2019 Ekim Anneleri

Bebeğinizin cinsiyeti ne olacak ?


  • Ankete Katılan
    307
Cnm hepimiz bu raddeye geliyoruz. Bazen büyük oğluma o kadar bağırıyorum ki kendimden çıkan sesten ben korkuyorum. Pişman oluyorum. Özür diliyorum . Ama kiriyorum. Bı ay önce çıldırmış durumdaydim. Eşimle de çok uğraştım. Normalde çok kolay üstesinden geldiğim herşey çok ağır geldi. Benim sacmaliklarim yüzümden çok büyük kavgalar ettik. Çok çok çok ağladım. Sonra rahatladım. İyiyim şimdi. Böyle durumlarda genelde şunu söyler insanlar. Bak çocuğun var. İnsanlar ne kadar uğraşıyor bu çocuğa sahip olmak için. Bu söz aslında iyi gelmez bize. Sadece daha pişman hissettirir. Sana kardeş tavsiyesi. Ben çok dara düşünce şunu söylerim kendime. Ben bundan beş yıl sonra bu günü hatırlayınca gülüp gecicem. Yada bu kadar üzülecek bişey yokmuş aslında dicem. O zaman bugün de bu kadar kafana takma. Bu kadar harap etme kendini. Gecicek bu günler. Halledilmeyek kadar büyk bı sorun yoktur inşallah. Öyle geldi bana yazdıklarından. Geçici bunalım gibi geldi. Geçen ay bende geçirdim çünkü. Tükenmişlik hissi cama çıkıp avazım çıktığı kadar bağırmak istiyodum. 😬
Evet çok büyük bir şey şükür tam anlamıyla tükenmişlik. Ben de kendime diyorum evladın var sagliklisiniz sukredecek bir sürü şey söylüyorum ama kendimi sakinlestiremiyorum. Dediğin gibi cama çıkıp bagirasim var. O huzurlu halimi o kadar çok özlüyorum ki.
 
Kızlar artık dayanacak gücüm kalmadı ruhum yoruldu artık dua ediyorum Allah'ım oğlumun da benim de canımızı al kurtulalım diye. 30 yaşındayım bugüne kadar çok ağır şeyler yaşadım her şeyin üstesinden gelebilirim diye düşünürken artık limitimi doldurmuş hissediyorum ne kendime ne başkasına ne de çocuğuma tahammülüm kalmamış. Sütüm de kesildi . Sorsanız ne oldu diye söylesem saçma sapan nedenler ama artık tukenmisim. Öfkeli geçimsiz , sabırsız hatta anlayışsız bi insan haline geldim.
Bu mesajı da dün ağlaya ağlaya yazmıştım ama silmiştim şimdi tekrar geldi baktım hissettiklerim değişmemiş. Artık gerçekten insanlar nasıl mutlu oluyo merak ediyorum,eskiden ben nasıl mutluydum merak ediyorum .
Terapi al ya da ilaç kullan ben ilaç kullanıyorum yıllardır hiçtte bırakasm yok.2 çocugum var onlar için iyi olmak zorundayım deyip alıyorum ilacı napim. Çok bağırmam kızmam arada olur öyle. Bide ben bağırınca farkettim oğlumda bağırıyor saldırganlaşıyor etrafa oyüzden ekstra dikkat ediyorum artık. İlerde ben gibi ilaca mahkum olsun istemiyorum. Çünkü annem cok evhamlı Bi kadındı panikti cok benide aynı etti. Malesef cocuklar anneden cok etkileniyor. Oyüzden tedavi almanı öneririm
 
Terapi al ya da ilaç kullan ben ilaç kullanıyorum yıllardır hiçtte bırakasm yok.2 çocugum var onlar için iyi olmak zorundayım deyip alıyorum ilacı napim. Çok bağırmam kızmam arada olur öyle. Bide ben bağırınca farkettim oğlumda bağırıyor saldırganlaşıyor etrafa oyüzden ekstra dikkat ediyorum artık. İlerde ben gibi ilaca mahkum olsun istemiyorum. Çünkü annem cok evhamlı Bi kadındı panikti cok benide aynı etti. Malesef cocuklar anneden cok etkileniyor. Oyüzden tedavi almanı öneririm
Zaten bunu sık sık düşünüyorum çocuğum da benim gibi sinirli tahammülsüz biri olucak diye. Bi de emziriyorum yoksa giderdim bi de tabi korona yüzünden hastaneye gitmek de istemiyorum. Zaten sütüm dün komple gitti bugün çok az belli ki yakında tamamen bitecek o zaman gidicem
 
Kızlar artık dayanacak gücüm kalmadı ruhum yoruldu artık dua ediyorum Allah'ım oğlumun da benim de canımızı al kurtulalım diye. 30 yaşındayım bugüne kadar çok ağır şeyler yaşadım her şeyin üstesinden gelebilirim diye düşünürken artık limitimi doldurmuş hissediyorum ne kendime ne başkasına ne de çocuğuma tahammülüm kalmamış. Sütüm de kesildi . Sorsanız ne oldu diye söylesem saçma sapan nedenler ama artık tukenmisim. Öfkeli geçimsiz , sabırsız hatta anlayışsız bi insan haline geldim.
Bu mesajı da dün ağlaya ağlaya yazmıştım ama silmiştim şimdi tekrar geldi baktım hissettiklerim değişmemiş. Artık gerçekten insanlar nasıl mutlu oluyo merak ediyorum,eskiden ben nasıl mutluydum merak ediyorum .
Ah dgdln:( “ne geçmiyor ki bu da geçer” diye düşünüyorum ben de..bak ben evimden, yuvamdan oldum, 4 aydır bi belirsizlikte beklemedeyim. İşe dönüşüm kabul edilmedi, mecburiyetten annemin evinde kaldım. Kızkardeşlerim zebellah kesildi. Biri hergün hastaneden gelip “bugün kesin koronayı kaptım” diye pis pis öksürüp, ömrümden ömür götürdü. Bir diğeri köye geldik, burda rahat bir nefes alırız diye sevinirken, annemi “nobahari etrafı dağınık bırakıyor, iş yapmıyor” diye geldi gitti, şişirdi. Evde inşaat vardı bu arada, zaten içeri dışarı her yer heryerdeydi. Benim çocuklarımın iki çamaşırını mesele ettiler. Annem bütün gün söylendi durdu bana. Yavrum sırtımda hangi işe yetişsem telaşından bi hal oldum. Şimdi o ablam gitti, bikaç gündür nefes aldık ama küçüğüm dişten dolayı saniye ayrı kalmaz oldu, bütün bedenim çürümüş halde resmen yorgunluktan. Benim annem ve kardeşlerime gösterdiğim ihtimamın yanında şu yaptıklarını aklım, beynim kabul edemiyor. Bu arada bir de Almanya’daki oturum işlemleri için şart olan Almanca sınavım var haftaya. Nasıl bıktıysam, rüyamda korona olmuşum, seviniyordum dün, sınava almayacaklar beni diye.
Ben melisa çayı içiyorum, en azından uyuyabiliyorum. Sınav stresinden uyku da uyuyamıyordum.
Senin de eşin uzaktaydı galiba değil mi? Yanında kim/ler var? Onlar biraz kolaylaştırmıyor mu bebek bakımını falan?
Allah yardımcımız olsun, gerçekten çok zor:(
 
Kızlar artık dayanacak gücüm kalmadı ruhum yoruldu artık dua ediyorum Allah'ım oğlumun da benim de canımızı al kurtulalım diye. 30 yaşındayım bugüne kadar çok ağır şeyler yaşadım her şeyin üstesinden gelebilirim diye düşünürken artık limitimi doldurmuş hissediyorum ne kendime ne başkasına ne de çocuğuma tahammülüm kalmamış. Sütüm de kesildi . Sorsanız ne oldu diye söylesem saçma sapan nedenler ama artık tukenmisim. Öfkeli geçimsiz , sabırsız hatta anlayışsız bi insan haline geldim.
Bu mesajı da dün ağlaya ağlaya yazmıştım ama silmiştim şimdi tekrar geldi baktım hissettiklerim değişmemiş. Artık gerçekten insanlar nasıl mutlu oluyo merak ediyorum,eskiden ben nasıl mutluydum merak ediyorum .
Çok zor ya, en azından burda hep beraber paylaşabiliyoruz sıkıntımızı Allah sana da dayanma gücü versin inşallah. Geçen dinledim bir doktordan, bu aylarda da lohusa depresyonu çok görülebiliyormuş, bebek hareketlendikçe olmuyor yapamıyorum yetişemiyorum hissinden dolayı. Önlemini alıp iyice istersen git bir doktora ya bulunur inşallah çözüm
 
]
Ah dgdln:KK43: “ne geçmiyor ki bu da geçer” diye düşünüyorum ben de..bak ben evimden, yuvamdan oldum, 4 aydır bi belirsizlikte beklemedeyim. İşe dönüşüm kabul edilmedi, mecburiyetten annemin evinde kaldım. Kızkardeşlerim zebellah kesildi. Biri hergün hastaneden gelip “bugün kesin koronayı kaptım” diye pis pis öksürüp, ömrümden ömür götürdü. Bir diğeri köye geldik, burda rahat bir nefes alırız diye sevinirken, annemi “nobahari etrafı dağınık bırakıyor, iş yapmıyor” diye geldi gitti, şişirdi. Evde inşaat vardı bu arada, zaten içeri dışarı her yer heryerdeydi. Benim çocuklarımın iki çamaşırını mesele ettiler. Annem bütün gün söylendi durdu bana. Yavrum sırtımda hangi işe yetişsem telaşından bi hal oldum. Şimdi o ablam gitti, bikaç gündür nefes aldık ama küçüğüm dişten dolayı saniye ayrı kalmaz oldu, bütün bedenim çürümüş halde resmen yorgunluktan. Benim annem ve kardeşlerime gösterdiğim ihtimamın yanında şu yaptıklarını aklım, beynim kabul edemiyor. Bu arada bir de Almanya’daki oturum işlemleri için şart olan Almanca sınavım var haftaya. Nasıl bıktıysam, rüyamda korona olmuşum, seviniyordum dün, sınava almayacaklar beni diye.
Ben melisa çayı içiyorum, en azından uyuyabiliyorum. Sınav stresinden uyku da uyuyamıyordum.
Senin de eşin uzaktaydı galiba değil mi? Yanında kim/ler var? Onlar biraz kolaylaştırmıyor mu bebek bakımını falan?
Allah yardımcımız olsun, gerçekten çok zor:KK43:
Çok zor ya, en azından burda hep beraber paylaşabiliyoruz sıkıntımızı Allah sana da dayanma gücü versin inşallah. Geçen dinledim bir doktordan, bu aylarda da lohusa depresyonu çok görülebiliyormuş, bebek hareketlendikçe olmuyor yapamıyorum yetişemiyorum hissinden dolayı. Önlemini alıp iyice istersen git bir doktora ya bulunur inşallah çözüm
Hepimiz biseyler yaşıyoruz sanırım. Allah kolaylık versin hepimize. Evet eşim görevde annem.ve babam yanımda yardım etmeye çalışıyorlar ama benim istediğim gibi olmayınca hiç bir şey içime sinmiyo. O yüzden herşeye yetmeye çalışıyorum . Sanırım benim sorunum bu her şeye yetmeye çalışmak sanki benden başkası beceremez düşüncesi içime sinmemesi
 
]


Hepimiz biseyler yaşıyoruz sanırım. Allah kolaylık versin hepimize. Evet eşim görevde annem.ve babam yanımda yardım etmeye çalışıyorlar ama benim istediğim gibi olmayınca hiç bir şey içime sinmiyo. O yüzden herşeye yetmeye çalışıyorum . Sanırım benim sorunum bu her şeye yetmeye çalışmak sanki benden başkası beceremez düşüncesi içime sinmemesi
Ben el atmazsam tam olmaz düşüncesi işte bu tipler herşeye dahil olup iyisi olsun düzgün olsun diyen tipler zaten bizim psikiyatri ye ihtiyacimiz var .ben gebelik öncesi ilacda kullanıyordum çokta iyi geliyordu. aksi taktirde büyük kıza hiç tahammülüm yok.o ergenliğe girdi ben delirme yoluna girdim . süt olayi bitince ilk işim tekrar ilaç için dr a gitmek.terapi beni kesmiyor.ilac mg düşük ama bana yetiyor.hamdolsun halledilmeyecek sorunlarım yok ama ilaç alip bu sinirlilik ve aklimda sürekli gezen kötü seneryo halimi terk etmem lazim.
Bu durumun bebekle anne olmakla ilgisi yok bizim yasanmisliklarimiz, olaylara yaklaşım tarzimiz ve aileden gelen huzursuzlukla ilgisi var bence.
Mutlu anne mutlu bebekse benim tedavin belli.yoksa bana süper sorunsuz bir hayatta verseler ben illa ordada bir eksik bir hata bulurum.
 
Ben el atmazsam tam olmaz düşüncesi işte bu tipler herşeye dahil olup iyisi olsun düzgün olsun diyen tipler zaten bizim psikiyatri ye ihtiyacimiz var .ben gebelik öncesi ilacda kullanıyordum çokta iyi geliyordu. aksi taktirde büyük kıza hiç tahammülüm yok.o ergenliğe girdi ben delirme yoluna girdim . süt olayi bitince ilk işim tekrar ilaç için dr a gitmek.terapi beni kesmiyor.ilac mg düşük ama bana yetiyor.hamdolsun halledilmeyecek sorunlarım yok ama ilaç alip bu sinirlilik ve aklimda sürekli gezen kötü seneryo halimi terk etmem lazim.
Bu durumun bebekle anne olmakla ilgisi yok bizim yasanmisliklarimiz, olaylara yaklaşım tarzimiz ve aileden gelen huzursuzlukla ilgisi var bence.
Mutlu anne mutlu bebekse benim tedavin belli.yoksa bana süper sorunsuz bir hayatta verseler ben illa ordada bir eksik bir hata bulurum.
O kadar doğru ki söylediklerin.
 
Kızlar artık dayanacak gücüm kalmadı ruhum yoruldu artık dua ediyorum Allah'ım oğlumun da benim de canımızı al kurtulalım diye. 30 yaşındayım bugüne kadar çok ağır şeyler yaşadım her şeyin üstesinden gelebilirim diye düşünürken artık limitimi doldurmuş hissediyorum ne kendime ne başkasına ne de çocuğuma tahammülüm kalmamış. Sütüm de kesildi . Sorsanız ne oldu diye söylesem saçma sapan nedenler ama artık tukenmisim. Öfkeli geçimsiz , sabırsız hatta anlayışsız bi insan haline geldim.
Bu mesajı da dün ağlaya ağlaya yazmıştım ama silmiştim şimdi tekrar geldi baktım hissettiklerim değişmemiş. Artık gerçekten insanlar nasıl mutlu oluyo merak ediyorum,eskiden ben nasıl mutluydum merak ediyorum .

Daha once de konusmustuk ben o gunden sonra takmıyorum galiba kabullendim artik. Yoksa kendi kendmden soguyordum. Akisina biraktim biraz da hissislestim galiba

Benim de bekar oldugum gunlere ozlemim var. Hic yuksek sesle dile getirmedim. Nankörlük ediyormuşum gibi geliyor ama hissettiklerime de engel olamiyorum. Allahin gucune gider cocuguma bir sey olur diye de konusamiyorum icimi dökemiyorum aman ne bileyim alıştım da galiba
 
Zaten bunu sık sık düşünüyorum çocuğum da benim gibi sinirli tahammülsüz biri olucak diye. Bi de emziriyorum yoksa giderdim bi de tabi korona yüzünden hastaneye gitmek de istemiyorum. Zaten sütüm dün komple gitti bugün çok az belli ki yakında tamamen bitecek o zaman gidicem
Ben emzirirken de ilaç aldım 2 cocugum da mecburum çünkü qnksiyete ile başetmwm mümkün değil. Uygun ilaçlar var hamilelikte bile kullandım ben. İhmal etme cidden anne çok etkili çocukta oyüzden çok çok dikkat ediyorum sesimi yükseltmemeye sakin kalmaya. İnanmazsın doğal halim bile artık çok sakin ilaçlar ciddi değiştirdi
 
Kızlar artık dayanacak gücüm kalmadı ruhum yoruldu artık dua ediyorum Allah'ım oğlumun da benim de canımızı al kurtulalım diye. 30 yaşındayım bugüne kadar çok ağır şeyler yaşadım her şeyin üstesinden gelebilirim diye düşünürken artık limitimi doldurmuş hissediyorum ne kendime ne başkasına ne de çocuğuma tahammülüm kalmamış. Sütüm de kesildi . Sorsanız ne oldu diye söylesem saçma sapan nedenler ama artık tukenmisim. Öfkeli geçimsiz , sabırsız hatta anlayışsız bi insan haline geldim.
Bu mesajı da dün ağlaya ağlaya yazmıştım ama silmiştim şimdi tekrar geldi baktım hissettiklerim değişmemiş. Artık gerçekten insanlar nasıl mutlu oluyo merak ediyorum,eskiden ben nasıl mutluydum merak ediyorum .
ne oldu sana bukadar cnm bu hale geldım hemen yardım al
 
Kızlar artık dayanacak gücüm kalmadı ruhum yoruldu artık dua ediyorum Allah'ım oğlumun da benim de canımızı al kurtulalım diye. 30 yaşındayım bugüne kadar çok ağır şeyler yaşadım her şeyin üstesinden gelebilirim diye düşünürken artık limitimi doldurmuş hissediyorum ne kendime ne başkasına ne de çocuğuma tahammülüm kalmamış. Sütüm de kesildi . Sorsanız ne oldu diye söylesem saçma sapan nedenler ama artık tukenmisim. Öfkeli geçimsiz , sabırsız hatta anlayışsız bi insan haline geldim.
Bu mesajı da dün ağlaya ağlaya yazmıştım ama silmiştim şimdi tekrar geldi baktım hissettiklerim değişmemiş. Artık gerçekten insanlar nasıl mutlu oluyo merak ediyorum,eskiden ben nasıl mutluydum merak ediyorum .
Allah işini kolaylaştırsin canım..Çocuk çok büyük sorumlulukmus.Artik tum hayatın o, her işte her şeyde önceliğin o.Bu çoğu zaman harika bir şey olsa da elbette çokta yorucu.Ben eşimle büyütüyorum.Kimse yok yanımızda.Bu korona sürecinde eşimin esnek çalışması sebebiyle çok daha rahat geçirdim günleri.Ama yanımda eşim değil de bir baskasi olsaydı,büyükler mesela.Onlara karşı da sorumluluklarım olacağı için zorlanirdim.Kizim konusunda bana akıl vermek istedikleri zaman muhakkak ters duserdim, stres yaşardım.Biraz daha büyüdüklerinde bu zamanları,uykusuzluklari bile çok özleyeceğiz eminim.Ben daha şimdiden alıp yine karnıma saklamak istiyorum küçük hanımı.Kendin ve oğlun için en iyi olanı sen muhakkak bilirsin,benim diyebileceğim tek şey yalnız değilsin..

yasakmıs cnm bırını attılar bunun ıcın
Aslında daha çok whatsapp gruplari kuruluyor.Ben o uyarının bilhassa bu yüzden olduğunu düşünüyorum.O gruplardan sonra siteye girişler de bir takım azalıyor.Oyle takip ediyorum topikleri 😄
 
ne oldu sana bukadar cnm bu hale geldım hemen yardım al
Valla ara ara böyle oluyorum ve son zamanlarda daha sık ve uzun sürmeye başladı bi çok şeyin üst üste gelmesiyle sanırım. Bi de oğlum huzursuz olunca hayata dayanacak gücüm kalmıyo o kadar dolmusum. Biraz daha bu süreci kontrol edemezsem doktora gidicem çünkü oğlumu etkilesin istemiyorum resmen küçük bebeğe meleğe kızıyorum
 
Herkese çok teşekkür ederim gerçekten o kadar anlasildigimi hissettim ki bu bile bana iyi geldi . Kendimi bi nebze hafiflemiş hissediyorum
Canım mükemmel olmak zorunda değilsin. Akışına bırak. Koronadan dolayı hep evdeyiz onun verdiği bunalım da var. Ben de 3 çocuk, artık hiç yardım etmeyen bir eş, adam da haklı ben iş yaparken bebegi tutuyor. Ne evim tam düzenli, ne tam dört dörtlük yemek yapıyorum. Dün makarna salata yedik. Şu anda salonun resmini atsam ay ne dagınık kadın dersin. Çünkü kasma ayı öğrendim.. Kendine hergun yarım saat de olsa zaman ayır. Cocuk uyurken yap kahveni aç müziği. Ben oğlan uyurken dıger oğluşlara lego döküyorum yapıyorum kahvemi açıyım müziğimi. Yarım saat bile o kadar guzel geliyor ki. Gecen hafta 1 kez yuruyuse gittik çocuklarla. Bu hafta hergun 1 lere takcaz maskeleri cıkcaz... Artık bunla yasamayı öğrenmeliyiz... Herseyı takarsan kendine yaparsın, bagıran bir anne huysuz bir kadın olursun.. Zamanında ben de hıcbırseye yetemıyorum diye aglardım. Bebegım kucuk ben 6.ayda 2.ye hamile kaldım. O süreleri hatırlamak bile istemiyorum. Bir gun aglardım sonra dedim kızım kim var yanında anan mı kocan mı. Benden önemlisi yok. Canım isteyince herseyı yaparım ıstemezsse kılım kıpırdamaz. Dun bak canım istemedi bir makarna oldu bitti.. Şunu unutma insanı 40 gün sırtında taşı, bir gün indir senden kötüsü olmaz. O yuzden ben herseyden herkesten önemlıuım. Sen ıyı olmazsan cocugum da ıyı olmaz. Mutlu anne mutlu bebek. Kendine ufak çaplı hobi edin. Ben olanlara taş boyatıyom kendim de boyuyorum, ahşap boyuyom. Hep olanlara etkinlik oluyor hem de benim kafam dagulıyor.. Senden onemlısı yok bak ne guzel yanında annen baban var. Ben 3 dogum yaptım 10 gun sonra hep tektim. Herseyı mı hep kendim yaptım ha ıyı ha kötü. Ama kimse beni eleştıremez cunku kimse yanımda yoktu. O yüzden hayat o kadar kısa ki anı yasa bebegının her anının tadını çıkar
 
Canım mükemmel olmak zorunda değilsin. Akışına bırak. Koronadan dolayı hep evdeyiz onun verdiği bunalım da var. Ben de 3 çocuk, artık hiç yardım etmeyen bir eş, adam da haklı ben iş yaparken bebegi tutuyor. Ne evim tam düzenli, ne tam dört dörtlük yemek yapıyorum. Dün makarna salata yedik. Şu anda salonun resmini atsam ay ne dagınık kadın dersin. Çünkü kasma ayı öğrendim.. Kendine hergun yarım saat de olsa zaman ayır. Cocuk uyurken yap kahveni aç müziği. Ben oğlan uyurken dıger oğluşlara lego döküyorum yapıyorum kahvemi açıyım müziğimi. Yarım saat bile o kadar guzel geliyor ki. Gecen hafta 1 kez yuruyuse gittik çocuklarla. Bu hafta hergun 1 lere takcaz maskeleri cıkcaz... Artık bunla yasamayı öğrenmeliyiz... Herseyı takarsan kendine yaparsın, bagıran bir anne huysuz bir kadın olursun.. Zamanında ben de hıcbırseye yetemıyorum diye aglardım. Bebegım kucuk ben 6.ayda 2.ye hamile kaldım. O süreleri hatırlamak bile istemiyorum. Bir gun aglardım sonra dedim kızım kim var yanında anan mı kocan mı. Benden önemlisi yok. Canım isteyince herseyı yaparım ıstemezsse kılım kıpırdamaz. Dun bak canım istemedi bir makarna oldu bitti.. Şunu unutma insanı 40 gün sırtında taşı, bir gün indir senden kötüsü olmaz. O yuzden ben herseyden herkesten önemlıuım. Sen ıyı olmazsan cocugum da ıyı olmaz. Mutlu anne mutlu bebek. Kendine ufak çaplı hobi edin. Ben olanlara taş boyatıyom kendim de boyuyorum, ahşap boyuyom. Hep olanlara etkinlik oluyor hem de benim kafam dagulıyor.. Senden onemlısı yok bak ne guzel yanında annen baban var. Ben 3 dogum yaptım 10 gun sonra hep tektim. Herseyı mı hep kendim yaptım ha ıyı ha kötü. Ama kimse beni eleştıremez cunku kimse yanımda yoktu. O yüzden hayat o kadar kısa ki anı yasa bebegının her anının tadını çıkar
Yardım edenler de bi yandan destekleyip öteki yandan yıkıyorlar..hiç desteksiz çatlaya patlaya büyütmek daha iyi kesinlikle.
Olduğu kadar deyip kalanını koyvermek ve önceliği kendine tanımak en mantıklısı dediğin gibi miracle.
Allah hepimizin işlerini kolaylaştırsın gerçekten çok zor bir süreç.
 
Zaten bunu sık sık düşünüyorum çocuğum da benim gibi sinirli tahammülsüz biri olucak diye. Bi de emziriyorum yoksa giderdim bi de tabi korona yüzünden hastaneye gitmek de istemiyorum. Zaten sütüm dün komple gitti bugün çok az belli ki yakında tamamen bitecek o zaman gidicem
bıtmez cnm gelır o uzulme bol bol emzır bırde sagım yap makınayla 15 dk bır meme 15dk dıger meme 3saatde bır bunu yap sutun cogalır
 
Back
X