- 1 Haziran 2015
- 4.501
- 3.065
- 133
- Konu Sahibi MutluHuzurluBereketli
-
- #261
Eee nereye gittiğini demedi mi akşam nerdeymiş iletişim yok mu aranızda eşiniz söylemeden gidiyorGünaydın. Sabaha sakinleşmiştim, sordum, söyledi. Bizim bu söylememe olayı isi yogunlastiktan sonra basladi. Benim 7x24 onu dinledigimi sanıyor sanırım. Simdi de sahaya gitti. Söyleyip gitti en azından. Alısimam gerek bu duruma!
Söylemeden çıkma şansı yokAkşam on buçukta bir telefon gelse, eşiniz apar topar size bir sey söylemeden ciksa ne düşünürsünüz? Sürekli olan bir durum değil.
Gelince de yarına işimiz var.mı, diyor. Anladım, ben bu adama güvenmiyorum artık!
Akşam bir anda çıktı gitti. Benim onun telefon konusmasini duydugumu sanmis. Gelince soyledi.Eee nereye gittiğini demedi mi akşam nerdeymiş iletişim yok mu aranızda eşiniz söylemeden gidiyor
Çok haklısınız. Iletisim probleminin farkındayım. Hatta psikologa bile gittim. Farklı sorunla gittim, sorun eşle iletisim problemine çıktı. Konuştum gidelim dedi. Tamam dedi. Birbirimizle paylaşmatığımız sorunlarımızdan bahsettik, isteklerimizi dile getirdik, her sey guzel gidiyordu. Cunku ikimizin istegi de evliligi iliskimizi toparlamaktı. Bir anda maddiyatı bahane etti ve gitmek istemedi. Yarıda bıraktık. Ilk mesajıma baktim gebelikle ilgiliymis. Ilk konuma baktim, bebeğim 7 aylikken açmışım. Çocuktan sonra ilişkimizi toparlayamadık. Ben çocuğa daldım, o ise işe. Oturup konuşamıyoruz artık. Bu sorun benden kaynaklanıyor. Her an tartışmaya hazırım. Cocuktan once birbirimizin gittigi geldigi yere karışmazdık. Ama cocuktan sonra daha fazla evde kalmasını ihtiyacim oldugunu soyledim. Verdiği cevap annem ya da annen gelsin olunca cinler tepeme cikti. Bu cocuk ikimizin niye anam ya da anasiyla bakacagim? Orada koptum ben! Surekli çevremizdeki insanlari ornek veriyor. Hayali cocugu birakip birakip gezip tozmak. Ben de bunun cocukta ayrılık kaygısına yol actigini, çocuğumuzun bu kadar huzurlu, ise giderken bizi ağlamadan ugurlamasını ve cocukla karsilikli isteklerimizin yerine gelmesinin aramızdaki bağda gizli oldugunu soyluyorum. Iki yasa yaklaştığımız halde inatlaşmamiz minimum düzeyde çok şükür. Iste biz o anne baba ve eş olma dengesini kuramadık. Inat ettim, ailelerden yardım almadım. Çözüm basit ama ikimiz de çözüme gitmiyoruz nedense!Herkesin aile arasındaki iletişimi çok farklı. Ben eşimi öyle sürekli arayan,telefonunu,cüzdanını karıştıran vs hiç öyle biri olmadım. Bütün arkadaşlarını tanırım hepsiyle bende iyi görüşürüm. Eşimi gitmek istediği bir yer konusunda hiç baskıcı kavgacı olmadım. Meyhaneye bile gitse ben meyhaneye gidiyorum der. Onun için eşime öyle bir telefon gelip apar topar çıksa bir halt karıştırdığı değil çok acil ya da çok önemli bişey olduğunu düşünüp endişelenirim. Gelince zaten anlatır ayrıntısına kadar. Ama sizin durumunuz çok farklı bence. Anladığım kadarıyla birbirinden kopmuş bir çift var gibi. Bir mesajınızda çocuktan sonra sabrım kalmadı demişsiniz. Çocuklu bir aile olmanın yanında siz karı kocasınız. Bütün enerji sadece çocuğa akıtılmamalı bence. Benimde iki çocuğum var. Ama eşimle özel bir hayatım da var. Sizin bence aranızda dağılan o iletişimsizliği toplamanız gerekir. Umarım da tedirgin olduğunuz gibi bir durum yoktur. Sebebi ne olursa olsun hiç bir kadın haketmez aldatılmayı.
Hemen kötü şeyler düşünmeyin sordunuz mu esinize neden apar topar çıktn diye?Akşam on buçukta bir telefon gelse, eşiniz apar topar size bir sey söylemeden ciksa ne düşünürsünüz? Sürekli olan bir durum değil.
Gelince de yarına işimiz var.mı, diyor. Anladım, ben bu adama güvenmiyorum artık!
Sabah konuştuk, açıklığa kavuşturduk.Hemen kötü şeyler düşünmeyin sordunuz mu esinize neden apar topar çıktn diye?
Söz konusu çocuklar olunca anneler kimseyle ortak paydada buluşamıyor malesef. Bende öyleydim hala öyleyim. Çocuk konusunda eşinden destek istemişsin vermemiş. Annelerden de yardım almamışsın ama kendini yıpratmışsınÇok haklısınız. Iletisim probleminin farkındayım. Hatta psikologa bile gittim. Farklı sorunla gittim, sorun eşle iletisim problemine çıktı. Konuştum gidelim dedi. Tamam dedi. Birbirimizle paylaşmatığımız sorunlarımızdan bahsettik, isteklerimizi dile getirdik, her sey guzel gidiyordu. Cunku ikimizin istegi de evliligi iliskimizi toparlamaktı. Bir anda maddiyatı bahane etti ve gitmek istemedi. Yarıda bıraktık. Ilk mesajıma baktim gebelikle ilgiliymis. Ilk konuma baktim, bebeğim 7 aylikken açmışım. Çocuktan sonra ilişkimizi toparlayamadık. Ben çocuğa daldım, o ise işe. Oturup konuşamıyoruz artık. Bu sorun benden kaynaklanıyor. Her an tartışmaya hazırım. Cocuktan once birbirimizin gittigi geldigi yere karışmazdık. Ama cocuktan sonra daha fazla evde kalmasını ihtiyacim oldugunu soyledim. Verdiği cevap annem ya da annen gelsin olunca cinler tepeme cikti. Bu cocuk ikimizin niye anam ya da anasiyla bakacagim? Orada koptum ben! Surekli çevremizdeki insanlari ornek veriyor. Hayali cocugu birakip birakip gezip tozmak. Ben de bunun cocukta ayrılık kaygısına yol actigini, çocuğumuzun bu kadar huzurlu, ise giderken bizi ağlamadan ugurlamasını ve cocukla karsilikli isteklerimizin yerine gelmesinin aramızdaki bağda gizli oldugunu soyluyorum. Iki yasa yaklaştığımız halde inatlaşmamiz minimum düzeyde çok şükür. Iste biz o anne baba ve eş olma dengesini kuramadık. Inat ettim, ailelerden yardım almadım. Çözüm basit ama ikimiz de çözüme gitmiyoruz nedense!
Konu neymiş peki anlattımiSabah konuştuk, açıklığa kavuşturduk.
Ekmek konusu netleşti mi?Sabah konuştuk, açıklığa kavuşturduk.
Benim eşimin öle bişey yapma şansı yok oyarım onuAkşam on buçukta bir telefon gelse, eşiniz apar topar size bir sey söylemeden ciksa ne düşünürsünüz? Sürekli olan bir durum değil.
Gelince de yarına işimiz var.mı, diyor. Anladım, ben bu adama güvenmiyorum artık!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?