- 16 Mart 2014
- 3.543
- 2.435
- 248
Ben de mezun olabilirsem o yaşlarda olacağım işte
Hahaha beni dinle o zaman. Geçen ay 25e girdim ve okulumu bu sene de bitirememe ihtimalim var.ve haftaya gireceğim bitirme sınavı içeride dururken ben hala buradayım.
herkes nekadar kolay mutlu olabiliyormus bende bir sorun var galiba.. mutlu oldugumda olur tabiki mesela cikolata yedigimde, cicek aldigimda, sinavdan iyi puan kazandigimda, sevdigimin gonderdigi duygu dolu bir mesajla ama mutluluk bu degil, mutlu olmak bu degil benim icin
genel anlamda genel olarak mutsuz bir insanim ve bu anlamda mutlu olabilen insanlarin cok az oldugunu dusunuyorum
soruyu dogru anlayabildigini dusunmuyorum bazi arkadaslarin, bence mutluluk degil yemek yemek spor alisveris vs bunlar gecici seyler genel anlamda mutlu olabilmenin yolunu bende bilmiyorum maalesef
Harikasınızz
Ben bu yoruma bayıldım işte
Evet aslında ben de anlık şeylerden çok genel anlamda bir huzur ve mutluluk halinin nasıl yakalandığını veya neyin buna vesile olduğunu bilmek istiyorum. Misal kitap okurken mutluyum evet ama hiçbir şey yapmıyorken mutsuz ve huzursuzum. Kimisi şartlar ne olursa olsun iç huzur ve mutluluğu yakalamış oluyor bir şekilde. Etraftaki olumsuzluklardan etkilenmiyor.
herkes mutlu olsun Hepimiz başarabiliriz
Hııı ben süper mutlu muyum peki derseniz? bazı sebeplerden dolayı (ailemdekilerin sağlık problemleri ve yaşadığımız çatışmalar yüzünden) 3 ay kadar önce ben de psikiyatr kapılarını çaldım. hatta ilaç kullandım. Ama eski halime dönüyorum yavaş yavaş. Hayattan tekrar keyif almaya başladımbence hayatta herkesin iniş çıkış yaşadığı dönemler oluyor. önemli olan içimizdeki o umudu kaybetmemek
herkes nekadar kolay mutlu olabiliyormus bende bir sorun var galiba.. mutlu oldugumda olur tabiki mesela cikolata yedigimde, cicek aldigimda, sinavdan iyi puan kazandigimda, sevdigimin gonderdigi duygu dolu bir mesajla ama mutluluk bu degil, mutlu olmak bu degil benim icin
genel anlamda genel olarak mutsuz bir insanim ve bu anlamda mutlu olabilen insanlarin cok az oldugunu dusunuyorum
soruyu dogru anlayabildigini dusunmuyorum bazi arkadaslarin, bence mutluluk degil yemek yemek spor alisveris vs bunlar gecici seyler genel anlamda mutlu olabilmenin yolunu bende bilmiyorum maalesef
Ben de okuldaki problemlerden dolayı böyle bir sevimsizleştim iki üç senedirAnksiyetem de var, ben de psikiyatriden randevu aldım, haftaya randevum var, belki bana da iyi gelir eski halime dönerimm
ben de anksiyete tedavisi gördüm. ilacı bırakma aşamasındayım :)
Cowcum gerçekten berbat bir hayatım var.
Ailemdeki bir iki kişiden nefret ediyorum. Aynı evde boğulacak gibiyim.
Odamdan çıkmıyorum yüzlerini görmeyeyim diye.
Çözümü bu sene başka bir şehre kaçarak buldum sanırım. Üniversite için yani...
Benim de evde huzurum hiç yok neredeyse. Elbette daha kötüleri de vardır ama ben de huzursuzum tahammülüm yok. Üniversite bitince iş bulur bulmaz kendi evime çıkacağım ben de
Kızlar yine benSorum aynı konumun başlığındaki gibi. Kendinizi mutlu etmek için neler yapıyorsunuz? Buradaki önerileri okuyup ben de deneyeceğim. Normalde mutluluğu hep başka olaylara bağlarım, ilişkim beni mutlu eder veya ne bileyim derslerde başarılıysam mutluyum vs vs. Ama önemli olan insanın kendi içinde mutlu ve huzurlu olması. Sizler kendinizi nasıl mutlu ediyorsunuz? Yaptığınız aktiviteler neler mutlu ve huzurlu bir hayat için?
2 ay sonra kısmetse defolup gideceğim için katlanmaya çalışıyorum. Ev değil cehennem zaten.
Her kavgada üzerime yürürler, ama erkek olmadığım için karşılık veremem. Ah erkek olsaydım, şimdiye bir ikisinin çenesini kırmıştım
Valla çöküyorum günden güne. Son günlerde yemek yiyemez oldum, kilo veriyorum.
Benim babam da Allah rahmet eylesin cok sinirliydi, evi bize zindan ederdi. Hep kurtulmak istiyordum o cehennemden.
Bir de ustune 7 kardestik ozel alan sifir yani. Sefalet içinde degildik ama, ümitvar bir durum da yoktu.
Şimdi bir kizim var ve evi ona sevdirmek tek cabam. Bizim hissettiklerimizi yasamasin istiyorum.
Senden ve konu sahibi genc arkadastan evden nefret etmenizin sebeplerini ogrenmek isterim aslında.
Eksisozluk'te "gerizekali ebeveyn hatalari" diye bir baslik var.
Ben ne yapmak gerektiginden cok, ne yapmamak gerektigini arastiriyorum. Sonucta ebeveyn hep haklıdır diye bir kural asla yok. Genclere kulak vermek lazim.
Bizim kadinlarimiz mubarek kendilerini hep mukemmel anne zannediyor ilginç. .
Canım ben evden nefret etmiyorum. Sadece huzurlu değilim, bunun sebebi de 23 yaşında olmama rağmen kendi kafama göre hareket edemiyor olmam. Ailem baskıcı değildir ama yine de evin belli kuralları vardır, bana ters gelse de uymak zorundayım. Artık 23 yaşında olduğum için kendi kararlarımı verebilmek istiyorum, derdim bu benim. Yoksa severim evimi. Ama üniversitem bitince ilk iş kendi evime çıkıp özgür olacağım. Özgürlükten kasıt ayrı bir şey tam anlatamıyorum. Muhtemelen ailemi tanısanız "bu kız allahtan belasını mı istiyor" dersiniz ama işte o işler öyle olmuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?