- 1 Eylül 2021
- 5.273
- 19.749
- 198
- Konu Sahibi Pembe Unal
-
- #21
Benim çok can bir arkadaşım da intihar etti asla öleceğim demedi , bunu dillendiriyorsa yardım çığlığıdır
Ailesi değilsiniz, doktor psikiyatrist değilsiniz. Siz söyleyin ne yapabilirsiniz? Şunlar bunlar olursa intihar etmem, olmazsa ederim diye daha ne kadar istediğini yaptırabilir? Kendini asmaya kalkıyor sonra silkinip ipten kurtuluyor. İlaç içiyor haber veriyor gelin kurtarın diye. Nişanlısına yüzüğü takma dersen intihar ederim diyor. Tedaviye yanaşmayıp durumunun sorumluluğunu başkalarına yüklüyor. Bebeği bile yatırıp geçip uyuyor insan. Siz 24 saat gözünüzü kırpmadan başında mı bekleyeceksiniz? Ben tedavi olmam herkesi perişan ederim demek bencillik değil mi? Kaç sefer duyuru yapmış intihar edicem diye. Konuşmaktan başka sizin yapabileceğiniz bir şey yok.Yani bırakalım ölsün mü led
Kendi isteğiyle kabul ediyor mu bir sorunun olduğunu? Majör depresyon tanısı alan intihar girisimi olmus aile üyem var iknamız sonucu hastaneye gitti verilen ilaçları kullandı , ilaçlar biraz uyku yapıyor genelde uyuyordu ama halüsinasyon da görüyordu ve üzüldüğü şeyleri tekrar tekrar yaşıyordu.Asla yalnız bırakamadık ilac kullanım süresince de intihar girisimi olmuştu kafamda sesler var vs diyordu.
İlaçları içtiğine emin misiniz belki iciyorum diyip içmiyor.Biz cok zor ikna etmistik ben deli değilim diye bagırıyordu.İlacları bazen ictim diyip cöpe atıyordu yani takibinin yapılması lazım.
Bu kadar intihar düsüncesi eğilimi olan arkadasınız da hemen tedaviyi vs kabul etmis midir diye düsündüm acıkcası.
Nişanlıya da üzüldüm.Bu depresyonu yaşayan kişi icin hayat ne kadar zorsa, çevresinde olan icin de bir o kadar zor
Derhal yatış yapması gerekiyor, an meselesi kendine bişey yapması. Çok ağır bir vaka bu. Abisi de anne kızı bırakıp kaçmış uğraşmamak için, psikolojik hasta birinin ne kararına saygı duyacakmış yoksa. Aklı başında bi akraba bişey yok mu, vesayetlerinin alınması lazım.Selam herkese,
UYARI: Bu mesaj tetikleyici içeriğe sahip. Eğer psikolojik olarak dayanıklı değilseniz lütfen okumayın. Yardım alın.
Size çok ciddi bir durumdan bahsetmek istiyorum. Yakın bir arkadaşım var. 15 yıldır tanıyorum ve hiçbir zaman psikolojik sağlığı yerinde olmadı. Berbat bir babayla ve anneyle büyüdü. Ailesi hatta anneannesine bıraktı. Çocukluğu çok zor geçti. Hayatına sürekli erkekler girdi çıktı. Hepsinin çıkmasıyla yatağa düşmesi ve günlerce yataktan çıkmayışı bir oldu. Benim sayabildiğim 4 kez intihar girişimi oldu. İlaç içti, asmayı denedi. Girişimi olmadığı zamanlarda da intihar düşünceleri hep vardı. Sonra da çok kötü bir hastalık tanısı aldı. Genç yaşta kalıcı tedavisi olmayan bir hastalıkla da cebelleşiyor. Ara ara felç geçiriyor bu hastalık yüzünden. Kısacası hayattan zaten bıkmış durumda.
En son biriyle nişanlandı. Nikaha 1 hafta kala çocuk terk etti. Arkadaşım da ilaç içmiş. Sonrası hastaneler vs. Majör depresyon tanısı almış. Günlerce yataktan çıkmıyor vs. Bu arada eski nişanlısı da sürekli yanında.
Bundan bir hafta önce çocuk beni ısrarla aradı. Çok geç gördüm. Arkadaşım yine intihar edeceğinden bahsetmiş; çocuk da başka şehirdeymiş; gidin kurtarın diye aramış. Ben ve diğer arkadaşlar açmayınca kendi babasını aramış. Babası gitmiş hemen kızın yanına. Gitmese kendini asacakmış.
Bugün çocuk bana SS attı kızla konuşmalarını. Kız yüzüğün resmini atmış. Takayım mı takmayayım mı demiş. Çocuk uzun uzun açıklamış neden takmaması gerektiğini. Kız da "Ölecek olsam bile takma diyorsun öyle mi?" demiş. Çocuk da mecburen tamam tekrar deneyelim demiş. Çocuğu o kadar çaresiz gördüm ki. Hem arkadaşıma hem de bir anne olarak çocuğa üzüldüm.
Bu kıza ne yapmak gerek? Çok büyük bir değersizlik hissi ve ölme arzusu var. Bu çocukla ilişkisi de son darbe oldu. Bas bas kendini öldüreceğini söylüyor. Abisine haber verildi. Abisine gelme demiş ama abisi de kararlarına saygı duyuyormuş. Aileye bakın. Kız öleceğim diyor; abisi kılını kıpırdatmıyor. Baba hayatta ama piyasada yok. Anne desen o da psikolojik olarak hasta. Daha çok tetikliyor kızı. Asla susmuyor. Şiddet eğilimi de var. Bir tek yanında arkadaşları kaldı. Ne yapılmalı nereye başvurulmalı?
Abisine tekrar yazdık. Yanıma gel ya da annem gelsin diyorum kabul etmiyor napalım gibi bir şey dedi. Bu nasıl aile anlamadımBenim çok can bir arkadaşım da intihar etti asla öleceğim demedi , bunu dillendiriyorsa yardım çığlığıdır
Minimuma indirdim. Biz beraber makaleler yazıyoruz. Bekleyen onca işimiz ve ortaklıklarımız var. O sebeple dün ona artık kendi hayatıma bakacağımı söyledim. O da bana beni tetikliyorsun vs dedi. Şimdi bir şey yapar ihale bana kalır diye geri adım attım.Bu arada acımasız bulmazsınız umarım ama bu tip bir hastalıkla boğuşan birini birinci derece yakınınız değilse bu kadar düşünmemeye çalışın. Herkes kendine bir miktar iyi gelmeli. Ne kadar zor olduğunu çok iyi biliyorum çok yakınımdan gördüğümden. Yıllar geçecek ve gerçekten büyük bir buhrana sahip olacaksınız. Samimiyeti minimuma indirmenizi tavsiye ediyorum.
Ya bafelis ben artık konuşmak da istemiyorum. Ama ya vicdan azabı çekersem diye korkuyorum. Bıktım ben de çünkü. Yeter artık yani. Zerre de aklım kalmıyor ulaşamadığımda.Ailesi değilsiniz, doktor psikiyatrist değilsiniz. Siz söyleyin ne yapabilirsiniz? Şunlar bunlar olursa intihar etmem, olmazsa ederim diye daha ne kadar istediğini yaptırabilir? Kendini asmaya kalkıyor sonra silkinip ipten kurtuluyor. İlaç içiyor haber veriyor gelin kurtarın diye. Nişanlısına yüzüğü takma dersen intihar ederim diyor. Tedaviye yanaşmayıp durumunun sorumluluğunu başkalarına yüklüyor. Bebeği bile yatırıp geçip uyuyor insan. Siz 24 saat gözünüzü kırpmadan başında mı bekleyeceksiniz? Ben tedavi olmam herkesi perişan ederim demek bencillik değil mi? Kaç sefer duyuru yapmış intihar edicem diye. Konuşmaktan başka sizin yapabileceğiniz bir şey yok.
Vicdan azabı çekmezsiniz çünkü burada bile hiç tanımadığınız insanlardan fikir yardım talep ettiniz. Senin hayatın senin kararın, aklı başında yetişkinsin, bugün tedavi olmak istiyorum dersen hemen gelir yanında olurum hastaneye doktora gideriz ama yok ben tedavi olmak istemiyorum dersen kararına saygı duyarım diyin çekilin aradan. İntihar etmeyi kafasına koymuş biri reklam duyuru yapmaz. İntihar edip ölenlerin arkasından hiç anlamadık hiç farketmedik hiç belirti vermedi diyorlar değil mi?Ya bafelis ben artık konuşmak da istemiyorum. Ama ya vicdan azabı çekersem diye korkuyorum. Bıktım ben de çünkü. Yeter artık yani. Zerre de aklım kalmıyor ulaşamadığımda.
E ne yapsin adam ya? Kardeşi diye bakıcısı degil ki.Abisine tekrar yazdık. Yanıma gel ya da annem gelsin diyorum kabul etmiyor napalım gibi bir şey dedi. Bu nasıl aile anlamadım
Yapman gereken o. Vicdan azabi niye cekicen sen mi öldürüyosun sanki. Birak napiosa yapsinlar.Ya bafelis ben artık konuşmak da istemiyorum. Ama ya vicdan azabı çekersem diye korkuyorum. Bıktım ben de çünkü. Yeter artık yani. Zerre de aklım kalmıyor ulaşamadığımda.
E ne yapsin adam ya? Kardeşi diye bakıcısı degil ki.
Benim mesela hayatım kendime zor o sebeble hayatımdan çıkarırdım.Çıkayım mı o zaman hayatından? Ya ben çok sıkıldım bu durumdan Led
Vicdanım rahat olsun diye yapıyorum o kadar.
Alışmış herkesi beni tetikliyorsun diye tehdit etmeye. Ailesi de muhtemelen bunu huy edindiğini biliyor o yüzden uzak durmayı tercih ediyor hayat boyu böyle biriyle yaşadığını düşün.Minimuma indirdim. Biz beraber makaleler yazıyoruz. Bekleyen onca işimiz ve ortaklıklarımız var. O sebeple dün ona artık kendi hayatıma bakacağımı söyledim. O da bana beni tetikliyorsun vs dedi. Şimdi bir şey yapar ihale bana kalır diye geri adım attım.
Sizi gönülden tebrik ediyorum arkadaşınıza bu kadar içten davranıp derdine ortak olduğunuz için.Selam herkese,
UYARI: Bu mesaj tetikleyici içeriğe sahip. Eğer psikolojik olarak dayanıklı değilseniz lütfen okumayın. Yardım alın.
Size çok ciddi bir durumdan bahsetmek istiyorum. Yakın bir arkadaşım var. 15 yıldır tanıyorum ve hiçbir zaman psikolojik sağlığı yerinde olmadı. Berbat bir babayla ve anneyle büyüdü. Ailesi hatta anneannesine bıraktı. Çocukluğu çok zor geçti. Hayatına sürekli erkekler girdi çıktı. Hepsinin çıkmasıyla yatağa düşmesi ve günlerce yataktan çıkmayışı bir oldu. Benim sayabildiğim 4 kez intihar girişimi oldu. İlaç içti, asmayı denedi. Girişimi olmadığı zamanlarda da intihar düşünceleri hep vardı. Sonra da çok kötü bir hastalık tanısı aldı. Genç yaşta kalıcı tedavisi olmayan bir hastalıkla da cebelleşiyor. Ara ara felç geçiriyor bu hastalık yüzünden. Kısacası hayattan zaten bıkmış durumda.
En son biriyle nişanlandı. Nikaha 1 hafta kala çocuk terk etti. Arkadaşım da ilaç içmiş. Sonrası hastaneler vs. Majör depresyon tanısı almış. Günlerce yataktan çıkmıyor vs. Bu arada eski nişanlısı da sürekli yanında.
Bundan bir hafta önce çocuk beni ısrarla aradı. Çok geç gördüm. Arkadaşım yine intihar edeceğinden bahsetmiş; çocuk da başka şehirdeymiş; gidin kurtarın diye aramış. Ben ve diğer arkadaşlar açmayınca kendi babasını aramış. Babası gitmiş hemen kızın yanına. Gitmese kendini asacakmış.
Bugün çocuk bana SS attı kızla konuşmalarını. Kız yüzüğün resmini atmış. Takayım mı takmayayım mı demiş. Çocuk uzun uzun açıklamış neden takmaması gerektiğini. Kız da "Ölecek olsam bile takma diyorsun öyle mi?" demiş. Çocuk da mecburen tamam tekrar deneyelim demiş. Çocuğu o kadar çaresiz gördüm ki. Hem arkadaşıma hem de bir anne olarak çocuğa üzüldüm.
Bu kıza ne yapmak gerek? Çok büyük bir değersizlik hissi ve ölme arzusu var. Bu çocukla ilişkisi de son darbe oldu. Bas bas kendini öldüreceğini söylüyor. Abisine haber verildi. Abisine gelme demiş ama abisi de kararlarına saygı duyuyormuş. Aileye bakın. Kız öleceğim diyor; abisi kılını kıpırdatmıyor. Baba hayatta ama piyasada yok. Anne desen o da psikolojik olarak hasta. Daha çok tetikliyor kızı. Asla susmuyor. Şiddet eğilimi de var. Bir tek yanında arkadaşları kaldı. Ne yapılmalı nereye başvurulmalı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?