bu arada duaların için teşekkür ediyorum. Benim de dualarım sizinleKonuyu üzülerek takip ediyorum. Dualarımla destekçiniz olmak isterim. Hayatta neyin ne zaman olacağını bilemeyiz. Herşey bizler için. Nolur yıkılmayın dimdik durun. En çok cizinin yaşadıklarını biliyorum. Hepiniz değerlisiniz ve nolur hayat artık sizi üzmesin.
Eğer sonuna kadar okursanız ben de bir sıkıntımı paylaşmayı isterim. Bu sefer tam ters açıdan bakmanızı isticem çünkü erkek tarafıyım. Ve tarafsız bayanlar olarak, bu üzüntüyü bişenler olarak yorumlarsanız sevinirim.
Abim geçen sene evlendi. Düğüne 1 ay kala yurt dışından kesin dönüş yaptı. Eşi de tam o sıra geldi memlekete. Eşyalar, ev derken zaman geçiyor, olaylar patlak veriyor ama biz anlayamıyorduk.
Ailem abim içim ev aldı. Ama ev sahibinin taşınması düğünden sonraya kalınca annemin evine yerleşti abimler. Ama kız bizi hiç sevmedi. Annem zaten sürekli bendeydi bebeğim için. Kız kardeşim geç geliyordu eve. Sorun neydi? Babasını çağırdı 3 ay içinde. Kendi evine taşınmayı beklemeden bizim taktığımız bütün altınları, kendi evinde bulunan bütün mobilyaları, mağazadaki mobilyaları alarak, küfürler tehditler savurarak ayrıldılar. Neymiş kayanana ile yaşamak zorunda değilmiş. Bunu diyenler kendi gelinleri ile birlikte yaşıyor ve evde iç güveysinden damatları var.
Kendine ev tuttu. Abim 4-5 ay bekledi. Işık olmayınca mahkemeye başvurdu ayrılmak için. Psikolojimiz çok bozuldu. Çok zor bir süreç. Cizi22 gibi ne olduğunu anlamadan olayların ortasındayız...
Kız bizi, görüşmeyi asla kabul etmiyor ama kendi ailesi olunca evin bi odasını onlara göre döşemeyi aklından geçiriyor ilk aylar... sonuç bu
Merhabalar.oncelikle bizleri anladiginiz ve dualariniz icin cok tesekkurler. Yazinizi okuyunca aklima cok sevdigim bir yskinimizin basina gelenler geldi.senaryo ayni cunku biliyor musunuz? Eski gelininiz icin demiyorum ama bu tur ceteler bile var.o kisinin de basina aynisi geldi.ev alindi, esyalar vs.ler yaz ayinda kayinvalidesigil evde uokken ve eside isteyken kamyon tutup evi bosaltmislar ve bosanma icinde bir dunya para istemisler.insallah sizinki oyle degildir.Allah once abinizin sonra sizlerin yardimcisi olsun.Konuyu üzülerek takip ediyorum. Dualarımla destekçiniz olmak isterim. Hayatta neyin ne zaman olacağını bilemeyiz. Herşey bizler için. Nolur yıkılmayın dimdik durun. En çok cizinin yaşadıklarını biliyorum. Hepiniz değerlisiniz ve nolur hayat artık sizi üzmesin.
Eğer sonuna kadar okursanız ben de bir sıkıntımı paylaşmayı isterim. Bu sefer tam ters açıdan bakmanızı isticem çünkü erkek tarafıyım. Ve tarafsız bayanlar olarak, bu üzüntüyü bişenler olarak yorumlarsanız sevinirim.
Abim geçen sene evlendi. Düğüne 1 ay kala yurt dışından kesin dönüş yaptı. Eşi de tam o sıra geldi memlekete. Eşyalar, ev derken zaman geçiyor, olaylar patlak veriyor ama biz anlayamıyorduk.
Ailem abim içim ev aldı. Ama ev sahibinin taşınması düğünden sonraya kalınca annemin evine yerleşti abimler. Ama kız bizi hiç sevmedi. Annem zaten sürekli bendeydi bebeğim için. Kız kardeşim geç geliyordu eve. Sorun neydi? Babasını çağırdı 3 ay içinde. Kendi evine taşınmayı beklemeden bizim taktığımız bütün altınları, kendi evinde bulunan bütün mobilyaları, mağazadaki mobilyaları alarak, küfürler tehditler savurarak ayrıldılar. Neymiş kayanana ile yaşamak zorunda değilmiş. Bunu diyenler kendi gelinleri ile birlikte yaşıyor ve evde iç güveysinden damatları var.
Kendine ev tuttu. Abim 4-5 ay bekledi. Işık olmayınca mahkemeye başvurdu ayrılmak için. Psikolojimiz çok bozuldu. Çok zor bir süreç. Cizi22 gibi ne olduğunu anlamadan olayların ortasındayız...
Kız bizi, görüşmeyi asla kabul etmiyor ama kendi ailesi olunca evin bi odasını onlara göre döşemeyi aklından geçiriyor ilk aylar... sonuç bu
Cizim guzel arkadasim bunlarin olacagini biliyorduk.ailelerimiz destek çok sukur evet ama iste bazen bizi bazen kendilerini bazen karsi tarafi suclar dufurlar.hic takma kafana.bosanma sureci gibi bu da bir surec.hem ne o oyle yok yuvam olmicak yok su yok bu.daha yasimiz kac.herseyimiz de olacak hem de cok guzel olacak.ben bizim exlere hic kizmiyorum.bize hayatin tozpembe olmadigini ogrwttiler.yasadigimiz duyguyla gercej sevginin farkinin ne oldugunu ogrettiler.ve en onemlisi de onlar artik yoklar.aryik biz variz ve bizi bekleyen guzel olmasini diledigimiz bir hayat var.yeni heyecanlar, huzunler, mutluluklar...var.Nasılsınız kızlar?
Dilerim gelecek hafta hepimize çok iyi gelir, Rabbim yanımızda olur inşallah.
Ben tam toparlıyorum diyorum, sonra annemin kendini suçlamaları ve niye böyle oldu diye dertlenmeleri ve bu adamla evlenirsen böyle olacağını söylemiştim değil mi diye söylenmeleriyle resmen yeniden enerjimin bittiğini hissediyorum.
Hüngür hüngür ağladım bugün araç kullanırken, eve geldiğimde de...
Yani evet sevdim ve güvendim... Karşımdaki benim gibi çıkmadı...
Ne yapayım şimdi...
Keşkeler ya da pişmanlıklar sonucu değiştirmiyor.
Bir hayat kurmaya çalışıyorum... Bir tek Allah yanımda...
Anneme olan güvenim sıfırdandı. Babama olan güvenim hala sonsuz ama o hep yanımda. Annemin bu benim moralimi düşürmelerine kızıyor sürekli hatta.
Sen de beni evlendiğinde tanımıyordun, ben de şerefsiz çıkabilirdim diyor.
Ah kızlar ne bileyim işte... Çok zavallı hissediyorum kendimi.
Tek istediğim huzurlu bir yuva mutlu bir evlilik ve kimseye muhtaç olmadan yaşamaktı benim.
Öyle büyük hedeflerim olmamıştı. Hatta mesleğimi 2. Plana itip evime ağırlık vermiş ve eşimi desteklemiştim. O şimdi müdür bense mühendis...
Çıkarı olan herkes onun yanında boşandığımızdan beri. Benim beğendiğim eşyaların içerisinde dostlarım dediğim insanlarla oturuyor.
Belki çok mutlu ve belki hayatında biri var... Bilmiyorum... Bunları düşünmek istemiyorum tam önüme bakıyorum mesleğime odaklanıyorum sağolsun annem o an işte yetişip olan sana oldu deyip bütün enerjimi düşürüyor.
Artık çok fazla aramama kararı aldım annemi. Evet beni belki kimse kabullenmeyecek çünkü annem açık açık 2.el olduğumu hissettiriyor bana. Ama ben kendi başıma kendimle ilgilenerek de mutlu olabilirim.
Ne dememi bekliyor bilmiyorum. Evet anne senin ve onun ailesi yüzünden oldu desem vicdanı mı rahatlayacak anlamıyorum.
Eski eşim beni sevse zaten böyle olmadı. Bir kez konuşma fırsatımız bile olmadı demek ki bu kadar değersizmişim gözünde... Bana değer vermeyen biriyle ömür geçirmektense bu yanlız Halim belkide daha hayırlıydı ki Allah bunu nasip etti.
Bilmiyorum kızlar annem beni böyle perişan ediyor işte...
Tam toparlandım dediğim anda yeniden yıkılıyorum.
Geleceğe dair annem gibi düşünceye sahip insanların olduğunu düşünüp hüzünle bakıyorum.
Ve eski eşimi asla affetmiyorum... Allah onu da ailesini de bildiği gibi yapsın... Babasını arayıp onca yalvarmalarım... Allah'a havale ediyorum.
Mesleğim var, hayallerim var ama artık evlilik ve yuva çok uzak gibi geliyor bana...
Nasılsınız kızlar?
Dilerim gelecek hafta hepimize çok iyi gelir, Rabbim yanımızda olur inşallah.
Ben tam toparlıyorum diyorum, sonra annemin kendini suçlamaları ve niye böyle oldu diye dertlenmeleri ve bu adamla evlenirsen böyle olacağını söylemiştim değil mi diye söylenmeleriyle resmen yeniden enerjimin bittiğini hissediyorum.
Hüngür hüngür ağladım bugün araç kullanırken, eve geldiğimde de...
Yani evet sevdim ve güvendim... Karşımdaki benim gibi çıkmadı...
Ne yapayım şimdi...
Keşkeler ya da pişmanlıklar sonucu değiştirmiyor.
Bir hayat kurmaya çalışıyorum... Bir tek Allah yanımda...
Anneme olan güvenim sıfırdandı. Babama olan güvenim hala sonsuz ama o hep yanımda. Annemin bu benim moralimi düşürmelerine kızıyor sürekli hatta.
Sen de beni evlendiğinde tanımıyordun, ben de şerefsiz çıkabilirdim diyor.
Ah kızlar ne bileyim işte... Çok zavallı hissediyorum kendimi.
Tek istediğim huzurlu bir yuva mutlu bir evlilik ve kimseye muhtaç olmadan yaşamaktı benim.
Öyle büyük hedeflerim olmamıştı. Hatta mesleğimi 2. Plana itip evime ağırlık vermiş ve eşimi desteklemiştim. O şimdi müdür bense mühendis...
Çıkarı olan herkes onun yanında boşandığımızdan beri. Benim beğendiğim eşyaların içerisinde dostlarım dediğim insanlarla oturuyor.
Belki çok mutlu ve belki hayatında biri var... Bilmiyorum... Bunları düşünmek istemiyorum tam önüme bakıyorum mesleğime odaklanıyorum sağolsun annem o an işte yetişip olan sana oldu deyip bütün enerjimi düşürüyor.
Artık çok fazla aramama kararı aldım annemi. Evet beni belki kimse kabullenmeyecek çünkü annem açık açık 2.el olduğumu hissettiriyor bana. Ama ben kendi başıma kendimle ilgilenerek de mutlu olabilirim.
Ne dememi bekliyor bilmiyorum. Evet anne senin ve onun ailesi yüzünden oldu desem vicdanı mı rahatlayacak anlamıyorum.
Eski eşim beni sevse zaten böyle olmadı. Bir kez konuşma fırsatımız bile olmadı demek ki bu kadar değersizmişim gözünde... Bana değer vermeyen biriyle ömür geçirmektense bu yanlız Halim belkide daha hayırlıydı ki Allah bunu nasip etti.
Bilmiyorum kızlar annem beni böyle perişan ediyor işte...
Tam toparlandım dediğim anda yeniden yıkılıyorum.
Geleceğe dair annem gibi düşünceye sahip insanların olduğunu düşünüp hüzünle bakıyorum.
Ve eski eşimi asla affetmiyorum... Allah onu da ailesini de bildiği gibi yapsın... Babasını arayıp onca yalvarmalarım... Allah'a havale ediyorum.
Mesleğim var, hayallerim var ama artık evlilik ve yuva çok uzak gibi geliyor bana...
Canım kader arkadaşımNasılsınız kızlar?
Dilerim gelecek hafta hepimize çok iyi gelir, Rabbim yanımızda olur inşallah.
Ben tam toparlıyorum diyorum, sonra annemin kendini suçlamaları ve niye böyle oldu diye dertlenmeleri ve bu adamla evlenirsen böyle olacağını söylemiştim değil mi diye söylenmeleriyle resmen yeniden enerjimin bittiğini hissediyorum.
Hüngür hüngür ağladım bugün araç kullanırken, eve geldiğimde de...
Yani evet sevdim ve güvendim... Karşımdaki benim gibi çıkmadı...
Ne yapayım şimdi...
Keşkeler ya da pişmanlıklar sonucu değiştirmiyor.
Bir hayat kurmaya çalışıyorum... Bir tek Allah yanımda...
Anneme olan güvenim sıfırdandı. Babama olan güvenim hala sonsuz ama o hep yanımda. Annemin bu benim moralimi düşürmelerine kızıyor sürekli hatta.
Sen de beni evlendiğinde tanımıyordun, ben de şerefsiz çıkabilirdim diyor.
Ah kızlar ne bileyim işte... Çok zavallı hissediyorum kendimi.
Tek istediğim huzurlu bir yuva mutlu bir evlilik ve kimseye muhtaç olmadan yaşamaktı benim.
Öyle büyük hedeflerim olmamıştı. Hatta mesleğimi 2. Plana itip evime ağırlık vermiş ve eşimi desteklemiştim. O şimdi müdür bense mühendis...
Çıkarı olan herkes onun yanında boşandığımızdan beri. Benim beğendiğim eşyaların içerisinde dostlarım dediğim insanlarla oturuyor.
Belki çok mutlu ve belki hayatında biri var... Bilmiyorum... Bunları düşünmek istemiyorum tam önüme bakıyorum mesleğime odaklanıyorum sağolsun annem o an işte yetişip olan sana oldu deyip bütün enerjimi düşürüyor.
Artık çok fazla aramama kararı aldım annemi. Evet beni belki kimse kabullenmeyecek çünkü annem açık açık 2.el olduğumu hissettiriyor bana. Ama ben kendi başıma kendimle ilgilenerek de mutlu olabilirim.
Ne dememi bekliyor bilmiyorum. Evet anne senin ve onun ailesi yüzünden oldu desem vicdanı mı rahatlayacak anlamıyorum.
Eski eşim beni sevse zaten böyle olmadı. Bir kez konuşma fırsatımız bile olmadı demek ki bu kadar değersizmişim gözünde... Bana değer vermeyen biriyle ömür geçirmektense bu yanlız Halim belkide daha hayırlıydı ki Allah bunu nasip etti.
Bilmiyorum kızlar annem beni böyle perişan ediyor işte...
Tam toparlandım dediğim anda yeniden yıkılıyorum.
Geleceğe dair annem gibi düşünceye sahip insanların olduğunu düşünüp hüzünle bakıyorum.
Ve eski eşimi asla affetmiyorum... Allah onu da ailesini de bildiği gibi yapsın... Babasını arayıp onca yalvarmalarım... Allah'a havale ediyorum.
Mesleğim var, hayallerim var ama artık evlilik ve yuva çok uzak gibi geliyor bana...
günaydın canımgünaydin kizlar, bizde dün artik butun mobilyalari yerledirirken bende de bir sinir patlamasi oldu sirf cismelere dolab yok diye kafayi yedim babamla tartisdim onlar gene 2 haftadan bere sabah 5 in aksam 9 una kadar elinden geleni yapiyorlar ben rahat hissdeyim diye. ama iste bazen insanin patlamasi da normal heradele, babamda artik kizdi dedi hala o serefsiz icin göz yasi dökuyorsun ya yaziklar sana nasil bi insanin sin dedi. her neyse öyle tartisma yasadik ben onun icin aglamiyorum ki resmen benim duygularimla benim hayatimla oyndai beni kullandi ya hala arima gidiyor. sonra orospularla whastapa resím koyamsai beni onu bloke etim ama ne kadar vicdansiz biri, yada benim bikinli resimle koymasi facebook. allah tan yanliz sabir diliyorum kizlar insallah bu günleri daha daha cabuk atlatirim ve bosanmak istiyorum ama iste zaman var daha o beni daha cok yipratiyor. komple bitsin gitsin istiyorum
çok haklısınCizim guzel arkadasim bunlarin olacagini biliyorduk.ailelerimiz destek çok sukur evet ama iste bazen bizi bazen kendilerini bazen karsi tarafi suclar dufurlar.hic takma kafana.bosanma sureci gibi bu da bir surec.hem ne o oyle yok yuvam olmicak yok su yok bu.daha yasimiz kac.herseyimiz de olacak hem de cok guzel olacak.ben bizim exlere hic kizmiyorum.bize hayatin tozpembe olmadigini ogrwttiler.yasadigimiz duyguyla gercej sevginin farkinin ne oldugunu ogrettiler.ve en onemlisi de onlar artik yoklar.aryik biz variz ve bizi bekleyen guzel olmasini diledigimiz bir hayat var.yeni heyecanlar, huzunler, mutluluklar...var.
çok üzüldüm başınızdan geçenlereKonuyu üzülerek takip ediyorum. Dualarımla destekçiniz olmak isterim. Hayatta neyin ne zaman olacağını bilemeyiz. Herşey bizler için. Nolur yıkılmayın dimdik durun. En çok cizinin yaşadıklarını biliyorum. Hepiniz değerlisiniz ve nolur hayat artık sizi üzmesin.
Eğer sonuna kadar okursanız ben de bir sıkıntımı paylaşmayı isterim. Bu sefer tam ters açıdan bakmanızı isticem çünkü erkek tarafıyım. Ve tarafsız bayanlar olarak, bu üzüntüyü bişenler olarak yorumlarsanız sevinirim.
Abim geçen sene evlendi. Düğüne 1 ay kala yurt dışından kesin dönüş yaptı. Eşi de tam o sıra geldi memlekete. Eşyalar, ev derken zaman geçiyor, olaylar patlak veriyor ama biz anlayamıyorduk.
Ailem abim içim ev aldı. Ama ev sahibinin taşınması düğünden sonraya kalınca annemin evine yerleşti abimler. Ama kız bizi hiç sevmedi. Annem zaten sürekli bendeydi bebeğim için. Kız kardeşim geç geliyordu eve. Sorun neydi? Babasını çağırdı 3 ay içinde. Kendi evine taşınmayı beklemeden bizim taktığımız bütün altınları, kendi evinde bulunan bütün mobilyaları, mağazadaki mobilyaları alarak, küfürler tehditler savurarak ayrıldılar. Neymiş kayanana ile yaşamak zorunda değilmiş. Bunu diyenler kendi gelinleri ile birlikte yaşıyor ve evde iç güveysinden damatları var.
Kendine ev tuttu. Abim 4-5 ay bekledi. Işık olmayınca mahkemeye başvurdu ayrılmak için. Psikolojimiz çok bozuldu. Çok zor bir süreç. Cizi22 gibi ne olduğunu anlamadan olayların ortasındayız...
Kız bizi, görüşmeyi asla kabul etmiyor ama kendi ailesi olunca evin bi odasını onlara göre döşemeyi aklından geçiriyor ilk aylar... sonuç bu
Canım sakın davan bitene kadar paikoloğa gitme...Canım kader arkadaşım
sabah sabah bütün enerjim düştü şu yazıyı okuyunca
bende aynen böyleyim
tam herşey mükemmel çok iyiyim diyorum ardından ağlama krizleri oluyor.
dün yine bunlardan birini yaşadım
ağladım ağladım...
dün gece kendi evimde kalamadım malesef fare gördük evde o yüzden annemlerde kaldık
ablam eniştem yeğenlerimde annemlerde kalıyordu bir süredir
yer yatağı kuruldu bana
o kadar kötü hissettim ki neden evimde kendi yatağımda güvenim herşeyimi verdiğim adamla uyumuyorum ki dedim..
duygusal olmak en büyük hata şu dönemde ama elden ne gelir..
zaman zorlayıcı ve sıkıntılı
sanki günler hiç geçmiyor acı hafiflemiyor
asla o adi insanı özlediğimden sevdiğimden değil ama bir evliliğin bitişi,hayallerim gelecek kaygısı ve tabi ki bitmek bilmeyen dedikodular...
Bunlar oldukça toparlanmak zor
keşke diyorum keşke gündeme başka birşey gelse de millet beni unutsa..
yinede herşeye rağmen bütün ailem,akrabalarım arkadaşlarım çok çok destekler bana
hafta sonu hep alışveriş yaptım
ailemle zaman geçirdim
o anda unutuyor gibi oluyorum sonra kendimle başbaşa kalınca başa sarıyorum işte..
bugün 18 gün oldu beni terkedeli ne aradı ne mesaj attı
bu saatten sonra bir önemide yok zaten
olan oldu artık,davam açılıyor bu hafta inşallah...
sana gelince canım benim
biz çok şanslıyız ki işimiz var çalışıyoruz kimseye muhtaç değiliz..
annenin yaptığı son derece yanlış
bu evliliğin bitmesinde bizim hatalarımızda varsa bile bunlar şu sıkıntılı dönemde yüzümüze vururlmamalı
annem bana hep moral veriyor
doğru olanda bu
açıkçası bir süre annenle görüşme
eğer sorarsada beni yıpratıyorsun yanımda değil karşımdasın dersin..
bu dönemde kim yanındaysa onunla zaman geçir derim ben..
yarın psikiyatra randevu alıcam
psikolojik destek almak iyi olacak..
sıkıntı hastalık olarak geziyor tüm vücudum da hergün bir yerim ağrıyor
geceleri uyuyamama problemide cabası
bir kaç saatlik uykuyla geldim işe..
ama geçecek iyileşeceğiz..
Canım sakın davan bitene kadar paikoloğa gitme...
Sana deli raporu aldırabilir, iftira atabilir, davayı uzatabilir.
Annemle arama mesafe koyuyorum zaten.
İnşallah gelecek günler bize güzel şeyler getirir de bu sıkıntıları unuturuz.
Hepimiz için mutlu huzurlu sağlıklı başarılı bir hafta olsun inşallah. Seviyorum sizi kızlar
kızlar onun böyle şeyler yapacağını hiç sanmıyorumMerhaba arkadaşlar hatta kader arkaşlarım bende boşanma aşamasındayım.Geçirdiğim bu dönemde gördüğüm herkeste aynı sorun ile biten evlilik.Nedeni evlendikten sonra aileye düşkün olan eşini sahiplenmeyen sevgisi azalıp gözünü maddiyat bürümüş eş.Bizler ise hep direnen iyi olacak diye sabreden tarafız.Hepimiz zor dönemlerden geçiyoruz.Cizi22 bende bundan 2 hafta öncesine kadar annemle ufak tefek tartışmalar yaşadım ama inan bunlar emin ol annenin yüreğinden gelen şeyler değil.Oda seni böyle çaresiz canın incinmiş gibi görünce suç suçlu arıyor kendi içinde bazen uç noktalar yaşanıyor.Bende geçtim daha boşanma davam olmamasına rağmen sonra birgün benden küçük erkek kardeşim heran yanlarımda olmalarına beni desteklemelerine kucak açmalarına rağmen annemi ve babamı aldı karşısına konuştu.Sonra onlarda bende anladımki bunlar sadece içinde bulunan durumdan kaynaklanan sorunlar o anki duygu patlamaları ben artık her söylenene anlam yüklememeye başladım.Sende öyle ol canım.Biz anne babamız için gözlerinin ışığıyız heleki bir anne için 9 ay karnında taşıyıp incinmesine kıyamadığı evladının başkaları tarafında bu kadar incilmesine yüreği dayanmıyor. Annenle araya mesafe koyma bence bu duygu durumu yatıştıktan sonra al karşına sakin şekilde konuş.Annen ondan uzaklaştıkça kendini suçlar.Yaşadım biliyorum duygularını anlat ona hissettir.Kimse evlenirken yuva yıkmak boşanmak için evlenmiyor insanlar ne umut ne hayallerle evleniyor ama öyle bir noktaya geliniyorki herşey bitiyor.
deniz_1988 daha önce açmış olduğun konudan seni tanıyorum arkadaşım geçecek herşey emin ol bende evimden ayrılıp babaevine ilk döndüğüm zamanlar senin gibi idim.45 gün uykusuz gezdiğim zamanı hatırlıyorum ben hergün ağladığım her sofra kuruluşunda şimdi evimde olsam şunu yapardım acaba şimdi ne yiyor dediğim zamanlar sıkıntıdan vücudumda ayrımayan nokta kalmamıştı artık bildiğin kendimi dinler olmuştum iyiyim rolüne bürünüp maskemi takıp ben güçlüyüm biliyorsunuz dediğim zamanlar ama inan geçiyor uyumaya uyumaya uyumayı öğreniyorsun bir akşam artık gözlerimin kendi kendine kapanıp aralıksız uyuduğum günü hiç unutmam ama herşeyin ilacı zaman emin ol insanlara iyi göründüğümde ablamın bana söylediği tek bir lafı vardı herkesi kandırabilir kendini bile ama biz onu bilmiyor muyuz gözünün içine baktığımızda nasıl olduğunu anlıyoruz sonra dedimki ne rol yapıcam ne hissediyor isem onu yaşayayım öyle yapınca daha iyi olduğumu hissettim ağlamam gerektiğinde ağladım gülmem gerektiğinde güldüm sende öyle ol psikolog konusunda Cizi22 arkadaşıma katılıyorum.bende ilk zamanlar aceleci davranıp başvuracaktım hatta randevu almıştım ama enyakın kardeşim bildiğim arkadaşım bana döndü dediki bu geçireceğin bir evre gitmen sadece tanımadığın 3.şahsa bunları anlatmakla ilaçlar kullanıp kendini telkin etmekle geçecek dedi birde sorun sen değilsin karşı taraf bence o gitsin birde mahkemede kullanılır bu dediği için bir gün önceden iptal ettirdim bence sende biraz zamana bırak baktın olmuyor gidersin daha 18 gün olmuş benim 3 ay oldu tam tamına ayrı yaşayalı geçecek sen yeterki kendine güç ver
nisan kederi anladım ki 3 ay 5 ay geçmesi pekte önemli değil
asıl önemli olan bu süreci nasıl geçirdiğimiz
o aileden kimse aramıyor bişey demiyor
o adam da öyle
zaten bende ve ailemde de bitti
mahkeme uzadıkça uzayacak bunada hazırlıklıyım
benimle ve ailemle uğraşacaklarını da hiç sanmıyorum
ailem maddi açıdan onlara göre güçlü
öyle iftira atıp çamur atmaya cesaret edemez hiçbiri..
çünkü ailemden korkarlar
kayınbabam bile babamdan çok büyük olmasına rağmen karşısında önünü iliklerdi.
onlar bundan sonra görsünler
köpek gibi süründürecem o şerefsizi
seninki zaten insanlıktan çıkmış canımayyy kizlar hepimiz aynisini yasiyoruz ama benim yasadigimi galiba kimse yasamiyor. simdik de kizlarin resimlerini whastappa koyuyor ya bu kadar rezil bir herife asik olmusum ki allahim bana sabir ver...
ne diyeyim benim bir kere koymadi resmimi hala bosanmamis biri olarak ne kadar igrenc bir yaratik....
bilemiyorum canımöyle kesinlikle zaman içerisinden bu süreci senin nasıl atlattığınla ile alakalı herşey bizde bitiyor onların aileleri zati aramaz emin ol benide tek bir allahın kulu aramadı daha çok bitsin diye zati an kolluyolar kötü zamanda yüzlerini çok net gösteriyorlar kötü olan kısmı bu insanların yüzünü o zamana kadar görmemiş olmak valla canım emin ol bende eşim için onu yapmaz bunu yapamaz diyorum cesaret sıfır onlarda zati cesaretli olsalar idi bu konumda olunmazdı oda ayrı mesele ama inan ben eşimle her konuştuğumda her defasında farklı bir yalanı yakalıyorum habire saçma sapan çevresi ve ailesinin denmeyen dedi olarak gösterip dedikodular ile geldi benim yanımda başkasına ailesi yaptı diyor ama ailem ile yüzyüze geldiğinde tek laf edecek cesareti bile yok mahkemen açılsın o aramayan sormayan eşin ve ailesi varya nasıl arıyor onlara herşey çocuk oyuncağı blörf yapamaz edemez gözünde görüyolar benim eşim beni hiç arayıp sormadı ne zamanki vekalet avukat tutma mahkeme açma olayı oldu adam saat başı mesaj çeker arar hale geldi
bilemiyorum canım
neyin doğru neyin yanlış olduğunu ayırt edemiyorum artık
bu saatten sonra arasalarda bir önemi yok zaten
avukatımda işi ağırdan mı alıyor ne
ben aramasam aramaz sormasam söylemez
keşke bir çırpıda bitse ama işte çekişmeli olunca sürünüyor insan
senin mahkemen olmadı mı hala?
çalışıyor musun?
senin adına çok sevindim canımöyle canım kafa bu kadar dolu iken insan ayırt etmekte zorlanıyor aman arasalarda zati makul bir hareket yok neyseler o aynı şekilde devam ediyor iş bu aşamalara geldikten sonra dediğin gibi önem arz etmiyor yok avukatların ağırdan aldığı yok aslında karşı taraftan atak bekliyolar 3 ay muallakta bekledim ben düzelir düzelecek diye dava açmakta kararsız kaldığım zamanlar oldu benim davam geçen hafta açıldı işte dava gününü bekliyoruz birde karşı tarafın anlaşma yoluna gitmesini bekliyoruz bu anlaşma yolu takıdan hakkıma düşen kısmı vermekte beni süründüyor ondan ötürü vermezlerse tazminat nafaka ödemek zorunda kalacak çünkü onu bekliyoruz çalışıyorum canım çalışmak iyi geliyor bana kafam dağılıyor ve işyerim ortamımda iyi bu konuda sağolsun işverenlerim iş arkadaşlarımda bu konuda bana çok yardımcı oluyolar sen de çalışıyorsun galiba ?
senin adına çok sevindim canım
bende çalışıyorum
bu benim 2. boşanma kararım
ilkinde 3 ay ayrı kalıp barışmıştık
ama bu defa öyle birşey söz konusu değil
çünkü şans verince eskisinden çok daha beter oldu.
ve iş artık bu raddeye geldiyse herşey bitti demektir.
ben hemen olsun bitsin istiyorum ama imkansız olduğunu da biliyorum
beklemekten başka çare yok malesef
kaç yaşındasın peki
seninki zaten insanlıktan çıkmış canım
konuşacak birşey bulamıyorum
an kolluyormuş meğer o kadınlarla takılmak için
gördükçe sevin şükret kurtuldun diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?