Ilk evliliğinden çocuğu olan bir adamla evli olan var mı


yani ben olsam ben de babamla oynamayı tercih ederdim :) klasik çocuk tripleri diğerleri de. bizler de çouk olduk empati kuralım azıcık. çocukla çocuk olmuşsunuz siz de.
 
cincikk .!.:
yani ben olsam ben de babamla oynamayı tercih ederdim :) klasik çocuk tripleri diğerleri de. bizler de çouk olduk empati kuralım azıcık. çocukla çocuk olmuşsunuz siz de.
Genişletmek için tıkla...

Burda çocuk triplerinden fazlasıda var bence.Düşünsenize hem anne,hemde baba tarafından istenmeyen bir çocuk var ortada.Babasını gördüğü sınırlı vakitte sevgi açlığını dindirmeye çalışıyor yavrucak.Anne baba istediği kadar seviyorum desin,bunu hissetmek ister bir çocuk.Bu duyguları bile kıskançlığa bağlamış ya konu sahibi çok üzücü gerçekten.
 

herşey burada anlatılamıyo ki
tabi ki sadece bunlar değil kıskançlıktan kastettiklerim
çok insafsızca çok farklı bi tarafa çekildi konu
 

evet sevildiğini hissetmek, terkedilmeyeceğini bilmek vs. bu güven duygusunu tatmin etmek isteyen bir çocuk sonuçta. biz koca koca insanlar bile sevildiğimizi, sahiplenildiğimizi hissetmek istemiyor muyuz sanki ? gayet insani duygularla yapılan davranışlar gayet normal bunlar.
 
slm kızlar konu gerçekten çok farklı bir şekilde ilerliyor.aslında konu sahibinin konuşmak istedikleri bunlar değil. bu çok ciddi bir konu böyle bir eviliği ablam yaptı.ilk bana anlatmıştı bende pek olumlu bakmamıştım açıkcası ama o evlendi. evlendiklerinde oğlan 15 yaşındaydı ve evlendikleri ilk günden itibaren ablamlarda kaldı şuan üniversite okuyor.tatillerde geiliyor ablam ona hep ablalık yaptı. bütün ihtiyaçlarını karşıladı.ama ilk günlerini istediği gibi yaşayamadı...
bananne var kimse demedi bir hafta bizde kalsın sonra geçersin babanlara diye neyse.. ablam çalışıyordu eve bi geliyor heryer darmadağın oğlan çocuğu sonuçta toplamak yok.ilk zamanlar ablam bundan dolayı biraz kızgındı ama eşi yapıyordu o topluyordu.derken 5 yıl geçti ilk zamanki durumlar yok artık oda bi delikanlı oldu ben bile çok iyi geçinirim onunla. çok mülayim biridir.anlaşmak önemli ablalık yapacaksın bi şekilde kabul edip evleniyorsan yapacaksın( anneside var. ama çok fazla görüşmüyor. babannesiyle büyümüş babada yurt dışındaymış)
 
butterfly811 .!.:
herşey burada anlatılamıyo ki
tabi ki sadece bunlar değil kıskançlıktan kastettiklerim
çok insafsızca çok farklı bi tarafa çekildi konu
Genişletmek için tıkla...

bu kıskançlık olsa bile o çocuğun gösterdiği kıskançlık - ki öyle olduğunu düşünmüyorum - size ve evliliğinize zarar verecek boyutta olamaz ki siz de sanırım bundan çekiniyorsunuz. nihayetinde ufak bir çocuktan bahsediyoruz.

kendimden örnek verirsem annemi kaybettikten sonra babamın evlenme ihtimali bile beni çıldırtmaya yeterdi bu ihtimal bile bendeki güven duygusunu zedelerdi ki öyle küçük yaşta falan da değildim 17-18 yaşlarımdaydım. emin olun o küçük çocuğun tek derdi sevildiğini hissetmek emin olmak güven duygusunun rahatlığını tatmak istemek. yoksa ne size ne de sizin eşinizle olan evliliğinize kastı var. bu duygu eksikliğini de giderecek olan kişi babası. bu konuda en çok babasının çaba sarfetmesi gerek.
 

Çocuğun tavırları bana göre de normal..Yaşadıkları kolay değil..

Ama konu sahibi çocuktan öyle bir bahsetti ki :

"her yaptığımızın üstünde gözü oldu
yanyana oturuyoruz diye suratını düşürdü....
Bunun gibi şeyler işte beni çok soğuttu
ben bi çocuk doğursam neler olur acaba
çocuk doğurmaktan bile soğuttu beni yaaaaa"

Bu nasıl bir çocuk ki konu sahibini çocuk sahibi olmaktan bile vazgeçirmeyi başarmış?
Kaç yaşında olduğunu gerçekten çok merak ettim?
 
Kadın kadının düşmanıdır dedikleri doğruymuş demek ki. Herkes çocuğunu bırakıp giden anneyi suçluyor da babalık da manavdan alınan sertifika değil, babalık sadece nafaka ödemek vs değil. O çocuk babaannesinde de kalsa, uzayda da yaşasa, sarayda da uyusa babasını görmek ister. Annesinin kokusunu özler. Benim oğlum işi sebebiyle bir gece görmesin babasını daha 9 aylık olduğu halde ertesi gece burnunu elleye elleye uyur.

Ve ben asla kendi canını yeni eş için babaanneye bırakan bir adana güvenip de çocuk yapmazdım, siz de çocuk yapmayarak en doğrusunu yapıyorsunuz. Bir tanıdığımın iş arkadaşı 3 kez evlenmiş, 3ünden de çocuğu var, çocukların üçü de anneleri ile kalıyor, 4. eş gururla "sen merak etme aşkım, bizi rahatsız etmezler, evimize gelip kalmazlar dedi" diyor ve bu adama güvenip çocuk yapmak için tedavi oluyormuş.

Çocuğunu babasında bırakıp ikinci çocuğunu yapanlar için de aynı düşüncelerim geçerli. Annelik doğurmak değildir. Annelik fedakarlıktır. Emektir. Siz her ne kadar benim için hepsi bir deseniz de biri sabah kalkınca biriciği annesinin gülümseyişi ile uyanacak diğeri de her gece "neden annem beni değil de kardeşimi seviyor onu yanında tutuyor" diye ağlayacak. Vicdan lazım biraz.
 

Allahım ne kadar dogru ne guzel ıfade etmıssın ne dıyebılırım
bende aynı dusuncelerdeyım yazmıstım zaten
 
Konuyu baştan sona okuyamadım konu sahibi çocukla nasıl bir sorun yaşıyor tam olarak bilmiyorum ama son yorumlara göre yorum yapıyorum... Benim teyzeminde ikinci evliliği daha önceki sayfalarda da paylaştım sanırım...Eniştemin ilk evliliğinden bir çocuğu var...Çocuk 3-4 yaşında iken evlendiler teyzemler...Yalnız sanırım 6 yaşına kadar yanlarına alamadılar çocuğu( Teyzemler İstanbul'a taşınmıştı o sıra maddi sıkıntıdan dolayı teyzemde çalışmak zorunda kaldı bakacak kimse olmadığı için babannesi baktı.) Babanne yaşlı ve köy yeri olduğu için çocuğun üzerine fazla düşmemiş...Çocuk acıktım dedikçe para vermiş markete yollamış ya da sabah dışarı çıkarmış çocuk kendi gelene kadar nerede diye aramamış sormamış...Teyzemler 6 yaşında çocuğu yanlarına aldıklarında inanılmaz sorun yaşadılar... Masaya oturtup yemek yedirtemezdi teyzem... Beraber dışarı çıkarlardı kaşla göz arasında kayboluverirdi çocuk... Her istediğinde para vermezlerdi mesela marketten karnını doyurmasın yemek yesin diye çocuk evdeki tencereleri eskiciye satar para bulur istediğini alırdı...Aranızda yok artık diyenler olacaktır ama çocuk buzdolabındaki yiyeceklerin üstüne çişini yapmıştı...

Teyzemlerin hatası yok mu? Tabi ki var...Yaşanılan şeyler düşünüldüğünde çocuğun özel ilgiye ihtiyacı vardı...Onunla birebir ilgilenilmesi doğrunun yanlışın sabırla öğretilmesi gerekirdi...Ama yaşam şartları buna izin vermiyor her zaman maalesef... Öz annesi olmadığı için zamanında şımartılmış bir çocuk varsa ve üvey annenin anne olmasına izin verilmiyorsa bu ve bundan daha kötü sonuçlar ortaya çıkabiliyor...
 

Ben üvey anne anne olsun illa fikrinde değilim ama arkadaş olabilir, abla olabilir. Sizin anlattığınız durumlar ekonomik yokluk sebebiyle yaşanan üzücü şeyler. Ancak teyzeniz o çocuğu köyde bırakıp kendi çocuk yapsa idi işte o zaman ben o babaya bir araba dolusu laf ederdim ne biçim baba diye.
 


her çocuğun elbetteki babasınada annesi kadar ihtiyacı var ,, ama burda yok çocuk çok kıskanç,, aynı evde kalamam,, bakamam konuşuluyor ..
bir kadın bebeğinin ilk tekmelerini karnındaki hareketlerini,, hatta onu ultrasyonda gördüğü ilk an anne olmaya başlar,,
bir adam bebeği doğduktan sonra onu koklayınca baba olduğunu hisseder ,, oda hissederse ne babalar var umrunda değil ...
bir babanın çocuğunu terk etmesiyle annesininki bir olamaz.. erkekler vicdansız olabiliyor,, ama ben bir anneye ,, bir kadına vicdansızlığı hiç yakıştıramıyorum hiç ....

ve tabi konu sahibine söyleyeceğim son şey ; o çocuğa üvey annelik yapacaksan zaten sakın alma yanına boşan daha iyi... yok yapmayacaksan sana bu çocuğun vereceği hisleri ,, maneviyatının huzuru çok fazla olacatır. bugün gençsin ,, bir yetişkinsin o ise korunmaya muhtaç daha ,, sen merhamet göstermessen merhametde göremessin .. eşine çocuğuna bakamam diyip durma çocuğuyla arasaındaki bağı bozabilirsin ,, ya evlenmiyecektin yada kabul edecekin sen ikisinide yapmamışsın ..
unutma ; keser döner sap döner gün gelir hesap döner .......
 

O konuda haklısınız anne olmasını zaten bekleyemeyiz arada saygı olsun yeter...Dediğim gibi konuyu tam olarak okumadım eğer konu sahibi dediğiniz gibi çocuğu yok sayıp kendi çocuk yapmak istiyorsa üzücü olur evet... Teyzemde eniştemde gerçekten çok uğraştı çocukla ama yok olmadı... Halam vefat etti...Eniştem bir evlilik daha yaptı...2 çocuğu bayanı çok seviyor abla diyorlar... Bayan kendi yavruları gibi terbiyesiyle ilgileniyor... Kızın götüreceği çeyize kadar düşünüyor... Bir önemi var mı bilemem ama ben yaşında önemli olduğunu düşünüyorum çocuklarda...6 yaşından büyük çocuklarla ilgilenmek eğitmek gerçekten çok zor...Teyzem 6 yaşında yanına alabildi,halamın çocukları da halam vefat ettiğinde en küçüğü 7 yaşında idi.
 
benimde eşimin çocukları var ama ben hiç evlenmedim öncelikle eşini canından çok seveceksin çocuklarıda okadının çocukları gibi değil ilerde olucak çocuğunun kardeşleri diye göreceksin benim 5 aylık bir oğlum var ne şanslıki abiside var ablasıda kabullenemeyeceksen hiçyürütme canım bence hiç sorun olmadı iyiki varlar onlar eşimin parçası onun sevdiği herşeyi bende severim
 

Harikasınız.
Konu sahibine anlatmak istediklerimizi aynı durumdaki bir kadından duymak çok güzel.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Eşim whatsapp gizli kod kullanıyor mu? Nasıl öğrenebilirim?
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
1K
Sumak
S
kocama eski eşi kızını göstermiyor
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
4K
lutfenbanaisimbulun
L
N
Elti - Görümce savaşı
Yorumlar
15
Görüntüleme
839
nasipsee
N
Z
Çocuk meselesi
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
Aybalahanim
Boşanıp yeni düzen kurmak
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Pamukpamuk44
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…