1 çocuk annesiyim, çok yalnızım, kimsem yok, tek başıma bütün gün evde oturuyorum

Ama işte öyle değil zor bir durum aile apartmanı her daim güzel olmuyor
Aile apartmanı zaten güzel değil burda kimse bunu söylemez. Yani en azından büyük bir çoğunluk bunu söylemez. Üyenin ve diğer üyelerin anlatmaya çalıştığı şey eğer çalışırsanız aile apartmanından da ayrılabilecek ekonomimiz olur.
 
Siz çalışıyor musunuz nasıl geçiyor gününüz mesela
Ben çalışmıyorum, iş alanı çok kısıtlı burada ama sürekli araştırıyorum bir şeyler çıkar mı diye. Benim iki çocuğum var, biri liseye gidiyor artık. Onların okulları, dershaneleri, kursları, toplantıları derken vakit geçiyor. Zaten yemekti, temizlikti insan bir şekilde oyalanıyor. Ailelerimiz, arkadaşlarımız falan hep uzakta.
 
Aile apartmanın dan ayrılmak bazen maddiyata değil eşe ve aile dinamiğine bağlı, maddi sıkıntımız yok, apartmandan ayrıldık zaten şu anda sorun yalnız kalmış olmam
 
Arkadaşınız ve komşunuz var mı , sadece kendi aileniz ile mi vakit geçiyor
 
Arkadaşınız ve komşunuz var mı , sadece kendi aileniz ile mi vakit geçiyor
7 sene doluyor burada, bu üçüncü evim, taşınmakla geçti zaten zaman . İnanın oturduğum apartmanlarda kimse kimsenin kapısını bile çalmıyor, ben zaten öyle gidip gelmekten hoşlanan bir insan değilim. Pazar market falan gezerim, geçiririm bir şekilde vakit.
 
O zaman yalnız değilim bende öyle yapabilirim belki alışmak lazım
 
Of cok dramatiksin. Hobi edin kurslara gitmeye devam et ama sorun sende gibi duruyor kusura bakma. Alt tarafı bir kahve içip sohbet edeceksin herkes dedikodu yapıyor bu bahane değil.

Dost havadan bedava gelmiyor emek lazım ilgi lazım sevgi lazım. Hele bir tanış insanlarla? Garipsin valla
 
Cocuk zaten okulda, koca zaten işte bütün gün neyi ile ugraşıcam ki
öncelikle valla Allah razı olsun

zira burada "ev işi dediğiniz şey tüm günü alan bir mesai asla ama asla değil, çalışan kadınlar da uzayda yaşamıyor, onların da evi çocuğu var, kadınlar evde tüm gün çalışmıyor" dediğimizde linç ediliyoruz

şuraya gelip dürüst bir şekilde evde oturuyorum ya da yatıyorum, akşama kadar ne yapacam tek çocukla koca da işte, diyen ev hanımı yok. size bile "ay nasıl iş güç yetiştiriyorsun" diyorlar. şaka gibi....



evet, sonradan kurulan dostluk biraz zor
insanlar ancak işi düştüğüyle arkadaş oluyor o da ikram hizmet bekliyor

bir yaştan sonra derin dostluklar zor, hele ki sizin ortak bir üniversite, meslek, işyeri vs. gibi bir kesişim kümeniz zaten yokken. bu kesişim kümesi olduğunda insanlar iyi-kötü birbirine baştan bir kredi veriyor, daha çabuk güveniyor biraz bi fikri oluyor. sizin hiç yok bunlar, daha zor olması bundan olabilir diye düşünüyorum.

ev hanımı ve veli olmak sizin şu anda etiketleriniz bunlar. e bu etiketlerle tanışıp görüşebileceğiniz kişilerle de siz uyum sağlayamıyorsunuz.
bu sizi hatalı kılmaz ama yalnız kılıyor işte. mesela şu anda bulunduğum mahallede ev hanımı & veli olsam ben de hiç kimseyle geçinemem. asla uyamam çok iyi biliyorum.

sizin yapabileceğiniz şey bence ister para için olsun ister hobi olarak olsun bişeylerle uğraşmak, hem vakit geçmesi için hem çevre edinmek için. bir keşişim kümesi oluşturabilirseniz oradan yürürsünüz.
 
Oturun yazdığım mesajları tek tek okuyun, evet yalnızım, dramatiğim şu anda, Buda kınanacak birşey değil , her daim gülüp oynanmıyor ki
 
Oturun yazdığım mesajları tek tek okuyun, evet yalnızım, dramatiğim şu anda, Buda kınanacak birşey değil , her daim gülüp oynanmıyor ki
Hepsini tek tek okudum zaten. 35 kere Aile apartmanı, 23 kere yalnızım yazmışsın. Cozum aramıyorsun sadece yakiniyorsun.

Ben bilmediğim ülkeye geldim komsular vs herkes ecnebi senin kadar mizmizlanmiyorum ya. Hobi edin, git üniversiteye kaydol, kurslara git yapacak o kadar cok şey var ki... Dost olmak icin once arkadas olmak lazım ya hani? Evde nasil tanışacaksın insanlarla? Komşuluk deme o bitti zaten.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…