33 Yaşındayım Muradımı Alamadım

Kendisini sevecek sayacak, cok mutlu olacağı bir hayat arkadaşı, kucağına alacağı bir bebeği olsun herkes ister . Ama bu işler gerçekten kendi irademiz dışında yani tamamen kader. Hiç beklemediğiniz anda ,hiç aklınızda yokken biri çıkar siz bile inananamazsiniz. Ama hayatınız boyunca kafanızın uyacağı hic kimse de cikmayabilir, belki de sizin sınavınız da budur. Fazla düşündükçe olmuyor genelde bu işler, akışına bırakın hiç beklemediğiniz anda gelir karşınıza inanın. Aşk öyle hesap kitapla olmuyor ne zaman nerden geleceği belli olmuyor, belki yarın biri ile karsilasacaksiniz ve de o sizin eşiniz olacak kim bilir:)
 
Çok teşekkür ederim hepinize cevaplarınız için olumlu olumsuz olsun sağolun.Olumsuz yorum yazanlara da pozitif yaklasicam çünkü demek istiyorsunuzki herşey evlilik değil anlıyorum haklısınız da ama koca delisi diye nolur suçlamayın bakın annemle yaşıyorum Rabbimin biçtiği ömür bilinmez ama (belki benim omrum annemden kisadir bilinmezki)yarın öbür gün annem olmasa evde yalnızım kardeşlerim evli hepsi de çocuklarımız senindir al yanina yasa diyolar sağolsunlar ama ümitte kalmak çok zor hayat bu.Evde yalnız kalamam bile en azından bi hayat arkadaşım olsaydı annem de çok üzülüyor belli etmemeye çalışıyor telli duvaklı gelin etmek istiyor hangi anne istemez ki.Ama inanın mesele evlilikten çok çünkü birinizin yorumunda okudum görücü çıksa hemen koşacak gibisin demiş asla arkadaşım asla.Yanlis anlamayın beni nolur tek isteğim beni de sevecek değer verecek bi hayat arkadaşı tabi en başta aşkı hissetmek istiyorum.Bi cümlesi içimi ısıtsın istiyorum bu yani.Nolur koca delisi görmeyin tek korkum hep böyle mi gitmeli hayatım niye birinin de ben dikkatini çekmiyorum bu yani kısmet eminim her bekar kıza yönelir ama bende yok işte bunu kastediyorum
 
Tamam 33 diyorsunuzki geç bir yaş değil ama arkadaşlar bebek hayalleri gidiyor onu da geçtim yaşı küçük erkekler ya da dul olanlar çıkıyor bu kez de tabi uymuyo şartlar.
 
Anlıyorum ben bu duyguları koca sevgili olmadan yalnız eksik hissediyoruz sevgi acligi çekiyoruz değersiz ozguvensiz hissediyoruz.

Erkekler bunları hissediyor mu peki? Hayir.

Bence bu bizim doğamız diil yetiştirilme tarzimiz. Bu sekilde bizi ilk begenene atlariz kimmiş mutlu olabilecek miyiz, bakmadan, dusunmeden... Yeter ki biri olsun, yeter ki evet desin.

Ben de 30uma gireceğim ve 3 senedir yalnizim. Bazen hiç tanimadan aşık olasim hayaller kurasim geliyor ki burada konum da var en son bu hayalleri kurduğum insan yanlışlıkla evli cikti. Düşün adamın medeni durumunu bile ogrenmeden kendimi asik sandim. Öyle bir yalnızlık korkusu. Ama gerek yok.

Devir oyle bir devir ki kadınlar burunları sürte surte güçlü olmayi, birey olmayi, kendini sevmeyi ogreniyor. Belki sen de oyke bir dönemdesindir. Belki bu boşluk hissinin kaynagini araştırmalisin. Neden yalnizlik beni bu kadar korkutuyor vs vs.

İnan en buyuk cokusler en büyük cikislari getirir. Odagini kendine cevir biraz. Neden bu kadar cok evlenmek istiyorum. Su an evli olmayanlar da vardir bir hayir. Belki evlenen dogru seçim olmicak şu an. Belki kötü bir insani çekeceksin. Belki seni kısıtlayacak belki aldatarak. Bu sevgi açlığı ile böyle bir psikopata kapilabilir insan.

Bunu seni üzmek icin soylemiyorum inan cogumuz böyleyiz. Ben de ayni durumdayım. Ama kendimize gelmeli kendi kıymetimizi anlamaliyiz canim.
 
O kadar haklisinki canım bunları tabiki düşünüyorum ama belki hevesim kursağımda kaldı diyemi bilmiyorum hiç böyle güzel duygular taşamadım sevildiğimi zannettim sadece bu hayatta özel anlamda.
 
İlk sayfayı okudum. Kız derdini paylasmis saka misiniz demisler. Yahu evlenmek ve anne olmak istiyor ve olmadigi icin üzülüyor. Nesi şaka olsun? Bir garipsiniz.
Ne diyeyim ki kardeşim ben alıştım bu şekil yaklaşımlara.Derdimi anlattım içimi döktüm sizlere.Derdim koca değil derdim bu dünyada sevip sevilme duygusunu gerçek aşkı helaliyle yaşamak bi parçamı bu dünyaya getirmek anneliği yaşamak yalnız ölmemek kimsenin umuduna düşmemek daha ne diyeyim.
 
O kadar haklisinki canım bunları tabiki düşünüyorum ama belki hevesim kursağımda kaldı diyemi bilmiyorum hiç böyle güzel duygular taşamadım sevildiğimi zannettim sadece bu hayatta özel anlamda.

Beni de 3 sene önce aldattı nişanlım. İnsan hiç sevilemeyecegim bir daha sanıyor. Çok kuskun çok kırılgan oluyor... O kadar iyi anlıyorum ki. Cok klise evet ama önce o sevgiyi o değeri kendimize biz vermeliyiz. Biz bir şekilde kendi kıymetimizi bilmezden hep bize kıymet vermeyen insanlari çekeceğiz. Kendimize guvenmeyi sevmeyi hayata güvenle bakmayi bir şekilde öğrenmemiz lazım. Bu bizim sınavımiz diye düşünüyorum ben...
 
Burda yapılan şu yorumlara uyuz oluyorum. Evlilik bildiğiniz gibi değil, evlen de gör, bekarlık sultanlık, hep diyorum ki keşke daha geç evlenseydim, bekarlığın tadını çıkar. Yahu bu kadar şikayetçiyseniz evlilikten BOŞANIN...
 
Ben babama bile sofra kurmayi useniyorum bazen. Birde kocaya, bir baskasina sofra kurma hayalleri felan..ne bileyim. Cok onceler bende boyle dusunuyordum. Ama gercekci degil bunlar..pembis hayaller sadece.

Bence kisisel gelisiminize onem vermeye baslayin.
Hayat, ana rahminden dogmak, calismak ve evlenip olmekten ibaret degil.
Istekleriniz gayet insani. Anliyorum o konuda sikinti yok. Ama dedigim gibi hayat bunlardan ibaret degil...

Kendinizi, ic dunyanizi kesfedin. Kendinizi bilin taniyin. Sevin ve deger verin.
Gerisi gelir elbet. Ben birseyi kalben isteyince gerceklesecegine inanirim.
 
İçimdeki boşluğu nasıl anlatmalıyım bilmiyorum sadece şunu diyebilirim kısmeti bol olanlardan değilim bazen değer vermek kıymet bilmek derler ya ailemin dışında kimseden yaşamadım
 
İçimdeki boşluğu nasıl anlatmalıyım bilmiyorum sadece şunu diyebilirim kısmeti bol olanlardan değilim bazen değer vermek kıymet bilmek derler ya ailemin dışında kimseden yaşamadım

O boslugu kendi kendine doldur bence ilk etapta.
Yoksa biri gelir hayatini guzellestirir ise birgun giderse ne olacak?
Kendi hayatinin merkesine kendini koy.
Duygu durumunu bir baska insana baglama. Bir baska insanin eline birakma.
Hayatini kendin guzellestir sevgi dolu hale getir. Sonra sana denk ve uyumlu olan kisiyide hayatina cekersin.
Ama bunlari evlenmek icin de yapma. Kendini kandirma. Cidden yap. Kendin icin.

Herseyin bir hayiri vardir. Hazir hissettigin vakit elbet gonlunden gecenler olacak merak etme.
 
Hayatta öyle konular var ki bir mantığı yok, matematiği yok, ha denince sahip olunmuyor. Yaşayacaklarımızı ya da yaşayamadıklarımızı değiştiremeyiz ama onları karşılama biçimimizi değiştirebiliriz.. Hatta çoğu zaman gerçekten elimizdeki tek güç budur. O durumla nasıl baş edebildiğimiz büyük farklar yaratabilir. Bu gücü kullanın ne kadar değiştiğinizi göreceksiniz. Belki de tam o noktada her şey değişecek işte. Şunu da hiç unutmayın ki ‘hayat olması gerektiği gibi değildir, olduğu gibidir.’
 
R rosalinda23 bundan birkaç ay önce aynı senin gibi düşünüyordum.2 yıl önce 5 yıllık sevgilimle nişanlanıp 2 ay içinde ayrıldık.Yaşım 31 di o zaman.Şu an 33 yaşındayım.Ayrıldıktan sonra bende de bir gecikmişlik hissi uyandı.Yaşım geçiyor anne olmak istiyorum.Annem hasta torun sevsin moral olsun.Ama yok aynı senin gibi güzel bir mesleğim var , kendim de güzelim hergün çok kişiyle iş icabı muhatap oluyorum.Ama olmuyor bir kısmetsizlik vardı.Artık umudumu kesmiştim.Sonra bir anda benim müşterilerden biri hem de uzaktan akraba iş yerinde beni görüyor beğeniyor oğluna veriyor adımı soyadımı faceden baktırıyor.Çocuk da 37 yaşında evlenmeyi düşünmemiş hiç kimseyi de beğenmezmiş.Fotomu görünce bu olur demiş.Sonra aynı kurumda çalışan tanıdıklarına söylüyorlar beni.Adam bana kurum içi yazıştığımız proğramla bana yazdı.Beren hanım aynı memleketliymişiz.Hangi köydensiniz vs.Öyle böyle derken 3 ay adam bana günaydın işler nasıl sohbeti arttırdı.Ben de diyorum bu adam bana neden yazıyor yaşı da büyük :) Sonra konu evlilikti vs geldi kimse yok dedim düşünüyorum uygun biri çıkarsa falan derken adam dediki benim bir arkadaşım var şurda çalışıyor.İyi biri aynı memleketlisiniz isterseniz tanıştırayım.Ben de böyle diyenlere hep yok diyordum.Buna evet dedim olabilir.İsim verdi baktım faceden olabilir dedim faceden ekledi sonra telden yazıştık.Şubat 1 de yazdı bikaç gün sonra buluştuk beğendik birbirimizi.Görüştük Mart'ta söz nisanda nişan oldu.Eylülde kısmetse düğünümüz var çok seviyorum o da beni seviyor maşallah.Ben ortak arkadaş tanıştırdı diye biliyordum meğersem bunlar plan yapmışlar adam benle gelip tanışmıs sırf aramızı yapmak için.Kasımdan beri de adamın bana söylemesini bekliyormuş adam bana şubatta söyledi.En son adama kızın kısmeti çıkacak hadi diye baskı yapmışlar da adam da bana açmış konuyu.Ben bunları çok sonra duydum ve çok hoşuma gitti :)

Umutsuz olmayın kısmetiniz bir yerde bekliyordur sizi.Ben bol bol ya cami ya vedud ya latif esmalarını okuyordum o dönem oldu bunlar.Tavsiye ederim
 
Hayatta tek bir mutluluk yolu seçip o olmazsa mutlu olamayacağım demek yanlış. Evli mutlu çocuklu olmak tek mutluluk şekli değil. Hadi evlenemediniz ya da evlendiniz ama mutlu olamadınız ya da çocuğunuz olmadı; hayata küsüp oturacak mısınız. Bu yüzden mutluluk yumurtalarını aynı sepete koymayın.
Siz hayale evlenmek diye başlarsanız o elektriği yayarsınız; erkekler bundan hoşlanmaz ben de hoşlanmam mesela. Sevmek sevilmek aşk yaşamak başka şey bunun evliliğe varıp varamayacağını anlamak başka şey. Kusura bakmayın ama yüksek ihtimalle sosyal hayatta karşılaştığınız erkekler sizden önce flört hoşlanma güzel vakit geçirme duygusu almalı; nikah çocuk çeyiz düğün gibi yüksek sorumluluklar değil. Önce tanışır flört eder ciddileşme düzeyinde o süreçte bakarsınız. Ayrıca ya benden küçük ya da dul olanlar çıkıyor diyorsunuz; neden insanları böyle etiketlerle yargılayıp üstlerine çizik atıyorsunuz ki. Sizden küçük de olabilir daha önce evlenmiş de olabilir ayıp değil kusur değil bunlar. Hayallerinizi Demir kalıplara dökmeyin belki sizden küçük bir erkekle aşk yaşayacaksınız belki daha önce evlenip ayrılmış olacak hatta belki onun bir çocuğu olacak anneliği öyle yaşayacaksınız. Hatta hatta belki de şen bir bekar olacaksınız neden olmasın YÖK mü çevrenizde hiç böyle biri. Hayatın açacağı kapılara karşı daha müsamahakar olun bence
 
Cok dogru dediniz.Katiliyorum.Cocukluk doneminde baba sevgisi alamayan insanlar hayatinin her doneminde icinde hep bir eksiklik hissediyor.
 
 
Artik daha secici olmaya baslamaniz gerekir belli bir zaman sonra..
Bu raddeye kadar gelip hic olmayacak birine kapilacaksiniz gibi geliyor bana..Lutfen bunu yapmayin.Dogru insan olduguna butun kalbinizle,aklinizla inanana kadar bekleyin.
Evlilik gerceklestirdiginizde hayalini kurdugunuz seyleri yasayabileceginize nasil bu kadar eminsiniz?
Hayati sevdigin adamla paylasmak tabiki güzel..Ama bahsettiginiz seyler disinda olabilecek olumsuz herseyi de ekleyin mutluluk planlarinizin yanina..
Bayram ziyaretleri demissiniz bu konu basligi altinda neler yazildi konular acildi k.v k.p mi sevmiyorum icerikli..
Es ile ilgili olanlara hic girmiyorum bile..
Dogru insanla,dogru zamanda olmadigi surece hic bir esprisi yok evlilik denen kavramin..Ulasilamayan gercekten de degerli,kiymetli galiba.Ulasilmaz görmeyin mükemmelestirmeyin gözünüzde..Surekli bir arada olmak kim olursa olsun bir zaman sonra sıkabiliyor.Eglenceli,keyifli hale getirebiliyorsan ne ala..Basaramazsan ne maceralar! yasiyorsun akla zarar :)
Kendinizi bu dusuncelerden arindirin.Bulundugunuz mevcut durumun tadini cikarin.
Yine de dilediginiz,hayalini kurdugunuz gibi olsun insallah..Dilerim kalbinizde yasattiginiz gibi evlilik yasatacak bir adamla,dilediginiz hayati yasarsiniz da bir gun..Hayatiniz,hayalleriniz heba olmaz..
 
Son düzenleme:
Birirnin sizi almasını beklemek yerine siz adım atsanız, aşkla bakan siz olsanız naaık olur? Beklediğiniz için olmuyor bence, beklemeyi bırakın bir önce. Hayatınızın merkezine ortada olmayan kocanızı ve bebeklerinizi koyarsanız böyle hiçbir şeyfen keyif almazsınız. Vaktiniz, enerjiniz, sağlığınız ve maddi durmunuz eğlenirken gezin, dolaşın, yiyin, için, bir sürü arkadaş edinin daha sonra arkadaşlarınızın arkadaşlarıyla tanılın kendinize çevre yapın ki annenize gelen telefon sizin muradınız olmasın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…