- 22 Temmuz 2024
- 265
- 164
- 18
- Konu Sahibi Pembe Unal
-
- #41
Yurtta bir arkadaşım vardı böyle. Başlarda samimiydik. Psikolojik tedavi görüyordu. O da kaç kez intihar girişiminde bulunmuş vs. Çok büyük sorunları vardı kendince. Erkek arkadaşını aldattı. Sonra gitti bunu ona söyledi. Defalarca bir kez daha çocuğu aramaması gerektiğini söyledim, fikir sorduğu için. Çocuk da o kadar mülayimdi ki tek kelime etmeden sadece bitti diyerek bitirdi ilişkisini. Her neyse beni dinlemedi ve aradı. Ardından çok kötü bir biçimde yanıma geldi. Aradım bana hakaret etti dedi, istemedi dedi kendini yerden yere attı. Burdan sonrası belki çok acımasızca ama, eline bıçağı aldı. Bileğine dayadı. Gördüğüm anda odadan çıktım ve aşağı indim. Güvenliğe haber verdim. Sonra çay aldım kendime bahçede oturdum. Ertesi gün okulda gördüm onu bir kez daha yurtta görmedim. Gayet iyiydi. Ben onun o anda üstüne düşseydim belki sürekli ona sahip çıkmam için beni zorlayacaktı. Yapmadım. Banane çünkü. Benim hiç mi derdim yok? Bir insanın sorumluluğunu almak isteseydim çocuğum olurdu. Bir yaşa gelince herkes kendini yetiştirsin. Ben o tip kişilerin etrafındakilere daha çok üzülüyorum. Vicdan azabı çekmekten hayatlarını yaşamaya vakit kalmıyor.Minimuma indirdim. Biz beraber makaleler yazıyoruz. Bekleyen onca işimiz ve ortaklıklarımız var. O sebeple dün ona artık kendi hayatıma bakacağımı söyledim. O da bana beni tetikliyorsun vs dedi. Şimdi bir şey yapar ihale bana kalır diye geri adım attım.
Sizi ve nişanlısını yanında tutmak amacı sanırım. İntiharı bir silah gibi kullanıyor.Minimuma indirdim. Biz beraber makaleler yazıyoruz. Bekleyen onca işimiz ve ortaklıklarımız var. O sebeple dün ona artık kendi hayatıma bakacağımı söyledim. O da bana beni tetikliyorsun vs dedi. Şimdi bir şey yapar ihale bana kalır diye geri adım attım.
Şımarık,zayıf ve gerçekten değersiz,milletin bi çıksada hayatımdan kurtulsam diyeceği bir tip,kendini acındırarak insanları hayatında tutuyor ve bu insanları zorluyor,manipulasyonun agababası,kimse vicdansız merhametsiz zannetmesin beni ama bu tipler herkesin hayatında var,yav manyağın biri vardı sevmiyorum dememe rağmen annesi arardı işe gitmiyor bunalıma girdi işten atılacak ara,ablası arardı yemek yemiyor ara ha bu arada herkese böyleler kişisel birşey değil,her telefonda öldümü acaba diye düşündüren ağır yükler bunlar,kendi kendine halletse iyi illaki birilerine kambur olarak sorun yaratarak yaşıyorlar,insanın aklına şu geliyor ya kendini öldürürse piyango banamı vuracak,işin yoksa anneye babaya eşe dosta hesap ver tabi birde vicdan yükü var,hastamı bilinmez takayımmı takmayayımmı hasta değil manipulasyonun tehditkar yönü bunu çözün bence,yapacağınız şey basit ve net onun bu durumunu ona karşı kullanın,intiharmı edeceksin kardeşim götürün hastaneye yat tedavi ol bidahamı yaptın yine git hastaneye tedavi ol,bunun yolu insanları tehdit ederek hayatını bağışlamak ödül vermek gibi bak yaşıyorum değerimi bilin diye kendini bir lütuf gibi satmak hastalıl değil başka birşey,elin çocuğu neden bununla evlensin yarın öbürgün tartışamazsın öldürürüm kendimi der,çocuk emanet edemezsin ne yapacağı belli değil,kavga edersin eve gitmeye korkarsın bişeymi yaptı acaba kendine dersin,birgün cidden kapıyı bir açarsın yapmış,öfffff tedavi olsun yada bırakın bence naparsa yapsın,en sinir olduğum insan tipi,sert oldu ama inanın bunlar gerçekler.Selam herkese,
UYARI: Bu mesaj tetikleyici içeriğe sahip. Eğer psikolojik olarak dayanıklı değilseniz lütfen okumayın. Yardım alın.
Size çok ciddi bir durumdan bahsetmek istiyorum. Yakın bir arkadaşım var. 15 yıldır tanıyorum ve hiçbir zaman psikolojik sağlığı yerinde olmadı. Berbat bir babayla ve anneyle büyüdü. Ailesi hatta anneannesine bıraktı. Çocukluğu çok zor geçti. Hayatına sürekli erkekler girdi çıktı. Hepsinin çıkmasıyla yatağa düşmesi ve günlerce yataktan çıkmayışı bir oldu. Benim sayabildiğim 4 kez intihar girişimi oldu. İlaç içti, asmayı denedi. Girişimi olmadığı zamanlarda da intihar düşünceleri hep vardı. Sonra da çok kötü bir hastalık tanısı aldı. Genç yaşta kalıcı tedavisi olmayan bir hastalıkla da cebelleşiyor. Ara ara felç geçiriyor bu hastalık yüzünden. Kısacası hayattan zaten bıkmış durumda.
En son biriyle nişanlandı. Nikaha 1 hafta kala çocuk terk etti. Arkadaşım da ilaç içmiş. Sonrası hastaneler vs. Majör depresyon tanısı almış. Günlerce yataktan çıkmıyor vs. Bu arada eski nişanlısı da sürekli yanında.
Bundan bir hafta önce çocuk beni ısrarla aradı. Çok geç gördüm. Arkadaşım yine intihar edeceğinden bahsetmiş; çocuk da başka şehirdeymiş; gidin kurtarın diye aramış. Ben ve diğer arkadaşlar açmayınca kendi babasını aramış. Babası gitmiş hemen kızın yanına. Gitmese kendini asacakmış.
Bugün çocuk bana SS attı kızla konuşmalarını. Kız yüzüğün resmini atmış. Takayım mı takmayayım mı demiş. Çocuk uzun uzun açıklamış neden takmaması gerektiğini. Kız da "Ölecek olsam bile takma diyorsun öyle mi?" demiş. Çocuk da mecburen tamam tekrar deneyelim demiş. Çocuğu o kadar çaresiz gördüm ki. Hem arkadaşıma hem de bir anne olarak çocuğa üzüldüm.
Bu kıza ne yapmak gerek? Çok büyük bir değersizlik hissi ve ölme arzusu var. Bu çocukla ilişkisi de son darbe oldu. Bas bas kendini öldüreceğini söylüyor. Abisine haber verildi. Abisine gelme demiş ama abisi de kararlarına saygı duyuyormuş. Aileye bakın. Kız öleceğim diyor; abisi kılını kıpırdatmıyor. Baba hayatta ama piyasada yok. Anne desen o da psikolojik olarak hasta. Daha çok tetikliyor kızı. Asla susmuyor. Şiddet eğilimi de var. Bir tek yanında arkadaşları kaldı. Ne yapılmalı nereye başvurulmalı?
Ayyy anılarım canlandı:) aynı tip ben de de vardı, aynı kişi mi diye düşündüm. Yaşayan bilir çok iğrençler, adı şahin di, o ismi duyunca tüylerim diken diken oluyor bak halaŞımarık,zayıf ve gerçekten değersiz,milletin bi çıksada hayatımdan kurtulsam diyeceği bir tip,kendini acındırarak insanları hayatında tutuyor ve bu insanları zorluyor,manipulasyonun agababası,kimse vicdansız merhametsiz zannetmesin beni ama bu tipler herkesin hayatında var,yav manyağın biri vardı sevmiyorum dememe rağmen annesi arardı işe gitmiyor bunalıma girdi işten atılacak ara,ablası arardı yemek yemiyor ara ha bu arada herkese böyleler kişisel birşey değil,her telefonda öldümü acaba diye düşündüren ağır yükler bunlar,kendi kendine halletse iyi illaki birilerine kambur olarak sorun yaratarak yaşıyorlar,insanın aklına şu geliyor ya kendini öldürürse piyango banamı vuracak,işin yoksa anneye babaya eşe dosta hesap ver tabi birde vicdan yükü var,hastamı bilinmez takayımmı takmayayımmı hasta değil manipulasyonun tehditkar yönü bunu çözün bence,yapacağınız şey basit ve net onun bu durumunu ona karşı kullanın,intiharmı edeceksin kardeşim götürün hastaneye yat tedavi ol bidahamı yaptın yine git hastaneye tedavi ol,bunun yolu insanları tehdit ederek hayatını bağışlamak ödül vermek gibi bak yaşıyorum değerimi bilin diye kendini bir lütuf gibi satmak hastalıl değil başka birşey,elin çocuğu neden bununla evlensin yarın öbürgün tartışamazsın öldürürüm kendimi der,çocuk emanet edemezsin ne yapacağı belli değil,kavga edersin eve gitmeye korkarsın bişeymi yaptı acaba kendine dersin,birgün cidden kapıyı bir açarsın yapmış,öfffff tedavi olsun yada bırakın bence naparsa yapsın,en sinir olduğum insan tipi,sert oldu ama inanın bunlar gerçekler.
Yemin ediyorum insanı psikoljik olarak tüketiyor,genç yaşımda yaşlandırdı beni,hayatından o kadar zor çıktımki,sonra duydumki başkasına takmış arkadaşlara yemek ısmarladım üstümden inanılmaz bir yük kalktı,aynı kişi değilAyyy anılarım canlandı:) aynı tip ben de de vardı, aynı kişi mi diye düşündüm. Yaşayan bilir çok iğrençler, adı şahin di, o ismi duyunca tüylerim diken diken oluyor bak hala
Yemin ediyorum insanı psikoljik olarak tüketiyor,genç yaşımda yaşlandırdı beni,hayatından o kadar zor çıktımki,sonra duydumki başkasına takmış arkadaşlara yemek ısmarladım üstümden inanılmaz bir yük kalktı,aynı kişi değil
Bir arkadaşımın sevgilisi böyleydi. Sürekli bayıldım, hastaneye yattım, yemek yemiyorum ırt zırt. Bir gün çocuğun ablası kızı aradı ve öldüğünü söyledi. Ayyyy şaka gibi. Ben de yanındaydım. O kadar güldük ki. Be adam, ölmediğin anlaşılmayacak mı yahuAllah bir daha karşılaştırmasın, demekki 1 den fazla bu tipler onun gibi başka yoktur diyordum ama varmış demekki:) şaka maka gerçekten çok sıkıntılı tipler
Ben de aynı düşünüyorum bo başkası yaşasın diye asla kendimi feda etmeyi doğru bulmuyorum. Herkes kendi secinlerini yaşar, intihat ederse bu da bir seçim.Ben yine de yüzüğü tak demezdim.
Bu sefer de sürekli intihar edecegim kozunu kullanacak.
Bilmiyorum acımasızca belki ama ailesi de bir şey yapamıyorsa eski nişanlısı da bir şey yapamaz.
O kadarini bilmiyorum tabi ilgisizmis o zaman.Samantha sana bu konuda katılamıyorum. 7/24 başında beklemesin. Ama bir kez bile gelmedi. Hastanedeyken bike gelmedi. 7 kat geçmiş olsuna geldi.
Çok çirkin çok onursuzca gerçekten. Dupeduz aptallik da barindiyor; bu şekilde sevilsen ne olacak sahte oldugunu da biliyorsun yani. Ama düşünmüyor da kendilik nesnesi gerekiyor yetiskinlige gecememis kişiler icin. Hepimize biraz biraz gerekiyor aslinda ama bazisi boyle disardan gelen ilgiye, basariya, guzelliklere cok muhtac oluyor ozsaygi gelistirebilmeleri icin disardan destek o durtusel kisiler için hava gibi bisey. Hayatlarindaki insanlar, bu hasta ruhlular icin selfobject e dönüşüyor. Gittiklerinde kendilerini bulamiyorlar kendileri de bitti sanıyorlar. Cocukluk travmalarindan kalma bir buyumemislik durumu bu.Sizi ve nişanlısını yanında tutmak amacı sanırım. İntiharı bir silah gibi kullanıyor.
Gerçekten intihar eder etmez, bilemem. Doktor değilim ama bak intihar ederim diyerek birilerini yanında tutmak son derece çirkin bir şey.
Gerçekten kendini attı ve öldü mü? Kıza yazık ya gerçekten ister istemez kendini suçlamıştır o da. Ki suçlamasa bile ne kadar üstüne gidilmiş. Ölen çocuk ölmek istiyormuş her zaman zaten ve kendine bir kurban seçmiş. Keşke insanların alnında yazsa da ona göre muhatap alsak.Çok çirkin çok onursuzca gerçekten. Dupeduz aptallik da barindiyor; bu şekilde sevilsen ne olacak sahte oldugunu da biliyorsun yani. Ama düşünmüyor da kendilik nesnesi gerekiyor yetiskinlige gecememis kişiler icin. Hepimize biraz biraz gerekiyor aslinda ama bazisi boyle disardan gelen ilgiye, basariya, guzelliklere cok muhtac oluyor ozsaygi gelistirebilmeleri icin disardan destek o durtusel kisiler için hava gibi bisey. Hayatlarindaki insanlar, bu hasta ruhlular icin selfobject e dönüşüyor. Gittiklerinde kendilerini bulamiyorlar kendileri de bitti sanıyorlar. Cocukluk travmalarindan kalma bir buyumemislik durumu bu.
Aslinda yaptigi hem blöf hem de degil aradaki farki kendi de bilmiyor yani. İntihara tesebbus aslinda yaşama tutunma cagrisi da olabilir deneme yanilma alışma yontemi de. Gerçekten intihar edenlerin cogu defalarca denemistir de daha once. Ama bunda bir baskasinin vicdan azabi cekecegi durum yok. Benim eski bir sevgilimin kardesi bipolardi ve sürekli intihari konusurdu on yasindan beri ölmek istediğini söylermiş. Yani ne yapabilirsin böyle birine ne diyebilirsin desen bile en fazla otelemis oluyorsun. Ben de bipolarim ama kimseye boyle bi tehditle gitmedim gururum kırılır bi kere biri bana acıyıp da yanimda durursa, bunu dusunemeyecek kadar budalalar. Benim o olayda sevgilisine aticam kendimi eve geri donmezsen diyor bu, kiz da atarsan at diyo hoscakal yazıyor atti kendini trenin önüne sonunda. Kizi sucladilar bi ton atarsan at denilir mi diye kendileri de bikip of sacmalama falan diyodu yani. Ben de dedim vakti zamaninda bi kes artık diye onunla mi ugrasayim. Saatli bomba gibi kimde patlarsa yani.. niye suclayayim kendimi.
Velhasılı topuklayin arkadaslar :) normal insanlarla arkadaslik edin. Hasta insanlar insani hasta ederler.
Psikiyatri ve klinik psikoloji bölümlerinden destek alması lazım. öz saygısı ve kendine yönelik sevgisini artıracak terapiler alması iyi olabilir. Bir de tabi ki kendine zarar veren ve yanlış yönlendiren insanları hayatından çıkarması lazım. Benim çevremde bu durumda olup destekle hayatını değiştiren insanlar var. Genellikle ilaç ile terapi hizmetini bir arada veriyorlar. Çok üzücü umarım kurtulur hızlıca bu psikolojiden. ama insanların bir ilişki içinde olmak zorundaymış gibi hissetmesi, birileri olmadan kendilerini eksik ve yalnız hissetmeleri bunlara yol açabiliyor. Aslında insanın kimse olmadan da kendini tam hissetmesi kendini sevmesi lazım ama ne yazık ki çok az insan öyle hissediyorSelam herkese,
UYARI: Bu mesaj tetikleyici içeriğe sahip. Eğer psikolojik olarak dayanıklı değilseniz lütfen okumayın. Yardım alın.
Size çok ciddi bir durumdan bahsetmek istiyorum. Yakın bir arkadaşım var. 15 yıldır tanıyorum ve hiçbir zaman psikolojik sağlığı yerinde olmadı. Berbat bir babayla ve anneyle büyüdü. Ailesi hatta anneannesine bıraktı. Çocukluğu çok zor geçti. Hayatına sürekli erkekler girdi çıktı. Hepsinin çıkmasıyla yatağa düşmesi ve günlerce yataktan çıkmayışı bir oldu. Benim sayabildiğim 4 kez intihar girişimi oldu. İlaç içti, asmayı denedi. Girişimi olmadığı zamanlarda da intihar düşünceleri hep vardı. Sonra da çok kötü bir hastalık tanısı aldı. Genç yaşta kalıcı tedavisi olmayan bir hastalıkla da cebelleşiyor. Ara ara felç geçiriyor bu hastalık yüzünden. Kısacası hayattan zaten bıkmış durumda.
En son biriyle nişanlandı. Nikaha 1 hafta kala çocuk terk etti. Arkadaşım da ilaç içmiş. Sonrası hastaneler vs. Majör depresyon tanısı almış. Günlerce yataktan çıkmıyor vs. Bu arada eski nişanlısı da sürekli yanında.
Bundan bir hafta önce çocuk beni ısrarla aradı. Çok geç gördüm. Arkadaşım yine intihar edeceğinden bahsetmiş; çocuk da başka şehirdeymiş; gidin kurtarın diye aramış. Ben ve diğer arkadaşlar açmayınca kendi babasını aramış. Babası gitmiş hemen kızın yanına. Gitmese kendini asacakmış.
Bugün çocuk bana SS attı kızla konuşmalarını. Kız yüzüğün resmini atmış. Takayım mı takmayayım mı demiş. Çocuk uzun uzun açıklamış neden takmaması gerektiğini. Kız da "Ölecek olsam bile takma diyorsun öyle mi?" demiş. Çocuk da mecburen tamam tekrar deneyelim demiş. Çocuğu o kadar çaresiz gördüm ki. Hem arkadaşıma hem de bir anne olarak çocuğa üzüldüm.
Bu kıza ne yapmak gerek? Çok büyük bir değersizlik hissi ve ölme arzusu var. Bu çocukla ilişkisi de son darbe oldu. Bas bas kendini öldüreceğini söylüyor. Abisine haber verildi. Abisine gelme demiş ama abisi de kararlarına saygı duyuyormuş. Aileye bakın. Kız öleceğim diyor; abisi kılını kıpırdatmıyor. Baba hayatta ama piyasada yok. Anne desen o da psikolojik olarak hasta. Daha çok tetikliyor kızı. Asla susmuyor. Şiddet eğilimi de var. Bir tek yanında arkadaşları kaldı. Ne yapılmalı nereye başvurulmalı?
Sevilmiyorsun ki zaten Samantha. İlişki sürse bile bu sevgiden ötürü olmuyor. Adam sana sadece tahammül ediyor, zaten onursuz olan tarafı bu.Çok çirkin çok onursuzca gerçekten. Dupeduz aptallik da barindiyor; bu şekilde sevilsen ne olacak sahte oldugunu da biliyorsun yani. Ama düşünmüyor da kendilik nesnesi gerekiyor yetiskinlige gecememis kişiler icin. Hepimize biraz biraz gerekiyor aslinda ama bazisi boyle disardan gelen ilgiye, basariya, guzelliklere cok muhtac oluyor ozsaygi gelistirebilmeleri icin disardan destek o durtusel kisiler için hava gibi bisey. Hayatlarindaki insanlar, bu hasta ruhlular icin selfobject e dönüşüyor. Gittiklerinde kendilerini bulamiyorlar kendileri de bitti sanıyorlar. Cocukluk travmalarindan kalma bir buyumemislik durumu bu.
Aslinda yaptigi hem blöf hem de degil aradaki farki kendi de bilmiyor yani. İntihara tesebbus aslinda yaşama tutunma cagrisi da olabilir deneme yanilma alışma yontemi de. Gerçekten intihar edenlerin cogu defalarca denemistir de daha once. Ama bunda bir baskasinin vicdan azabi cekecegi durum yok. Benim eski bir sevgilimin kardesi bipolardi ve sürekli intihari konusurdu on yasindan beri ölmek istediğini söylermiş. Yani ne yapabilirsin böyle birine ne diyebilirsin desen bile en fazla otelemis oluyorsun. Ben de bipolarim ama kimseye boyle bi tehditle gitmedim gururum kırılır bi kere biri bana acıyıp da yanimda durursa, bunu dusunemeyecek kadar budalalar. Benim o olayda sevgilisine aticam kendimi eve geri donmezsen diyor bu, kiz da atarsan at diyo hoscakal yazıyor atti kendini trenin önüne sonunda. Kizi sucladilar bi ton atarsan at denilir mi diye kendileri de bikip of sacmalama falan diyodu yani. Ben de dedim vakti zamaninda bi kes artık diye onunla mi ugrasayim. Saatli bomba gibi kimde patlarsa yani.. niye suclayayim kendimi.
Velhasılı topuklayin arkadaslar :) normal insanlarla arkadaslik edin. Hasta insanlar insani hasta ederler.
Kendisni öldürmeyi kafaya koymuş biri başkasına söyleme ihtiyacı duymaz gider ve kendisini öldürür. Üstüne gidip ya benim olursun ya kendimi öldürürüm demesi bana aşırı bencilce ve blöf gibi geliyor. Önceki intiharında da onu bulmalarını sağlamıştı muhtemelen. Aslında ölmek istemiyor ama bu sayede ilgi alabileceğini düşünüyor insanlardan. Maalesef hastaneye yatırılması lazım sürekli peşinde koşamazsınızSelam herkese,
UYARI: Bu mesaj tetikleyici içeriğe sahip. Eğer psikolojik olarak dayanıklı değilseniz lütfen okumayın. Yardım alın.
Size çok ciddi bir durumdan bahsetmek istiyorum. Yakın bir arkadaşım var. 15 yıldır tanıyorum ve hiçbir zaman psikolojik sağlığı yerinde olmadı. Berbat bir babayla ve anneyle büyüdü. Ailesi hatta anneannesine bıraktı. Çocukluğu çok zor geçti. Hayatına sürekli erkekler girdi çıktı. Hepsinin çıkmasıyla yatağa düşmesi ve günlerce yataktan çıkmayışı bir oldu. Benim sayabildiğim 4 kez intihar girişimi oldu. İlaç içti, asmayı denedi. Girişimi olmadığı zamanlarda da intihar düşünceleri hep vardı. Sonra da çok kötü bir hastalık tanısı aldı. Genç yaşta kalıcı tedavisi olmayan bir hastalıkla da cebelleşiyor. Ara ara felç geçiriyor bu hastalık yüzünden. Kısacası hayattan zaten bıkmış durumda.
En son biriyle nişanlandı. Nikaha 1 hafta kala çocuk terk etti. Arkadaşım da ilaç içmiş. Sonrası hastaneler vs. Majör depresyon tanısı almış. Günlerce yataktan çıkmıyor vs. Bu arada eski nişanlısı da sürekli yanında.
Bundan bir hafta önce çocuk beni ısrarla aradı. Çok geç gördüm. Arkadaşım yine intihar edeceğinden bahsetmiş; çocuk da başka şehirdeymiş; gidin kurtarın diye aramış. Ben ve diğer arkadaşlar açmayınca kendi babasını aramış. Babası gitmiş hemen kızın yanına. Gitmese kendini asacakmış.
Bugün çocuk bana SS attı kızla konuşmalarını. Kız yüzüğün resmini atmış. Takayım mı takmayayım mı demiş. Çocuk uzun uzun açıklamış neden takmaması gerektiğini. Kız da "Ölecek olsam bile takma diyorsun öyle mi?" demiş. Çocuk da mecburen tamam tekrar deneyelim demiş. Çocuğu o kadar çaresiz gördüm ki. Hem arkadaşıma hem de bir anne olarak çocuğa üzüldüm.
Bu kıza ne yapmak gerek? Çok büyük bir değersizlik hissi ve ölme arzusu var. Bu çocukla ilişkisi de son darbe oldu. Bas bas kendini öldüreceğini söylüyor. Abisine haber verildi. Abisine gelme demiş ama abisi de kararlarına saygı duyuyormuş. Aileye bakın. Kız öleceğim diyor; abisi kılını kıpırdatmıyor. Baba hayatta ama piyasada yok. Anne desen o da psikolojik olarak hasta. Daha çok tetikliyor kızı. Asla susmuyor. Şiddet eğilimi de var. Bir tek yanında arkadaşları kaldı. Ne yapılmalı nereye başvurulmalı?
İşte demek istediğim bu. Yorumu şimdi gördüm. Ailesinden ve sevdiklerinden ilgi göremediği için böyle bir hassas konuyu kullanarak insanlardan ilgi satın almaya çalışıyor. Sizleri zor durumda bıraktığının farkında ama kendi bencilliği ağır basıyor o ilgiye ihtiyacı var çünkü. Bunun psikolojide bir adı da var. Doktora gidip tedavi olmalıOlabilir aslında ama öyle bir isteği yok. Aslında ölmek istemiyorum diyor. Daha önce kendini astığında çırpınmış da kurtulmuş. İlaç içtiğinde de pişman olmuş. Haber vermiş kurtulmak için.
Aynısını yaşadım. Aldattı ayrıldım. Beni arayıp şimdi 200le duvara giricem dedi. Gayet sakin şekilde ne bk yersen ye sadece eğer mektup falan yazarsan benim adımı geçirme onun harici istediğini yapmakta özgürsün dedim. 6 7 yıl geçmiştir üstünden hala canlıŞımarık,zayıf ve gerçekten değersiz,milletin bi çıksada hayatımdan kurtulsam diyeceği bir tip,kendini acındırarak insanları hayatında tutuyor ve bu insanları zorluyor,manipulasyonun agababası,kimse vicdansız merhametsiz zannetmesin beni ama bu tipler herkesin hayatında var,yav manyağın biri vardı sevmiyorum dememe rağmen annesi arardı işe gitmiyor bunalıma girdi işten atılacak ara,ablası arardı yemek yemiyor ara ha bu arada herkese böyleler kişisel birşey değil,her telefonda öldümü acaba diye düşündüren ağır yükler bunlar,kendi kendine halletse iyi illaki birilerine kambur olarak sorun yaratarak yaşıyorlar,insanın aklına şu geliyor ya kendini öldürürse piyango banamı vuracak,işin yoksa anneye babaya eşe dosta hesap ver tabi birde vicdan yükü var,hastamı bilinmez takayımmı takmayayımmı hasta değil manipulasyonun tehditkar yönü bunu çözün bence,yapacağınız şey basit ve net onun bu durumunu ona karşı kullanın,intiharmı edeceksin kardeşim götürün hastaneye yat tedavi ol bidahamı yaptın yine git hastaneye tedavi ol,bunun yolu insanları tehdit ederek hayatını bağışlamak ödül vermek gibi bak yaşıyorum değerimi bilin diye kendini bir lütuf gibi satmak hastalıl değil başka birşey,elin çocuğu neden bununla evlensin yarın öbürgün tartışamazsın öldürürüm kendimi der,çocuk emanet edemezsin ne yapacağı belli değil,kavga edersin eve gitmeye korkarsın bişeymi yaptı acaba kendine dersin,birgün cidden kapıyı bir açarsın yapmış,öfffff tedavi olsun yada bırakın bence naparsa yapsın,en sinir olduğum insan tipi,sert oldu ama inanın bunlar gerçekler.
Evet metronun önüne atladi. Videosu bile vardi internette hic tereddüt bile etmiyor ki zaten planlamis. Aylar öncesinden twitter hesabina trenin önünde oturan resmini koymus ustune carpmazsan adam degilsin tarzi bisey yazmisti. Hep oyle olmeyi planlamis yani kiz gunah kecisi oldu. Yastaki insanlar da sağlıklı düşünemiyor tabi.Gerçekten kendini attı ve öldü mü? Kıza yazık ya gerçekten ister istemez kendini suçlamıştır o da. Ki suçlamasa bile ne kadar üstüne gidilmiş. Ölen çocuk ölmek istiyormuş her zaman zaten ve kendine bir kurban seçmiş. Keşke insanların alnında yazsa da ona göre muhatap alsak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?