- 19 Ağustos 2016
- 1.143
- 4.645
- 133
- Konu Sahibi hildabroom
-
- #441
bunları ben de düşünüyorumKonu sahibi alınmasın, kendim de kesinlikle öyle düşündüğümden değil ama toplum gözüyle maalesef bekar erkekler kolay kolay boşanmış kadınlarla ciddi birliktelik kurmazlar hatta en başta ailesi ilişkinizi bilse çok tepki gösterir muhtemelen. O da öyle düşünüyor ki saklıyor. Hâl böyle diye bekar olduğu için ilişki kurmayın demiyorum tabi ama en azından kendinizin maddi manevi sömürülmesine engel olun. Yanınızda birikim yapıp, başka biriyle evlenmek için sizi terk etmeyeceği ne malum? Tabii diğer türlü de hiçbir ilişkinin garantisi yok ama maddi manevi paydada karşılıklı olursa en azından kendinizi kullanılmış hissetmezsiniz.
Kendi eşimi, evliliğimi okudum sanki. Tamı tamına.Adam sizi resmen kullanıyor.
34 yasındasınız bunun farkında olmanız lazım.
Şimdiye kadar ailesiyle yasamıs kendine ev acmamış neden? kirasi faturasi temizligi marketi hepsi ayri dert ayri para.
Ama sizinle tanısınca oh kurulu duzen temizlik yemek fatura derdi yok kira derdi yok gidip kurulayım su duzene demis.
Boyle parazit bir tip sevse ne olacak sevmese ne olacak. Çıkarlarını elinden aldığınız zaman hala sizi sevecek mi acaba?
Ayrıca onun geliride benimkine yakın diyorsunuz o maasını ne yapıyor? biriktiriyor mu? ailesine mi veriyor? Kendine mal mulk mu ediniyor?
Hem sevgiliyiz kiraya ortak edemem ne demek. Biz esimle evliyiz maasları birlestirip tum gidelerimizi kapatıp kalan paradan harcliklarimizi alip sonra ya birikim yapiyoruz ya o ay istedigimiz bir seye harciyoruz.
Ayrıca esim evde supurur markette alisveriside yapar oğlumu da yıkar. cam bile siler.
Bu arada geliri benden oldukca yuksek olmasina ragmen yaptigimiz birikimin cogu onun maasindan olmasina ragmen hep bizim paramiz der. Nereye yatirim yapalim diye bana sorar.
Bunları durumunuz normal değil gorun diye anlatıyorum. Hem kira vermeyip hem arabanizin sanayi masrafini sizden istemesi uyaniklik baska birsey degil resmen. Bir de size verdigi parayı ödüyormuşsunuz.
Bana kocam boyle davransa isyan bayragini cekerim.
bunları ben de düşünüyorum
ailesi klasik bir türk ailesi
biricik oğullarına beni asla layık(!) görmeyeceklerine eminim
yaşça büyük olmam, evlenip ayrılmış olmam vs elbet sorun olacak
ama şimdiden bunları düşünerek boşuna canımı sıkmayayım diyorum
o gün gelirse evlenmeye karar verirsek düşünürüm diyorum
aslına bakarsanız bu yaştan sonra bunları çekecek sabrım gücüm yok sma seviyorsam sevdigim insan da ailesinin söylediklerini takmazsa sorun olmaz gibi düşünüyorum
hatta bazen keşke başka yollardan öğrenseler de kopacaksa hemen kopsun kıyamet de göreyim tepkilerini, sevgilimin tepkilerini diyorum
ama henüz öyle bir şey olmadı ne yazık ki
Hayır toplumun gözünden çok konu sahibinin kendini bekar birine layık görmemesi kaynaklı çıkan sorunlar bunlar aslnda. Bilinçaltı hep alttan almasını söylemiş bugüne kadar. Kendi değerinin farkında olan bir kadın bu tarz bi adamı ya baştan çözerek çekemem ben bunu diyip hayatına almaz, ya karşıdaki adam hayatına girmeye kendi cesaret edemez (ailesini karşısına almamak, yetememe korkusu, reddedilme korkusu vs. ile) ya da en baştan öyle değerli görür ki karşıdaki kadını, ona layık olmak için kendini paralar olay bu noktalara gelmezdi. Ha bide kadın kendini başta böyle hissederken gelip tutup kaldırıp heyt kendine gel sen çok çok kıymetlisin, sana laf etmeye kalkan herkesin ağzına tükürürüm diyerek bekarken bile hissetmediği kadar kıymetli hissettirecek adamlar var. Keşke tüm boşanmış kadınlar böyleleri ile karşılaşsa ve mutluolsaKonu sahibi alınmasın, kendim de kesinlikle öyle düşündüğümden değil ama toplum gözüyle maalesef bekar erkekler kolay kolay boşanmış kadınlarla ciddi birliktelik kurmazlar hatta en başta ailesi ilişkinizi bilse çok tepki gösterir muhtemelen. O da öyle düşünüyor ki saklıyor. Hâl böyle diye bekar olduğu için ilişki kurmayın demiyorum tabi ama en azından kendinizin maddi manevi sömürülmesine engel olun. Yanınızda birikim yapıp, başka biriyle evlenmek için sizi terk etmeyeceği ne malum? Tabii diğer türlü de hiçbir ilişkinin garantisi yok ama maddi manevi paydada karşılıklı olursa en azından kendinizi kullanılmış hissetmezsiniz.
Konu sahibinin kendini bekar birine layık görmemesi de bir nevi toplumun bunu zihnine işlemesinden kaynaklı zaten. En özgüvenli, ayakları yere basan kadın bile bir şekilde kıyısından köşesinden bunları düşünür maalesef.Hayır toplumun gözünden çok konu sahibinin kendini bekar birine layık görmemesi kaynaklı çıkan sorunlar bunlar aslnda. Bilinçaltı hep alttan almasını söylemiş bugüne kadar. Kendi değerinin farkında olan bir kadın bu tarz bi adamı ya baştan çözerek çekemem ben bunu diyip hayatına almaz, ya karşıdaki adam hayatına girmeye kendi cesaret edemez (ailesini karşısına almamak, yetememe korkusu, reddedilme korkusu vs. ile) ya da en baştan öyle değerli görür ki karşıdaki kadını, ona layık olmak için kendini paralar olay bu noktalara gelmezdi. Ha bide kadın kendini başta böyle hissederken gelip tutup kaldırıp heyt kendine gel sen çok çok kıymetlisin, sana laf etmeye kalkan herkesin ağzına tükürürüm diyerek bekarken bile hissetmediği kadar kıymetli hissettirecek adamlar var. Keşke tüm boşanmış kadınlar böyleleri ile karşılaşsa ve mutluolsa
haklısınızBen ailelerimizin coooook ama cok farkli kulturden olduğu biriyle birlikteyim. Malesef en başından beri "aaman o gun gelsin düşünürüz kim öle kim kala"dedim. O gun geliyor konu sahibi. Birden yillar geciyor o gun geliyor, ve diyorsun ki bu iş bitecekse ben neden en başından bitirmedim? Giden yillarima yazik verdigim emege sevgiye yazik, bunca senelik iliskiden çıkarsam zaten senelerce kendime gelemem... çok kötü yani.
O yuzden bence evlilik düşünüyorsaniz bazi konulari netleştirmeden emek sevgi vermeyin, cok üzülürsünüz.
çok doğru bir açıdan yaklaştınızHayır toplumun gözünden çok konu sahibinin kendini bekar birine layık görmemesi kaynaklı çıkan sorunlar bunlar aslnda. Bilinçaltı hep alttan almasını söylemiş bugüne kadar. Kendi değerinin farkında olan bir kadın bu tarz bi adamı ya baştan çözerek çekemem ben bunu diyip hayatına almaz, ya karşıdaki adam hayatına girmeye kendi cesaret edemez (ailesini karşısına almamak, yetememe korkusu, reddedilme korkusu vs. ile) ya da en baştan öyle değerli görür ki karşıdaki kadını, ona layık olmak için kendini paralar olay bu noktalara gelmezdi. Ha bide kadın kendini başta böyle hissederken gelip tutup kaldırıp heyt kendine gel sen çok çok kıymetlisin, sana laf etmeye kalkan herkesin ağzına tükürürüm diyerek bekarken bile hissetmediği kadar kıymetli hissettirecek adamlar var. Keşke tüm boşanmış kadınlar böyleleri ile karşılaşsa ve mutluolsa
dipnot: boşanma sonrası bocalama ve değerini sorgulama normaldir, bizzat kendim de yaşadım ve belki benzer tavizlerde bulundum. Ama bu yönümü besleyen alttan alta mesajlar veren insanları hayatımdan tamamen çıkardım ve kendime saygım ve sevgim yerine geldi tekrar. Kendinizi bu kişi için suçlamayın H hildabroom , önemli olan bu ilişki biterse bile bir sonrakinde nelere dikkat edeceğinizi bulabilmeniz. Her insan, ilişki, olay bir tecrübe. Doğruya giden yolda ufak tefek yanılgılar sadece. Umarım siz kadar nahif ve üzerinize titreyecek biri olur hayatınızda..
sayenizde hayatını yaşıyor. hem evli gibi hemde zerre sorumluluk yok. ne iyiymiş. kendinizi bu kadar kullandırtmayın.merhaba hanımlar,
kafama takılan, canımı sıkan bir konu var ve yanlış anlaşılmaktan korktuğum için kimseye de anlatamıyorum o nedenle sizlerle paylaşıp, sizlerden fikir almak istedim.
kısaca hayatımı özetleyip sorunuma geçeceğim. 34 yasındayım, yaklaşık 3 yıl önce boşandım, çocuğum yok. ekonomik olarak durumum fena değil ve tek başıma yaşıyordum. geçtiğimiz yıl mayıs ayından beri hayatımda biri var. kendisi daha önce evlenmemiş ve ailesi ile yaşayan biri iken sevgili olduğumuzdan beri birlikte, benim evimde yaşıyoruz. o da benimle aynı miktarda gelire sahip.
(bu arada ailesi başka bir erkek arkadaşıyla yaşıyor diye biliyor).
kendisinin benimle yaşaması, önce birkaç gün kalma şeklinde başladı ama daha sonra tamamen bana taşındı. kendi tercihim olarak evde tüm işlerle yemek çamaşır vs ben ilgileniyorum (ayrıca bir hanım haftalık yarım gün yardıma geliyor). soruna gelirsek istisnasız tüm ödemeleri ben yapıyorum (hakkını yemeyeyim birkaç yemek siparişi haricinde). neden diye sormayın sanırım öyle başladı öyle gitti diye. kendisi ara ara paran yetmiyorsa benden iste falan diyor hatta ben bazen para yetişmeyince sızlandığımda neden benden istemiyorsun falan diyor ama ben istemiyorum, isteyemiyorum. çünkü istemem gerekmiyor destek olmak isteyen sıkıntı varsa direkt olarak destegini sunar diye düşünüyorum. üç ay kadar önce ekstra birkaç harcama nedeniyle iyice zora girdiğimi görünce bana bir miktar verdi, yavas yavas geri ödüyorum simdi onu da. sonuçta sevgilim o benim, ev arkadaşı gibi kirayı ikiye bölelim vs yapmayı ben de istemiyorum. ama benim söylememe gerek kalmadan arada bir bir şeylerin ucundan tutabilir diye düşünüyorum. mesela birkaç kez arabamla ilgili ihtiyaçlarım olduğunda kendisi götürdü servise falan ama onlarda bile ben ödemesini yaptım. anlatmak istediğim ekonomik katkı sağlama fırsatı eline geçtiğinde bile değişen bir şey olmadı.
sonuç olarak bu konuyu düşünmediğimizde mutluyuz, iyi anlaşıyoruz, beni sevdiginden eminim ama iki kişi yaşayıp maddi olarak daha da zora girmek benim canımı sıkmaya başladı. acaba ben mi haksızlık ediyorum? paragöz birisi miyim? acaba sevgi herşeyden değerli de ben mi kıymetini bilmiyor, bunlara takılıyorum? diye düşünmeden duramıyorum artık.
karışık anlatmış ve kendimi net ifade edememiş olabilirim. destek veya öneri yorumlarınızı bekliyorum.
iki yetişkin birlikte yaşıyor ise herşey ortaktır.merhaba hanımlar,
kafama takılan, canımı sıkan bir konu var ve yanlış anlaşılmaktan korktuğum için kimseye de anlatamıyorum o nedenle sizlerle paylaşıp, sizlerden fikir almak istedim.
kısaca hayatımı özetleyip sorunuma geçeceğim. 34 yasındayım, yaklaşık 3 yıl önce boşandım, çocuğum yok. ekonomik olarak durumum fena değil ve tek başıma yaşıyordum. geçtiğimiz yıl mayıs ayından beri hayatımda biri var. kendisi daha önce evlenmemiş ve ailesi ile yaşayan biri iken sevgili olduğumuzdan beri birlikte, benim evimde yaşıyoruz. o da benimle aynı miktarda gelire sahip.
(bu arada ailesi başka bir erkek arkadaşıyla yaşıyor diye biliyor).
kendisinin benimle yaşaması, önce birkaç gün kalma şeklinde başladı ama daha sonra tamamen bana taşındı. kendi tercihim olarak evde tüm işlerle yemek çamaşır vs ben ilgileniyorum (ayrıca bir hanım haftalık yarım gün yardıma geliyor). soruna gelirsek istisnasız tüm ödemeleri ben yapıyorum (hakkını yemeyeyim birkaç yemek siparişi haricinde). neden diye sormayın sanırım öyle başladı öyle gitti diye. kendisi ara ara paran yetmiyorsa benden iste falan diyor hatta ben bazen para yetişmeyince sızlandığımda neden benden istemiyorsun falan diyor ama ben istemiyorum, isteyemiyorum. çünkü istemem gerekmiyor destek olmak isteyen sıkıntı varsa direkt olarak destegini sunar diye düşünüyorum. üç ay kadar önce ekstra birkaç harcama nedeniyle iyice zora girdiğimi görünce bana bir miktar verdi, yavas yavas geri ödüyorum simdi onu da. sonuçta sevgilim o benim, ev arkadaşı gibi kirayı ikiye bölelim vs yapmayı ben de istemiyorum. ama benim söylememe gerek kalmadan arada bir bir şeylerin ucundan tutabilir diye düşünüyorum. mesela birkaç kez arabamla ilgili ihtiyaçlarım olduğunda kendisi götürdü servise falan ama onlarda bile ben ödemesini yaptım. anlatmak istediğim ekonomik katkı sağlama fırsatı eline geçtiğinde bile değişen bir şey olmadı.
sonuç olarak bu konuyu düşünmediğimizde mutluyuz, iyi anlaşıyoruz, beni sevdiginden eminim ama iki kişi yaşayıp maddi olarak daha da zora girmek benim canımı sıkmaya başladı. acaba ben mi haksızlık ediyorum? paragöz birisi miyim? acaba sevgi herşeyden değerli de ben mi kıymetini bilmiyor, bunlara takılıyorum? diye düşünmeden duramıyorum artık.
karışık anlatmış ve kendimi net ifade edememiş olabilirim. destek veya öneri yorumlarınızı bekliyorum.
hanımefendi aşırı iyi niyetlisiniz. iyi niyetinizden gerçekten gözlerim doluyor, samimiyim. kaldı mı sizin gibi insanlar? ama karşınızdaki insanın yaklaşımı normal değil. artık hangi çağda yaşıyoruz, evlenmiş boşanmış diye bir şey mi var? bu neden aranızda bir fark yaratsın ki? ayrıca karşınızdaki adam toy olsa, 20lerin başında olsa ailesinden çekinmesini anlarım ama 30'u geçmiş eli ekmek tutan, özgür bir erkekten bahsediyoruz. seven adam ne olursa olsun ilişkisine, sevdiğine sahip çıkar, arkasında durur. ailesine karşı da savunur. siz mutluysanız aileye ne ayrıca? aile olur da ters bir laf söylemeye kalkarsa haddini bildirmeli. üstelik bir erkek bunu kavga gürültü etmeden de gayet güzel biçimde yapabilir. ailesiyle güçlü bağı var da sizinle yok mu? yoksa neden yanınızda?haklısınız
ama sevginin yoğun oldugu bu dönemde de ufak ihtimal bile varsa onu yok etmek çok zor geliyor
yüksek ihtimal sorun olacak kendisi istemeyip karşı koymaya çalışsa da ailesiyle cok güclü bağları var illa ki yıpranacak yorulacak üzülecek
tepkisi ne olur bilmem imkansız
Bakın düşünemez değil, işine geliyoraşırı derecede canım sıkıldı
burada onlarca insanın düşünebildiğini nasıl düşünemez diyorum
Maddi kismi insan zaman içerisinde toparlıyor ama manevi olarak çok yıpratıyorsun. Sen dünyaya bu kadar güzel bakıp insanları kırmamak 8cin caba sarfederken karşıdakinin çıkarına bu kadar düşkün olmasi insani uzuyor ve hayata daha kuşkuyla ve karamsar bakmasına neden oluyor.Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim, sırtımdan bir yük attım sanki aslında öyle mutluyum.Ancak gelin görün ki kendimi iç dünyamda yargılamaktan kurtulamıyorum.Ben yurt dışında yaşamış, dünyayı gezmiş biriyim, kul hakkından korkan, hümanist bir yapım var.Nasıl oldu da böyle kapıldım diyerek kendimi yargılayıp duruyorum.Konu sahibesini de naçizane uyarmak istedim.Hiçbir hemcimsimin yaşamasını istemem maddi olarak kullanılmak bi yana giden sönen insani duyguları yerine getiremiyorsunuz..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?