Evet canım varlardı. Büyüğü 10 yıldır bizle beraber, küçüğü 3,5 yıldır. Açıkcası büyük kediyle hiç sorun yaşamadılar. Kediler büyüdükçe ermiş bir havaya bürünüyor çünkü. Bildiğiniz babalık etti ponçiğe. Ama ilk aylar merakla karışık bir korku vardı ilişkilerinde. Küçüğü o zamanlar 1,5 yaşlarında falandı. Ele avuca sığmıyordu. Oğlumdan çok korkuyordu. Bir yandan da gözü hep üstündeydi. Bizimki büyüdükçe ikisine de rahat vermedi. Büyüğü hiçbir şey yapmazken küçüğü arada ısırdı ve tırmaladı. O yüzden sakınmamız gerekti biraz.
Emzirirken hiç sorun olmadı ama sabaha karşı koşturmaları yüzünden uyandırdıkları oldu, hala da oluyor. İlk zamanlar o kadar olmadı ama. Uykusu ağırdı bizimkinin duymuyordu patırtılarını. Büyüdükçe uyandırmaya başladılar. Bir de bizim ev küçük. Büyük bir evde bu kadar sorun olacağını sanmıyorum. Hoş öyle böyle alışıyorsun. Çocuk da alışıyor seslerine. Hep olumsuzluktan bahsetmiş olmayayım. Zorlukları bir yana çocukların hayvanlarla büyümesi onlara çok şey katıyor. Kesinlikle eşsiz bir deneyim. Yorulduğunuza değiyor.