Çok uzamasın diye yazmadım son zamanlarda olanlardan birkaç örnek vereyim.
Geçen hafta babam 100 km uzaktaki memleketimizinden zeytinyağı getirecekti (kendi bahçesinden üretiliyor, çevresine satıyor)
Babam kardeşime demiş beni götürsünler memlekete diye. Kardeşim bana söyledi ben eşime. Eşim işten izin aldı. babam tek uğraşamaz diye onu aldı götürdü 60 kg zeytinyağını asansörsüz evden 6 kat taşıdı. Zaten ihtiyacım olduğundan değil ama bir şişe alıp sağol beni buraya kadar getirdin yükümü taşıdın demedi. Tavrı, zaten yapacaksınız şeklinde.
Bir diğeri her 3 haftada bir kardeşim geliyor babamın evini sevmediği için bizde kalıyor. (Daha önce de aylarca kaldı başka şehirde çalışırken) Çamaşırını yıkıyorum, yedirip içiriyoruz, o haftasonumuzı kitliyor bir yere gidemiyoruz vs. Onu yemeğe vs mutlaka götürüyoruz (gene de beğenmiyor bir kesenize bereket falan demiyor)
haftasonu tek yeğeninin doğumgünüydü ve bir hediye bile almadan gelmiş. Açıkçası bu beni sinir etti. Salonda uzanıp tv yi açıyor yemeği önüne geliyor. eşim haftasonu ben neden kendi evimde misafirden beter oldum diye rahatsız oluyor ben de oluyorum ama benim kardeşim diye tolere ediyorum. Yani daha çok şey var da son olan iki olay mesela bunlar.
Her ailede bir enayi seçilir. O ve ailesi herkesin her şeyine koşturur, gerekirse maddi destek çıkar, evi otel gibi kullanılır. Ama kimse o kişiyi sallamaz, insan yerine koymaz, saygı da duymaz. Ne zaman ki yapmaz,ondan kötüsü olmaz.
Ne yazık ki sizin ailenin enayisi sen ve kocan.
Kendini ezdirdigin yetmiyor, kocanı ve çocuğunu da ezdiriyorsun. O kadar vericisin ki onları da kıymetsiz yapıyorsun.
Benim annem de böyle,maalesef. Şöyle söyleyeyim,kardeşinin çocuğuna on seneye yakın tam zamanlı baktik,bizi anne baba bildi o derece. Ama sonra annesine yıllar içinde kötü davrandigimiz için (çocuğu uzdugu için kötü davrandik ki az bile yaptık bence) bizim kulisimizi yapmış. On sene çocuğa gece gunduz bakarken arayıp 'allah razı olsun' demeyen insanlar annemi arayip 'siz ne yapmışsınız,çocuğu annesinden ayırmak günah değil mi? Neden kovdunuz evden kadini' diye telefon açtılar. Sonra duzen kurdu,çocuğu aldı anne. Epey de düzeldi,güzel güzel bakıyor
ama bizim evin içine on yıl çocuğa bakmamiz çoktan unutuldu,sanki bir sene okul çıkışı annesi gelene kadar çocuğu evimizde agirlamisiz gibi bir konuma geçtik. Neyse ki çocuk psikolojisini etkileyen çağlarda bizimleydi, çok düzgün bir genç oldu. Tek tesellimiz bu.
aynı sekidle annem dedeme bayılır,dedem tek oğluna. Annem her fırsatta onları getirirdi,evde saklabanliklar yapardı mutlu olsunlar diye. Kendi yatak odasını verirdi kaç ay,o salonda babamla koltukta yatarlardi. Kumanda hep onlarda, onlar ne istiyorsa o yapılırdı. Ama dedemin yüzü oğlu onu ziyaret ederse gulerdi,ondan mutlusu olmazdı. Ama oğlu onu ziyaret etmezse annem palyacoluk da yapsa üzgün bakardı.
aynı sekilde annemin erkek kardeşi eskiden alemlere akıp karısını aldattığı için tonla borcu olurdu. Ödemezdi ödemezdi, haciz gelince annem (tabii ki o çalışmadığı için babam) yardımcı olurdu.
annemin kardeşleri çocuk evlendirecegi zaman annem onların evine kamp kurardi, günlerce konfeksiyon işçisi gibi dikişler dikerdi, her şeyle ince danteline kadar ugrasirdi. Ama hiçbir kardeşi ya da çeyizini yaptığı yegeni o kızını evlendirilen 'bir şey lazım mı?' demedi. Hatta iclerinde bir bahaneyle gelmeyenler oldu.
Çok uzatmayayım,son olarak ananem kışın bizde kaliyor. Annem kutusu 500-600 liralık takviyeler kullanır, kadına bol bol içirir ki daha sağlıklı olsun diye. Memlekete gittiğinde onlarin gereksiz hatta kötü olduğuna inandirmislar. Resmen kadını takviyelerle dhaa kötü yapmış muamelesi gördü annem.
Hah, konunuz bana annemi hatırlattı. Aslında hiç saf, vur kafasına al lokmasını kadını değildir. Çok cevvaldir normalde ama işte, ailenin enayisi seçilmiş. Görevini yapıyor.
bari siz yapmayın.
madem babanız çok yaşlı , laf edemiyorsunuz. Kardeşinize de mi laf edemiyorsunuz? Ev müsait değil deyin, gelmesin.
Dünyada alma verme dengesi diye bir şey var. Eğer siz bu dengeyi bozarsaniz,sadece verirseniz verdiğiniz kişiler asla size deger vermez. Bu kadar basit.
Bu kadar verici olmayı kesin, hatta biraz da bir şeyler talep eden taraf olun. Bence ailenizle aranız siz böyle olmaya başlayınca daha sağlıklı bir hal alacak
