Vermez demeyin lütfen. En yakınlarımdan biri canıma can olan insan arkadaşım darp görerek boşandı. Bunu raporla ispatladığı hâlde eşi boşanma sürecinde arkadaşımı birden fazla kişiyle kendisini aldatmakla suçladı. Ailesini, çevresini, şahitlerini ölümle tehdit etti. Takip ettirdi. Üstelik yakıştırdığı kişiler öyle insanlardı ki benim hâlen aklıma geldikçe midem bulanıyor bu yakıştırmalara. Daha buraya yazamadığım onca iğrençlik de cabası. Arkadaşımın ifadesini alan polisler dahi eşinin yaptıklarını görünce suçlamaya dair hiçbir kanıt olmadığı halde olma ihtimalinde bile arkadaşımı haklı gördüler. Velayet sürecinde ev incelemesinde pedagoglar dahi arkadaşımı suçlar şekilde davrandı açık açık. Aleyhine rapor yazıldı. Sonuç ne mi oldu? Çocuğu dışında hiçbir şey talep etmediği hâlde, o küçük yavrunun velayeti "Sen de bakarsın ama babasının parası var, annesinin canına kast etmiş olsa da daha iyi bakar. " diyerek babaya verildi. Dünyada tanıdığım en fedakar insan, sırf yavrusu için sessiz kalıp katlandığı her şey yüzünden dünyanın en mükemmel pisliğini boşadığı için suçlu oldu. Üstüne o pislik arkadaşımdan nafaka talep etti utanmadan. Darp ve tehdit yüzünden açılan davalardan para cezasıyla yırttı. Çocuğunu polislerle görmeye gitti her seferinde. Üstelik şu an dâhil ailecek çocuğu annesine karşı öyle bir doldurmuşlar ki, o minicik çocuk bunları düşünmeyi akıl edemeyecek yaşta annesine akıl almaz şeyler söylüyor. Buna rağmen arkadaşım tek bir gün babasını çocuğuna kötülemedi. Konusu açıldığı zaman biz lanetlesek adamı, bize kızdı. Sitemim size değil yanlış anlamayın, ebeveynlerin ötekini cezalandırmak için çocukları silah olarak kullanmasının çocuklar üzerindeki sonucu çok ağır oluyor. O çocuk bir gün büyüdüğü zaman her şeyi idrak ettiğinde, o güne kadar yaşadığı tüm hayata olan inancı darmaduman olacak.
Öte yandan çocuğu için arkadaşım gibi, burada emsal verilen diğer anneler gibi mücadele eden insanlar varken sırf bencilce istekler yüzünden onun hayatını harcamak çok ağır bir bedel.