Babamın eseriyim..
Hep der kızım, kenara paranı koy, biriktir, ilerde lazım olur diye..
Ya üzülüyorum ben, dogdugumdan bu yana zaten cesit cesit masrafım oldu.
Eskiden cocuk büyütmekte ne varmıs, babam anlatır yamalı pantolonlarla, lastik ayakkabılarla gezdim diye.
Genc yasta is kurmus, oturtmus 32 yasına varmıs ehh, artık evleneyim demis ve herseyini kendisi yapmıs. Dedeme de, babaanneme de pasalar gibi baktı.
Demedi ki, bana ne yaptılar diye?
Benim hic ceyizim yoktur mesela babamın parasıyla olmasını da istemiyorum.
Hele ki kayınpederden bekleme olayına cok garip bakıyorum bende.
Veya kız tarafının takı istekleri olsun, mobilya istekleri gibi seylere.
Benim bir tanıdıgım var, tutturmus kız tarafı ille su kadar bilezik olucak diye adamın durumu belli bide. ( her iki tarafta tanıdık )
Eli mahkum yaptılar, taktılar kollarına.
Hani derler ya, kız ya beyaz esya' yı, ya da yatak odasını alır diye. Bu hic bisey almadı beyaz esyayı da cocuk aldı, yatak odasını da.
Yahu evlendiler, basları biraz sıkıssa baba yetis! Adam yok oglum diyor, anlamıyorlar, kızıyorlar.
Eve yemek masası alınacak, baba!
Adam hala dügün icin cekmis oldugu krediyi ödüyor ve 55 yasında hala calısıyor.
İnsanlar mı cok yüzsüz yoksa bende mi bir gariplik var?
Kız hala aile' yi suclamakta hic birseyimi istedigim gibi yapmadılar diye?
Sen bu kadar olduguna dua et. Degil mi?
Diyorum icimden, keske sende azıcık elini cebine atsaydın belki o zaman istedigin gibi olurdu diye.
Aynen.
Yardım yapılır anlarım, ama dayatmalara asla tahammül edemiyorum..