8 haftalık bunu düşüncem teşekkür ederimNe kadarlık hamilesiniz bilmiyorum. Daha başlarındasınız diye tahmin ettim.
Konu komşudan bir kadınla anlaşın. Gelip iki kap yemek yapsın ortalığı toparlayıp gitsin. Herkes paraya muhtaç şu an. Yok mu apartmanınızda kimse? Haftada üç gün gelip size yemek yapsa yeter, cüzi bir miktarda anlaşırsınız muhtemelen.
Böyle olup üzüleceğinize evinizde kafanız rahat olur.
Kız kardeşim var oda okulu bitti uzağa gittiArtık eşiniz destek olacak sizede,yokmu öyle yakınlarınızda bie akrabanız yada tanıdığnız filan.
İşiniz kolay değil,keşke anneniz yanınızda olabilseydi de size destek olsaydı.Kız kardeşim var oda okulu bitti uzağa gitti
Daha çok yolun başındasınızKız kardeşim var oda okulu bitti uzağa gitti
Gerçekten öyle Allah'ım korusun yavrularımızı sağlıkla kavusalim inşallahŞu hayatta en çok korktuğum şey birilerine muhtaç kalmak, ben de annem dahi olsa kimseye minnet etmek istemem. Ben istemeden koşacak biri de yok zaten etrafımda. Benim de şuan düşük tehlikem var birkaç gün önce ciddi bir kanama yaşadım. Anneme söyleyince dikkat et süpürge açma ağır kaldırma diye akıl verdi sadece. Kendisi teklif etmeden birşey istemek de benim zoruma gidiyor. Ayriyeten 2 yaşında bir kızım da var onunla ilgilenmek yeri geldi mi kucağıma almak zorundayım. Kendi başıma idare edip Allaha emanet geçiriyorum bu süreci mecbur. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun yalnız hissetmek özellikle böyle hassas zamanlarda çok zordur
Tamam teşekkür ederim yorumunuz içinDaha çok yolun başındasınız
32 hafta yatarak geçirmek zorunda kalabilirsiniz
O yüzden nerde rahat ediyorsanız orada olun
Evinizi temizleyecek ve 2 tencere yemek yapacak biriyle anlaşın haftada 2 kez gelse yeter
Diğer günler eşiniz halleder, yada dışardan söylersiniz
Yemek için mutsuz olacaığınız ortamda kalmaya değmez
Her anne anaç olmuyor, sizinki öyleyse bunu kabullenip yolunuza bakın.
Evinize gidin eşiniz size baksın, böyle aile olmasın zaten..Düşük tehlikem vardı bu sefer ciddi anlamda kanamam oldu ikinci defa hastaneye yattım annem bırakmam seni falan diyordu hiç samimi gelmiyodu ama bugün bebegim için geldim çok soğuk tavırları işte evin yakın olsaydı gel git yapardın falan maddi durumlari iyi olmasına rağmen maddiyattan bahsediyor gelir gelmez bende eşim getirecek anne dedim evde var zaten yemeklik sebzelerim ben giderim eve dedim ben seni bırakmam diyen kadın şimdide sen bilirsin diyo lekelenmelerim devam ediyor çok çaresizim ben çok şükür evliliğim çok güzel ama arkadaşlarım annelerine öyle özeniyorum ki(((
Öyle yapicam çok haklısınizEvinize gidin eşiniz size baksın, böyle aile olmasın zaten..
Evinize gidin. Bir bakıcı bulun doğuma kadar yapacak bişey yok. Orda stresten zaten kotü olirsunuzDüşük tehlikem vardı bu sefer ciddi anlamda kanamam oldu ikinci defa hastaneye yattım annem bırakmam seni falan diyordu hiç samimi gelmiyodu ama bugün bebegim için geldim çok soğuk tavırları işte evin yakın olsaydı gel git yapardın falan maddi durumlari iyi olmasına rağmen maddiyattan bahsediyor gelir gelmez bende eşim getirecek anne dedim evde var zaten yemeklik sebzelerim ben giderim eve dedim ben seni bırakmam diyen kadın şimdide sen bilirsin diyo lekelenmelerim devam ediyor çok çaresizim ben çok şükür evliliğim çok güzel ama arkadaşlarım annelerine öyle özeniyorum ki(((
Bende istemiyorum inan bünyem okadar zayifki mide bulantılarım düşük tehlikem de çıkınca iyice zorlanır oldum tabikide evimde is yapıyorum bugünde biraz yaptım lekelenmem çoğalınca yarıda kestimBenim ilk hamileligim cok zor gecti hem ilk 4 ay çok zordu hem son 3 ay. Erken doğum riskim vardi bebegimin suyu azaliyordu. Nitekim erken doğurdum zaten. Hiç bilmediğim bir sehirde tek basimaydim. Eşim okuldan gelip yemek yapardi asla kalkacak halde degildim. Ailemden kimse gelip sana bakarim da demedi ben de istemedim.
Yine olsa yine istemem.
Konu sahibiyle ikinize çok üzüldüm. Ne kadar olgunsun yinede.. Keşke ikinize yakın komşunuz olsaydım 2 tencere yemeğimi yapar gelirdimDüşük tehlikem yoktu ama günde 5_6 kez kusuyordum. Tansiyonum 7 oluyordu. Ayakta duramıyordum. Banyonun önünde oturuyordum sürekli kustuğum için.
Eşim annemi 3 kez aradı . Bana kahvaltı hazırlamasını rica etti. Annem 3 kez geldi. 3. gelişinde "bana hiç acımıyorsunuz yoruluyorum" dedi.
Eşimi sıkıca tembihledim bi daha annemi aramaması için.
Açlık ve susuzluktan hastanede yattım. Annem bi kere geldi yarım saat kadar ziyaret etti gitti.
Annemin evi ile benim evim arası 5 dakika, annemin evi ile hastane yanyana zaten.
Burda mesele annemin yorulması da değil. Istemiyor hasta bakmak. Bu kadar basit.
Bana eşim baktı sag olsun. Annem öyle yapınca izin aldi bir süre çalışmadı ya da erken cıktı.
Bu durumlarda başka annelerle kıyaslamak anlamsız oluyor. Her insanın tabiatı aynı değil.
Anne olunca müthiş bir merhamet ya fedakarlik yüklenmiyor insana.
Benim annem kendi evinden çıkmak istemeyen, başka bir yerde duramayan, fedakarlik yapamayan bir kadın. Dövemem onu,onun annesi de böyleydi.
Çocuk diye diye başımın etini yedi. Geçenlerde komşumuz bebek doğunca yıkamaya gidersin dimi dedi. Annem de bana diyo ki bebegi alıp getirirsin ben yıkarım gidersin. He anne kasım ortasında bebek yıkatmaya bi yere gidemem kendim yıkarım dedim.
Lütfen boşuna üzülmeyin.
Evet annelerin çoğu böyle değil. Çoğu çılgınca kızlarına harcanıyor. Ama benim ki öyle değil. Bunu böyle kafama soktum.
Ölsem bile annemden bi şey beklememem gerektiğini iyice öğrendim. Artık üzülmüyorum. Ya da annemden bi sey beklemiyorum.
Yaparsa eşim yapar diyorum. Annemi hiç hesaba katmıyorum.
Babamı covidden yatırmıştık hastanede 10 gün kadar. Ben kalmıştım yanında. Odadan çıkmak yasaktı. 4 kilo vermiştim. Çıkıp eve geldik. Doktor iğne vermişti. Her sabah 9 da yapilacak bu iğne demişti. Eve geldik anneme dedim şu şekilde yapacaksin sabah 9 da.
Annem dediki ben o saatte uyuyorum nasıl yapıcam.
Kızdım biraz. Tamam ben gelir yaparim dedim. Ama babam uyandırıp ona yaptırmış.
Annenizden beklenti içinde olmayın. Eşiniz yapsın ne yapılacaksa. Başka yol yok.
Şu an 8 aylık oldum halen daha kusuyorum. Ama şimdi tansiyonum filan daha iyi. En azından yürüyebiliyorum.
Sizinki de geçecek. Geçiçi bir süre. Idare edin. Annenize kırılmayın. Yapamıyor, yapmak istemiyor,yapmak zul geliyor.
Bunları sindirin. Kabullenin. Evinize gidin.
En azından evinizde moraliniz bozulmaz.
Eşiniz de size su böreği açmak durumunda değil. Idareten yenecek seyler yapılır. Önemli olan bu süreci moralsiz geçirmemek.
Allahtan acil şifalar dilerim. Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?