Amin teşekkür ederim.İnşallah en kısa zamanda bulurum işimi de. Teşekkür ederim zaman ayırdığın için.Ne mutlu size. Aileniz arkanizda,is de bulursaniz altindan kalkilmayacak bir sey degil. Insallah cok mutlu olursunuz. Varsin kanepeniz olmasin,bir perdeniz eksik olsun, ikinci el tabak canak alin ailenizden onlarda yiyin yemeginizi ama mutlulugunuz tam olsun.
Her zaman :) sevgilerAmin teşekkür ederim.İnşallah en kısa zamanda bulurum işimi de. Teşekkür ederim zaman ayırdığın için.
Kızlar, 7 aylık sözlülük evresindeyim. Erkek arkadaşımın ailesi ile görüşmüyorum en son 6 ay önce gördüm öyle söyleyeyim.
Ne arar sorarlar nasılsın diye ne şöyle yapalım böyle edelim düğünü eşyayı vs yok. Ben de gecen bayramda aradım en son.
Herşeyi sözlümden bekliyorlar. hiçbir şekilde yardımları yok, diyeceksiniz ki mecbur değiller ikiniz çalışıp yapın. benim fikrimce anne ve babanın görevleri arasında iyi kötü el birliğiyle çocuğunun yuva kurmasına yardımcı olmak da vardır. ki olamıyorsan oğlunla onun sevdiğiyle aranı iyi tut gönül al o da yok.babası memur aldığı parayı kumarda yemiş ve hala yiyor.
neyse az çok durum böyle. ben yeni mezunum henüz bir işim yok arıyorum. sözlüm özel sektörde çalışıyor evlenir de kiraya çıkarsak ve ben calışmazsam iş bulamama-doğum vs- durumlarında geçinememekten çok korkuyorum arkasında aile desteği de yok. neredeyse evlenmekten vazgececek kadar gelecek kaygısı çekiyorum. bir çocuğum olursa ona iyi bir gelecek sunamayacagımı düşünüyorum umutsuzluğa düşüyorum. sözlüm karakter, kişilik olarak inanılmaz iyidir. onu para mevzusu için terk edecek değilim, evliliğe cesaret de edemiyorum bu şartlarda. bana bir akıl verin siz nasıl yuva kurdunuz yardım eden oldu mu? herşeyi tek başınıza yapabildiniz mi? biraz umuda inanmaya ihtiyacım var.
Boylede sacmalamissin.. o zaman evlenmeyin.. ilerde bunlarin cogu icinde kslmis olcak solim. Buarada ilerde bunlar sizden borc bile ister bi kurus vermedikleri halde..ac insanlar cunku belli..nerden biliyorum benimde basimda guzelimBenim beklentim evin tek oğlu için en azından bir taşın altına elini koymaları. Düğün yapmayacağım, nişan yapmadım, kına yapmayacağım, bayram seyran adetlerinde geline ufak tefek birşeyler alınır istemedim çünkü hepsini sözlümden bekliyorlar boğazına kadar borca girecek. Bir koltuk takımı bari almalarını beklerim yani ne bileyim.
Kızlar, 7 aylık sözlülük evresindeyim. Erkek arkadaşımın ailesi ile görüşmüyorum en son 6 ay önce gördüm öyle söyleyeyim.
Ne arar sorarlar nasılsın diye ne şöyle yapalım böyle edelim düğünü eşyayı vs yok. Ben de gecen bayramda aradım en son.
Herşeyi sözlümden bekliyorlar. hiçbir şekilde yardımları yok, diyeceksiniz ki mecbur değiller ikiniz çalışıp yapın. benim fikrimce anne ve babanın görevleri arasında iyi kötü el birliğiyle çocuğunun yuva kurmasına yardımcı olmak da vardır. ki olamıyorsan oğlunla onun sevdiğiyle aranı iyi tut gönül al o da yok.babası memur aldığı parayı kumarda yemiş ve hala yiyor.
neyse az çok durum böyle. ben yeni mezunum henüz bir işim yok arıyorum. sözlüm özel sektörde çalışıyor evlenir de kiraya çıkarsak ve ben calışmazsam iş bulamama-doğum vs- durumlarında geçinememekten çok korkuyorum arkasında aile desteği de yok. neredeyse evlenmekten vazgececek kadar gelecek kaygısı çekiyorum. bir çocuğum olursa ona iyi bir gelecek sunamayacagımı düşünüyorum umutsuzluğa düşüyorum. sözlüm karakter, kişilik olarak inanılmaz iyidir. onu para mevzusu için terk edecek değilim, evliliğe cesaret de edemiyorum bu şartlarda. bana bir akıl verin siz nasıl yuva kurdunuz yardım eden oldu mu? herşeyi tek başınıza yapabildiniz mi? biraz umuda inanmaya ihtiyacım var.
Esin bu borclari biliyorsa sen bilmiyorsan evlenirken.. kusura bskma ama esininde digerlerinden farki yok.. seni tuzsga dusurmusler resmenBirsürü borca evlnedim haberim olmadan. Bir de bir çöp bile alınmadı evime. Gelinligimi bile kendim ödedim. Sadece düğün yaptılar. Takılan tüm küçük altınlari ve paraları aldılar. Masraflarını çıkarmışlar öyle dediler. Tam 9 yıl sürdü borçları odemek. Ikimiz de ogrenciydik (doktora) cunku. Eşime çooook söylendim çok bu kadar borç varken evlenilir mi diye.
13. yilda çok şükür iyiyiz artik. İyi kötü birikmisimiz var. 2 tane evladımiz var. Geçmişte kötü olan birsürü şeye rağmen aile ve para ile ilgili, eşimi kimseye değişmem. Yani sıkıntı çekilse de el ele verince üstesinden gelirsiniz. Evlenince anlıyor insan, iki parça eşya için kimseye minnet etmemek paha bicilemez. En güzeli kimseye verecek hiç hesabın olmaması.
Kızlar, 7 aylık sözlülük evresindeyim. Erkek arkadaşımın ailesi ile görüşmüyorum en son 6 ay önce gördüm öyle söyleyeyim.
Ne arar sorarlar nasılsın diye ne şöyle yapalım böyle edelim düğünü eşyayı vs yok. Ben de gecen bayramda aradım en son.
Herşeyi sözlümden bekliyorlar. hiçbir şekilde yardımları yok, diyeceksiniz ki mecbur değiller ikiniz çalışıp yapın. benim fikrimce anne ve babanın görevleri arasında iyi kötü el birliğiyle çocuğunun yuva kurmasına yardımcı olmak da vardır. ki olamıyorsan oğlunla onun sevdiğiyle aranı iyi tut gönül al o da yok.babası memur aldığı parayı kumarda yemiş ve hala yiyor.
neyse az çok durum böyle. ben yeni mezunum henüz bir işim yok arıyorum. sözlüm özel sektörde çalışıyor evlenir de kiraya çıkarsak ve ben calışmazsam iş bulamama-doğum vs- durumlarında geçinememekten çok korkuyorum arkasında aile desteği de yok. neredeyse evlenmekten vazgececek kadar gelecek kaygısı çekiyorum. bir çocuğum olursa ona iyi bir gelecek sunamayacagımı düşünüyorum umutsuzluğa düşüyorum. sözlüm karakter, kişilik olarak inanılmaz iyidir. onu para mevzusu için terk edecek değilim, evliliğe cesaret de edemiyorum bu şartlarda. bana bir akıl verin siz nasıl yuva kurdunuz yardım eden oldu mu? herşeyi tek başınıza yapabildiniz mi? biraz umuda inanmaya ihtiyacım var.
Cok fedakarsin canim, ama keske kardeslerinde durumlari yerindeyse yardim etselerdi sana.. simdi baslar herkes zorunda degiller diye.. ben oyle dusunmuyorum nedense? Koskoca bir minnet bircu var bu agirbi yuk.. insan olsalardi seni asla yanliz birakmazlardi.. para bulunur ama abla kardes bulunmaz..yapana yapacaksin.. bana adim atana ben kosarak giderim.. ama karsidaki hep bana rabbena derse o zaman isler degisir..baslari onlerinde gelip gitseler ne yazar tatlim, o guveni sarstilar bi kere.. biliyorsunki bi kez dussen asla yaninda olmayacaklar36 yaşında evlenmdim, eşim 38 idi
Ana babalarımız ölmüştü, kardeşlerimiz de evlenmemizi hiç istemedi
Eşimin hiç bir şeyi yoktu, boşanmadan çıkmış, düzensiz, parasız bir adamdı
Evi ben kurdum, iğneden ipliğe aklına ne gelirse, düğün dernek yapmadım, alyansımızı bile bir kaç ay sonra aldık
Allah razı olsun eşim hiç bir emeğimi zayi etmedi, çalıştı çabaladı, mesai yaptı, ek iş yaptı tüm borçlarını ödedi, hesabı kitabı ben tuttum, yönlendirdim. Bu esnada iki yıl evi ben baktım, sonra onun eski iş yeri borçları bitince bir düzene girdik, daha iyi bir eve çıktık, eksiklerimizi tamamladık, arabamızı aldık, çok şükür iyiyiz şu an ve bu dört yıl çektiğimiz her sıkıntıya rağmen hayatımın en güzel zamanıydı. Üç yıl eski, hiç bir konforu olmayan dökük bir evde oturduk, kendi evimi kiraya verdim üstünden kalan parayı eşya taksitlerine bağladım, kendim de çalıştım çabaladım. Kimsenin bir iğnesi yok evimde, beklemedim de ne kendi ailemden, ne onun ailesinden. Şimdi herkes parmak ısırıyor yaptıklarımıza, mutluyum çok şükür, evimizde ki her şeyin bir mücadelesi, bir hikayesi var ve içinde huzur var. eşim sana takı almak istiyorum çok içimde kaldı dedi ve şimdi birer parça gücü yettiğince alıyor bir şeyler. Kendi emeğiniz gibisi yok, kimseden beklemeyin bir şey. Ben kardeşlerimin hepsine ömrümü verdim , ama ne emek anlatsam sayfalar sürer, benim dar zamanımda tavır koymayı tercih ettiler, bu ablada ömrü boyu bizim için debelendi demediler, şimdi hepsi misafir gibi gidip geliyor, küs değiliz ama başları utançtan hep önde. Size de tavsiyem kimseden bir şey beklemeyin, iş bulmaya gayret edin ve şartlarınıza göre hareket edin. Eşyanın, malın esiri olmayın çünkü evlilikte asıl gerekli olan huzur, sevgi, iyi geçim gerisi boş
Cok fedakarsin canim, ama keske kardeslerinde durumlari yerindeyse yardim etselerdi sana.. simdi baslar herkes zorunda degiller diye.. ben oyle dusunmuyorum nedense? Koskoca bir minnet bircu var bu agirbi yuk.. insan olsalardi seni asla yanliz birakmazlardi.. para bulunur ama abla kardes bulunmaz..yapana yapacaksin.. bana adim atana ben kosarak giderim.. ama karsidaki hep bana rabbena derse o zaman isler degisir..baslari onlerinde gelip gitseler ne yazar tatlim, o guveni sarstilar bi kere.. biliyorsunki bi kez dussen asla yaninda olmayacaklar
Kızlar, 7 aylık sözlülük evresindeyim. Erkek arkadaşımın ailesi ile görüşmüyorum en son 6 ay önce gördüm öyle söyleyeyim.
Ne arar sorarlar nasılsın diye ne şöyle yapalım böyle edelim düğünü eşyayı vs yok. Ben de gecen bayramda aradım en son.
Herşeyi sözlümden bekliyorlar. hiçbir şekilde yardımları yok, diyeceksiniz ki mecbur değiller ikiniz çalışıp yapın. benim fikrimce anne ve babanın görevleri arasında iyi kötü el birliğiyle çocuğunun yuva kurmasına yardımcı olmak da vardır. ki olamıyorsan oğlunla onun sevdiğiyle aranı iyi tut gönül al o da yok.babası memur aldığı parayı kumarda yemiş ve hala yiyor.
neyse az çok durum böyle. ben yeni mezunum henüz bir işim yok arıyorum. sözlüm özel sektörde çalışıyor evlenir de kiraya çıkarsak ve ben calışmazsam iş bulamama-doğum vs- durumlarında geçinememekten çok korkuyorum arkasında aile desteği de yok. neredeyse evlenmekten vazgececek kadar gelecek kaygısı çekiyorum. bir çocuğum olursa ona iyi bir gelecek sunamayacagımı düşünüyorum umutsuzluğa düşüyorum. sözlüm karakter, kişilik olarak inanılmaz iyidir. onu para mevzusu için terk edecek değilim, evliliğe cesaret de edemiyorum bu şartlarda. bana bir akıl verin siz nasıl yuva kurdunuz yardım eden oldu mu? herşeyi tek başınıza yapabildiniz mi? biraz umuda inanmaya ihtiyacım var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?