- 21 Şubat 2016
- 2.975
- 7.494
- 158
Belki de haksızlık eden benim bilmiyorum, çok da sağlıklı düşünemiyorum. Hele ki bu el kaldırma olayından sonra iyice kopacağız muhtemelen.
Belki de haksızlık eden benim bilmiyorum, çok da sağlıklı düşünemiyorum. Hele ki bu el kaldırma olayından sonra iyice kopacağız muhtemelen.Şu yazdklarınıza bakan eşi rahatını, keyfini düşünen, iş aramayan lyan gelip yatan zanneder.. halbuki öyle değil. Biz ayrılın bence de çünkü eşinize çok hakszlık ediyorsunuz adama da yazık
Ama şöyle ki eşimle kavgalarımız çok nadirdir. Hani gözünüzde sürekli kavga döğüş olan bir ev canlanmasın diye söylüyorum. Çocuklar açısından çok çekilmeyecek, yıpratıcı bir aile ortamı yok. Çoğu zaman güleriz, şakalarız, eşim çocuklarla çok sık oyunlar oynar.
Benim açımdan artık tahammüle zorlandığım bir evlilik malesef.
Bakin anliyorum ben de gecen konu actim kocam kavga esnasinda ne ise yariyorsun?is gorusmelerine gidip geri donuyorsun minvalinde sozler soyledi o kadar agrima gitti ki sinir krizi gecirdim. Bir cocugum var ona gore is saatlerini ayarliyorum yani esim istedigi saatte elini kolunu sallayarak cikarken ben olasi durumda cocugu kresten kacta alirim diye hesap yapiyorum zaten 4 senedir cocugumu buyutmek icin calismiyorum is sirasi yok yani. Tum bunlara ragmen cabama ragmen bunlari soyledi diye evdeki herseyi firlattim kirdim. Issizligin kadini erkegi var midir bilmiyorum ama ben kendimi yetersiz hissediyorum ben de diyorum ise girersem sana sunu alacagim diye. Sizin icin calisiyorum diyor bazen hayir diyorum anan babanla yasasaydin calismayacak miydin?siz de oyle bekar olup anneniz babanizla kalsaydiniz calismayacak miydiniz?calsiacaktiniz muhtemelen. Kisacasi calismamak oyle bir durum ki insan basina gelmeden anlamiyor. Cok yuklenmeyin esinize. Issizlik daha da uzayacak gibi olaylardan dolayi. Sukuneti koruyun dunyada herkes zorluklar yasiyor bugunlerde.Ben özel bir unv.de çalışıyorum. Pandemi dolayısıyla işsizim şuan. Ben, ben oturayım kocam bize baksin diyecek bir kadın değilim ama bütün yükü tek başına sırtlayamam. Yoruldum
Teşekkür ederim yorum için. Haklisiniz.Bakin anliyorum ben de gecen konu actim kocam kavga esnasinda ne ise yariyorsun?is gorusmelerine gidip geri donuyorsun minvalinde sozler soyledi o kadar agrima gitti ki sinir krizi gecirdim. Bir cocugum var ona gore is saatlerini ayarliyorum yani esim istedigi saatte elini kolunu sallayarak cikarken ben olasi durumda cocugu kresten kacta alirim diye hesap yapiyorum zaten 4 senedir cocugumu buyutmek icin calismiyorum is sirasi yok yani. Tum bunlara ragmen cabama ragmen bunlari soyledi diye evdeki herseyi firlattim kirdim. Issizligin kadini erkegi var midir bilmiyorum ama ben kendimi yetersiz hissediyorum ben de diyorum ise girersem sana sunu alacagim diye. Sizin icin calisiyorum diyor bazen hayir diyorum anan babanla yasasaydin calismayacak miydin?siz de oyle bekar olup anneniz babanizla kalsaydiniz calismayacak miydiniz?calsiacaktiniz muhtemelen. Kisacasi calismamak oyle bir durum ki insan basina gelmeden anlamiyor. Cok yuklenmeyin esinize. Issizlik daha da uzayacak gibi olaylardan dolayi. Sukuneti koruyun dunyada herkes zorluklar yasiyor bugunlerde.
Tezgah başlarında ne kavgalar dönüyor.Mahallemizde özürlü bir genç var, kaldırımda tesbih satıyor. Yeğenim bu bile para kazanmak için birşeyler yapıyor X yapmıyor demis eşim için.
Ben bunu eşime söylemedim ama saatlerce ağladım bu lafa. Gerçekten ne düşüneceğini bilmiyorum
Onsuzluğu gördüm geçen ay. 10 günlüğüne annesinin yanına gitmişti. açıkçası gün saydım dönmesi için. Alışkanlık mi, sevgi mi bilmiyorum.Cocuklar herseyi his eder ve görür. O gülmelerinizin gercek olmadigini fark ediyorlar. Ebeveyn olarak gizledigni saniyorsun, ama degil.
Bu hayat bir tane ve cok kisa. Mutsuz gecermeye hele hic degmez. Her cocugun mutlu bir anneye ihtiyaci var. Tekrar psikologa git, onun ile beraber durumu dahada net görürsün. Icindeki bu belirsizlikle karar verme.
Hatta annenlere git bir kac günlügüne. Kafani topla. Onsuzluk nasilmis gör.
Şunuda demek istiyorum, hepimiz cok zor zamanlardan geciyoruz. Karsindakine kötü davranmak icin bahane degil. "Iyi insan" tanimi yada ask sevgi tanimi bu zamanlarda zaten ortaya cikiyor. Tam bu zamanlarda iyi olmak icin, sevgini his ettirmen lazim. Esin yapmiyor bunu. Kolay bahanelerle, gercek karakterini gösteriyor.
Nasıl geciniyorsunuz?Evet kendimi çok köşeye sıkışmış hissediyorum ve sağlıklı düşünüp düşünemediğini bilmiyorum, dışarıdan bir bakışa ihtiyacım var.
Eşime karşı artık hiç birşey hissetmiyorum. Sevgi ya da saygı hiç bir duygu yok. Cinsellik anlamında aylarca birlikte olmasak umrumda olmayacak, hatta tercih ederim.
Çok zor geçti son yıllarımız, eşim birkaç yıldır iş bulamıyor, ekmeğini taştan çıkarabilecek bir adam değil, is bulursa çalışır evet gayette başarılıdır iş hayatında ama hani ailesine her şartta bakabilen, sorumluluk alan erkekler vardır ya, öyle bir adam değil.
Son zamanlarda öfke kontrolü yok, zaten hic birzaman yoktu, ama bu kadar değildi. Sinirlenince bağırıp çağırıyor, işin kötüsü eskiden alttan alan bendim ama artik bende de tahammül yok. Ben de bağırıp çağırıyorum.
Az evvel yine tartıştık bağrış ve gelip omuzuma bir tane vurdu. Ilk defa el kaldirdi bana. Vurduğu yer acımıyor, zaten çok hafifti ama kalbim çok acıyor.
9 yıllık evliyim, bu ilk fiziksel şiddet. Anlayacağiniz iyice civiklasti ilişkimiz. Ne saygı ne tahammül kalmamış ikimizde de.
Aklımın bir köşesinde sürekli boşanma düşüncesi dönüp duruyor ama ona bile emin değilim. Tahammülün bittiği bir evlilik yürür mü, boş yere uzatmalari mi oynuyoruz onu da bilmiyorum Gerçekten hiç birşey bilmiyorum.
Eşim maddi sıkıntılardan böyle olduğunu düşünüyor, düzeleceğine inanıyor. Daha önceki konuşmalarımız bu şekilde.
Ama ben düzeleceğinmize inanmıyorum.
Hele ki ilk defa fiziksel şiddet oldu bugün,
Şimdi ayrı odalardayız ve benim eşime ya da evliliğime saygım filan kalmadi.
Daha önce psikoloja gitmiştim, eşimi sevdiğimi ama ona karşı çok öfkeli olduğumu söylemişti. Gerçekten seviyor muyum acaba? Ona bile emin olamıyorum.
Iki yavrum var, çok sık kavga etmiyor olsak da onlar da şahit oluyor kavgalarımıza malesef.
Sorum şu, bitmiş mi bu evlilik yoksa mücadeleye değer mi sizce?
Özellikle çocuklarim açısından soruyorum.
Sizce onların hatırına kurtarılabilir mi, yoksa işin içine fiziksel şiddet girince bitmeli mi?
Bir defa el kaldıran tekrar mı kaldırır?
Ve en önemlisi, ben bundan sonra nasıl davranmalıyım?
Gerçekten sağlıklı düşünemiyorum.
Is bulamiyor evet. Evimizde surekli kavga yok, çok nadirdir kavgalarımız ama sürekli hissedilebilen bir gerginlik var malesef.Eşiniz mühendismiş neden kendi işini yapmıyor iş mi bulamadı ? Markette kasap reyonunda iş aradığına göre belki çokta sorumsuz değildir. Belki o da iş bulamadığı icin bir buhran dönemindedir. Bu konuda sizinde ona karşı anlayışlı olmanız gerekir.
Şiddeti kabul edemem keşke o raddeye gelmeseydi kavganız.
Çocuklar acısında da üzüldüm. Sureklı kavga olan bir ortamda en çok onlara yazık oluyor.
Umarım sıkıntılarınızdan kurtulursunuz. Allah yardımcınız olsun
Boşanınca da tüm yük sizde olmayacak mı?Ben özel bir unv.de çalışıyorum. Pandemi dolayısıyla işsizim şuan. Ben, ben oturayım kocam bize baksin diyecek bir kadın değilim ama bütün yükü tek başına sırtlayamam. Yoruldum
Sorumsuzluk tanımınızda gariplik var.
Ben size anlatırdım ama neyse uzamasın.
Eğitimli bir insan için kasap ya da hali deposunda çalışma kararını kolay mi sanıyorsunuz? Ve bunu gerçekten istemiş olmadığı için üzülmüş adam..
Insan depresyona kolay girmez kolay da çıkamaz.
Battaniye altına girip mal gibi haftalar geçirilir mesela.
Eşinize hiç gercek anlamda üzüntüsünü yaşayıp toparlanması için zamanı tanıdınız mı?
Suçlamadan, destek olarak..
Çok kadın eşine benden daha aşık olduğunu iddia eder ama bakıyorum benim kadar tahammül edenini pek görmedim.
Eşim için abisine gerizekalı dediğim bir dönemde (bence gerçekten haketmişti ama neyse) eşim üzerime yürümüştü kolumu sıkmıştı ne biçim konuşuyorsun diye.
Bunu yapan adam dayak da atar öldürür de diyen olmuştu.
Yok onu yapacak biri değil 6 senedir ilk kez böyle bir şey yaşadık diye uyuz olduğum adamı savunurken buldum kendimi.
Yani bazen gerçekten çok gereksiz itham edebiliyor insanlar empati yapmadan.
Eşinizi en iyi tanıyan sizsiniz. Onu gerçekten doğru anlamaya çalışsanız olmaz mi?
Yeğeniniz gibi insanlara da uyuz oluyorum.
Düşmez kalkmaz bir Allah.
Onun da öğrendiği gün gelir ama neyse..
Siz maddi olarak destek oluyor musunuz esinize?
Yukarıdaki soruları çok beğendim.
Çocukları eşinize bırakıp temizliğe gitmeyi düşünür musunuz?
Dürüst olun.
Bende olacak evet ama ortada saygısı bitmiş bir evlilik olmayacak.Boşanınca da tüm yük sizde olmayacak mı?
Bu nasıl yorumdur ya, ne kadar kırıcı.Bir arkadaşım eşinin şiddet gösterdigini hatta polislik oldugunu anlatmiştı baya yakınmıştı akıl vermiştim dün de eşime özel yazarak durumunda kek paylaşmış yani ben susuyorum herkes bildiğini okuyor
Ben herkes bildiğini okuyor dedim siz burdaki yorumlara göre mi hareket edeceksiniz? Zaten sizin boşanmalik durumda olduğuzu düşünmedim ben de bekarım ama bekara da boşamak kolay değilBu nasıl yorumdur ya, ne kadar kırıcı.
Ben üç gün sonra eşime özel kek yazacak bir insan değilim. Bosanmasam bile uzun zaman el kaldırılmasını hazmedemeyeceğim.
Genelleme yapınca rahatladınız mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?