- 12 Aralık 2012
- 1.904
- 2.232
- 333
- Konu Sahibi Pembe Unal
-
- #61
Hastaneye yatması gerekiyo büyük ihtimalle. Zaten intihar ettiyse hastaneden onaylanmadan çıkmamış olması lazım.
Hastaneye yatması gerekiyo büyük ihtimalle. Zaten intihar ettiyse hastaneden onaylanmadan çıkmamış olması lazım.Selam herkese,
UYARI: Bu mesaj tetikleyici içeriğe sahip. Eğer psikolojik olarak dayanıklı değilseniz lütfen okumayın. Yardım alın.
Size çok ciddi bir durumdan bahsetmek istiyorum. Yakın bir arkadaşım var. 15 yıldır tanıyorum ve hiçbir zaman psikolojik sağlığı yerinde olmadı. Berbat bir babayla ve anneyle büyüdü. Ailesi hatta anneannesine bıraktı. Çocukluğu çok zor geçti. Hayatına sürekli erkekler girdi çıktı. Hepsinin çıkmasıyla yatağa düşmesi ve günlerce yataktan çıkmayışı bir oldu. Benim sayabildiğim 4 kez intihar girişimi oldu. İlaç içti, asmayı denedi. Girişimi olmadığı zamanlarda da intihar düşünceleri hep vardı. Sonra da çok kötü bir hastalık tanısı aldı. Genç yaşta kalıcı tedavisi olmayan bir hastalıkla da cebelleşiyor. Ara ara felç geçiriyor bu hastalık yüzünden. Kısacası hayattan zaten bıkmış durumda.
En son biriyle nişanlandı. Nikaha 1 hafta kala çocuk terk etti. Arkadaşım da ilaç içmiş. Sonrası hastaneler vs. Majör depresyon tanısı almış. Günlerce yataktan çıkmıyor vs. Bu arada eski nişanlısı da sürekli yanında.
Bundan bir hafta önce çocuk beni ısrarla aradı. Çok geç gördüm. Arkadaşım yine intihar edeceğinden bahsetmiş; çocuk da başka şehirdeymiş; gidin kurtarın diye aramış. Ben ve diğer arkadaşlar açmayınca kendi babasını aramış. Babası gitmiş hemen kızın yanına. Gitmese kendini asacakmış.
Bugün çocuk bana SS attı kızla konuşmalarını. Kız yüzüğün resmini atmış. Takayım mı takmayayım mı demiş. Çocuk uzun uzun açıklamış neden takmaması gerektiğini. Kız da "Ölecek olsam bile takma diyorsun öyle mi?" demiş. Çocuk da mecburen tamam tekrar deneyelim demiş. Çocuğu o kadar çaresiz gördüm ki. Hem arkadaşıma hem de bir anne olarak çocuğa üzüldüm.
Bu kıza ne yapmak gerek? Çok büyük bir değersizlik hissi ve ölme arzusu var. Bu çocukla ilişkisi de son darbe oldu. Bas bas kendini öldüreceğini söylüyor. Abisine haber verildi. Abisine gelme demiş ama abisi de kararlarına saygı duyuyormuş. Aileye bakın. Kız öleceğim diyor; abisi kılını kıpırdatmıyor. Baba hayatta ama piyasada yok. Anne desen o da psikolojik olarak hasta. Daha çok tetikliyor kızı. Asla susmuyor. Şiddet eğilimi de var. Bir tek yanında arkadaşları kaldı. Ne yapılmalı nereye başvurulmalı?
Uff geçmiş zaten de gene de geçmiş olsun çünkü travma olarak da kaliyo insanda o yükledikleri luzumsuz anksiyete. Durduk yerde bi huzursuzluk çöküyor sebebi yok saniosun ama sebebi hep geçmiş gibi duran o geçmemiş...Sevilmiyorsun ki zaten Samantha. İlişki sürse bile bu sevgiden ötürü olmuyor. Adam sana sadece tahammül ediyor, zaten onursuz olan tarafı bu.
Birine takmanın sebebi, aslında o kişiyi çok sevmek de değil. Ona çok anlam yüklemek. Ona aslında hak etmediği, kaldıramayacağı o kadar fazla sıfat veriyorsun ki zamanla kendin de inanıyorsun onun "her şeyin" olduğuna. Ve onun olmadığı bir hayat fikri en az ölüm kadar korkutuyor seni. Böyle hayati bir organın sökülür gibi düşün, o tür bir yoksunluk durumu.
Aslında sevmek değil mesele, çok ama çoook sevilme isteği. Bunun temelinde de geçmiş travmalar yatıyor. Çoğu zaman bence baba eksikliği, yaşasa bile eksik hissettiren babalar.
Ve durumu çözmeden kiminle ilişki yaşarsan yaşa sonuç hep aynı olacak. Mustafa gidecek, Murat gelecek ama sen onda da aynısını yaşayacaksın.
Bayağı arabesk bir ayrılık yaşadım, inanılmaz acı çektiğimi düşünüyordum. Nefesim kesildi diyordum o zamanlar. Ben de bağımlı gibiydim, hatta gibisi fazla. Ama sana bir şey diyeyim mi? Ölmeyi bayılmak sanmışım.Dünyada öyle acılar var ki yemişim aşk acısını dedirtiyor.
Ha bu arada geçmişte ben de tehdit edildim öldürürüm kendimi diyerekten. Ben de ne b*k yersen ye demiştim, çünkü yapan kişi zorbamdı. Tek istediğim onsuz bir hayatım olmasıydı ama asla bırakmıyordu. Sonuç olarak girişimde bulundu ama ölmedi. Kendisinden ömür boyu nefret edeceğim. Ve hiç üzülemiyorum ona, benim kaç senemi katletti. Ben de hiç sorumluluk hissetmedim.
Onu böyle manyak yetiştiren anası babasıydı, ben değildim çünkü.
Sam, belki bana kızacaksın ama intihar girişimi değil beni üzen. O güne kadar yaptıklarıydı. Sizi istemeyen birinin hayatında zorla kalınca o kişiyi mahvediyorsunuz.Uff geçmiş zaten de gene de geçmiş olsun çünkü travma olarak da kaliyo insanda o yükledikleri luzumsuz anksiyete. Durduk yerde bi huzursuzluk çöküyor sebebi yok saniosun ama sebebi hep geçmiş gibi duran o geçmemiş...
Yo kizmicam cok mantikli ben de onu diyorum o ugurda sıkbogaz etmesi, seni soktugu durumlar, arayinca gene ne oldu diye gerilmelerin mesele. Yani boylesi hasta birinin tüm yasattiklari, insanda hasar birakir. Bi ton anksiyete yukleniosun gereksiz yere. Hic senin sorunun degil zaten zorbalamis bi de gebertsen yeri bence :) ben olsam git yap derdim yani. Baskasinin deyisiyle intihar edecek kadar hayati pamuk ipligine bagli bi kafa yaşasa ne hayir getirecek memlekete zaten :)Sam, belki bana kızacaksın ama intihar girişimi değil beni üzen. O güne kadar yaptıklarıydı. Sizi istemeyen birinin hayatında zorla kalınca o kişiyi mahvediyorsunuz.
Onu hiç sevmedim, hiç de sevmeyecektim, dolayısıyla zerre değer vermiyordum. Bana yaptığı intihar tehdidi de bomboştu. Salaklığını buradan anla. Zorbaladığın kıza beni seveceksin yoksa intihar ederim denir mi? E ben de doğal olarak yapma etme, ne istersen yaparım demedim tabi ki. Sonra duydum denemiş, bir yerleri kırılmış o kadar.
Evet kaygılı biri yaptı beni, o konuda haklısın.Yo kizmicam cok mantikli ben de onu diyorum o ugurda sıkbogaz etmesi, seni soktugu durumlar, arayinca gene ne oldu diye gerilmelerin mesele. Yani boylesi hasta birinin tüm yasattiklari, insanda hasar birakir. Bi ton anksiyete yukleniosun gereksiz yere. Hic senin sorunun degil zaten zorbalamis bi de gebertsen yeri bence :) ben olsam git yap derdim yani. Baskasinin deyisiyle intihar edecek kadar hayati pamuk ipligine bagli bi kafa yaşasa ne hayir getirecek memlekete zaten :)
Ben en çok eski nişanlısına üzülüyorum. Çocuğu zorla yanında tutuyor.Benim mesela hayatım kendime zor o sebeble hayatımdan çıkarırdım.
Sürekli beni tetikliyorsun deyip yanında zorla tutacak ya da her zaman beni arayıp aglayacaksa benim de psikolojim bozulur.
Hayatı da seviyorum, kendimi de seviyorum.
Zaten yeterince zor degil mi süreçler ?
Niye başkasının da gelip içine etmesine musade edeyim.
Tedavi ol dediginiz halde olmaya yanaşmayıp milleti böyle darlıyorsa insanlar da bunalıyordur.
Eski nişanlısına da üzüldüm açıkcası.
Alışmış herkesi beni tetikliyorsun diye tehdit etmeye. Ailesi de muhtemelen bunu huy edindiğini biliyor o yüzden uzak durmayı tercih ediyor hayat boyu böyle biriyle yaşadığını düşün.
Yerinde olsam hadi selametle der hayatıma bakarım sanane ya boş ver
Açık yazacağım, arkadaşınızdan çok sizin durumunuza üzüldüm. Kendi derdini sizin sırtınıza dağ gibi yüklemiş, vicdan muhasebesi yaptırıyor. Genç veya ergen olsa pes etmezsin peşini bırakmazsın ama kazık kadar olmuş, makale yazabilecek kapasitesi olan kadın da tedavi olmayı bilsin. Her şeye intihar tehdidi yapanlara acımıyorum ben. Vadesi gelen gitsin, ne yapalım?
O adamla evlenip 5 çocuk yapsa da kurtulmayacak. Çünkü hasta. Böbrek hastası gibi karaciğer hastası gibi hasta bu insan. Adamın bi daha deneyelim demesi de iyileştirmeyecek yazık olan adama olacak.
Ya o kadar takmış ki kafaya çocuğu. Bu çocuğun bana iyi gelmeyeceğini nereden biliyorsunuz diyor. Bunu bir tek Allah bilir diyor. Diyor da diyor yani.Yurtta bir arkadaşım vardı böyle. Başlarda samimiydik. Psikolojik tedavi görüyordu. O da kaç kez intihar girişiminde bulunmuş vs. Çok büyük sorunları vardı kendince. Erkek arkadaşını aldattı. Sonra gitti bunu ona söyledi. Defalarca bir kez daha çocuğu aramaması gerektiğini söyledim, fikir sorduğu için. Çocuk da o kadar mülayimdi ki tek kelime etmeden sadece bitti diyerek bitirdi ilişkisini. Her neyse beni dinlemedi ve aradı. Ardından çok kötü bir biçimde yanıma geldi. Aradım bana hakaret etti dedi, istemedi dedi kendini yerden yere attı. Burdan sonrası belki çok acımasızca ama, eline bıçağı aldı. Bileğine dayadı. Gördüğüm anda odadan çıktım ve aşağı indim. Güvenliğe haber verdim. Sonra çay aldım kendime bahçede oturdum. Ertesi gün okulda gördüm onu bir kez daha yurtta görmedim. Gayet iyiydi. Ben onun o anda üstüne düşseydim belki sürekli ona sahip çıkmam için beni zorlayacaktı. Yapmadım. Banane çünkü. Benim hiç mi derdim yok? Bir insanın sorumluluğunu almak isteseydim çocuğum olurdu. Bir yaşa gelince herkes kendini yetiştirsin. Ben o tip kişilerin etrafındakilere daha çok üzülüyorum. Vicdan azabı çekmekten hayatlarını yaşamaya vakit kalmıyor.
Eğer birinci derece yakınım değilse, ne mok yediği umrumda değil açıkcası. Aklınızı korumak için bu insandan daha da uzak durun. Beni tetikliyorsun demeseydi, onunla sosyalleşmek iyi olabilir düşüncesindeydim ama karşınızdaki basit, bencil ve ergen bir insan.
Muhtemelen düzenli kullanmıyor ilaçlarını (genelde ilaç almayı reddetme eğilimi oluyor).Bunu söyleyeyim ailesine veya nişanlısına. Zorla yatırsınlar gerekirse. İlaç içiyor ama belli ki işe yaramıyor.
Şımarık,zayıf ve gerçekten değersiz,milletin bi çıksada hayatımdan kurtulsam diyeceği bir tip,kendini acındırarak insanları hayatında tutuyor ve bu insanları zorluyor,manipulasyonun agababası,kimse vicdansız merhametsiz zannetmesin beni ama bu tipler herkesin hayatında var,yav manyağın biri vardı sevmiyorum dememe rağmen annesi arardı işe gitmiyor bunalıma girdi işten atılacak ara,ablası arardı yemek yemiyor ara ha bu arada herkese böyleler kişisel birşey değil,her telefonda öldümü acaba diye düşündüren ağır yükler bunlar,kendi kendine halletse iyi illaki birilerine kambur olarak sorun yaratarak yaşıyorlar,insanın aklına şu geliyor ya kendini öldürürse piyango banamı vuracak,işin yoksa anneye babaya eşe dosta hesap ver tabi birde vicdan yükü var,hastamı bilinmez takayımmı takmayayımmı hasta değil manipulasyonun tehditkar yönü bunu çözün bence,yapacağınız şey basit ve net onun bu durumunu ona karşı kullanın,intiharmı edeceksin kardeşim götürün hastaneye yat tedavi ol bidahamı yaptın yine git hastaneye tedavi ol,bunun yolu insanları tehdit ederek hayatını bağışlamak ödül vermek gibi bak yaşıyorum değerimi bilin diye kendini bir lütuf gibi satmak hastalıl değil başka birşey,elin çocuğu neden bununla evlensin yarın öbürgün tartışamazsın öldürürüm kendimi der,çocuk emanet edemezsin ne yapacağı belli değil,kavga edersin eve gitmeye korkarsın bişeymi yaptı acaba kendine dersin,birgün cidden kapıyı bir açarsın yapmış,öfffff tedavi olsun yada bırakın bence naparsa yapsın,en sinir olduğum insan tipi,sert oldu ama inanın bunlar gerçekler.
Yemin ediyorum insanı psikoljik olarak tüketiyor,genç yaşımda yaşlandırdı beni,hayatından o kadar zor çıktımki,sonra duydumki başkasına takmış arkadaşlara yemek ısmarladım üstümden inanılmaz bir yük kalktı,aynı kişi değil
Yaşadığına çok üzüldüm koalina. Şımarıkşık değil biliyorum ama yine de sinirleniyorum.Psikolojik rahatsızlıklar da fiziksel rahatsızlıklar gibi düşünce gücüne pek bakmıyor. Nasıl bel fıtığımız varken kendi kendimize iyileşemiyorsak aynı şey geçerli. Major depresyon ve kötü dediğiniz teşhis her ne ise dışarıdan şımarıklık gibi ama insanı kör kuyularda hissettiren bir durum. Üstelik çıkmak için çabalayacak gücü dahi kendinizde bulamıyorsunuz.
Arkadaşınız belli ki sevgi arayışında ancak ailesinin çocukken sevmediği insanı tüm dünya bir araya gelse sevgiye doyuramaz. Kendini biraz toparlayıp kişisel gelişime ve önce kendini sevmeye başlamaya geçmesi gerekir. Başka da bir çıkışı olamaz bence. Sizin de yapacağınız inanın bir şey yok, ben de çok kritik bir durumdaki yakın arkadaşıma yardım ettim ve iftiraya uğradım, resmen benden nefret etti o kafayla. Sonrasında da ben konuşmadım zaten öylece yollarımızı ayırdık ama psikolojim inanılmaz etkilenmişti. Şimdi düşünüyorum neden ben 1 yıl boyunca bu kıza üzüldüm, kendimi heba ettim ve evimden, çocuğumdan, eşimden pozitif enerjimi sakladım. Şimdi birbirimizi hatırlamayız bile.
Evet metronun önüne atladi. Videosu bile vardi internette hic tereddüt bile etmiyor ki zaten planlamis. Aylar öncesinden twitter hesabina trenin önünde oturan resmini koymus ustune carpmazsan adam degilsin tarzi bisey yazmisti. Hep oyle olmeyi planlamis yani kiz gunah kecisi oldu. Yastaki insanlar da sağlıklı düşünemiyor tabi.
Yo kizmicam cok mantikli ben de onu diyorum o ugurda sıkbogaz etmesi, seni soktugu durumlar, arayinca gene ne oldu diye gerilmelerin mesele. Yani boylesi hasta birinin tüm yasattiklari, insanda hasar birakir. Bi ton anksiyete yukleniosun gereksiz yere. Hic senin sorunun degil zaten zorbalamis bi de gebertsen yeri bence :) ben olsam git yap derdim yani. Baskasinin deyisiyle intihar edecek kadar hayati pamuk ipligine bagli bi kafa yaşasa ne hayir getirecek memlekete zaten :)
Ailenin umrunda değil yaMuhtemelen düzenli kullanmıyor ilaçlarını (genelde ilaç almayı reddetme eğilimi oluyor).
Şu an bu kızcağızın durumu hem sizin hem de eski nişanlısının üstleneceği ya da çözebileceği bir şey değil.
Aile bir şeyler yapmalı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?