Bence de.Bu konuda haklısın, çocuk eğitimi doğumdan itibaren başlar, yeni doğanın eğitimimi olurmuş diye birşey yok, en ufak örnek bebeklere uyku düzeni verilir, bu bir eğitimdir, sonrasında tuvalet eğitimi verilir, bebekler doğar eğitim başlar.
Konu sahibesinin ilk mesajını okudumda bu çocuklar arasında 13 yaşındakilerde var, 3-4 yaşındaki çocuklar bir derece, en nihayetinde Küçükler fakat 13 yaşındaki bir çocuk ortalık kurcalayıp birşeyler kırıyorsa bu şımarıklıktır.
Kendi evinde herşeyi yapan başkasının evinde de yaparAyyyy geçen bizde vardı 2 tanebi koltugun tepesinde bi baktim buzdolabini karistiyo bir de baktim kendine ait olmayan parayi eline almis kavga ediyolar Ben aile terbiyesine bagliyorum cocuklariniz kendi evlerinde herseyi yapabilirler ama baskasinin alanina girdikleri anda kurallar degisir.
Sahsen ilerde cocuk evimi dagitirkenkendi keyfine bAkan anneyi ben bidaha evime kabul etmem
Siz kalabalık bir ailesiniz. Muhtemelen sen de küçükken bu kadar kalabalık guruplar halindeydiniz ki üredikten sonra kalabalığınız devam ediyor. Yani belki sen de bir zamanlar rahatsızlık veren bir miniktin.Evet hanımlar başlıkta görüldüğü üzere misafir deyince bana bi haller oluyor. Bizim misafirlerimiz genelde yakın akrabalarımız ve hepsinin küçük çocukları var. Kendimi kötü hissediyorum aslında sonuçta hepsi kuzenlerim ama nasıl desem bu küçük çocuklar hiç mi yerinde oturmazlar ya sürekli bi yerleri karıştırmak zorundalar mı ? Bi yeri dağınık görünce cinlerim tepeme çıkıyor. Yaşları 4-13 arası değişiyor ve inanılmaz fazlalar. Geldi mi de hepsi bir geliyorlar ben sinir krizleri geçiriyorum kendi kendime. Düşünün hepsi geldiğinde evde 9 çocuk oluyor. Bayramlar korkulu rüyam oldu artık annem ve babamda büyük oldukları için bize geliyorlar hep. Her misafir gelip gidişinde evde harp çıkmış gibi oluyor ve ben artık çocuklardan nefret etmeye başladım. Zaten genelde de çocuklara karşı bi sempatim yoktur. Annemde öyle düşünme seninde çocukların olur diyor ama elimde değil. Aşırı sinirim bozulmaya başladı misafir sonuçta deyip olabildiğince güleryüz göstermeye çalışıyorum ama eminim belli oluyor istemediğim. Var mı benim gibi olan yoksa ben mi abartıyorum? ve öneriniz varsa alabilirim çok iyi olur.
çok doğru. Kızım anaokuluna gidiyor. Sınıfa gittiğim zaman akşamları bazen harp var gibi çıkış vakti genelde hoca rahat bırakıyor. O zaman o çocukların hiç biri aile terbiyesi almamış.ama şimdi 9 çocuğun toplandığı evden gerçekten ne bekliyorsunuz arkadaşlar, yani bu iyi eğitilmemiş olayı mıdır gerçekten.
O çocuklar ne kadar sakin olsalar, ne kadar huylu çocuklar olsalar, ne kadar eğitimli olsalar da evde koştururlar dağıtırlar evi.
burada iş yetişkinlere düşüyor. ev sahibi evde kırılacak eşyaları kaldırmalı, kırlentler şunlar bunlar da dağılacak elbette, onları toplamaya ne var, çocuklar gidince toplanır.
anneler de belki çocuklarını meşgul edecek aktiviteler üretmeli, belki evden oyuncak getirebilirler.
ya böyle konuları okuyunca strese giriyorum. çocuk yetiştirmek kolay mı, paket mi bu çocuklar. benim çocuğum çok usludur, ama bazen olur ki onu ben bile tanıyamam. ne yapalım yani, ev sahibi çok rahatsız oluyorsa mümkün olan en kısa sürede kalkarım o evden. çocuğum uslu olmasına rağmen, bir eve gittiğimde salondaki kırılacak eşyaları ev sahibi kaldırmamışsa ben kaldırırım. Şimdi yetişkinler olarak önlem almayıp çocukları suçlamak da ne kadar doğru.
Çocuğu evi dağıttığı halde sessiz kalan ailelerden nefret ederim. Akrabada olsa çocuk konusunda herkesi uyarıyorum. Gıcıklığına diretenleride evime almıyorumEvet hanımlar başlıkta görüldüğü üzere misafir deyince bana bi haller oluyor. Bizim misafirlerimiz genelde yakın akrabalarımız ve hepsinin küçük çocukları var. Kendimi kötü hissediyorum aslında sonuçta hepsi kuzenlerim ama nasıl desem bu küçük çocuklar hiç mi yerinde oturmazlar ya sürekli bi yerleri karıştırmak zorundalar mı ? Bi yeri dağınık görünce cinlerim tepeme çıkıyor. Yaşları 4-13 arası değişiyor ve inanılmaz fazlalar. Geldi mi de hepsi bir geliyorlar ben sinir krizleri geçiriyorum kendi kendime. Düşünün hepsi geldiğinde evde 9 çocuk oluyor. Bayramlar korkulu rüyam oldu artık annem ve babamda büyük oldukları için bize geliyorlar hep. Her misafir gelip gidişinde evde harp çıkmış gibi oluyor ve ben artık çocuklardan nefret etmeye başladım. Zaten genelde de çocuklara karşı bi sempatim yoktur. Annemde öyle düşünme seninde çocukların olur diyor ama elimde değil. Aşırı sinirim bozulmaya başladı misafir sonuçta deyip olabildiğince güleryüz göstermeye çalışıyorum ama eminim belli oluyor istemediğim. Var mı benim gibi olan yoksa ben mi abartıyorum? ve öneriniz varsa alabilirim çok iyi olur.
Kız konuyu okudum aynı ben çocuklardan haz etmiyor bende böyleyim diye kızcağıza hak veriyordum ki senin cevabını gördüm sabah sabah koptum bu fotoğraf bu rumuz adı ne böyle Allah iyiliğini versin e mi ?Cinnet geçirmeceler geliyor banada ayyyy
Bence eğitim çocuk doğduğunda başlar. 3 yaşında değil. Daha ayakta zor duran, yürümeyi yeni öğrenmiş hap kadar çocuğun yanımdan geçerken bana selam verip geçtiğini bilirim. Demek ki bu çocuklara bir şeyler öğretiliyor, yaşlarına bakılmadan onlarla güzel vakit geçiriliyor, bu çocuklar gerçek anlamda yetiştiriliyor ki bunları biliyorlar. Ben ABD' de yaşıyorum, ve buradaki insanların çocuklarına böyle çok küçük yaşlarda bir şeyler öğretriklerine şahit oldum, oluyorum. Kimse üstüne alınmasın ama Türk kültüründe pek yaygın değildir, o yüzden size garip gelmiş olabilir.
yarin boyle cocuklarini boyle asiri simartanlarin buyuklerinde herseyi yapar bizim orda bir cocuk 13 14 yasinda arkadasinin bisikletini calmis sonra hurdaciya satmis neden yaptin diye sorduklarinda zevk icin yaptim demis bisiklet sahibi ailede sikayetci olacaz dedi sonra ne oldu bilmiyorunBunun annelikle ne alakası var? Dunyanın tek annesi siz, tek çocuğu da sizinki mi? Burada insanları saf yerine koyuyorsunuz. Çocuğunuzu yetiştiremiyorsanız sahip çıkamıyıorsaniz çıkamıyorsunuzdur. Çocuğunuzun verdiği zarara kizan insanlara laf atıp bir de üste çıkıyorsunuz, pes.
Evet hanımlar başlıkta görüldüğü üzere misafir deyince bana bi haller oluyor. Bizim misafirlerimiz genelde yakın akrabalarımız ve hepsinin küçük çocukları var. Kendimi kötü hissediyorum aslında sonuçta hepsi kuzenlerim ama nasıl desem bu küçük çocuklar hiç mi yerinde oturmazlar ya sürekli bi yerleri karıştırmak zorundalar mı ? Bi yeri dağınık görünce cinlerim tepeme çıkıyor. Yaşları 4-13 arası değişiyor ve inanılmaz fazlalar. Geldi mi de hepsi bir geliyorlar ben sinir krizleri geçiriyorum kendi kendime. Düşünün hepsi geldiğinde evde 9 çocuk oluyor. Bayramlar korkulu rüyam oldu artık annem ve babamda büyük oldukları için bize geliyorlar hep. Her misafir gelip gidişinde evde harp çıkmış gibi oluyor ve ben artık çocuklardan nefret etmeye başladım. Zaten genelde de çocuklara karşı bi sempatim yoktur. Annemde öyle düşünme seninde çocukların olur diyor ama elimde değil. Aşırı sinirim bozulmaya başladı misafir sonuçta deyip olabildiğince güleryüz göstermeye çalışıyorum ama eminim belli oluyor istemediğim. Var mı benim gibi olan yoksa ben mi abartıyorum? ve öneriniz varsa alabilirim çok iyi olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?