Geçinmeye gönlü yoksa ablanızın çekmeye gerek yok.
Kardeşlik de bir yere kadar.
Siz ilişkilerinizde kendinize düşeni yaptıktan sonrasından sorumlu olmazsınız.
Ablanız hep böyle geçimsiz biriyse eğer, görüşmeyi tamamen kesin daha iyi.
Enişte baldız kavgasına dönmesin.
Çirkin olur.
İlerde unutup barışmak istersiniz.
Düşman değil neticede kardeş.
El oğlu unutmaz.
Sizin görüşmeniz bile rahatsızlık verir, al başa yoktan yere bir kavga :)
Kendinizi gayet iyi ifade ediyorsunuz bence.
Duygularınızı ablanıza ulaştırın.
Dinlemeyip agresifleşiyorsa bile en azından mektupla falan..
Bilsin, kendisine ister çekidüzen versin ister daha beter olsun.
Eşinize de biz kardeşiz aramız düzelir belki ilerde ama siz unutmazsınız.
Tatlı kalın isterim diyebilirsiniz.
Anlayışsız birine benzemiyor.
Mutluluğunuz daim olsun..
Daha önce hiç böyle bir tepki almadığı için hala sinirli ve şaşkın bence ama dediğiniz gibi birinin haddini bildirmesi gerekiyordu da keşke böyle bir şey yaşamasaydık.Normalde eşlerin kardesler veya aile arasına girmesini hos bulmam ama sanırım bu olay artık önceki olayların birikimin patlaması olmus eşinizde
Ablanıza birinin haddini bildirmesi gerekiyormus iyi olmus
Ablanızı böyle alıştırmasaydınız eşinizin böyle yükselmesine gerek kalmazdı. Bende eşimin yanında kardeşlerimle tartışırım o hiç müdahale etmez, böyle arsızlaşmış kimse yok içimizde çünkü. Benim eşim tartışsa ben müdahale etmem. Kendi kendini savunsun banane. Savunamıyorsa niye ezik ezik susuyorsun diye ayrıca ben kavga çıkartırım galiba.
Kesinlikle basit bir tartışma olsa eşim zaten karışmazdı ki. Ama ben ses çıkarsam boyut değiştirecektiBasit bir ağız dalaşı demiyor ama üzerine yürümüş ablası. Böyle bir durumda eşinin karışmaması tuhaf olurdu sanki
Tam da yazdığınız gibi oldu. Hatta eşim niye karıştı keşke karışmasaydı böyle olmasaydı diye düşünürken bir yandan da ablamın da haddini bilmesi gerektiğini, böyle bir tepki alacağını az çok tahmin ediyor olmasını düşünüyorum. Demek ki diyorum o istemiyor yeni sadece eşim ve benim çabamla olacak şey değil sizin de dediğiniz gibi. Bende uzak durma kararı aldım anlayana kadar anlamazsa da kendi bilir diyip uzak durmaya devam edeceğim artık.Ablanız ortak arkadaşınızın yanında size hakaretler etmiş üzerinize yürümüş. Bu ortamda siz ve eşiniz ona cevap vermeyerek ablanızı idare etmişsiniz. Bunları yaptığı günün akşamı gelen abla zaten özür dilemeye gelmemiş sanırım ve eşiniz de bunu anladığı için gündüz yaşanan olayın tekrar yaşanmaması için müdahale etmiş. Doğruyu yanlışı bilemem ama ablanıza birinin dur demesi gerekiyormuş ve bu kişi eşiniz olmuş. Sizi anlamaya çalışıyorum, bir tarafta ablanız var, bir tarafta da eşiniz ve eşinizle ablanızın arasının kötü olmasını istemiyorsunuz ama bunun için çabalaması gereken kişi siz değilsiniz. Eşiniz yapıcı biri anladığım kadarıyla(ortak arkadaşınızın yanında sesini çıkarmamış, kontrollü davranmış) ancak ablanızın da yapıcı olmayı öğrenmesi gerek. Bir süre ablanızla mesafeli olun, yaptıklarını tekrar gözden geçirmesi için zaman tanıyın. Eğer kendini düzeltmiyorsa da uzak durun.
Öncelikle merhaba, geçen hafta hiç yaşanmasını istemediğim bir durum oldu. Düşünüyorum ama işin içinden çıkamadım. Farklı fikirlere ihtiyacım var. Çok kısa anlatmaya çalışayım.
2 buçuk ay önce 2. evliliğimi yaptım. Çok güzel giden bir evliliğim var. Eşim değer veren, her zaman sevdiğini hissetiren biri. Tabiri caizse gözümün içine bakıyor beni üzmemek için.
Diğer tarafta da ablam var. Ablam normalde hoş sohbet, eğlenceli biridir. Ama bunun yanında sinirlendiği zaman aşırı asabi, kırıcı olur. Yani söyledikleri sözlere dayanmak biraz zor. Karşısındakini nereden vuracağını çok iyi bilir. Biz, kendi eşi de dahil genelde alttan alırız. Burada bizde de hata var tabi. Ama inanın ona cevap verip olayı uzatmamak için kestirip atıyorum çünkü çok sıkıldım ona laf anlatmaktan. Anlamıyor çünkü hep en iyiyi en doğruyu o bilir. Böyle bir insana ne anlatabilirsiniz ki.
Çok uzatmadan konuya geçeyim. Daha öncesinde eşimin yanında şakayla karışık bir kaç kez bana laf söylemişliği vardı eşimde beni savununca bu da karısına hiç laf ettirmiyor demişti. Yani eşimin tepkisini biliyor. Geçen hafta bir olay sonrası eşim ve bir ortak arkadaşımızın yanında üzerime yürüyüp, bağırıp küfretti. Hakaretlerde cabası. Ben olay büyümesin diye sesimi çıkarmadım. Bu bağırdı çağırdı gitti akşam geldi. Konuşalım dedi. Bende seninle konuşacak bir şeyim yok sen ancak kalp kırarsın dedim. O sırada eşim o anı bekliyormuş sanırım. Benim eşime o şekilde bağıramazsın, ben buna izin vermem. Kimse bağıramaz kendi annem babam dahil dedi. Varsa bir problemin konuşursun bağırıp çağıramazsın öyle dedi. Tabi ablam da sen karışamazsın bağırırım diye inatlaştı derken konuyu bir şekilde kapatıp çıktık biz. O günden beri de konuşmuyoruz. Ama iş dolayısıyla aynı yerdeyiz o yüzden bu durum benim çok canımı sıkıyor.
Yani eşimin araya girmesi doğru mu sizce? Ablam o gün orada olan ortak arkadaşımıza söylemiş, eşimin yanında hakaret etmesine rağmen eşim karışmamalıymış, eşime çok kırılmış falan yani siz olsanız ne yapardınız? Ya da eşiniz böyle bir tepki verse ne düşünürdünüz. Lütfen biraz fikir verin. Şimdiden teşekkür ederim.
Eşinize şapka çıkartılır! Helal olsun çok yerinde bir davranış.
Siz bıkmadınız mi ablanızın böyle tavırlarından kusura bakmayın ama siz oni bu hale getirmişsiniz sürekli taviz vermekten ....
Bence uzaklasin ablanıza dönün asıl kırılmanın siz olduğunuzu söyleyin yıllar boyunca. Dönsün bir kendine baksın o hata yapmayan mükkemmel robot mu?
Allah aşkına ilerisini bir düşünün çocuğunuz a belki kalkıp aynı tabiri yapicak o zaman da susucakmisiniz ?
Araniza mesafe koyun bence. Mesafe candır gerisi baş ağrısı. Bırakında azıcık büyüsün cidden bir abla olduğunu görsün yaptığı davranışlarla birazcık kendini eleştirsin.
Dünyanında onun etrafında dönmediğini anlasin gerekirse bebek gibi ağlasın sonra ah ben ne yaptım derse işte o zaman ablanızı hayatınıza nelere dahil edeceğinizi nelere etmeyeceğinizi, ne kadar taviz vereceğinizi ve tahammülünüzün sınırlarını ne kadar zorlayabileceğinizi o zaman düşünürsünüz.
İnanın eşim konuşma taraftarıydı sadece başkasının yaptığı hata yüzüden neden kardeşini kırıyorsun bağırıyorsun dedi ablamda bağırırım sen karışamazsın yine olsa yine bağırıcam diye sesini yükseltti bu seferde eşim bağıramazsın diye çıkıştı. Ufak bir tartışma olsa eşim karışmazdı ama ablam büyüttü olayıablanizin yaptigi kabul edilemez ama bence esiniz guzellikle yapici konusmaliydi.kardes arasina girilmez diye dusunuyorum.esimle kaynim kavga etse arayi bulmaya calisirdim sonucta onlar kardes
afedersiniz de ablaniz cok cinsmis bence onu alttan almasin kimse.ileride daha buyuk sorunlae yasar.alismis her dediginin olmasinaİnanın eşim konuşma taraftarıydı sadece başkasının yaptığı hata yüzüden neden kardeşini kırıyorsun bağırıyorsun dedi ablamda bağırırım sen karışamazsın yine olsa yine bağırıcam diye sesini yükseltti bu seferde eşim bağıramazsın diye çıkıştı. Ufak bir tartışma olsa eşim karışmazdı ama ablam büyüttü olayı
Çok zor bir durum gerçekten. Kendimi kötü hissediyorum ama bu olay olmasa ileride yine başka bir olay olacaktı belki daha büyüğü olacaktı çünkü ablam gerçekten çok asabi, dilinin kemiği olmayan, çabuk sinirlenen biri. Belki de böylesi hayırlısı oldu artık böyle düşünüyorumBenimde abim biraz ablanız gibidir. Ben eşime her zaman sen karışma sonuçta biz kardeşiz kırılsakta birbirimizi atamayız derim. Ama benim eşimde karşı tarafa çok çıkışmadan sakince belli eder tavrını. Eşinizin yaptığı doğru ama diğeride ablanız işte zor bir durum.
Valla edin iyi yapmış bence. Benim eşime de kardeşi ablası vs böyle davransa ben karısı olarak savunurum. Kocama böyle yapamazsın derim. Aynı şeyi esim yapmış olsa hoşuma da gider. Ablaniz ayıp etmiş asıl. Tamam sihirli olabilir ama size yalnizken sinirlenseymis madem. Bu konuda hiç adına yüklenme. Biz anlamla aramızda hallederiz de bence. Ve beni savunmam hoşuma gitti diyebilirsin adama.Öncelikle merhaba, geçen hafta hiç yaşanmasını istemediğim bir durum oldu. Düşünüyorum ama işin içinden çıkamadım. Farklı fikirlere ihtiyacım var. Çok kısa anlatmaya çalışayım.
2 buçuk ay önce 2. evliliğimi yaptım. Çok güzel giden bir evliliğim var. Eşim değer veren, her zaman sevdiğini hissetiren biri. Tabiri caizse gözümün içine bakıyor beni üzmemek için.
Diğer tarafta da ablam var. Ablam normalde hoş sohbet, eğlenceli biridir. Ama bunun yanında sinirlendiği zaman aşırı asabi, kırıcı olur. Yani söyledikleri sözlere dayanmak biraz zor. Karşısındakini nereden vuracağını çok iyi bilir. Biz, kendi eşi de dahil genelde alttan alırız. Burada bizde de hata var tabi. Ama inanın ona cevap verip olayı uzatmamak için kestirip atıyorum çünkü çok sıkıldım ona laf anlatmaktan. Anlamıyor çünkü hep en iyiyi en doğruyu o bilir. Böyle bir insana ne anlatabilirsiniz ki.
Çok uzatmadan konuya geçeyim. Daha öncesinde eşimin yanında şakayla karışık bir kaç kez bana laf söylemişliği vardı eşimde beni savununca bu da karısına hiç laf ettirmiyor demişti. Yani eşimin tepkisini biliyor. Geçen hafta bir olay sonrası eşim ve bir ortak arkadaşımızın yanında üzerime yürüyüp, bağırıp küfretti. Hakaretlerde cabası. Ben olay büyümesin diye sesimi çıkarmadım. Bu bağırdı çağırdı gitti akşam geldi. Konuşalım dedi. Bende seninle konuşacak bir şeyim yok sen ancak kalp kırarsın dedim. O sırada eşim o anı bekliyormuş sanırım. Benim eşime o şekilde bağıramazsın, ben buna izin vermem. Kimse bağıramaz kendi annem babam dahil dedi. Varsa bir problemin konuşursun bağırıp çağıramazsın öyle dedi. Tabi ablam da sen karışamazsın bağırırım diye inatlaştı derken konuyu bir şekilde kapatıp çıktık biz. O günden beri de konuşmuyoruz. Ama iş dolayısıyla aynı yerdeyiz o yüzden bu durum benim çok canımı sıkıyor.
Yani eşimin araya girmesi doğru mu sizce? Ablam o gün orada olan ortak arkadaşımıza söylemiş, eşimin yanında hakaret etmesine rağmen eşim karışmamalıymış, eşime çok kırılmış falan yani siz olsanız ne yapardınız? Ya da eşiniz böyle bir tepki verse ne düşünürdünüz. Lütfen biraz fikir verin. Şimdiden teşekkür ederim.
Bu anlattığım çok küçük bir olay diğer yaptıklarının yanında. İlk defa alttan alınmadığı için çok şaşırmış durumda bununda farkındayım. Ama artık ona bu tavizi vermeyi düşünmüyorum yorumlarınız gerçekten iyi geldiafedersiniz de ablaniz cok cinsmis bence onu alttan almasin kimse.ileride daha buyuk sorunlae yasar.alismis her dediginin olmasina
Aklın yolu bir aynen bunu bile düşünmedi. Sadece kendini düşünüyor. Demiyor ki kardeşime sahip çıkayım ki eşi ileride yüz bulmasın. Bir de kırılmış eşimin bu tavrına. Asıl ben kırgınım ona hem de ilk değil ama bunu bile düşünmez.Kardeşim elin oğlunun yanında bana küfredip üstüme yuruse o kardeş benim için tamamen silinir. İki gün sonra eşim bana uygulanan şiddetten yüz bulsa,aynısını yapsa " bu benim kendimi ifade ediş tarzım,beni böyle kabul et" dese ne olacak? Ya da beni sadece şu kişiler sindirip , şu kişiler hakaret edebilir diye toleransli olduğum kişiler listesi mi yapicam.Kardesim illaha da bana yapılan bu duruma kayıtsız kalinsin istiyorsa ya usturuplu tartışmayı öğrenmeli ya da yalnızken bana şiddet uygulamali
30 yaşındayım. Savunabiliyorum elbette. Ama karşımdaki insan konuşabiliyorsa savunurum. Karşınızda en ufak bir tartışmada bağıran, küfreden, üzerinize yürüyen biri olsa kendinizi nasıl savunursunuz? Kavga ederek mi? Bu benim iletişim şeklim değil. Karşımda ki beni dinlemiyorsa konuşmanın bir anlamı yok ki.eşine teşekkür et ablaya ağzının payını ver o laf taşıyan arkadaşınla da ablanla da görüşmeyi kes. bu nedir bi de kendinizi savunamıyor musunuz siz? kaç yaşındasınız?
Yani insan böyle düşünmek istemiyor ama eşimin beni böyle savunmasını kıskanmış olabilir. İnanın bilemiyorum.Ablanizda hafif bir kiskanclik durumu var sanki?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?