Allah beni affetsin

konuyu sabahtan beri takip ediyorum yazmadan edemedim
konu sahibi korunmadan birliktelik yaşayarak büyük bi ihmale sebep olmuş
sonradan ertesi gün hapı kullanarak önüne geçmeye çalışsa da bu gebelik meydana gelmiş
ben kendi fikrimce şu durumda olsam ki büyük konuşmayım bu duruma geleceğime
ihtimal dahi vermiyorum
bu çocuğu doğurmam
mesele doğurmak değil ki memeli dişi tüm canlılar doğurabilir
önemli olan o çocuğa düzgün hayat şartları verilebilir mi
ben sorunsuz bi evliliğim maddi manevi tüm imkanlarım olmasına rağmen
kılı kırk yarıyorum çocuk konusunda
kaldı ki konu sahibinin durumu fazlasıyla karışık
anlaşamadığı ve şiddet gördüğü bi adam var ortada
kolay mı babasız bi çocuk doğurmak ve bekar bi anne olarak yaşamak
hiç kolay değil..
bunu yapabilecek güçte kadınlar vardır mutlaka ama
herkes aynı gücü göstermeyebilir.
bu da kimseye o kişinin vicdanını inançlarını sorgulama hakkı vermez.
hayat bazen bazılarına yeterince acımasız davranıyo zaten
böyle zor kararlar eşiğine getirerek
bi de burda acımasızca eleştirmek hiç doğru değil.
umarım bu yaşananlardan bi pay çıkarır ve aynı hataya 3. kez fırsat vermez konu
sahibi arkadaş...
 
yazık o karnınızdaki minicik masum yavruya...
yaşama hakkını siz deil rabbim alır ancak..günahını bile bile affedilmek istemen garip..
 
Arkadaşlar sabahtan beri herkes herşeyi söyledi..

Son olarak ben olsam o bebeği doğurmam aldırırım diyen bence git aldır diyen arkadaşlarımız bence konu sahibinin geçmişteki yazılarını okumalılar..

Konu sahibi aslında en başında bu bebeği istemiş. Hamile olduğuna sevinmiş bile eşiyle arasının şimdilik iyi olduğunu bile söylemiş..tüm bunlardan sonra acaba ne olduda bu kararı aldı onu bilemeyiz..

Tekrar ediyorumn belki ama arkdaşımızın çözülemeyecek bir sorunu yok yaşadığı evlilik kurtarılabilir noktada ve bebeğin yaşamasıda konu sahibi arkadaşın şu anki psikolojik durumuna bağlı elbette bekara boşanmak kolaydır.
Ama emin aranızda anne olan çok kisi vardır. Anneliği yaşamayan bilemez ama bu durumun bedelini o yavrucak ödemesin diye yazıyoruz sabahtan beridir..
En doğrusu arkadaşımızın eşini ikna edip kendi aralarında bu konuyu çözmeleri. Gerekirse bir uzmandan ya da çevreden destek almaları.. Konu sahibi sabahtan beri yazılanları okumadı sanırım eğer okumuşsa zaten gaza gelip hemen o bebeği aldırmıştır diye düşünüyorum..
Ya neden herkes her konuda işin kolayına kaçıyor bu devirde..
Yemin ederim kocamla yaşadığım en ufak bir sorunu gelip şuraya yazsam akşamına kalmaz boşanmaya ikna olurum. Çünkü gelip kimse çözüm sunmaz en kolay boşanmak ya hadi boşan bitsin gitsin.. Mücadele et iletişim kur başka yol dene diyen nadir çıkar. En kolayı boşan demek..
Kimse kızmasın ama aldır demek ile yapılan aynı durum bence!!
 
Madem bir çocuğa o düzgün hayatı sunamayacağız, bunu baştan düşünmek gerekmiyor mu?
Ben ne olursa olsun bu noktaya geliniyorsa bu bebeğin doğmasından yanayım ama aldırma kararına da sen nasıl bir insansın ki aldırıyorsun diye yargılamam.
Bana burada en çok yanlış gelen, bir bebeği babasız dünyaya getirmek ya da ona gerekli hayat şartlarını sunamayacak şekilde dünyaya getirmek ne kadar yanlışsa, oyuncak gibi dakika başı o bebeğin canına kıymakta yanlış. Çocuk oyuncağı mı bu iş yap yap aldır.
1. hadi oldu aldırdınız, yargılamıyorum ama aynı şeyi tekrarlıyorsanız, bu sizin kararınızdır tabi ki yapar yapar aldırırsınız diyemiyorum ben.
Benim bir sorumluluğum yok, ben ne yapayım hep beni buluyor, 2 dir başıma geldi diyorsanız da, o zaman bir zahmet doğurun.
 
Şunu düşün...Sana bunları yaşattığı için eşini öldürebilir misin?HAYIRRR..Başını da koparsa katil damgası yeyip hapislerde çürümek istemessin....
Peki ya o bebek...O canlı değil mi?Babasının suçunu neden o çekiyor?Unutmaki onun bir canı varrr....
 

Sanırım dediğiniz gibi "sorumluluk duygusu" nda bitiyor iş..
Çocuk düşünmediğim için bu konuda aşırı hassasım ya hamile kalırsam aman dikkat edeyim diye paranoyak şekilde korunuyorum. Ama insan da bu bilinç olmazsa ve hamile mi kaldın oh aldır sonra yine dikkat etme buna tabi ki ben de karşıyım. Çocuk oyuncağı değil bu..

Fakat bir hayatın önünde iki seçenek varsa ya mutsuz bir hayat sürecek, ya da bu hayatın pisliğine hiç bulaşmayacaksa tekrar söylüyorum ben ikinciyi seçerim ve dinimiz yasak etse de koca bir ömür türlü psikolojik sorunlarla bir bireyi baş başa bırakmaktansa diğer günahı tercih ederim.
Mutlu evlilikte bile hiçbir şeyin garantisi yok ki

Biz bu kadar konunun her boyutunu tartıştık ama konu sahibi ortada yok biz yine boşa konuşmuş olduk,herkesin kendi içinde çözümleyeceği hassas bir konu bu..
 
Herkes bebeği düşünmüş kadının ruhsağlığını düşünen yok mutlu olmayan anne çocuğu nasıl mutlu edecek? Aklı başında olsa zaten korunurdu! Depresyonda olan anne bir çocuğun sorumluluğunu üstlenemez kaldı ki ,istek çocukta dahi anneler doğum depresyonu yaşıyorlar,
 
Bi kere ilk bebekte ya da sonra kürtaj olursan bebegin olmaz savsatası tamamen yalan.. Böyle birşey yok.. Hamile kalınabiliyor.. Bence düsünmen gereken bebek sana iyi mi yoksa kötü mü gelicek.. Ruh halini ne yönde etkilicek hayata tutunmanı saglayabilecek mi elinde meslegin var mı ona bakabilecekmisin hic kimseye muhtac olmadan.. peki ya onu kaybettikten sonra.. pişman olmicakmısın bu his seni nasıl etkilecek kendinle basbasa kaldıgında.. bende bebegimi kaybettim 8.haftanın içindeyken simdi evleniyorum o adamla.. korktu annesinden cesaret edemedii yapamadı.. beni bebegimden ayırdı.. herkesten gizli hastanede beni doktorla kürtaj masasında tek basıma bıraktı peki ben ne haldeyim???? onu asla affetmicem.. yegenini sevdigi kadar evladını sevmedi.. simdi o yegenini sevdikçe ona da öfke duyuyorum.. öyle bir bosluga attı ki beni kurtulamıyorum.. kimseye anlatamıyorum. günahın içinde boguluyorum her gün yalvarıyorum her gün aglıyorum.. kimse bize acımadı.. doktora agladım o da önünde okul var nisanlının askeri var dedi o da acımadı.. yapamam demedi.. ben daha cesaretliydim ondan ama o annesinden korktu.. simdi baska evlatlarımda olsa bu acı bu öfke bu yara aslaaa kapanmaz.. bu günah ömrümce yeticek bana..
 

Yapmayın lütfen,sanki çocuk canlanmış,doğmuş ve sonrasında babasından ayrıldığı için çocuğu öldürüyor bu kadın...Ne kadar acımasız oluyoruz bazan ya da ne kadar düşünmeden sırf yazmış olmak için yazıyoruz.Sizden alıntı yaptım ama sadece size değil sizin gibi düşünen herkese mesajım,yanlış anlaşılmasın.
Bir kere kürtaj tarihin ilk yıllarında beri var hayatımızda,istenmeyen gebeliği sonlandırmak için kadınlar hayatlarını tehlikeye atıyorlardı,kimse duymasın diye neredeyse canlarına kast ediyorlardı.Ya kendi kendilerine ya da cahil, sözde işin erbabına..Bunu kabul edelim ve burada ahkam kesmeyelim.
Sorumsuz bir baba,umutsuz bir kadın ve talihsiz bir evlilik uğruna,bunlardan hiç haberi olmayan, olsa belkide dünyaya gelmek istemeyecek bir bebeği doğurmak ya da doğurmamak elbetteki onu taşıyan annenin bileceği bir iş.
Yargılamaktan ve suçlamaktansa ona bir yol göstermeyi hiç denemiyoruz nedense,sadece yaptığımız vurun abalıya..
Silkinip kendimize gelerek,çaresizlik içinde yanan bu kadına,hemcinsimize yardım etmeyi,onun hayatını kurtarmasına,mutlu olmasına bir nebzede olsa fayda etmeyi neden düşünemiyoruz acaba?
Ve forum yöneticisi olarak hatırlatmak isterim ki konumuz kürtaj doğru mudur yanlış mıdır değil...
Konu dışına çıkmadan,konuya odaklanarak güzel paylaşımlar diliyorum.
 
Arkadaşlar, hepinize çok teşekkür ederim yorumlarınız için. Kızmakta olanları anlıyorum. Ben katil ruhlu bir insan değilim. İkinci kez aynı psikolojik ve fiziksel travmayı yaşamak inanın benim için de çok zor bir durum. Ben de istiyorum tabiki çocuğumla birlikte mutlu bir ailem olsun. Ama mutsuz olma ve mutsuzluğa bu bebeği de dahil etme riskini göze alamıyorum. İlk kürtajımı bebeğin kalbi zayıfladığı veyaşama şansının % 10 olduğu bir durumda yaptırmak zorunda kalmıştım. Bunda ise eşimle ayrı olduğumuz için doğum kontrol yöntemini bırakmıştım. Tekrar bir araya geldiğimizde ise başlayabileceğin günlerde değildim (regl döneminde başlanıyor) ertesi gün hapı kullandım ama olan oldu. Ben şimdiye kadar duygularımla hareket ettim. Eşimi sevdiğim için defalarca onu affettim, ona güvendim. Tek başıma iken bunları göze alabiliyorum, sorumluluğum yok çünkü kimseyekarşı ben bana yetiyorum, ama onu seviyorum. Ama bebek olduğunde işler değişecek. Benim ona karşı sorumluluğum olacak. Normalde dayanamayacağım şeylere dayanmak zorunda kalacağım belkide. Belki de dayanamayacağım onu alıp gideceğim. Belki de bu bebeği bana bırakmıcak, onu vermemekle tehdit edecek. Korkuyorum. Birsürü vaadlerde bulunan bir insanın daha ilk sözünü tutmayışından korkuyorum. Ya diğer sözleri ne olacak peki? Çocuk onu daha da rahatlaştıracak belki de. Bilmiyorum. Lütfen bana kızmayın. Ben katil ruhlu, depresif bir insan değilim. Sadece mantıklı olanı yapmaya ve ilerde daha çok üzüleceğim şeyler yaşamamak için önlem almaya çalışıyorum.
 
Allah yardimcin olsun...... Hakkinda hayirlisi neyse o olsun Insallah ama keske esinin verdigi sozleri tutup tutmayacagini bekleseydim hemen birliktelik yasamasaydin durumun zor bebegede yazik.....
 
Peki şu anda eşinle olan durumun nedir?
Yani hala birliktemi yaşıyorsunuz yoksa ev tartışmasından sonra yine yollarınızı ayırdınız mı?
Yani bir ortak nokta bulma şanşınız hiç mi yok..
Yani faha bugünkü problemleri çözüp çözemeyeceğinizi kesinleştirmeden gelcekte olabilecek problemler için kıymayın yavrunuza..
Bakın zaten 8 haftalık olmuş. çok değil 6-7 hafta sonra içinizde kıpırtılarını duymaya başlayacaksınız ve işte o noktada herşey değişecek..
Çok acil alınmış bir karar olmasın lütfen ayrıca ilk bebeğinizide zorunlu aldırmışsınız üzüldüm gerçekten..
Yani madem eşiniz bir adım atmış sizde bu olayı sen ben durumundan çıkarıp biz durmuna getirebilirsiniz biraz çabalamanız gerekiyor.
Madem ki seviyorsunuz bence mücadele etmelisiniz..
 
Ben bekar evi kurmuştum evden ayrıldıktan sonra. Yani yatak odamda tek kişilik bir yatağım, salonumda bir oturma grubum vemutfağım kurulu. Eşim birkaç parça kıyafetiyle benim olduğum eve geldi. Kanepeyi açıp yatıyoruz 1 aydır. Ve demiyor ki bu böyle olmaz en azından karyola alalım veya eski evden karyolamızı getirelim filan diye.Şimdi bebek olduğunu da biliyor ya inadım inat durumu. Düşünsenize daha eskiden yaşadığımız problemleri tekrar yaşayıp yaşamayacağımı bile bilmiyorum. Değişip değişmediğini anlayamıyorum bile. Tamam şimdi bana bişey yaptığı yok ama ya rolse bu.Ben burayı kapatıp eski eve döndüm diyelim. yarın bigün karnımda çocuk valizimle ev arıyor, eşya bakıyor olmayacağım ne malum. Kolay mı tekrar tekrar düzen kurmak evden ayrılmak. Ve bana söz vermişti. "SEN NE İSTERSEN O OLACAK,MUTLULUKTAN AYAKLARINI YERDEN KESECEĞİM, BANA BİR IŞIK VER YETER DİYE" Allaha isyan etmek istemiyorum vardır bir bildiği ama ben çocuk doğurma riskini nasıl göze alayım.
 

bu adam sana güven vermemiş hangi konuda acaba? Maddiyat mı? Ailevi mi? Hayati önem arz eden hangi konu? Yazın fikrimizi beyan edelim,
 
Canı o zaman al karşına konuş bu çocuğu doğuracağım ama senin verdiğin sözleri tuttuğunu görmek istiyorum de bekar evinde çocuk büyütülmez eski eve ben dönmek istemiyorum ikimizin seçtiği bir evdeyeni bir düzen kurup herşeye baştan başlayalım de. İsteklerini tek tek yaptır ama mantık çerçevesinde zıtlaşmadan.
Eğer çocuğunu ve seni istiyorsa gerçekten bu evlilik yürüsün istiyorsa istediklerini yapacaktır. Ama zaten niyeti cacıksa baştan belli eder. Sende buna göre kararını verirsin. Eğer bu çocuğu tek başına büyütemeyeceğini düşünüyorsan bunu eşinlede paylaş..
Erkeklerin bazen en zayıf noktası çocuk olabiliyor..
Sırf eşine güvenmediğinden çocuğu aldırırsan eşin senden nefret eder herşey çıkmaza girer. Boşanmaktan vazgeçmenizinde bunları yaşamanızında bir anlamı kalmaz.
Al karşına çok ciddi şekilde konuş. O kadar kötü bür insan değil bence kocan öyle olsa sen tekrar barışmazdın değil mi?
 
bence işi birazcık inada bindirmişsin, söz verdiyse tutmalı tabi ama, bu kadar inat edip bebeğimi aldırmayı da düşünmezdim, bebeği düşün, kendini düşün...
 

ne güzel diğer konularına bakıp bizim fikirlerimizide netleştirdin
belki biçok üye bana katılmıycak ama söylemek istiyorum hatalar ortaktır
ikili ilişkilerde hiçbir zaman tek taraf suçlu olmaz
burda açılan konulara bakıyorum eşim bana böyle yaptı kaynanam şöyle yaptı
peki kardeşim sen napıyodun o arada
burda da daha önceden bu adamı affetmişsin bi çocukta yapmışsın ve aldırmışsın
üstelik bunu ikinci kez yine yapıyosun
madem bu kadar çabuk hamile kalıyosun başının çaresine bakıcaksın
ne dememizi bekliyosun
aldır kurtul bu adamdan baba falan olmaz mı demeli insanlar
okuduklarıma dayanark yazıyorum eşine güvenmen çok zor
o zaman kendini tartıp düşünmelisin ben bu çocuğa bakabilirmiyim diye
 
Son düzenleme:
Eğer evlilik süreci içinde bebek olmuşsa hayat ne getirirse getirsin bir bebeği tek başına büyütebilir bir kadın. Babasız çocuk hiç mi yok bu dünyada..
Babası bugun yaşıyorsa yarın ölmeyeceğinin garantisini kim veriyor ?

Verilen sözleri tutar yahut tutmaz sırf belki mutsuz olurum düşüncesi ile, o kurduğunuz kaygı senaryoları için, bir anlık sizin isteğinizi yapmayıp rahat davrandığını düşündüğünüz için o çocuğa kıymamalısınız.

Tek dünyaya gelen çocuk canlı değildir, karındaki bebekte canlıdır. Nedendir bilinmez görünmediği için kolay geliyor bebeği öldürmek. Hatta o daha canlı değilki deniyor.. Bu bilimsel olarak bile kanıtlandı artık, o bebek canlı, yok ötesi.

Rabbim anne olmayı isteyen ve gerçekten hakeden ebeveynlere nasip etsin bu güzel duyguyu..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
  • Kilitli
Eşimin ailesi beni istemiyor mu?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
3K
accessdenied
M
Sona geldim sanırım
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
2K
FloppyDisk
F
B
  • Kilitli
çok derdim var nolur yardım edinnn
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
2K
Bbyyss
8,5 aydır çıktığım erkek arkadaşım beni bıraktı
7 8 9
Yorumlar
166
Görüntüleme
4K
efsane7
B
  • Kilitli
LÜTFEN BAKIN Eş seçimi ve kendimle savaşım
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
5K
Mune
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…