Ben de kayınvalide derdinden muzdarip olanlardanım. Geçenlerde bize geldi birkaç gün kalmaya hem de yeni taşındık ev görmeye diye. Neyse akşam oturuyoruz ben bir ara dışarı çıktım 3-5 dakika. Geldiğimde muhabbet aynen şöyle ilerledi.
Kv: ben gelir bakarım bakıcıya vermeyin.
Eşim: yok anne ayarlarız, araştırıyoruz şimdiden.
Kv: zaten normalde olsa bir yerde kalamam oğlum biliyorsun. Ama mecbur olunca napcan gelir bakarım. Bakıcıya nasıl güveneceksiniz?
Ben: mecbur değilsiniz hiçbir şeye. Sonuçta bu çocuğa okula gidene kadar birinin bakması lazım. 4-4,5 sene falan yani o kadar zaman bakamazsınız.
Kv: zaten normalde isteseniz de kalamiyorum da ha yani mecbur olunca napalım.
Ben: gerek yok ayarlarız biz.
dedim ve konuyu kapattım. Ama cidden evini barkını kapatıp yıllarca bizde kalmayı düşünmüş ve kafasına yatmış. Ben evde sürekli kalmaya birini istemediğim için anneme bile gel kal bizde çocuğa bak diyemiyorum ki kv demesek bile niyetli. Bu arada annem annem 10 saatlik mesafede kv 2. Aynı şehirde değiliz. Ben de eşimle de konuştum sonra "bu işin sonu yok 4 sene bu çocuğa bakacak sonra bir daha olacak ona da bakayım dicek yani 8-10 sene annenle mı oturucaz" dedim. Eşim zaten istemiyor böyle diyince gözü korktu baya
"yok gelmez zaten bakıcı ayarlarsak" dedi. Öyle konu kapandı. Doğumdan önce de annem gelecek. Bakalım neler olur o zaman da.