum. O aklımın olduğu kişilerde beni reddediyordu. Eski hoşlandığım çocuğu evet bazen merak ediyorum stalklıyorum. Napiim merak ediyorum. Tabiki de artık hoşlanmıyorum üzerinden kaç yıl geçmiş. Sadece merak ve görünce bir o nie mutlu ben değilim serzenişi. O kadar. Mantık evliliği yapamam ben zaten. Bir şey hissetmediğim birine dokunamam zaten.Üç şeye takıldım.
Bu zamana kadar hiç erkek arkadaşım olmadı demişsniz karşı cinse yada kendinize güvensizlik var gibi
İkincisi br kşiden bahsetmişsinz evlendi bebegi oldu diye neden takip etme gereğş duydunuz
Üçüncüsü mantık evliliği yapmayın bence.
Önemli olan " mantıklı bir aşk evliliği yapmaktır ""
Kendinize güvenin başkasının sizi tanımasına fırsat verin adım adım gidin birden sevgililik dönemine giriğ beklentiye girmeyin fikirler uyumluysa karşılıklı sevgi vrsa devam eder
düşünceleriniz normal gelmedi banaHayır gitmediö nedenki.
Tabiki de evlenenler bu da soru muevlenenler VS evlenmeyenler yarışsak bir gün kim daha sorunlu çıkar acabamerak ettim
Merhaba bu sitede özellikle bdv okuduktan sonra hala evlenmek sana cazip geliyor mu? Mutsuz olmak için çok da uğraşmamak gerekmez mi? Yeni hobiler edinmek, tatiller yapmak, spor yapmak ya da seveceğin başka başka şeyler... Hayatına sadece senin karar vermen daha güzel değil mi? SevgilerArkadaşlar herkese merhabalar. Ben yeniyim bir arkadaşım bu siteyi çok övdü ondan ben de derdimi paylaşayım dedim. Ben 33 yaşındayım. Mühendisim özel bir şirkette çalışıyorum. Herşeyim var çok şükür. Güzel bir aile, güzel bir iş. Evimi arabamı aldım. Yalnız tek bir sıkıntım var, bir türlü evlenemedim ben ya. İşin tuhaf yanı şu anıma kadar hiç erkek arkadaşım da olmadı. Biriyle sevgili olmak nedir, nasıl bir duygudur hiç bilmiyorum. Çevrem çok geniş benimle görüşmek isteyenler oluyor, ben de kabul edip bir çay içiyorum. Ama bir türlü ısınamıyorum o masada. Bir an evvel bitsin de kalkalım oluyorum. Daha önce hoşlandığım erkekler oldu. İlki beni reddetti. Ben ona açılmıştım, ben açıldıktan 1 hafta sonra çok güzel bir arkadaşım vardı. Ona teklif etmiş. Artık çocuğa nasıl bir özgüven patlaması yaşattıysam. Neyse kız bunu reddetmişti. O başka hikaye. Ama o çocuk şu an başkasıyla evli ve bebeği var. Daha sonra tam 7 yıl hiç bir erkeğe ilgi duymadım çünkü özgüvenim paramparça olmuştu. Hala da tam düzeltebilmiş değilim. 7 yıl sonra bir erkekle çok samimi olduk. Tam 9 ay aslında arkadaşlarımın dediğine göre adı konulmamış bir ilişkiymiş. Bilmiyorum ben de ne olduğunu. He son 5 ay yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmedi. Akşam sabahlara kadar sohbet ederdik, sürekli beraber gezerdik. Tüm sırlarını benimle paylaşırdı. Başka erkeklerden kıskanırdı beni. Böyle tuhaf birşeydi yani. Ben bu belirsizlik ortadan kalksın istedim duygularımı söyledim ona. Amanııınnnn. Sen beni yanlış anladın, sen benim en yakın arkadaşımsın. Sonsuza dek de öyle kalacaksın. Ya dedim bi git allah aşkına. Tüm iletişimimi kestim onunla. Bayağı üzülmüştüm ama. Hatta ufak bir sağlık problemi de geçirdim üzerine. Neyse iyileştim üzerinden 3 yıl gibi bir süre geçti. Yeni bir şirkette çalışmaya başladım. Benden bir Kaç yaş büyük bir şefimiz vardı. Ben bu sefer hoşlanmadım ama mantıklı geldi. Yaşımız, eğitimimiz, aile durumumuz, maddi durumumuz. Dedim biraz ilgi göstereyim. Adam sürekli terslemeye başladı beni. Artık ilgimi mi anladı da istemedi. Ondan mu böyle davrandı bilmiyorum. En son duyduğumda da benden tam 8 yaş küçük bir hanımla görüşmeye başlamış. Kısacası kızlar neye niyetlensem suratımda patladı. Çirkin değilim, yani tamam çok güzel değilim ama çirkin de değilim. Normalim yani. Ama bu yaşadığım olaylardan dolayı kendimi çok çirkin hissetmeye başladım. Özgüvenim de sıfır. Yaşımda 33 oldu hatta 34 olacak. Erkekler artık istemez diyorum. Çok üzülüyorum yalnız ölmekten çok korkuyorum. Anne olmak istiyorum. Ama neden erkekler tarafından sürekli reddedildiğimi anlamıyorum. Bazı arkadaşlarım soğuksun diyor ama yapım öyle değiştiremiyorum ki. Flört etmiyorsun diyorlar ama sanki evlenenlerin hepsi mi flörtöz. Ben çözemedim bu olayı bana akıl verin kıtmetli arkadaşlarım. Sizleri seviyorum :)
Arkadaşlar herkese merhabalar. Ben yeniyim bir arkadaşım bu siteyi çok övdü ondan ben de derdimi paylaşayım dedim. Ben 33 yaşındayım. Mühendisim özel bir şirkette çalışıyorum. Herşeyim var çok şükür. Güzel bir aile, güzel bir iş. Evimi arabamı aldım. Yalnız tek bir sıkıntım var, bir türlü evlenemedim ben ya. İşin tuhaf yanı şu anıma kadar hiç erkek arkadaşım da olmadı. Biriyle sevgili olmak nedir, nasıl bir duygudur hiç bilmiyorum. Çevrem çok geniş benimle görüşmek isteyenler oluyor, ben de kabul edip bir çay içiyorum. Ama bir türlü ısınamıyorum o masada. Bir an evvel bitsin de kalkalım oluyorum. Daha önce hoşlandığım erkekler oldu. İlki beni reddetti. Ben ona açılmıştım, ben açıldıktan 1 hafta sonra çok güzel bir arkadaşım vardı. Ona teklif etmiş. Artık çocuğa nasıl bir özgüven patlaması yaşattıysam. Neyse kız bunu reddetmişti. O başka hikaye. Ama o çocuk şu an başkasıyla evli ve bebeği var. Daha sonra tam 7 yıl hiç bir erkeğe ilgi duymadım çünkü özgüvenim paramparça olmuştu. Hala da tam düzeltebilmiş değilim. 7 yıl sonra bir erkekle çok samimi olduk. Tam 9 ay aslında arkadaşlarımın dediğine göre adı konulmamış bir ilişkiymiş. Bilmiyorum ben de ne olduğunu. He son 5 ay yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmedi. Akşam sabahlara kadar sohbet ederdik, sürekli beraber gezerdik. Tüm sırlarını benimle paylaşırdı. Başka erkeklerden kıskanırdı beni. Böyle tuhaf birşeydi yani. Ben bu belirsizlik ortadan kalksın istedim duygularımı söyledim ona. Amanııınnnn. Sen beni yanlış anladın, sen benim en yakın arkadaşımsın. Sonsuza dek de öyle kalacaksın. Ya dedim bi git allah aşkına. Tüm iletişimimi kestim onunla. Bayağı üzülmüştüm ama. Hatta ufak bir sağlık problemi de geçirdim üzerine. Neyse iyileştim üzerinden 3 yıl gibi bir süre geçti. Yeni bir şirkette çalışmaya başladım. Benden bir Kaç yaş büyük bir şefimiz vardı. Ben bu sefer hoşlanmadım ama mantıklı geldi. Yaşımız, eğitimimiz, aile durumumuz, maddi durumumuz. Dedim biraz ilgi göstereyim. Adam sürekli terslemeye başladı beni. Artık ilgimi mi anladı da istemedi. Ondan mu böyle davrandı bilmiyorum. En son duyduğumda da benden tam 8 yaş küçük bir hanımla görüşmeye başlamış. Kısacası kızlar neye niyetlensem suratımda patladı. Çirkin değilim, yani tamam çok güzel değilim ama çirkin de değilim. Normalim yani. Ama bu yaşadığım olaylardan dolayı kendimi çok çirkin hissetmeye başladım. Özgüvenim de sıfır. Yaşımda 33 oldu hatta 34 olacak. Erkekler artık istemez diyorum. Çok üzülüyorum yalnız ölmekten çok korkuyorum. Anne olmak istiyorum. Ama neden erkekler tarafından sürekli reddedildiğimi anlamıyorum. Bazı arkadaşlarım soğuksun diyor ama yapım öyle değiştiremiyorum ki. Flört etmiyorsun diyorlar ama sanki evlenenlerin hepsi mi flörtöz. Ben çözemedim bu olayı bana akıl verin kıtmetli arkadaşlarım. Sizleri seviyorum :)
Ya bu sonuncu erkek statü olsun, maddiyat olsun, eğitim olsun benden daha üst düzeydeydi. Öyle çok üst değildi ama bir tık. Yaşı da benden büyüktü. Ben de olabilir dedim. Ama daha önce erkeklere adım atıp fiyasko olunca bu sefer ben direk sölemiim dedim ilgi gösterdim, ilgimi belli ettim. Ama ters davrandı bana istemedi, sanırım ilgimi anladı istemedi. Ya da biraz aslında düşüncesiz bir adamdı. Belki de anlamadı bilmiyorum. Şimdi başka bir kızla görüşüyor. Kız hayatının çok başında elinde hiçbirşwy olmayn bir koz. Yaşça da kendinden çok küçük. Ben aslında ona daha uygundum yani neden böyle oldu anlamadım. Hayl kırıklığı ve özgüven kaybı oldu.Zaten kariyeriniz falan var bi de adamlara ilk siz açılınca ezik hissediyorlardir belki.
Yaş farkı hakimiyet kurmak için de isteniyor erkekler tarafından.
Daha dışı olun siz sinyal cakin Onlar açılsın size.
Hayırlısı olsun.
Ya kadınlar yaş 30a çıksın demiyor ki olmuyorsa olmuyorSizin yaşıtıniz erkekler daha genç kızlar arıyorlar, daha yaşı büyük erkekler ise aklı fikri başka yerde pek evlenmeye niyetli olmuyor yahut başından evlilik geçmiş erkekler oluyorlar onların durumu tam bir muamma biraz temkinli yaklaşmak gerekiyor. Yani anlayacağınız Türk kadınları evlenme yasını 30 a çıkarma konusunda hata yapıyor. Benim de bekâr arkadaşım çok ve geç kalmışlık tamamen.
Erkek yaşlandıkça tercih edeceği kadın seçeneği çoğalirken kadınların seçenekleri gittikçe azalır. Acı gerçekler.
Oluruna bırak, ailenin ayarlayacagi kismetler çok daha mantıklı olabilir. Allah çirkin bahti versin derler bizde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?