ooofff safinaz offf...kabuk tutmak bilmeyen yarama parmak bastın ....
gene ter bastı soğuk soğuk beni...okulum başlamak üzre çok az zamanım kaldı...nasıl ayrılacağım oğlumdan bilmem.bir saat eşime bıraksam aramadan duramıyorum.kreş mreş bakıcı falan aklıma geldikçe tüylerim diken diken oluyor...benim kadar kim iyi bakacakki ona??annem emekli olmadı daha o gelemez.babanne yok.panik atak olucam bu gidişle...güzel sanatlar hakkımın yanmıyacağını bilsem en az 2 sene daha çalışmıycam.ama hakkımın yanmasına çok az kaldı...oğlum söz konusu olunca ekonomik açıyı hiç düşünmüyorum zaten..ne okula gitmek nede oradan kazanacağım parayı hesap bile etmiyorum...sırf bu sebeplede ikinci çocuk fikrine bir türlü sıcak bakamıyorum.bir tanesini bırakacak yer bulamamışken...
hastalık konusunda haklısın sabahın ayazında ne kadar giydirsende buz gibi havayı soluması bile yetiyor bu kuzucukların o körpecik ciğerlerine...offf offff...
Canımmm neden bu kadar dert ediyorsun bu durumu
Üstelikte sen bir eğitimcisin.
Neden bu denli karamsar bakıyorsun olaya....
Bak zilim bizde anneyiz nihayetinde....
Ben hem çocuğuna aşırı bağlı düşkü bir anne hemde işkolik bir kadınım. Doğum izinimde bile kızımı ana kucağına koyup işe gelecek kadar gözü dönmüş bir insanım. Fakat biz kadınlar neden çalışıyoruz hem kendimiz jhemde çocuklarımız için değilmi? Öyleyse bu durumu neden olumsuz düşünerek iyice içinden çıkılmaz bir hale getirelimki.... Emin ol herşey onların iyiliği için. Ben kızımın ilk kreşe başladığı gün ağlamaktan çalışamamıştım ertesi gün daha az ağlamıştım sonra daha az ve bir haftanın sonunda artık ağlamamaya başladım çünkü kızımın kreşte gerçekten mutlu olduğunu gördüm. Üstelikte yaşı daha küçük olmasına rağmen yaşından daha büyük becerileri sergilemeye başladı. Ben bakıcı olayına hiç bir zaman sıcak bakmadım daha hamile iken kreş araştırmasına başlamıştım. En nihayetinde öyle veya böyle bir yaşına kadar gitmedi kreşe ne oldu peki anlatayım;
İlk üç ay ben baktım işede geldim evde de durdum
üç ay sonra doğum iznim tam anlamı ile bitti ve işe tüm gün olarak geri döndüm, Kendi annem bakmaya başladı...
Nemi oldu; benim annem bana o kadar çok bilmişlik yaptı ki beni dinlemek şöyle dursun ben ne dediysem sanki düşmanıymışım gibi askini uyguladı. Nedenmi? Anne ya o yüzden ben değilim çünkü...
25- 30 sene önceki annelikle karıştırıyorlar bunu. Ama günümüzde herşey o kadar farklıki bunu farkedemiyorlar....
annemde altı ay baktı kızıma ve artık beni dinlemediği için tartıştım son damla ile git dedim anneme bakma kızıma....
İşi bırakmayı düşündüm...
Ama yapamadım maddiyat bir yana ben doğum iznimde bile evde duramadım bebeğim olmasına rağmen çalışmaya fazla alışmışım.
Kreşe vericem dedim eşim çok üzüldü kahroldu üç gün boyunca beni ikna etmeye çalıştı annesinin bakması için (Daha öncede mevzusu olmuştu kaynana ile aynı çatı altındayız ama görüşmüyoruz diye
)
neyse ben tabii kıyamadım eşimede kızımıda hadi dedim yaa denemekten ne çıkar birde o baksın bakalım ne olacak.
Kaynanam baktı evet oda üç ay bakabildi
Sonuç? Anneminkiyle aynı
Kendi bildiğini okumaya çalıştı bana (birde kaynanalık tasladı)
Onada tahammülü olmayan ben herşeyi göze alarak sabahın köründe kalktım kızımı hazırladım ve eşim uyurken hiç ona söylemeden gittim kreşer verdim (işte o ilk gün çok zordu)
Şimdi kreşte kızım ve inan çok mutlu çünkü yaşıtları var orda, çünkü orda çeşit çeşit oyunlar var sadece onlarla ilgilenen insanlar var. Üstelikte kreşteki öğretmenide güvenimi kazandı saat saat apor veriyor bana sözlü ve yazılı olarak. Anneme vede Kaynanama geçiremediğim sözümü kreştekilere geçiriyorum çünkü onlar -eğitimini aldı bu işin ve para veriyorum canımı emanet ediyorum bu yüzden dediklerimi yapmak zorundalar. Her yönden kreşin avantajı çok fazladır sakın karamsar olma bu konuda. Tek dezavantajı sık sık hasta olmaları
Ama inan bana ilk bir yıl hasta olacaklar sonra hastalıklarala baş edecekler ilaçsız atlatacaklar....
Peki şimdi sana bir soru
Diyelim ki sen herşeyini iptal ettin ve 2 yıl daha baktın oğluna bu iki yılın ardından nasıl ayrılacaksın?
o senden nasıl ayrılacak?
Aklı iyiice eriyor olacak çatır çatırda konuşacak o zaman nasıl mücadele edeceksin.
Sosyal olması için neden bu kadar erteleyeceksin bu durumu?
Elinde sonunda zaten sen iş hayatına oda sırası ile okul hayatına başlamayacakmı.
Ha bu gün ha iki yıl sonra?
Biliyorum çoooooooooookkkkkkkkk uzun bir yazı oldu belki sıkıldın okurken ama inan kreş çocuklar için en doğru yer....
Benim ev hanımı olan arkadaşlarım bile çocuklarını kreşe veriyorlar kişisel gelişimleri düzgün olsun ruh sağlığı yerinde olsun bağışıklıkları gçlensin diye....
bugunki menum
sabah klasik kahvalti ve capuccino
oglen mantar sote ve ayran ,armuttan hazirladigim tatli
ara boool su
aksam ispanak pisirmeyi disunuyorum yada karniyarik olur ve salata
akşama yaptığın yemekten banada iki tabak yollasana be ablaaaaa
eneee.bizim takım tam tekmil burdaymış.
yoksa yanlış topiğimi açtım.
he doğru yerdeyim.:26:
merhabalar canlarım.
heee burdayız hepimiz
sende hoşgeldin