Çok sevdiğim bir söz var.
Etrafınızdaki insanlar durması ve susması gereken noktayı bilmiyorsa siz onlara fazla adım atmışsınız demektir,biraz kendinizi geri çekin.
Ablanız eşinize kırılmış öyle mi?
Tam bir yavuz hırsız ev sahibini bastırırmış durumu.
Eşinizin tutumunu irdelemeden önce ablanızın hadsizliği, sizin de alttan alma işini fazla abarttığınızı düşünüyorum.
Bildiğiniz pasifize etmiş sizi.
Konu eşinizin tutumu değil,kusura bakmayın ama esas konu ablanızın; başkalarının yanında kardeşine hakaret ve küfür edebilecek kadar, saygısız,terbiyesiz ve hadsiz bir insan oluşu olmalı.
Meseleye doğru yerden bakmakta fayda var.
Eşiniz yapması gerekeni yapmış, ablanız haddini bilsin sizi eşinizin yanında küçük düşürme cüretinde bulunuyorsa, eşinizin de haklı tepkisine hazırlıklı olmalıydı.Öncelikle merhaba, geçen hafta hiç yaşanmasını istemediğim bir durum oldu. Düşünüyorum ama işin içinden çıkamadım. Farklı fikirlere ihtiyacım var. Çok kısa anlatmaya çalışayım.
2 buçuk ay önce 2. evliliğimi yaptım. Çok güzel giden bir evliliğim var. Eşim değer veren, her zaman sevdiğini hissetiren biri. Tabiri caizse gözümün içine bakıyor beni üzmemek için.
Diğer tarafta da ablam var. Ablam normalde hoş sohbet, eğlenceli biridir. Ama bunun yanında sinirlendiği zaman aşırı asabi, kırıcı olur. Yani söyledikleri sözlere dayanmak biraz zor. Karşısındakini nereden vuracağını çok iyi bilir. Biz, kendi eşi de dahil genelde alttan alırız. Burada bizde de hata var tabi. Ama inanın ona cevap verip olayı uzatmamak için kestirip atıyorum çünkü çok sıkıldım ona laf anlatmaktan. Anlamıyor çünkü hep en iyiyi en doğruyu o bilir. Böyle bir insana ne anlatabilirsiniz ki.
Çok uzatmadan konuya geçeyim. Daha öncesinde eşimin yanında şakayla karışık bir kaç kez bana laf söylemişliği vardı eşimde beni savununca bu da karısına hiç laf ettirmiyor demişti. Yani eşimin tepkisini biliyor. Geçen hafta bir olay sonrası eşim ve bir ortak arkadaşımızın yanında üzerime yürüyüp, bağırıp küfretti. Hakaretlerde cabası. Ben olay büyümesin diye sesimi çıkarmadım. Bu bağırdı çağırdı gitti akşam geldi. Konuşalım dedi. Bende seninle konuşacak bir şeyim yok sen ancak kalp kırarsın dedim. O sırada eşim o anı bekliyormuş sanırım. Benim eşime o şekilde bağıramazsın, ben buna izin vermem. Kimse bağıramaz kendi annem babam dahil dedi. Varsa bir problemin konuşursun bağırıp çağıramazsın öyle dedi. Tabi ablam da sen karışamazsın bağırırım diye inatlaştı derken konuyu bir şekilde kapatıp çıktık biz. O günden beri de konuşmuyoruz. Ama iş dolayısıyla aynı yerdeyiz o yüzden bu durum benim çok canımı sıkıyor.
Yani eşimin araya girmesi doğru mu sizce? Ablam o gün orada olan ortak arkadaşımıza söylemiş, eşimin yanında hakaret etmesine rağmen eşim karışmamalıymış, eşime çok kırılmış falan yani siz olsanız ne yapardınız? Ya da eşiniz böyle bir tepki verse ne düşünürdünüz. Lütfen biraz fikir verin. Şimdiden teşekkür ederim.
O kadar güzel anlatmışsınız ki teşekkür ederim. Bende aynı sizin gibi düşünüyorum İnsanların çocukluk döneminde yaşadıkları bile ileride vereceğimiz tepkilerimizi oluşturuyor. Her insan farklı tepkiler verebiliyor. Herkesin yaşanmışlıkları başka.
Ama ablamla bağlarımız kopalı uzun zaman oluyor. Bu olaydan önce çok daha büyük boyutlarda olaylar yaşadık. Ben geri çektim artık kendimi. Sadece ablam bir şey olsa yine ben koşarım ama sadece o kadar. Çok üzücü ama gerçek bu. Yaşanılan güzel günler olmuş olsa bile yaşattıklarıyla hepsini aldı götürdü.
Eşime gelince evet davranışları şuan için çok güzel ama ileride değişebilir bunun da bilincindeyim. Yani eş gitse aile kalır derler ama eşim gitse bile bir ailem yok ki. Yani eşim olmadan da yalnızdım bununla başa çıkabilirim. O sebeple aralarında bir tarafı haklı görme çabasında değilim. Sadece üzgünüm böyle olmasına. Yani ablamın düşmanlığı kötüdür. Eşimin onunla karşı karşıya gelmesine ben sebep oldum ve bu his beni mahvediyor.
Eşiniz yapması gerekeni yapmış, ablanız haddini bilsin sizi eşinizin yanında küçük düşürme cüretinde bulunuyorsa, eşinizin de haklı tepkisine hazırlıklı olmalıydı.
Kendimi savunamıyor değilim. Ablamı ve eşimi tanıyorum. O sırada orada tepki verseydim olaylar çok daha farklı bir boyuta gelebilirdi o sebeple susup sakinleşince konuşmayı düşünüyordum. Ama düşündüğüm gibi olmadı.Eşiniz yanlış kişiye kızmış, kendini savunamayan hakaret ve küfürlere susan kişi suçludur benim gözümde.
Ablanız fazla mı şımartıldı acaba, dünyanın sadece kendi etrafında döndüğünü düşünen bir kadın canlandı gözümde. Onun kendisini haklı görmesi önemli değil, hakaret ve küfür eden kişi haksızdır bence.Evet bende bunu düşünüyorum ama o kadar hakaret etmesine rağmen kırılan taraf o olmuş yine şaka gibi ama değil.
Eşiniz kendi kız kardeşine karşı savunsa yine aynı konuyu açarmıydınız?Öncelikle merhaba, geçen hafta hiç yaşanmasını istemediğim bir durum oldu. Düşünüyorum ama işin içinden çıkamadım. Farklı fikirlere ihtiyacım var. Çok kısa anlatmaya çalışayım.
2 buçuk ay önce 2. evliliğimi yaptım. Çok güzel giden bir evliliğim var. Eşim değer veren, her zaman sevdiğini hissetiren biri. Tabiri caizse gözümün içine bakıyor beni üzmemek için.
Diğer tarafta da ablam var. Ablam normalde hoş sohbet, eğlenceli biridir. Ama bunun yanında sinirlendiği zaman aşırı asabi, kırıcı olur. Yani söyledikleri sözlere dayanmak biraz zor. Karşısındakini nereden vuracağını çok iyi bilir. Biz, kendi eşi de dahil genelde alttan alırız. Burada bizde de hata var tabi. Ama inanın ona cevap verip olayı uzatmamak için kestirip atıyorum çünkü çok sıkıldım ona laf anlatmaktan. Anlamıyor çünkü hep en iyiyi en doğruyu o bilir. Böyle bir insana ne anlatabilirsiniz ki.
Çok uzatmadan konuya geçeyim. Daha öncesinde eşimin yanında şakayla karışık bir kaç kez bana laf söylemişliği vardı eşimde beni savununca bu da karısına hiç laf ettirmiyor demişti. Yani eşimin tepkisini biliyor. Geçen hafta bir olay sonrası eşim ve bir ortak arkadaşımızın yanında üzerime yürüyüp, bağırıp küfretti. Hakaretlerde cabası. Ben olay büyümesin diye sesimi çıkarmadım. Bu bağırdı çağırdı gitti akşam geldi. Konuşalım dedi. Bende seninle konuşacak bir şeyim yok sen ancak kalp kırarsın dedim. O sırada eşim o anı bekliyormuş sanırım. Benim eşime o şekilde bağıramazsın, ben buna izin vermem. Kimse bağıramaz kendi annem babam dahil dedi. Varsa bir problemin konuşursun bağırıp çağıramazsın öyle dedi. Tabi ablam da sen karışamazsın bağırırım diye inatlaştı derken konuyu bir şekilde kapatıp çıktık biz. O günden beri de konuşmuyoruz. Ama iş dolayısıyla aynı yerdeyiz o yüzden bu durum benim çok canımı sıkıyor.
Yani eşimin araya girmesi doğru mu sizce? Ablam o gün orada olan ortak arkadaşımıza söylemiş, eşimin yanında hakaret etmesine rağmen eşim karışmamalıymış, eşime çok kırılmış falan yani siz olsanız ne yapardınız? Ya da eşiniz böyle bir tepki verse ne düşünürdünüz. Lütfen biraz fikir verin. Şimdiden teşekkür ederim.
Ablanız sürekli kavga eden biri galiba. Psikolojik sorunları mı var ya da hayatındaki sorunların acısını böyle etrafındakilerden mi çıkarıyor sürekli? Normalde kardeşler arasına girilmez, kendi meselelerini halledebilirler denebilir de, eşiniz sürekli ablanız tarafından haşlandığınızı görünce sizi korumak zorunda kalmış. Ablanız da eşinize değil, kendi ayıbına odaklansın bir zahmet. Kimsenin kavganıza müdahale etmesini istemiyorsa, derdi neyse baş başayken konuşsun, başkalarının yanında tartışma yaratmasın o zaman. İnsanların içinde böyle şeyler yaparsanız, kimse sus pus bir kenarda bekleyemez.
ablanız hasta
biliyorum çünkü aynı şekilde bir ablam var. aynı tamamen küfür hakaret deliriyor durduk yere.
muhtemelen eşinizin sizi savunmasını bile kıskanıyordur.
annem hep eşinizin yanında birbirinizi savunun der ama bizde de olmayacak böyle muhtemelen. ve ben ablamla görüşmeyi düşünmüyorum hayatım boyunca. ondan uzak olunca daha mutluyum çünkü size de tavsiye ederim
bence siz de görüşmeyin yoksa eşiniz sizin kötü muameleyi umursamayan biri olduğunuzu düşünür ve ilerde aynısını yapabilir. böyle insanlar sizin etrafınızdakileri de bozarlar.
Basit bir ağız dalaşı demiyor ama üzerine yürümüş ablası. Böyle bir durumda eşinin karışmaması tuhaf olurdu sankiHerkes kendi agzini acabiliyor aslinda,savunsunlar kendilerini beni alakadar etmez ki. En sevmedigim sey birilerinin kavgasina taraf olmak ya.
Tüm samimiyetimle söylüyorum evet açardım. Böyle bir durum ne o taraftan ne kendi tarafımdan yaşansın istemem.Eşiniz kendi kız kardeşine karşı savunsa yine aynı konuyu açarmıydınız?
Ufak kardeş arası bir kavga olsa ve eşim karışsa bende hoşlanmazdım. Ancak ablanızın dilinin kemiği olmadığı gibi bir de insan içinde rencide etmeye kalkıyor, yetmezmiş gibi hala kendini haklı görüp çevrenizdeki insanlara durumu anlatıp eşinizi suçluyor.
Eşiniz adam gibi adammış, doğru yerde doğru sözü söylemiş, ancak ben sizin yerinizde olsam Ablam ders alana kadar mesafe koyardım aramıza
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?