Kızlar canlarımsınız, çok sağolun yorumlarınız için. Biraz sakinledim, eşim gidip kahvaltı aldı bana, hiç konusunu açmadık. Nihayetinde annesi işte onun siniri geçer bir süre sonra, benim kırgınlığım geçmeyecek. Bebeği yabancıya bırakacağıma babaanesi bakar diyordum, onu da istemiyorum artık bakmasın. Beni benimsemeyen çocuğumu da benimsemez herhalde. Ben uzak durmayı da denemiştim, canına minnet aylarca görüşmüyoruz en son bi bahane eşimi çağırıyor sadece. Ben karşıdan çok aptal görünüyorum sanırım. Bir sürü şeyi anlamazlığa gelip alttan almanın sonucu bu tabi, gayet normal. Bir şey de kaybedeceği yok, istemiyor işte zorla mı...Kendi kayınvalidesinden çok çekmiş, hep torun ayırmış, gelin ayırmış onlara eziyet etmiş kadın. Şimdi kayınvalidem kendini melek gibi görüyor ama o zamanın şartları ayrı şimdinin ayrı bana da bir versiyonunu yapıyor haberi yok. Ben onun hayalindeki gelin değilim belki ama sonuçta o da benim hayalimdeki kayınvalide değil.
Minikkuş seninki de az değilmiş hani, beterin beteri var işte. Eminim bundan 5-10 sene sonra kimin ne olduğunu anlayacaklar ama iş işten geçmiş olacak.