- Konu Sahibi melegimsin34
-
- #201
cok acıdım minik bebege iste insan ailesini secemiyor .Rabbim kalbinize vicdan, merhamet versin
Sohbet ediyoruz da bütün tezlerimi çürüttün :) Konu sahibi benim de 18 aylık kızım var. Sınava gittim geçen gün bir kaç saat anneme bıraktım. 10 kere aradım. Kızını babasına bırakırsan her merak ettiğinde telefonu açacaklar mı? Hasta deyip telefonu suratına kapasalar aklın çıkmayacak mı nesi var diye... İyi düşün bebeğine sahip çık!Yok kız sohbet ediyoz. Ama bu konunun oraya geleceğini düşünmüyorum. Adam sürekli aranan bi tip. Sevgili yapmasına ihtimal veremedim :)
Neden hastanedesin? Çok geçmiş olsun
Esim ve annem yogun bakimda... tesekkur ederim gececek insallah
Çok geçmiş olsun, görünce yazayım dedim.Esim ve annem yogun bakimda... tesekkur ederim gececek insallah
Bence de babasina verin,
O gezip, mutlu mesut yasarken siz cocugun bakimiydi,okuluydu onlarla ugrasmak zorunda kalacaksiniz.
Durup durup aglayacak,atesi falan cikacak siz uykunuzdan olacaksiniz ama babasi huzur icinde yasantisina devam edecek hee yok oyle bi dunya.
Hem bebeginiz yeterince iyi bi evlat olsaydi sizin bosanmaniza ya da aldatilmaniza da engel olurdu, e olamadigina gore sizin gibi muhtesem bi anneyi haketmiyo.
Babasinda kalsin babasinda.
Yahu adam mutlu olmasın diye 15 aylık bebeğini sefil olacak ama bırakayım mı diyecek ne yaşadın acaba insan hayret ediyoBoyle bir soruyu sorduguma ben bile inanamiyorum ama sanki kizimi yanima alirsam o cok daha rahat edicek ben bana cektirdikleri bunca acidan sonra mutlu ve rahat olmasini istemiyorum
Bunun için mi kizinizi Sefilligi içinde bırakmayı düşünüyorsun. Baba yanında sefil bir şekilde buyudum ben. Ama benim annem kesinlikle böyle bir sebepten bırakmadı bizi babamiza. Size diyecek hirbir şey bulamadım. 2 yaşındaki kızımın yokluğunu düşünmek dahi istemem.Boyle bir soruyu sorduguma ben bile inanamiyorum ama sanki kizimi yanima alirsam o cok daha rahat edicek ben bana cektirdikleri bunca acidan sonra mutlu ve rahat olmasini istemiyorum
Esim ve annem yogun bakimda... tesekkur ederim gececek insallah
http://m.haberler.com/karisinin-sevgilisinden-50-bin-tl-tazminat-7941055-haberi
Senin bana kastın var. Ne desem itiraz ettin. Al bakalım dava..
Boyle bir soruyu sorduguma ben bile inanamiyorum ama sanki kizimi yanima alirsam o cok daha rahat edicek ben bana cektirdikleri bunca acidan sonra mutlu ve rahat olmasini istemiyorum
Eşin rahat olamasın diye küçücük bebeğinizi mi heba edeceksin??Boyle bir soruyu sorduguma ben bile inanamiyorum ama sanki kizimi yanima alirsam o cok daha rahat edicek ben bana cektirdikleri bunca acidan sonra mutlu
ve rahat olmasini istemiyorum
Çok geçmiş olsun Allah acil şifalar versinEsim ve annem yogun bakimda... tesekkur ederim gececek insallah
Allah en hayırlı Zaman'da sağlıkla evladınızı kucağınıza almayı nasip etsin..evlat sahibi olmak için tedavi oluyorum.. siz gencim yine evlenirim tekrar yaparım diye mi düşünüyorsunuz? anlamadım..
intikam zihninizden arada sırada geçebilir.. ama buraya yazacak kadar ciddi olmamalıydınız..
madem çalışıyorsunuz bakıcı tutun adamdan da haklarınızı alın..
Allah en hayırlı Zaman'da sağlıkla evladınızı kucağınıza almayı nasip etsin..
Mutlu Bayram'larınız olsun inşallah
AmiinnnnAllah razı olsun,
sizin de bayramınızı kutlarım..
Allah bütün isteyenlere nasip etsin inşallah..
Allah razi olsun canım ya çok teşekkür ederim resmen durumu özetledin onu kendi silahiyla vurucam hevesi nasil olsa gecicek hicbir kadin insanin esinin yerini tutamaz konustum bugun kendisiyle umrumda degilsin dedim sevmiyosan sevme ilgi gostermiyosan gosterme ama kiziminBak canım.şuan yaşadıklarını kabullenemediğin için ve belkide ani gelişmesi nedeniyle sağlıklı düşünemiyorsun.bu başlığı açma nedenin de bu kabullenememe psikolojisi.bence şöyle 1 saat falan kendi kendine herşeyi enine boyuna düşün ve gerçekle yüzleş.gerçek olan şu ki; çocuğunu eşine bırakman onu hiçbir şekilde yormaz, yıpratmaz ve üzmez.bir başkası var hayatında diyorsun.o şuan sadece o kişinin büyüsündedir.hiçbir şey görmez gözü.o büyüyü minicik bir yavruyla bozamazsın.olan sana ve en çokta o yavruya olur.sen hasretlikten kavrulursun, çocuk da ilgisizlikten, sevgisizlikten.lütfen pişman olacağın kararlar verme.eşinle kendi arandaki savaşa çocuğunu alet etme.kendin savaş.mutlaka hasar verecek ganimetler bulacaksın.ama bu kesinlikle bebeğin olmamalı.eşin ve birlikte olduğu kişiyi en okkalı yıpratma boşanmaman olabilir mesela.istersen yine ayrı yaşa.hiçbir şekilde telefonlarına vs cevap verme.sana ulaşmak istese bile ulaşamasın ama boşanma.çocuğu versen ne olacak? Kendisi mi ilgilenecek sanıyorsun? Bir baba ne kadar ilgilenebilir ki.ya annesine baktıracak, ya bir bakıcı tutacak. Daha da kötüsü hadi üvey anne elinde kalırsa bebeğin? Günümüzde anneler öz çocuklarının kahırlarını çekmekte zorlanırken üvey anne nasıl bir annelik yapar hiç düşündün mü? Bence düşünmelisin. Kendi ihtiraslarını, eşinin hatalarını değil sadece ama sadece kuzunu düşünmelisin.o herşeyden önce gelmeli. İnanıyorum ki bir kaç güne kalmaz bu postu nasıl açtım diye kızacaksın kendine.ama kızma.bu kesinlikle anlık öfkenin dışa vurumu.sakince düşün, sağlıklı karar ver.inşallah herşey güzel olsun sen ve yavrun için.
Bak canım.şuan yaşadıklarını kabullenemediğin için ve belkide ani gelişmesi nedeniyle sağlıklı düşünemiyorsun.bu başlığı açma nedenin de bu kabullenememe psikolojisi.bence şöyle 1 saat falan kendi kendine herşeyi enine boyuna düşün ve gerçekle yüzleş.gerçek olan şu ki; çocuğunu eşine bırakman onu hiçbir şekilde yormaz, yıpratmaz ve üzmez.bir başkası var hayatında diyorsun.o şuan sadece o kişinin büyüsündedir.hiçbir şey görmez gözü.o büyüyü minicik bir yavruyla bozamazsın.olan sana ve en çokta o yavruya olur.sen hasretlikten kavrulursun, çocuk da ilgisizlikten, sevgisizlikten.lütfen pişman olacağın kararlar verme.eşinle kendi arandaki savaşa çocuğunu alet etme.kendin savaş.mutlaka hasar verecek ganimetler bulacaksın.ama bu kesinlikle bebeğin olmamalı.eşin ve birlikte olduğu kişiyi en okkalı yıpratma boşanmaman olabilir mesela.istersen yine ayrı yaşa.hiçbir şekilde telefonlarına vs cevap verme.sana ulaşmak istese bile ulaşamasın ama boşanma.çocuğu versen ne olacak? Kendisi mi ilgilenecek sanıyorsun? Bir baba ne kadar ilgilenebilir ki.ya annesine baktıracak, ya bir bakıcı tutacak. Daha da kötüsü hadi üvey anne elinde kalırsa bebeğin? Günümüzde anneler öz çocuklarının kahırlarını çekmekte zorlanırken üvey anne nasıl bir annelik yapar hiç düşündün mü? Bence düşünmelisin. Kendi ihtiraslarını, eşinin hatalarını değil sadece ama sadece kuzunu düşünmelisin.o herşeyden önce gelmeli. İnanıyorum ki bir kaç güne kalmaz bu postu nasıl açtım diye kızacaksın kendine.ama kızma.bu kesinlikle anlık öfkenin dışa vurumu.sakince düşün, sağlıklı karar ver.inşallah herşey güzel olsun sen ve yavrun için.
Allah razi olsun cok tessekkur ederim beni cok iyi anlamissin hic kendi egonu tatmin etmeye calismadan sadece yardimci olmaya calistigin icin sonsuz tessekkurler keske senin gibi bir arkadasim olsa.bugun esimle konustum beni sevmiyosun anliyorum bana karsi ilgisizsin bunuda anliyorum ama kizimizin bir sucu yok istedigini yap saat kacta geldigin ne yaptigin umrunda degil ama kizimizi harcama bizim yiyicegimizi icicegimizi getir kizina baba yoklugu hissettirme baska birsey istemiyorum dedim bu sefer basladi ben seni aldatmadim demeye ama dusunuyorum bir insan hem cok ilgisiz olup hemde ust uste baskalarindan msjlar gelmeler cebinden prezervatif dusmesi baskasiyla konusma dedigim halde konusmasi kadinda esimde o kadar yuzsuz ki kadini arayip ben konusmanizi istemiyorum dedigim halde esimin tel baska isimde kaydetmesi ve hafizamin guclu olmasindan sansli oldugum icin fark etmem prezervatif icin seni denemek icin koydum demesi hic mantikli degil buna cocuklar bile inanmaz inanmiyorumda affedecek kadar temiz kalpliyim ama tekrar guvenecek kadar aptal degilim gelmis gece ustumu ortuyo yanima yatmaya calisiyo istemiyorum bana dokunma dedim 1 aydir koltukta yatio unuversiteyi bitirmeme 1 sene var ona ihtiyacim oldugunu saniyo kizim kres yasina kadar sabredicem ve bu pislikten yikanicam ne beni nede kizimi haketmiyo asalik kendimi sucluyorum nasil boyle bir aileyle evlendim diyeBak canım.şuan yaşadıklarını kabullenemediğin için ve belkide ani gelişmesi nedeniyle sağlıklı düşünemiyorsun.bu başlığı açma nedenin de bu kabullenememe psikolojisi.bence şöyle 1 saat falan kendi kendine herşeyi enine boyuna düşün ve gerçekle yüzleş.gerçek olan şu ki; çocuğunu eşine bırakman onu hiçbir şekilde yormaz, yıpratmaz ve üzmez.bir başkası var hayatında diyorsun.o şuan sadece o kişinin büyüsündedir.hiçbir şey görmez gözü.o büyüyü minicik bir yavruyla bozamazsın.olan sana ve en çokta o yavruya olur.sen hasretlikten kavrulursun, çocuk da ilgisizlikten, sevgisizlikten.lütfen pişman olacağın kararlar verme.eşinle kendi arandaki savaşa çocuğunu alet etme.kendin savaş.mutlaka hasar verecek ganimetler bulacaksın.ama bu kesinlikle bebeğin olmamalı.eşin ve birlikte olduğu kişiyi en okkalı yıpratma boşanmaman olabilir mesela.istersen yine ayrı yaşa.hiçbir şekilde telefonlarına vs cevap verme.sana ulaşmak istese bile ulaşamasın ama boşanma.çocuğu versen ne olacak? Kendisi mi ilgilenecek sanıyorsun? Bir baba ne kadar ilgilenebilir ki.ya annesine baktıracak, ya bir bakıcı tutacak. Daha da kötüsü hadi üvey anne elinde kalırsa bebeğin? Günümüzde anneler öz çocuklarının kahırlarını çekmekte zorlanırken üvey anne nasıl bir annelik yapar hiç düşündün mü? Bence düşünmelisin. Kendi ihtiraslarını, eşinin hatalarını değil sadece ama sadece kuzunu düşünmelisin.o herşeyden önce gelmeli. İnanıyorum ki bir kaç güne kalmaz bu postu nasıl açtım diye kızacaksın kendine.ama kızma.bu kesinlikle anlık öfkenin dışa vurumu.sakince düşün, sağlıklı karar ver.inşallah herşey güzel olsun sen ve yavrun için.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?