Kıskanç olanlar.. neyi neden kimden niçin kıskanıyorsunuz?

Yani kıskançlık ilişkinin ilk zamanlarında olur bence. Ama nasıl diyim karşıdaki baskı yapmaz da yüzü bi düşer böyle o an anlarsın kıskanmış. Ya da sen bi gıcık olursun. Ama zamanla karşılıklı bi güvenle birlikte kıskançlık da biter.
 
Bence bu derece kiskanan insanlar ya kendilerine ya da karsisindakine güvenmiyorlar. Veya karsisindakine kendini layık görmüyorlar.

Esimin karsi cinsten biri ile basbasakahve icmesini ben de istemem. Cunku yanlis anlasilmaya cok musait bir konu.
 
Sonunda biri yazmış ben temelinde değersizlik duygusu olduğunu düşünüyorum. Değer verilmeyen, eleştirilen bir insanın özgüven sorunı da beraberinde gelir. Değer verilmeyen ortamdan uzaklaşmak gerek sanırım kıskanmak yerine..
Ben kıskançlığa ve özellikle kısıtlamaya tahammül edemiyorum.,depresyona dahi giriyorum öyle söyleyim ama karşıma çıkan erkeklerde de hep bir kıskançlık, kısıtlama hali. Onla baş etmeye çalışırken ya terkedildim ya da terkettim:)
Şöyle bir durum oluyor sanırım .. Hiç kıskanılmadığında, nerdesin, kimlesin gibi sorular sorulmadığında da değersiz hissedebiliyor insanlar. Hatta bana bir sevgilim normal kızlar böyle davranır, sen nasıl bi kızsın fln demişti
Bununla birlikte aşırız doz kıskançlık geliyor sanırım.
Ben bu çıkarıma vardım kendi hayatımdan.
 
Kıskanmadım, kıskanılmadım. Bunlar ne ola ki.

Kıskanç olarak tanığım tek kişi muhterem kayınvalideciğim. Onu da hiç anlayamıyorum zaten.
 
Kiskançlik yapacagim sey aklima geldi. Dokunmak, dokunmak benim icin kiskanclik nedeni olur mesela. Cunku kendim insanlara gereksiz yere konusurken dokunmuyorum. Hani bazi insanlar konusurken elini omzuna, bacagina koyuyor dokunuyor ya bunu kadinlar daha çok yapiyor ve bence rahatsiz edici. Eşime yapan görmedim ama yapar saniyorum görsem kizardim.
 
Ben cidden anlamak için soruyorum ne anlamda yanlış anlaşılmaya müsait
 
Benim koskoca 33 yıllık hayatımda tek bir pişmanlığım var. Aklıma geldikçe nefesim daralıyor kendime nasıl reva gördüm anlayamıyorum!
20 yaşındayken, eşimden önceki ilişkimde, adam resmen psikopatmış, kelimenin tam anlamıyla narsist. Eşimle birlikte olmaya başladığımda normal bir insanın nasıl olması gerektiğini anladım.
Makyaj yapma, kuzenlerinle çıkma, okula devam edersen farklı ortamlara girersin, telefonu açmadıysan bir şey karıştırıyorsundur, eski tüm facebook gönderilerime bakıp bir sürü kavga çıkarma gibi gibi birçok şey. Ben bunlara nasıl izin verdim nasıll. Şu an bana biri böyle davransa onu yerin dibine sokar bir daha asla bana ulaşamamasını sağlardım. Ama o yaşlarda yapamadım bunu.
12 senedir düşünüyorum bunu ve kendimi tokatlayasım geliyor şu an bile.

Ben de eşimi bazen kıskanıyorum ama tamamen özgüven eksikliğinden kaynaklandığını düşünüyorum. Pekte belli etmiyorum zaten çünkü bu tamamen benim iç dünyamla alakalı.

Bununla birlikte şunu da söylemek istiyorum; çoğumuz karşı cinsle arkadaşlık yaparak büyümüyoruz bu ülkede. Ve bu yüzden ilerki yaşlarda sorun olabiliyor arkadaşlıklar. Siz ne kadar arkadaş dost görseniz de bu lanet olası kültür BAZI insanlara yapışıyor. Ben de eşimin bir kadın arkadaşı olmasını istemiyorum mesela. Çünkü ben buradaki insanların karşı cinsle arkadaş olabilecek kültüre sahip olduğunu düşünmüyorum (taşlamayın beni)

Sizin abinizin sevgilisi sizi bile kıskanıyorsa çekeceğiniz var demektir. İlk başlarda bu sevgi gösterisi gibi gelebilir ama sonra çok sıkar. Böyle gitmez ilişki, gitmemeli.
Uzun oldu
 
Çünkü ben buradaki insanların karşı cinsle arkadaş olabilecek kültüre sahip olduğunu düşünmüyorum (taşlamayın beni)
Korkma taşlamıcam. Öyle diyorsak öyleyizdir, anonim ortamda neden olmadığımız biri gibi davranalım, bunun bize getirisi nedir?
 
Birbiriyle kaliteli güzel vakit geçiren, hislerini, verdiği değeri güzel aktaran ve anlayabilen insanlar bu kıskanma olayına bulaşmaz ya. İçinde hep eksikliği olanlar aşamıyor bunu.
 
İlk evlendiğimiz zaman yeni gelin modu yüklenmiş heralde bana kocama “mini minnoş şortlarımı giymem sorun olur mu, rahatsız olur musun?” diye sormuştum adam şok geçirdi. Ne alakası var yahu diye loopa girdi
 
Buradaki insanlardan kastım yaşadığımız yerdi. Ben sonradan Türkiye'ye taşındım bu arada. O yüzden buradaki insanlar dedim sanırım yani.. haklısınız.
Bağzıları da kocişine zerre toz kondurmayıp konuştuğu kadına yükleniyor dikkat et
 
Tanıdığım birinin görüp bana esini bi kadinla bilmem nerede gördüm diye gelmesini istemem sahsen. Bu acidan.
Bunu bire bir yaşadım ben. Arkadaşım bi gün geldi kıvranıyor bişey söyleyecek en sonunda baklayı çıkardı cınım sini üzmik istimim ama x’i şurda bi kadınla gördüm diye. Eee dedim, işte yemek yiyorlardı dedi, eeeeee dedim. Seni aldatıyor olabilir dedi Dedim benim kocam sosyal hayatı olan normal bir insan, fanusta suyla beslemiyorum adamı. Kiminle ne zaman nerede ne yaptığını biliyorum. Bilmesem de önemli değil her dakika birbirimizi takip edemeyiz. Tabi ki arkadaşlarıyla yemek de yiyecek, bişeyler de içecek tıpkı benim yaptığım gibi. O yüzden bu tip dedikoduları bana taşıman bizim evliliğimizde herhangi bir soruna yol açmıyor şekerim dedim. İşe yaradı mı? Hayır. Birkaç sene sonra ben şehir dışındayken eve gelen eşimin yeğenini görmüş, onu da yetiştirdi.
 
Iste bize gore normal olsa da cevre anormal karsilayip yetiştirme derdinde oluyor. Bu beni daha cok sinirlendiriyor.
 
Iste bize gore normal olsa da cevre anormal karsilayip yetiştirme derdinde oluyor. Bu beni daha cok sinirlendiriyor.
Çevreye göre yaşamıyorum ki ben. Çevreye göre yaşasam ohoooo, bütün hayatımı kısıtlamam gerekir. Onlar bana göre yaşasın
 
Tanıdığım birinin görüp bana esini bi kadinla bilmem nerede gördüm diye gelmesini istemem sahsen. Bu acidan.
Gelse bile sonuçta siz arkadaşı olduğunu biliyorsunuz gizli saklı değil ve haberiniz var yine de rahatsız eder mi sizi ya da şöyle sorayım böyle bir çevrede olmasanız yine kıskanır mısınız
 
Gelse bile sonuçta siz arkadaşı olduğunu biliyorsunuz gizli saklı değil ve haberiniz var yine de rahatsız eder mi sizi ya da şöyle sorayım böyle bir çevrede olmasanız yine kıskanır mısınız
Yok benimki kiskanmak degil zaten. Haberim olan bir şeyin aldatiliyormusum gibi bana yetistirilme cabasina sinir olurum.
 
Ayyyy bende var bu, ama kimse linçlemesin belki bazı sorulara cevap olur. Cidden linçlemeyin terapi alıyorum

Asıl sebep şu: Benden daha iyisini bulacak korkusu beni kıskançlığa yönlendiriyor. Mesela 18 yaşındaydım ilk erkek arkadaşımı aşırı kıskanırdım, annem dışarı çıkmamızı çok sorun ederdi, rahat dışarı çıkabilecek birini bulur da beni istemez diye çok korkardım. O yüzden çok kıskanırdım. Hele erkek arkadaşlarıyla buluştuğu zaman "ya olm o kız senle dışarı bile rahat çıkamıyor bırak" diye aklına girerler diye aşırı korkardım ve tabii kaçınılmaz son, kıskançlık.
Ya da ben bir şeye hayır dersem, evet diyecek birini bulur diye korkuyorum bu yüzden kıskançlık var. O hala var. Keza iş ortamında da çekiyorum sıkıntısını.
Bunun dışında kendimi çirkin buluyorum. Aşırı derecede hem de. Farklı coğrafyalardaki insanlara özenip onlara benzemeye çalışıyorum. Hani kızmayın bana ama mesela birinden ilgi görmeyince yabancılara benzemediğim için göremediğimi düşünüyorum. Hani mesela böyle görünmeyi ben seçmedim, dolayısıyla şanssız olmanın verdiği bir kıskançlık da mevcut.
 
Senden daha iyisi her zaman var. Ondan da daha iyisi her zaman var. Beğenmeyen gider zaten.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…