Yok geleyim de sizde kalayım doğum günü kutlarız dedi
Doğum gününden bir gün önce geldi. Ertesi gün ben pasta vs yapmıştım kutladık evde zaten.
Ben hediye almadım ne alayım dedi o gün. Gerek yok dedim ben de. Öyle ısmarlama hediye isteyecek halim yoktu. Sonra babam para ver dedi ben mutfaktayken. Baktım çocuğa 200 tl veriyor. (4 yaşında çocuk parayla zaten işi yok) Gerek yok o paraya dedim. O da tamam dedi vermedi zaten.
Sonra beraber yemeğe gittik, yemeği beğenmedi. İnsan yemek sonrası bi hesap ödeme hareketi yapar. (Zaten ödetmiycez biz 3 kişiyiz o tek kişi ve biz alıp götürmüşüz) ama yine de ben hediye alamadım yemekler benden olsun falan de ya da en azından eniştenin yanında bi yelteniyomuş gibi yap biz de dur kardeşim sen misafirsin diyelim di mi
Onun yerine yemek de eh işte fena değil dedi arkasına yaslandı
Mesela ilk o parayı alarak başlayacaksın. Niye gerek yok diyorsunuz. Neden gerek yokmuş. O zaman o paşa kardeşinizi yedirip içirip pışpışlamaya da gerek yok.
O parayı alıp bir de 200 tl ye artık dandik oyuncak bile yok ama neyse bi parka götürür bi top dondurma alırım dayısı deyip bi de küçümseyeceksiniz gülerek.
20 bin maaş al, babanın sorumluluğunu at üzerinden bi de kendine hizmet ettirip elini cebine atma. Kardeşiniz sizi kullanıyor r açık açık bunu kabul edin.
Eşinize de bunu yapmaya hakkınız yok adamın hakkına giriyorsunuz bunu da söylemeden edemeyeceğim kusura bakmayın.
Babaya da kızdım da gelmiş 80 yaşına o çok tavır takınmaayın ama yavaştan elinizi çekin. Sizin gibi ablam olsa yanına gittiğimde onu ben gezmelere yemeklere götürürüm. Hediyeler alırım. Yeğenime bakar eniştemle dışarı yollarım. Gelebildiğim kısıtlı zamanda da olsa yükünü hafifletmeye çalışırım. Gönlünü hoş ederim.
Erkek elinden gelmiyorsa da tutar birini babasının evini temizletir. Bi yardımcı tutar bahçesini toplatır.
Siz bi hastalanın bence ufaktan. Tansiyonunuz falan çıksın mesela. Eski gibi değilim raharsızım deyin babanıza.
Evini temizlemeye birini tutun. Yemeğiyle doktoruyla ilgilenin yine de ama kardeşinize hizmet etmeyin
Siz bi kendinize gelin artık.
Gerçekten çok sinirlendim.
Telim sarjda ayaküstü yazıyorım size bunları.
Siz kendinize bi dışardan bakın bakalım eşinize kendinize yaptığınız hakdızlığı bi görün.
Bunun sonu değersizlik hissi, depresyon, kronik mutsuzluk, anksiyete aha buraya yazıyorum.
Acil toparlan. O yiyici hazırcı kardeşine bi dur de. Haftasonu onu evde bırak git. Çamaşırını makineye at dışardan da yemek söyle biz şu saatte gelcez hesaplar sende de. Bak bi daha geliyor mu.
Annemi kuzenlerim, dayılarım herkes '' halam değil mi verecek tabi, Kardeşim değil mi alacak tabi. '' düşüncesiyle yamyam gibi yiyip sömürdüler. Pişmanlık duyuyorlar mı? Asla. Çünkü dediğim gibi bunu bir mecburiyetmiş gibi görüyorlar.
herkes evladının iyi yanlarıno, görür ona tutunur dua eder bizim ki sürekli akrabaları arar şikayet eder onlarda babaöa bakmıyomuşsuz iması yaparlar. Üzlürdğm eskiden ama artık rahatım allah bilsin yeter
