Kızlar dün akşam giremedim...biraz bunaldım, sizinle de paylaşmak istedim...
eşimin bir arkadaşı var çok samimi ailecek görüştüğümüz onlara gitmiştik..
döndüğümüzde gelir yazarım diyordum, ama çok kötü oldum orda
((
eşi benle aynı dönemde hamileydi, benden 4 hafta önce doğum yaptı...
maşallah allah esirgesin çok tatlı bir oğlu oldu...
doğumunda yanındaydım, hatta kızımı kaybettikten sonra bile birkaç kez görmeye gittim...hiç kötü hissetmedim kendimi, gayet de sevebildim...bunları yazıyorum çünkü benim durumumda olanlar bebek görmeye bile tahammül edemiyorlar ki onlar da kendi açılarından haklı....ben kızımı kaybettikten sonra sürekli bebekleri severken buluyorum kendimi:)))
neyse 1 aydır falan görmüyordum bebeğini, 1 ayda acaip büyümüş değişmiş bayaa büyük çocuk gibi olmuş:) ...gittiğimizde annesi emziriyordu, sonra da uyudu kuzu...neyse ben de uyandırmadan uzaktan sevdim:)))buraya kadar herşey güzel normaldi...
sonra doğum fotoğrafçısı tutmuşlardı bunlar..doğum fotoğraflarını gösterdiler, sezeryan anları falan..yine dayanabildim..
sonra video da çekilmiş izleyelim mi dediler tabii hepsi benden çekinerek sordu ama ben kendimi iyi hissettiğim için izleyelim tabii dedim...
ahhh demez olaydım....ne bileyim hala etkisi altında olduğumu, daha doğrusu sezeryan anının bende travma yarattığını...
bebeğin çıkışı, annenin kucağına getirilişi anını izlediğim anda ben de filmler koptu..o ana kadar tutmuşum meğersem kendimi...sonra o sahneleri görünce titremeye başladım...ağladım ve mutfağa geçtim eşim beni sakinleştirdi falan...neyse oraları geçip sonları da seyredebildim...bu arada onlar da çok kötü oldu ben üzüldüğüm için..böyle olsun istemezdim ama o sahneler beni benden aldı...eşim de çok kötü oldu..yoğun bakım odasında yıkamışlar bebeği onların falan da görüntüsü vardı, o da o anlarda çok etkilenmiş...eşim durmak istemedi eve döndük ama ben kamyon çarpmışa döndüm resmen..sabah da çok kötü rüyalar gördüm, kanser olmuşum ama sebebini araştırıyorlar falan...
neyse kafanızı şişirdim ama paylaşmak istedim sadece sizinle....