- 20 Mayıs 2011
- 10.285
- 30
- 408
- Konu Sahibi butterfly811
-
- #121
Canım, aslında olay bana kalırsa birazda üslupla alakalı..
Şöyle ki, konu sahibi, çocuk hakkındaki yorumlarında oldukça sert..
""her yaptığımızın üstünde gözü oldu
yanyana oturuyoruz diye suratını düşürdü....
Bunun gibi şeyler işte beni çok soğuttu
ben bi çocuk doğursam neler olur acaba
çocuk doğurmaktan bile soğuttu beni yaaaaa"
Bunu az önce de alıntılamıştım, çünkü çocuk hakkında genel ifade tarzı bu şekilde..
Eğer olaya biraz daha yumuşak yaklaşsaydı.Mesela :
"Çocuğun kırılmasını, yıpranmasını istemiyorum ama benim elimden de birşey gelmiyor..Neler önerirsiniz?" tarzında bir yaklaşım sergileseydi eminim gelen yorumlar çok daha farklı olurdu..
"Ne söylediğiniz değil nasıl söylediğiniz önemlidir" derler ya...Öyle işte..
ben kimseyi kimseden koparmaya çalışmıyorum ki eşim onun herşeyiyle ilgileniyor zaten her akşam 2 saat civarını ona ayırıyor sabahları okuluna bırakıyor antremanlarına gidiyor hiçbişeyini eksik etmiyor pazar günleri beraber pikniğe vs gidiyoruz ama bunlar yetmiyor karşı tarafa hep fazlası isteniyor aynı evde yaşıyo olsalar emminim bu kadarı bile olamazdı buna inanınnnnn
Birbirimizin yüz ifadeleriniz göremediğimiz için birbirimizi yanlış anlayıp düşüncelerimiz sert şekilde ifade edebiliyoruz maalesef... Konu sahibinin yorumlarını okuyunca gerildiğini düşündüm...Belki gerginliğin vermiş olduğu sinirle kendini yanlış ya da sert ifade etmiş olabilir.
Ne demişler tatlı dil yalanı deliğinden çıkarır...
Yorum yazan herkese teşekkür ederim
çok duygusal bir yere geldi olay ve bundan sonrasında zaten kendimi ifade etmem mümkün değil
duygusallığı okuyan herkes gelip üstüne başka bi duygu ekliyo
iş bu kadar duygusal değil ama..
bu yaz okuduğum bi kitaptan alıntıyla başlamak istiyorum. yazar kristin hannah. kitap gece yolu
o beni benden alan cümle :"SENİN ANNENİN ALASKA BÜYÜKLÜĞÜNDE KALBİ VAR..."
benmi durumummu?
sevdiceğin bi veleti var.kız... annesi kızını görmüyor.(mahkeme babaya vermiş veledi) sevdicek ilk boşandıklarında kızın annesine yalvarmış bari haftada 1 gün 1 kaç saat gör diye. ama hep derim bazı kadınlar anne olmak için uygun değiller diye...
Allah nasip ederse evlenirsek ben şimdi o kızı istemem diyemem.
hatta o ufacık yaşında yaşadıklarını bildiğimden o minicik yüreğinde ne acılar biriktirdiğini bildiğimden aksine daha çok isterim...
kendimi çok iyi tanıdığımdan (29 yaşındayım) benim sevgim veletede kendi doğuracağım çocuğada yeterde artar bile...
he zamanı gelince biyolojik anne ortaya çıkarsa göremezsin de demem...
onun kendi içinde ne yaşadığını kim bilebilirki?belki aklı başına sonradan gelir...
ama veleti üzerde o gülen yüzüne gölge düşürürse o zaman cadıya dönüşebilirim..
sanırım olay empatide bitiyor...
sanırım olay yürekte bitiyor...
Kendi dogacak cocugunuz cocuk
sevdicegin kizi VELET
oyle mi?
sakin empatiden bahsetmeyin
yorumunuzla celisiyor
annemin bir lafi var
analik (uvey anne) hicbir zaman analik oldugunu unutmaz
konu ve yorumunuz bunu cok guzel acikliyor
eşimin çocuğu 10 yaşında velayeti babada ama çocuk babanesinde kalıyor çünkü eşinden ayrılırken çocuğu annesine vermek istememişler ve babanesi ben bakarım diyerek çocuğun sorumluluğunu almış yaklaşık 1,5 yıldır evliyiz ve çocuk erkek olmasına rağmen babasına inanılmaz düşkün aslında bu düşkünlük değil kıskançlık gibime geliyor..biz her pazar sabahı erkenden onun telefonlarıyla uyanıyoruz.bir yere giderken yada birşey yapacağımız zaman asla duyurmuyoruz.ben çalışıyorum ve ona bakabilecek durumda değilim zaten bir çocuğun sorumluluğunu alabilecek olsam bir tane doğururum.en başında ben eşime bir çocuğa bakamayacağımı bu sorumluluğu şu anda alamayacağımı söyledim o da bunu kabul etti ve benimle evlendi...gayet açıktım yani ve şu andada başta söylediklerimin dışında birşey yapmıyorum ama eşim çocuğunun bizimle yaşamasını istiyor farkındayım..sürekli aramızda böyle bi itiş kakış var çocuk kıskanıyor onun tavırlarından ben rahatsız oluyorum huzurumuz kaçıyor ben kafamda şu meseleyi bir türlü aşamıyorum.kişilik özelliğim bu özgürlüğüme düşkünüm ve en önemlisi aslında bu çocuğun bi annesi var hani annesi olmasa tamam ama annesi dururken bana mı düşer ya bakmak kızlar lütfen yanlış mı düşünüyorum ben yaaaaa
çocuk sahibi olanların konuya bakışı çok farklı...
Bunu daha öncede söylemiştim
teşekkür ederim arkadaşlar yorumlarınız için ama vicdansızlık bende değil o çocuğu babasına bırakan annesindedir..
Öncelikle kendinizle çelişmeyi kesin...
Bir mesajda annesine vermemişler diyorsunuz, bir mesajınızda vicdansızlık bende değil çocuğu babasına bırakan annesindedir diyorsunuz...
Anneye çamur atmaktanda geri kalmamışsınız... tebrik ederim...
Vicdansızlığın kitabını yazarsınız siz bu kötü düşüncelerle...
Boşanırken çocuğu anneye vermek istemeyen "baba" kılıklı kocanız, neden yanına alıp bakmıyor acaba çocuğuna...
Neden? çünkü kadını kırmak, yıkmak, üzmekti istediği... yaptı er"kek" liğini...
Bu saatten sonra, yok annesi bakmak istememiş falan yazıpta iyice yalancı konumuna düşmeyin...
Burda ben en çok anne ve evladının ayrılışına üzüldüm...
Sizin kıskançlık yapmaya zerre hakkınız yok, o daha bir çocuk...
Ocağı sönmüş bir ailenin evladı...anne ayrı baba ayrı, bir tarafı hep üzgün...
Kaldıramayacaksanız evlenmeyecektiniz...
Böyle bir adamla evlenirken, yaşacaklarınızı biliyordunuz...
Evlat çok farklı bişey... anlatılmaz... anlatsan sayfalar yetmez...evlat can ciğer kuzu sarması...
Asla eşiniz oğlunu sevdiği gibi sizi sevmeyecek...başka bir kadını da sevmeyecek...
Evlat sevgisinin önüne hiçbirşey geçemez...bunu bir defa kabul edin...
Evlat belden, eş elden gelir...
Çocuğu gereksiz yere kıskanmaktan vazgeçip, hayatınızı düzene sokmaya çalışsanız iyi olacak...
Kızlar çok merak ediyorum ilk eşinden çocuğu olan bir kocası olan var mı aranızda
benim var ve ciddi problemler yaşıyorum da
bekliyorum cevaplarınızı ve yaşanmışlıklarınızı..
çok iyi yakalamışsın gerçekten
eski eşe çamur atmak çok kolay konu sahibi melaike olduğu için tü kaka eski eş..
yalancılığın da alası bu.
çöpsüz üzüm bul madem konu sahibi senin vicdanın yetmez o çocuğu kabullenmeyi sen kendin çocuk doğurur onu kral gibi yaşatmaya çalışırken o babaneye bırakılan çocuğun vebali üstünde eninde sonunda senden çıkar çıkacaktır ilahi adalet var nihayetinde...
:) hakikaten bazı insanlar sırf eleştirmek için yada yanlış anlamak için gelmişler dünyaya
yada ben kendimi iyi ifade edemedim...
bizim sülalede sevimli yenilesi mıncırılası küçük çocuklara VELET denir...
bu bizde sevgi göstergesidir.
tüm abilerimde kazık kadar kız olmama rağmen evin en küçüğü olduğum için hala VELET diye kayıtlıyım ben. (sizin mantığa göre abimlere dünyayı dar edeyim bari)
yeğenlerimede VELET derim.. VELET ler çünkü. haşarı ama sevimli...
kendi çocuğum olursa o'da VELET olacak... yani inşallah ben uslu çocukları sevmem. haşarı olacak biraz...
çok geniş bir açıklama oldu ama umarım bu defa anlayabilmişsinizdir yada ben kendimi ifade edebilmişimdir.
Genelde benimle aynı fikirdesiniz hanımlar
demek ki ben de anormallik yokmuş..
Biraz da olsa rahatladım
ben hayatım boyunca hep çok ince düşünen kimseye rahatsızlık vermemeye çalışan bir insan oldum
düşüncelerim belki sert gelecek size ama o zaman bana da kimse vermesin
hani insanların başına herşey gelebilir ama çözümler herkesi mutlu eden çözümler olmalı..
çocuklar annede kalmalı..
Babalar kendilerine yeni hayatları daha kolay kuruyorrrrr
sonra da geri dönüşü olmayan şeyler yaşayabiliyor
ben kendi adıma
eşim diretse oğlum bizle kalacak diye
sırf diretiyo diye,bana zorla bişey yaptırmaya çalışıyo diye boşanırım..
çünkü onun çocuğunu ben düşünmek zorunda değilim bu haksızlıkkkk
eğer düşünüyosan çocuğunu bu kadar boşanmayacaksın
yok boşanıyosan zaten en büyük kötülüğü sen yapıyosun çocuğunaaa...
Bilmiyorum yaaaaa
eşimi seviyorum ama kendime de haksızlık etmek istemiyorum
napacamı hiç bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?