Kızımi kaybediyorum

Çok yüzeysel yazmışsınız. Kızınız eve sarhoş mu geliyor ya da uygunsuz arkadaşları mi var ? Ya da artık aranızdaki iletişim tamamen koptu mu ?

Kızınıza hafta da bir ya da iki gün akşamları beraber yemek yemek istediğinizi, onu ozlediginizi söyleyebilirsiniz. Eğer sorun buysa
 
23 yaşinda kız gezson tozsun arkqdasları kotu degilse gece cikiyir diye sinirlamayın.
 
Ya zaten şöyle bir düşününce aslında kız geç gelmiyor. Onun hayatı mesai bitiminde,6.30da başlıyor. İş cikis trafigi/ 'geceyarisi eve donmeye çalışanların trafigi' zaten insanın en iyi ihtimalle birer saatini alır. Araba bekleme,eve yürümesi falan. Aktarma varsa ,evi- işi merkeze uzaksa daha bile fazla.
yani böyle bakinca geriye ne kalıyor ki? Eve 12de dönen kız aslında dışarda sadece 3,5 saat geçirmiş gönlünce. Onun da bir ton nazını,kaprisini çekiyor.

Konu sahibi ve ebeveynleri matematiğe davet ediyorum :)
En basit en masum etkin, şehir tiyatrolarınin başlama saati 8.30
Oyunlar ortalama 120/müzikalse 150 (hatta Cibali karakolu gibiyse 210) dakika.
Bunun arası var, kalabalığın dağılması var, toplu taşıma ile eve dönüş trafiğine kalıp dönmesi var. Kişi uçsa ,işinlansa bile eve geldiği saat babasını kıran, çıldırtan saat.
Ya da mesai bitti 6.30, iş cikis trafiği ile popüler bir lokasyona gitmek, diğer arkadaşların gelmesini beklemek , 'ne yesek' diye fikir birliğine varılması zaten saat 8.30 oluyor sipariş gelene kadar. Yemek tatlı,sohbet etsen iki saat sonra gece trafiğine takılip eve gelsen yine geldiği saat babasını kıran, çıldırtan saat.
Sevdiği sanatçının konserine gitse konser başlama saati genelde 8.30. onda da esas şarkıcının çikma saati 9.30. yine bitimi 12ye yakın. Son arabayı kaçırmayayim diye erken ayrılan kız hem konseri kaciriyor hem evde güzel bir gün geçirdiğine pişman ediliyor.
Yani ne istiyorsunuz bu çocuklardan?? Ot gibi mi yasasinlar?
Zaten bir süre sonra bazı şeyleri artık kafan kaldırmıyor.
Her şey enerjin - hevesin varken güzel.
Ben mesela lisede, üniversitede bayılırdım lunaparka. Gondola binerdim,kamikazeye binerdim. Lunaparka (hele de arkadaşlarımla) gittiysem o gün benim için günlüğe 'en harika günlerinden biri' diye yazılırdı. Ama zaman geçti bana artık keyif vermedigi gibi hızlı hareket eden şeyler midemi bulandirmaya başladı:)
Konser de ayni şekilde. Kizinizdan küçükken bahar şenliği için şehir şehir gezerdim. Ayakta saatlerce konser dinlerdim. Şimdi vallahi kafam kaldırmıyor. Yine gidiyorum ama çimenlik alan konserlerine sandalyemi,ickimi alıp izliyorum,ya da yere örtümü serip dinliyorum. cikarayak son bir kaç şarkıya eşlik etmeye kalabalığa karışıyorum . Yetiyor bana. Su an 31 yaşındayim,belki bir beş seneye bunu da kafam kaldıramayacak.
Kızınız tam arkadaslari hayatının merkezine alma, kazandığı parayı düşünmeden yeme, sevgilisi ile şehir şehir gezme, hatta pasaort alıp dünyayi dolaşma çağında. Yaşına uygun - güzel bir hayat yaşıyor. Bırakın biraz gamsız hayatın tadını çıkarsın.
Size ne zararı var ki?
 
26 yaşında genç bir hanım olarak size önereceğim şey kızınızı rahat bırakmanız..

ben de 4 yıldır çalışıyorum bir mesleğim var işimde gücümdeyim koocaman kadın oldum. haftada 1 kere arkadşlarımla dışarı çıkınca annem de bana aynısını yapıyor ve sürekli mesaj atıyor saat 10 olunca hadi gel artık diyor ve bu o kadar bunaltıcı bir şey ki size anlatamam. bazen çileden çıkıyorum, bütün arkadaşlarım hala otururken beni annem çağırıyo gitmem lazım demek devir değişti artık. sizin gençliğinizdeki ortamla şu an yaşadığımız hayat arasında dağlar yıllar yollar var. eğer arkadaşlarını biliyorsanız, kızınıza güveniyorsanız biraz relax olun lütfen. yoksa daha çok uzaklaşır sizden ve kırıcı olabilir.
 
Bende 23 üme yeni girdim kızınız kendini koruyup ne yapıp ne yapmayacağını biliyorsa bırakın hayatini yaşasın ben ailem yüzünden ve maddiyatsizliktan evden çıkamıyorum dışarda akıp giden hayatta öylece duran kaya gibiyim
 
ailelerin çocuklarına yaşattığı bu stres zaten gençleri ömür boyu stres altında bırakıyor. hiç kendilerine ait bir hayattaymış gibi hissedemiyorlar, yaptıkları ya da yapmadıkları bir şeyde "acaba kızarmı" sorusu ile başetmekten hiçbir şeyin keyfini çıkaramıyorlar
 
Keşke ben de böyle yapsaydım. Üniversite okuyordum, aynı zamanda çalışıyordum ama bir kütüphaneye gittiğimde bile babam arayıp bas bas bağırıyordu nerdesin diye. Cehennemin dibindeyim diyip o telefonu kapatmak vardı ama ben yine tırsa tırsa eve dönerdim. Sanki evde kavgaları bitiyor bana sağlıklı bir aile ortamı sunabiliyorlar da, bi de üstüne eve gel eve gel diyorlar.

Korkularınızı anlıyorum ama ona huzur veriyor musunuz? Hiç düşündünüz mü bunu? Belki verseniz haftanın 3 günü çıkar, bir gün de annemle babamla muhabbet edeyim çay kahve içeyim der.
 

o kadar doğru bir şey söylemişsin ki... işte bu benim. mesela çok istediğim bir konsere gidiyorum ama anı yaşamak yerine sürekli telefona bakıyorum annem arar mı acaba diye
 
oğlunuz olsaydı farklı olurdu değil mi baba çıldırmazdı mesela...

23 yaşında yetişkin , siz o yaşta anne oldunuz belki de. böyle baskı yaparsanız daha büyük sıkıntılar yaşarsınız. eğer çocuğunuzun hamuru iyiyse onu kimse sizin tabirinizle bozamaz. bir anne çocuğunun kötü şeyler yapmasından korkuyorsa kendi yetiştirme tarzına güvenmiyordur bu kadar net benim için. insanın her türlü arkadaşı ortamı olur . tüm arkadaşlarım sigara da içiyor, alkolde alıyor ,günü birlik ilişkiler de yaşayan var , ailesinden gizli şehir dışına erkek arkadaşına giden de var . sizin kızınızın yapmasından korktuğunuz herşeyi benim tüm arkadaşlarım yaptı ama ben yapmadım. çocuğunuza güvenmiyorsanız aslında kendinizden emin değilsinizdir. gezip tozmak arkadaş ortamı görmek kötü birşey değil,iyi düşünün .
 
Sarhoş gelmiyor ama içki artık rahatlıkla kullanabiliyor . Artık birlikte aksam yemeği neredeyse hiç yemiyoruz. Hafta sonu kahvaltıları bitmek üzere. Dahada önemlisi erkek arkadaşla birlikte olmayı normallestirmeye başladı. Baba artık tepki vermeye başladı yüzünü göremiyoruz diye. Yazıları okudum biz öyle dizimizin dibinde otursun diyen bir aile değiliz ama aile kavramını kültürünü ahlak kurallarını unutmamalı korkum bi nasıl konuşmalıyız bunun derdindeyim
 
Çocuğunun büyüyüp bağımsız bir birey olduğunu kabullenememe bir bizim coğrafyamızdaki ebeveynlerimize has sanırım. Hayatı dar edip sağlıklı bir birey olmasını bekleyemezsin ki, ondan sonra özgüvensiz, mutsuz bireyler, aileden göbek bağı kopmamış oğullar kızlar doluyor toplum. Kendini çekip kurtaran çok az.
 
Hayatinin en guzel yillarini yasiyor kiziniz. Kendini kaybedecek kadar icmiyorsa birsey demeyin. Birakin disaridaki hayati tanısın ve doysun. Evden kacmak icin genc yasta yanlis bir evlilik yapmasin. Birsure sonra insan duruluyor zaten
 
Kızlarını her akşam küfelik olmuş bir durumda kapıda bulsalar oturdukları yerden sinirlenmek lüks olurdu onlara. Sevgili bulup sevişecek sonra da alan olmayacak diye korkuluyor belli ki.

Dogru, ne guzel dedin. 5dk gec gelse eve kiyamet koparacak potansiyeldeki aileler kizlari evden kacinca Muge Anli'ya cikip 'Her halinle kabulumuzsun, nolur gel' diye agliyor.
 
toplum kuralları diye birşey var yazılmaz ama uygulanır kızınız 23 yaşında bu kuralları algılamıyorsa uyarın ama çok fazla üstüne gitmeyin necip fazılın dediği cahilliğe cesaret diyen bir topluma dönüştük ...
 
Ağzı ile içmeyi biliyor, kendini mağdur etmeyecek derecede bilinçli ilişkiler yaşıyorsa oturun şükür edin. Kızlar artık anasının dizinin dibinde kanaviçe işleyip koca beklemiyor. Kızınız sizinle artık hiçbir şekilde vakit geçirmeyi tercih etmiyorsa bir dönün kendinize bakın, belki sıkıntı sizdedir. Huzurlu ve değer gördüğü bir ailede yetişen bir evladın yapacağı bir şey değil normalde.
 
babası artık çileden çıkmak üzere
Aile kavramına önem veririz.
Sizden kaçıyor olabilir mi?? Biz derken tam olarak kimler? 23 yaşına gelmiş çalışan, kendi parasını kazanan genç bir kadın da aynı sizin gibi düşünmek zorunda mı? Her şeyini karşıladık ne demek, dünyaya getirdiğiniz bir çocuğun eğitim sağlık, beslenme, giyim kuşam vs. ihtiyaçlarını karşılamak zaten göreviniz değil mi? Artık ne kadar darlıyorsanız kaçacak yer arıyor, huzuru dışarıda arıyor gibi kızınız.
 
kızın tüm günü çalışarak geçiyor kendisine kalan günler saatler sınırlı herkese hepsine birde aynı anda yetişemez . çocuk büyüdü kendi hayatı var artık evlenip kendi düzeni olduğunda 2 haftada 1 falan görüşeceksiniz ... baba çok özlediyse arasın kızım nasılsın gel akşam birlikte yiyelim ya da sabah birlikte kahvaltı yapalım desin . birlikte plan program yapalım haftada 1 günümüzü birbirimize ayıralım desin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…