daha once bukadar yalnız olduğumu hiç hiddetmemiştim. 26 yasındayım annem babam ayrı 2 side emekli fakat 2 tarafında ailesinin maddi durumu iyi, bide evli ablam var. Annem 50 yasını geçti hala ailesinden kalan mallar satılıyor peyder pey eline yüklü yüklü paralar geçiyor ananem yasıyor ama ihtiyacı olmadığı için çocuklarına boluyor parayı.
Babama gelince babaannemin hiç görmediği kardeşi ölmüş. çocuğu hiç olmamış soyu sona erdiği için adını sanını duymadığımız insanlardan miras kaldı eve gelen kağıtla oğrendık. Babannemde yasıyor fakat oda çocuklarına yani babamlara boluyor.
Ablam eniştemle birlikte kendi yağında kavrulan insanlar ev almaya karar verdiler annemde babamda yardımcı oldu bende yardımcı oldum helali hoş olsun bu kısmı sadece benim durumumu anlamanız için yazdım.
ben 6 yıldır calısyorum maasım gerçekten dusuk ay sonuna param kalmadığında annemden 50-100 alsam bile maas aldığım gün geri istiyor veriyorum. suan 25.000 borcun altındayım evet kendı salaklığım belki yettiremedim cunku yönetemedim paramı.
ama bu ailede herkes birbirine destekken ben kimseden 1 lira gormuyorum bu ailenin tek yalnızı ben miyim? artık intihara suruklenıyorum. Nasıl kapanacak bu borç bilmiyorum. Borcun dışında kendımı aşırı yalnız hissediyorum bu hayata bi basıma gelmiş gibi.
oyle içimi dökmek ıstedim sadece.
