Bu devirde gerçekten erkek olmak varmış. Alıcaksın bir tane körpe kızcağız dağ bayır yanında çanta gibi gezdireceksin, gözü açılmamış olsun diye okul ve iş hayatı bilmeyen kız seçeceksin sonra evde her işini yaptıracaksın bütün zevk ihtiyaçlarını gidereceksin. Bu kadın kırk yılda bir kere anacığıma bin tllik geçmiş olsun hediyesi alabilir miyim dediğinde de çalış kendin al diyeceksin o an çalışma imkanı olmadığını bildiğin için. Çalışmaya kalksa o zaman da ev içi emek sömürüsü yapıp bezdirip işten çıkaracaksın hatta belki işe girmesin diye binbir zorluğu başta çıkaracaksın. Tüm bu adiliklerin sonunda da kadınlar bile sana hak verecek sırf çalışıp para kazanıyorsun diye her şeyi sana hak görecekler.. vay be böyle bakınca şu an imkanım olsa erkek doğmak isterdim!
işte o körpe kızcağızlar neden koşa koşa bu dağ ayısı abilerle evleniyor, sonra bunları yaşayınca neye şaşıyor ki, diyoruz biz de. ooh olsun diye değil, ya ne olacaktı yavrucum, ne sanıyordunuz hayatı, diye.
yani ben öyle diyorum en azından
bir erkeğin bütün zevk ve ihtiyaçlarını gidermek için
(burda da kasıt ne bilmiyorum, ev işini zaten ayrı ele alıyoruz, bunun haricinde erkeğin zevk ve ihtiyacı seks mi? kadının zevk ve ihtiyacını da erkek gidermiş olmuyor mu burada?)
bütün gün ev işi yapmak için
(bu da nasıl oluyor anlamıyorum, tamam çocuk bakmak ayrı ama yoksa ev işi asla tüm günlük bir olay değil, neyse)
ve erkek peşinden dağ bayır gezmek için
bu denli heves neden? bu dağ ayısı erkeklerin tıyneti %90 bu. bakın "haklılar" değil. ama adamlar "bu". mal belli. kabak gibi ortada.
ben herşeyi erkeğe hak görmüyorum. hatta bence korkunç erkek kalitemiz. bence bu net. bu leş erkeklere neden herşeyi hak göreyim ki, deli olmak lazım. hep derim bunu. ama hani ben hak görmeyince birşey değişmiyor ,adamlar hak görüyor kendinde çünkü. kızlar da koşa koşa evleniyor buna rağmen. çark devam ediyor.
ha fakat, şu şerhi düşeyim
evde canı istediği şekil günde 1-2 saatlik iş görmekle (bence ev işi ancak bu kadarlık bir mesai) 25 sene günde 8-10 saat çalışıp 3-4 asgari ücret kadar gelir elde etmek de denk değil diyorum. bu fikrimde de netim.
bunu denk görüp "kadın da evde çalışıyor" savunması beni kızdırıyor. çalışıp ne yapıyor yahu. ocak cifliyor. aferin, büyük iş. hemen TSKya söyleyelim madalya versinler. (tekrar belirtiyorum tüm evimin işini kendim yapıyorum ama günlük hayat idame edecek ev işi bir profesyonel iş değil, katma değer değil)
ha kadın çalışmıyordur
aynı zamanda ev işi de yapmıyordur, garantisi de vardır, adama muhtaç da değildir. yahut adam hakketen bir kraldır karısının eli sıcak sudan soğuk suya değse üzülüyordur, tüm garantisini de yapıyordur filan.
kraliçedir valla. ooh, sefası olsun.
erkek munis, yapıcı, kadınını bihakkın seven, koruyan, hayatı kotaran, becerikli, mert bir adamdır, ohh miss. yine kadının sefası olsun, keşke olsun.
kimsenin daha fazla çalışmakla daha üst insan filan olduğunu da düşünmüyorum.
hepimiz hayata 1 kere geliyoruz. ihtiyacı yoktur maaşlı çalışmaz, kime ne?
ama hayatını kimsenin insafına vicdanına da bırakmamalı insan. hele erkek kalitemiz buyken ve ülkemizde de vaziyet ortadayken. burası sosyal bir devlet değil.(ki sosyal devletlerde bile hayat zorlaşıyor)
evlilik kurumu icat olduğunda, kadının evde çocuk bakıp ev çevirip, erkeğin daha çok dışarda çalıştığı düzende, veya bol bol çocuk ihtiyacı olan tarım toplumu kurulduğunda insanoğlu 30-40 sene yaşıyordu
sarayda cariye olan kadınlar bile genelde 40 yaş civarında ölmüşler.
regl gördüğün gibi evlen, evlendiğin gibi doğur, büyüt, kendi gücün yerindeyken kendi ürettiğini ye, doğurduğun doğuracak yaşa gelip soy devam edince de öl. es kaza ölmezsen de doğurduklarınla aynı evdesin zaten ölene kadar.
bakın diğer tüm herşeyi bir kenara koydum
ölüyordu yani zaten insanlar -genelde.
çok fazla yaşlanmadan, dünyada bir yer görmeden, çok fazla bişey tüketmeden, başka türlüsünü bilmeden, çok elden ayaktan da düşmeden bakım vs. ihtiyacı olmadan. genel olarak durum buydu.
modern çağa geçtiğimizde ise babasının maaşını kocasının dul maaşını yani bir emekli maaşının %40 %50sini alıp bile idare etti çoğu kadın.
günümüzde 80-85 yıl yaşayacak burada yazan kadınların çoğu.
neredeyse hepimiz elden ayaktan düşeceğiz bize bakacak kişiler, baktıracak güç gerekecek. (ha ileride insanlık 85-90 yaşını geçene tıbbi bakım vermeyelim, maksimum 5 sene hastanede yatanın da fişini çekelim diye bi karar alırsa bilemem, değilse durum bu)
ve bırak babanın, (sana kalırsa kocanın) emekli maaşıyla geçinmeyi kendi emeklisi yetmiyor insanlara şu anda. bakın şu anda yetmiyor. ileride kimseye yetmeyecek.
adam da şu anda daha kadın gençken güzelken körpecikken, istediği gibi bi para vermiyor kadına. bi güzellik incelik yapmıyor. aile bütçemiz demiyor. sevinsin onun da annesi demiyor. demi?
20-30 sene sonra kadın "pörsüyünce" "hizmet kalitesi"(!) düşünce, kadının yüzüne bile bakmayacak o halde? ne anladım körpecik gencecik zamanlarını adama adamasından o zaman. bir iş tutsa kendine yatırım yapsa ileride ortada kalmaz bari. annesine kahve makinesi almak bence çok teferruat bi konu.
gerçekten sıkıldım ama bunları erkek "haklı" diye demiyorum, ama işte kendilerini, çocuklarını emanet ettikleri erkek de "bu".
durum bu, ülke bu, erkek bu, öyleyken bin sene önceki kafada kalmış adama kendini, geleceğini nasıl emanet ediyor bu körpe kızlar?
ha evet, imkanı olan erkek olsun.