Haklısınız, eşimin bir suçu yok benim mevcut durumumda. Hatta öğrense çok üzülür böyle şeyler düşündüğüm için. Ama yine de bana yardımcı olmaya, bir çözüm aramaya çalışır. Elimdekinin kıymetini bilmeyi öğrenmem gerek belki de.kendi hayatınızdan sıkılıp faturasını erkeğe çıkarıyorsunuz siz.
işiniz arkadaşlarınız diğer şeyleri değiştirmeye çalışsanız bir de. belki bunlardır sorun.
Bazen ben de acaba rahat mı batıyor diyorum. Tamam çocuktan yana çok rahat değilim şu dönem. Çoğunlukla tek başıma çocuk büyütmek de beni zorluyor. Ama genel tabloya bakınca iyi durumdayım aslında. İnsanoğlundaki bu hep daha iyiye sahip olma arzusuyla da ilgili olabilir bu.Yani büyükler rahat batıyor der aslında şu durum için. Bence çok geriye dönük yaşıyorsunuz. Şükürsüzsünüz biraz. Daha iyisi olabilirdi ama 5 yıldır şiddet gördüğünüz, aldatıldığınız bir evlilik ve ölü doğmuş bir bebeğinizde olabilirdi. Normal değil bu 5 senede bir hayatınızdaki önemli insanları çıkarma isteği.
Bir çok üye benzer telkinde bulunmuş. Ben de elimdekinin kıymetini bilme konusunda eksil olduğumu düşünmeye başladım yazılarınları okudukça. Ama bir şeyi merak ettim. Siz hiç hayatınızdan birilerini çıkarmak zorunda hissetmediniz mi zaman zaman?İnsanoğlu,ulaşamadığının hayranı,
elindekinin de nankörüdür çoğunlukla.
Kaçırdıklarınıza hayıflanmak ve sürekli daha mükemmeli aramak yerine elinizdekilere şükretmenizi öneririm.
İnsanın kendisini,hayat yolculuğunda ilerlemesini,yaptıklarını,yapamadıklarını sorgulaması elbette güzel ve doğru bir şey
ama bu hayatından bazı insanları çıkarmak noktasına geliyorsa orada durup düşünmek lazım.
Sizinki ayak üstü bir sorgulama olmuş. İnsan tek başına kalıp da bu gibi şeyleri daha derinlemesine düşününce kendini çok fazla kaptırabiliyor işte. Dediğiniz gibi bu monotonlaşmayla ilgili muhtemelen. Aynı şeyleri yaşamaktan sıkılıp daha yeni bir şeyler bulma arayışı.Bazen ben de yaşıyorum bunu. Büyük ihtimalle hayatınızın monotonlaştığı süreçlerde yaşıyorsunuz bunu.
Geçen sene abim ile İstanbul'a giderken pat diye bana bu soruyu sordu. "Hiç düşünüyor musun, evlenmeseydin şuan ne yapıyor olurdun," diye. Aklına nereden geldi bilmiyorum çünkü gayet keyifliydik. Dedim ki, "Büyük ihtimalle yurtdışında falan olurdum. Yine büyük ihtimalle bir gün kolumda yabancı bir damat ile çıkar gelir annemin yüreğine indirirdim." Abim bayağı güldü.
Arada sırada böyle sorgulamalar yaşar insan ama önemli olanın şimdi olduğunu kendine hatırlatmalı. Eşiniz ile hayatınıza farklı renkler katmaya çalışın.
Evet, muhtemelen o benim kadar takılmadı bu duruma. Acısını yaşadı ve geride bıraktı. Ben neden bu kadar vicdan yapıyorum bilmiyorum. Çok fazla sorgulamaktan oluyor sanırım.Çok kafanıza takmayın bence sizin gibi sebepsiz terk edenler çok.. bide erkekler cok takılmaz..Yeni arayışlarınız geçici hevesler gibi duruyor..
Eski sevgili konusunda haklısınız. O konuyu geride bırakmak işin geç bile kaldım. 6 sene oldu ve ben hala acaba hayatını ne kadar mahvettim diye düşünüp duruyorum.sorgulama her insanda olabilir. Olmalı da zaten. Eşinizi çekip gitme isteği mevcutsa, seviyor olabilirsiniz ama bazı duyguları size yaşatamıyor oluşundan kaynaklı olabilir. Bunu tesbit etmek daha doğru olur. Eski sevgili konusuna girmiyorum bile. Vicdan azabı falan bunları geçin, herkes birilerinden ayrılıyor. Ömür boyu azap çekeceksek yandık yani. Sünger çekin o konuya bir an önce. Tercihinizi yapmışsınız ve konu kapanmış.
Ben imkan olsada çocuklara tek bakılsın, herkes kendi işini kendi halletsinden yanayım. Yabanice geliyor benim dışıma herkese bu ama hayatıma birileri girsede çıksada her şeyi tek yapabilme gücü hissediyorum.Bazen ben de acaba rahat mı batıyor diyorum. Tamam çocuktan yana çok rahat değilim şu dönem. Çoğunlukla tek başıma çocuk büyütmek de beni zorluyor. Ama genel tabloya bakınca iyi durumdayım aslında. İnsanoğlundaki bu hep daha iyiye sahip olma arzusuyla da ilgili olabilir bu.
Bakın sizde de zamanlama benzer olmuş. İnsan 4-5 yılda bir mevcut durumunu zaten sorguluyor galiba. Yaşadığı ilişkiyi, yaşadığı hayatı, hayatındaki insanları vs...Bende 5 yıllık evliyim suan aynilari banada oluyor hiç olmamıştı daha önce yaş 26 oldu ve 30 yaklastigimi düşündükçe dahada çok takıyorum evlenmeseydim söyle olurdu böyle olurdu 5 yılım heba oldu gibi bazen esimin açığını arıyorum bişey yapsa da bosansam gibi hatta tartistigimda beni dovse de bosansam gibi saçma dusunler geçiyor aklmdan 5 yılda sadece mutlu eden 2 çocuğum gibi geliyor eşimi de çok seviyorum ama bu biraz yaşlılık geliyor piskolojisi heralde bide yarım biraktiginiz planlar düşünceler varsa ordanda olabilir benim olmak isteyipte yarım bıraktığım şeylerden kaynaklı sende bi düşün bence neden diye belki farkettigin bi eksiğin varsa onu tammla
İnsanı çok zorladığını tahmin edebiliyorum. Ben şu kadarıyla bile baş edemiyorum baksanıza. Önemli olan sorunun büyüklüğünden ziyade o sorunla yaşayabilecek güce sahip olup olabilmek . Görüyorum ki siz baş etmenin yolunu bulmuşsunuz. Ben de bulabilirim umarım.
Anı yaşamak en kötü olduğum şeylerden biri belki de. Ya geçmişti ya da geleceği düşünürken buluyorum çoğunlukla kendimi. Bu yüzden bu durumdayım zaten bence. Filme gelince izlemiştim ilk çıktığında. Ama “Hiç düşünce” felsefesine bakmamıştım. Fırsat bulunca bir bakayım ben buna.Bir an aklıma çoklu evrenler teorisi geldi. Neyse. Ben size halinize şükredin falan demicem. Çünkü yaşadığımız her sıkıntıda haline şükret diyenlerden nefret ediyorum. Ama ya şöyle olsaydı ya böyle olsaydı ya bunu yapmamış olsaydım ya eşimle evlenmemiş olsaydım ya bilmemne olsaydı tarzı düşünceler de uzun vadede sizi bir çıkmaza sokup mutsuz eder.
Hobi mobi falan da değil sadece anı yaşayın ya o anı o dakikayı yaşamaktan mutlu olun. Sadece bunu düşünün.
Ben size tom cruise un oynadığı Son Samuray filmini izlemenizi öneriyorum. Lütfen oradaki “Hiç Düşünce” tabirini bir araştırın.
Ben tek başına da bir şeyler yapmayı bilir ve severim de aslında. Ama bebek büyütmek onlardan biri değilmiş bence. İnsan bu konuda desteğe ihtiyaç duyuyor. 7/24 bebeğinizle tek başınıza ilgilendiğinizde kendiniz olmayı ya da kendinizle ilgili ufacık da olsa bir şey yapmayı unutuyorsunuz. Siz bunu nasıl başarıyorsunuz merak ettim. Her türlü öneriye açığım.Ben imkan olsada çocuklara tek bakılsın, herkes kendi işini kendi halletsinden yanayım. Yabanice geliyor benim dışıma herkese bu ama hayatıma birileri girsede çıksada her şeyi tek yapabilme gücü hissediyorum.
Daha iyisi konusuna gelince de, hayatınızı mahfetmek istiyorsanız mutlaka mükemmeli aramalısınız. Eğer mutluluk, huzur istiyorsanız elinizdekilerin kıymetini bilmek zorundasınız. İş olur bu dediğiniz, daha iyi pozisyon için uğraşırsınız. Ama bahsettiğiniz şey kocanız. Hayat arkadaşı dedğimiz insan.
2 yaş ve 10 aylıkUfak bebeklerle nasıl yapıyorsunuz bunları? Valla hayran kaldım. Ben de o enerji yok. Hatta bir bebek bile enerjimin tümünü emmeyi başardı. Kaç yaşında bebekleriniz?
Evlilik zaten bir çok dengeyi değiştiriyor. Ama asıl dengeler çocuktan sonra değişiuor bence. Çocuğunuz var mı bilmiyorum. Ama varsa en çok onun etkisi olmuştur bence5 yıl önce eşimle flört ediyorduk hayatimin en güzel aşkımı eşimle yaşadim 10 ayda evlendim. herşey evlenince başladi...
gerçekten bekarlık hayatimi özlüyorum.
benimde senin gibi çekip gidesim var.
o eski hayat olmuyor maalesef.. herkes degişti.. ayni yaşanmiyo
2 yaş ve 10 aylık mı?! Çıldırmış olmalısınız!2 yaş ve 10 aylık
Küçük bebeğim öyle zor bir bebek ki yani anlatamam bile.
Kendim için bişeyler yapmaya mecburum.
Öbür türlü çok mutsuz sinirli öfkeli biri oluyorum.
Çocuklar beni yordu deyip oturmuyorum galiba.
olmaz mi baya denge değişiyoEvlilik zaten bir çok dengeyi değiştiriyor. Ama asıl dengeler çocuktan sonra değişiuor bence. Çocuğunuz var mı bilmiyorum. Ama varsa en çok onun etkisi olmuştur bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?