Allah beni affetsin

konu sahıbı arkadasım
vallahı tuylerım dıken dıken oldu okurken yazdıklarını
bende karnımda ıkızlerden bırını kaybettım cok sukur bırı mucadele etti tutundu bana hayatta kaldı bır mucıze olarak
ve sen arkadasım nasıl bır akılla nasıl bır vıcdanla o cocugu aldırabılırım de falan dıyebılıyorsunn
ınanamıyorum

kocanla aran duzeldı hopp sevıs
aran bozuldu aaa hamıle kaldım aldırayım cocugu
bumudur yanı

aldır kardesım aldır sen bu cocugu
en cok ona yazık cunkuu sana degıl

gercekten kurtaj cocuk oyuncagı olmus yazık cok yazık....
 

Elbette bir kadın isterse neler neler yapar burda hemfikiriz..Fakar eğer isterse...Arkadaşımız belki kendi hayatına,psikolojisine,yaşayacaklarına ,yaşadıkları şeylere güvenemiyor..Belki güçsüz ,olamaz mı??
Bu arkadaşımız zaten bu tekrarları yapmış,olmamış...Şimdi bebekle mi olcak?
Kolayına kaçmak değil bu ..Belkide ayrıldıktan ve bebeğini (eğer ki aldırırsa) aldırdıktan sonra daha çok zorluklar bekliyecek onu bilemeyiz..Neyse bakış açılarıımız çok farklı:44:
En doğru kararı tabiki arkadaşımız verecek..Şuan burda anlatılanlar doğrultusunda yorum yapıyoruz hepimiz.Bilmediklerimizde vardır muhakkak..Allah her koşulda yardımcısı olsun..
 

Bu nasıl acımasız bir tepki anlamıyorum. Konuyu takip eden arkadaşların hepsine soruyorum: Eşiyle küsken sevişen ya da, barışınca sevişmeyen var mı acaba? ne yapmalıydım? Ben sana güvenene kadar sevişmem seninle mi deseydim? Kürtajın çocuk oyuncağı olmadığını ben de biliyorum elbette. Ama çocuk büyütmek de çocuk oyuncağı değil. Olsun nasılsa büyür, babasız da olur, çeksin sıkıntı madem dünyaya gelecek mi diyeyim.Ne kadar kolay geliyor. Herkes böyle düşünüp çocuk doğursaydı kürtaj diye birşey olmazdı zaten. Kadınların ezilmesine, bütün yükü onların çekmesine hemcinsleri olarak siz baştan kabul derseniz erkekler tepemize biner tabiki!
 

Evet bakış açılarımız çok farklı gerçekten...
Siz sadece kadın açısından ve daha ne olacağı belli olmayan gelecek açısından bakıyorsunuz..
Ben konu sahibinin yazdıklarını anlamaya ve başka açılardan bakmasını sağlamaya çalışıyorum.Hep herşeyin kötü olacağı varsayımı üzerindesiniz..
Evet kötü olma ihtimali %50 ise kalan ihtimalde %50 iyi olabilir demek..
Sonuçta hem iyi hem kötü olma durumunda ne olacağı ve ne yaşayacağını konu sahibi kendi hayatı üzerinden değerlendirebilir..
Şimdi burda farklı açıdan bakan biri olmasa hepimiz hem fikir olsak sizin fikriniz üzerinden iyi olma ihtimalini silip atacağız değil mi? Bu kadın zaten kafası karışmış gidip bebeğini aldıracak. Sonuç o bebek kimseye ayak bağı olmadan ortadan kaldırılmış olacak.. geleceğini sadece yaratanın bildiği bebek belki kötü bir hayat sürecek diye yok edilecek..
siz neden bebek sahibi oldunuz o zaman şu an ki şartlarınız çok iyi olabilir ama ilerde ne olup ne olmayacağını biliyormuydunuz neden evlat sahibi oldunuz?
 

kişisel tercihleri....
bu çocuğu isterse dünyaya getirir isterse getirmez
bu hayat onun.
eşiyle sorunlarını çözebileceğinin garantisi çözemeyeceğininde
kaldı ki sağlıklı bi ilişki için doğru kararlar veremeyen birisi doğurmasın o çocuğu daha iyi
anne olmak belli sorumlulukları yüklemek ister
ama konu sahibi bunu yapabilecek durumda değil
eee buna rağmen doğursun
ama iyi anne olamasın en ufak zorlukta doğurduğuna pişman olsun
çocuk ziyan mı olsun
 
kendi adıma konuşayım ..ben çocuğumu babası için değil kendim için doğurdum annelik fedakarlıktır zaten ..her çocukta güllük gülistanlık yaşayacak diye bir kaide yok eğer annelik duygularınız olsaydı bu konuyu açmazdınız zaten anladığım siz bir çocuğun sorumluluğunu almak istemiyorsunuz..gidin aldırın o zaman ben konunun açılma sebebini inanın anlaymadım.. kocan kötü git aldır buna hakkın varmı demeliydi herkes.. annelik kolay değil arkadasım.. tabiki çekecek ve ezileceksiniz her şeyin bir bedeli var
 

Arkdaşım gerçekten yüreğinle cevapver sıkıntıyı çocuğun çekmesinden çekindiğin için mi doğurmak istemiyorsun yoksa kendin sıkıntı çekmemek için mi?
Çocuk eğer sıkıntı çekerse sadce çocukken bunu dile getirir büyüdüğünde anlar ve teşekkür eder..
Ama eğer kendin sıkıntı çekmek istemiyorsan o başka.Evet çocuk doğurmak değil mesele büyütmek.
Eğer çocuğun sıkıntı çekmesin ölsün diyorsan yanlış düşünüyorsun o çocuğun sıkıntı çekip çekmeyeceğini bilemezsin.Ama ben sıkıntı çekmek istemiyorum o yüzden bu çocuk bana ayak bağı olmasın diye düşünüyorsan o zaman sana hiç birşey diyemem..
 

yok böyle bişey kimse cahil değilki..çocuk yapmama hakkı var ama bir annenin karnındada olsa bebeğine kıymasına pek sıcak bakamayacağım..
madem doğurmayacak kimseyide dinlemeyecek konu niye açıldı??
 
yok böyle bişey kimse cahil değilki..çocuk yapmama hakkı var ama bir annenin karnındada olsa bebeğine kıymasına pek sıcak bakamayacağım..
madem doğurmayacak kimseyide dinlemeyecek konu niye açıldı??

böyle bişey nasıl yok istemediği bişeyi kim nasıl yaptırabilir ki bi insana
kendi doğurmak istemiyosa burdaki herkes doğur dese de bu kendi bileceği iş
zaten konu sahibi aldırayım mı aldırmayayım mı diye sormuyo ki
konu o değil
 
korunsaydı demek istedim cahil değil kimse dedim 14 yasında kızlar bile korunma yöntemini biliyor artık..tabiki kendi bileceği iş ama bu kadar basit olmamalı ..
 
Bence mesele eşiyle sorunu, güvenmemesi ya da başka şey değil. Mesele bir can. Atan bir kalp. Hiçbirşeyden haberi olmayan ve daha şimdiden özenilmeyen, istenilmeyen bir can.
Madem eşinize bir şans daha verebileceksiniz. Neden aynı şeyi şu an içinizdeki cana vermiyorsunuz. Neden ona yaşama hakkı tanımıyorsunuz.
Madem her türlü şeyi düşündünüz de neden böyle bir ihtimali atladınız.
 
konu sahıbı arkadasım once bıraz agır ol bakalım
acımasız tepkıyı benmı verıyorum yoksa senmı bır dusun bakalım

ayrıca bebek bakmanın buyutmenın evlat sahıbı olmanın cocuk oyuncagı olmadıgını hepımız bılıyoruz bu bırr
ıkıncısı ben sahsım adına soyluyorum sımdıye kadar hıcbır erkegı bırak tepeme cıkarmayı aynı sevıyeye bıle gelmedım daha onlarla ezdırmem kendımı ben bu hayatımda buyuk konusmak ıstemem ama allahım bılır tabı

sen bu laflara kendın ınanıyormusun ev ıcın dedın esımle anlasamıyorum dedın sımdı ne oldu bırden
ne degıstı yanı hayatında adam aynı adam sankı barısınca sıhırlı bır degnek mı degıyor bu adamlara

ben kendı fıkrımı soyledım burası ozgur bır platform degılmı yanı
o zaman konu acma arkadasım yorumları kaldıramayacaksan eger
ıyı yorum yapılınca tamam kotu olunca acımasız oluyoruz dımı
 

Kişisel tercihleri mi?
bu hayat onun öyle mi?
o zaman bizi nasıl nesiller bekliyor tahmin ederseniz heralde..
Bu hayat benim istediğimi yaparım diye hamile kalan
Sonra sorumluluk sahibi değilim ben çocuk bakamam doğurup doğurmamak benim tercihim diyerek gidip kürtaj olan yada doğurup terk eden..

Bu hayat bizim diye her istediğimizi yapalım öyleyse bencilce yaşayalım herkese de bencillik empoze edelim..

Konu sahibi içinde bulunduğumuz bu gün için belki bu sorumluluğu taşıyamayacağını düşünebilir ama
anne olduktan sonra aynı psikolojide olacağını sanmıyorum.. Yada durum o kadar vahim değil bence..
Öyle ise bile cahil değil karşımızdaki okumuş çalışan bir kadın gider bir uzmandan destek alır..

Çocuk ziyan olmasın diye aldırılması gerekiyor yani.. doğru ya kürtaj da hak zaten kullanılabilir..
 
korunsaydı demek istedim cahil değil kimse dedim 14 yasında kızlar bile korunma yöntemini biliyor artık..tabiki kendi bileceği iş ama bu kadar basit olmamalı ..

tabi korunsaydı ama o durumu da açıkladı
eşiyle ayrı olduğu için korunmayı bırakmış
ama tekrar korunmaya karar verdiğinde regl döngüsünü beklemek
gerektiği için ertelemiş başka yöntemler de var tabi ama denenmemiş
ertesi gün hapı da durumu kotarmamış
olmuş yani olmuşla ölmüşe çare mi var
keşke olmasaymış
 

Neden mi evlat sahibi oldum..Deli gibi sevdiğim,inandığım,taptıgım,arkadaşım,dostum,kocam,aşığımından bir parça dünyaya getirmek istediğim için anne oldum..Şartlarım bir çocuga evet elverişli..Fakat o şartları elverişli hale getirene ,yani bebeğimi kucağıma almaya layık olana kadar neler çektiğimizi hangi süreçlerden geçtiğimizi biliyor musunuz siz???eşşek gibi çalıştık karı-koca ...8 sene sonra bebeğimi dünyaya getirdim..8 sene sonra tamam artık evlat sahibi olabilirim dedim..bilmem anlatabiliyor muyum.........Hayat zor ve herşeyi %100 en kötü yanından bakarak değerlendiriyorum.Pembe bir dünyada değiliz ..............
 
canım vereceğin karar çok zor.... ama çocuğunu aldırırsan eşinden ayrılacakmısınki??? yazılanların tamamını okumadım...
peki ayrıldın diyelim yaşının kaç olduğunu bilmiyıorum ama bir daha çocuk sahibi olamayack bi durumda kalırsan ne yapacaksın...
bence eşinden ayrılsan bile çocuğun senin olsun doğur onu.. bir evlada sahip olabilmek için nelerini feda edebilecek insanları düşün...
topiklerde o kadar çok arkadaşım varki evlat sahibi olabilmek için tedavi görenler o acıları yaşayanlar... çok istemelerine rağmen çocuğa hasret kalanlar..
hangimizin evliliği 4x4 lük ki??? illaki sorunlar var nemimde çok büyürk sorunlarım vardı... ama yaşım 30 ayrıl yeni birini bul tekrar güvenmeye çalış sonra çocuk yapmaya çalış... o o o... dedimki ne olursa olsun suyuna gidecem ben iyi olacam çocuk yapacam eşim iyi olursa bebeğime birlikte bakarız.. ama böyle devam ederse bebğim sadece benim olur dedim ve zar zor hamile kaldım...
şuan bende 8 haftalığım ilk bebeğim 9 haftalıkken düştü hiç gelişmemişti ama acısı sanki dünyaya gelmiş bir canı kaybetmiş gibi çok ağırdı... düşün hiç gelişmemiş oluşmamış bir bebek için günelrce ağladımm...
sen şimdi o pıtırcığına nasıl kıyabileceksin....
bence eşine şans ver.. suyuna gitt.. bak gör düzelecek herşey...
ama düzelmezse bebeğin senin olacak yaaa.. bundan daha güzel bişey olabilrimi şu dünyada....
sen şimdi korkuyorsun korkuların var eşinle ilgili amaaa...
bide şöyle düşün evliliğin mükemmel herşey yolunda bebeğin oldu ama Allah korusun eşini kaybettin bebeğini ne yapacaksın o zamanda onun canına kıyabilecekmisin babası yok diye...
BENCE SEN BU BEBEĞİ DOĞUR... GÜZEL OLACAK HERŞEYY
 
Ben hem kendi çekeceğim sıkıntıları hem de çocuğun çekeceği sıkıntıları düşünüyorum. Bana kızabilir beni yadırgayabilirsiniz. Feminist değilim ama bu şekilde " yaa ne olursa olsun, ben anneyim çekerim bu sıkıntıyı" deyip bütün sorumluluğu yüklenmeye de karşıyım. Ben anneysem o da baba. çocuk agucu bugucu seveyimle olmuyor. Para da değil mesele. allaha şükür gücüm var bakabilirim kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum. Ama oh ne ala. Öyle bir durumda beyefendi havadan baba olacak.baba olacaksa güven verecek, hem bana hem de doğacak çocuğumuza. Ne kadar hazırsınız hayatın bütün sorumluluğunu yüklenmeye. Ben de böyle düşünsem demek ki hiç problem yaşamıcam eşimle. Ooh ne ala o ne isterse o ne derse o.Bütün yük bende olsun. Niye? Çünkü ben kadınım,çünkü ben anayım. Niye çünkü o erkek. Sonra da eşitlik deriz, gün sohbetlerinde fedakarlıklarımızı anlatırız. Beni de bir anne doğurdu. ben de insan evladığım benim de canım var onun olduğu kadar.Ben de çalışıyorum. Evime gelince de gereken hizmetimi ilgimi gösteriyorum. Bir sıkıntı çekilecekse erkek olarak önce o çekmeli artık. Benim çektiğim yeter çünkü. Ki varsayımlarla konuşuyorum güvenemediğim için. Ya birdaha olursa diye.
 


evet aynen söylemek istediklerimi çok net anlamışssınız
hayatının kararlarını yaşayan verir
verilen kararlar başkasına ters diye
o insan tü kaka değildir
herkes kendi günahından sevabından mesuldur
birinin bildiği diğerine yanlış gelse de
esas olan saygı duymaktır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…