- 22 Temmuz 2024
- 775
- 837
- 23
- Konu Sahibi Lady Guinevere
-
- #161
ay maşallah çok hoşuma gitti yazmadan geçemedim mutluluğunuz daim olsun
ay maşallah çok hoşuma gitti yazmadan geçemedim mutluluğunuz daim olsunİlla şarap olarak bakma bende emzirirken başka şeyle eşlik ediyordum, tavla falan sevmiyorumda scrabble tarzı oynuyoruz, mesela belgesel çok izlerim ben aralarda yorum yaparız bazen tartışırız. Romantik şeyleri sevmediğimi fark ettim şiirler, çiçekler (özel gün dışında) birde rahat takılmam için çocuğu alır parka götürür oyun alanına götürür yada odasında oyun kurar şuan 3 yaşa geldik baba-kız time yapıyolar mutlaka.
Kendi kendine deşarj olacak şeyler bulmak gerek ilgiyi içten kendindende alıp besleyeceksin yani ben bunu keşfettiğimden beri stres seviyeminde düştüğünü gözlemliyorum.
Stresli işimiz var tutup evde rahatlamamız gerek gülmemiz gerek birbirimizi sıkmamalı yada illa ilgi diye darlamamamız gerektiğini düşünüyorum. Mesela çiçektense sevdiğim tatlıyı almış olsun, ben kahvaltı götürüyorum işe mesela bazen uyuyakalıyorum bi bakıyorum eşim gece hazırlamış yada benden erken kalkmış hazırlamış çantama koymuş, böyle şeylere eriyorum ilgiyi sevgiyi daha çok hissediyorum.
Yorgunsun diyip masaj yapmak istemesi, evde atıyorum mutfağa gidiyor banada çikolata getirir misin diyorum -evde var sanıp -bitmişse üşenmeyip gidip almasını çok seviyorum. İlgi ve sevgi dili herkesin farklı bence eşin “ne yapayım” dediğinde önce kendine bi sor bi tara ondan sonra açıkca söyle. Belli ki sevgi sorununuz yok
Amin, çok teşekkür ederim. İnşallah daimi oluray maşallah çok hoşuma gitti yazmadan geçemedim mutluluğunuz daim olsun
Çok özel olcak ama c*nsel ilişki durumunuz nasıl? Bilemedim yani bunalmış olabilirsin yada belkide bu dediğim şey eksik.. ama yeterli geldi ilgiis felan hiç ilgisiz bırakmamış seni.. biraz baş başa flört gibi edeceğiniz zaman mı yaratsanız bebeği aile büyüğüne 1-2 saat emanet edebilcek yer varsa ?Cidden soruyorum bu soruyu cünkü ben bilmiyorum. Yani genel gecer ilgi, sevgi, anlayış vs okay de… Tam olarak ne istiyoruz? Ne zaman, ne olursa yeterli geliyor bize?
Konu şu; esim tanıstığımız günden beri bana karşı anlayışlı, sabırlı ve ilgili. Bir bebeğimiz oldu hala daha ilgilidir. İşten gelir bebekle ilgilenir. Bazen hiç uyumadan bizi dısarı çıkarır vs vs. yani ilişkide verici taraf esim. Çabasını görüyorum ve kendimi şanslı hissediyorum da.
Süreki “beni sev, benle ilgilen” cümleleri kurmaya başlamışım son zamanlarda esime. Kendisi söyledi bunu. Ben de son zamanlarda bi ilgi açlığı hissediyorum yalan değil. Ama esim “ne yapayım, neyi eksik yapıyorum?” diye sorunca da bir cevabım yok.
Esimin işi düzensiz. Bazen gündüz, bazen gece, bazen de 24 saat çalışıyor. Evden işe, işten eve giden biri. Dısarda vakit gecirmeyi sevmez.
Örnek bir günümüz söyle;
Gündüz işte.. Aksam saat 7-7.30 gibi eve gelir.
Beni öper, bebeği öper.
Elini yüzünü yıkamaya gider.
Bebeği alır. Ben de o arada masayı hazırlamaya girişirim.
Oturur yemek yeriz hep beraber. Bebeği ben yediririm. (Bunu belirtiyorum cünkü defalarca bir kez de ben rahat rahat yemek yiyeyim diye söyledim ama kendisi bebeği yedirmeye korkuyormus boğulur diye)
Ben bebeğin banyosunu hazırlarken o bebeğin üzerini çıkarır.
Bebeği yıkarız (ben yıkarım, o ben yıkarken balkona sigara içmeye gider)
Ben bebeğin üzerini giydirirken o etrafı toplar.
Saat 8-8.30 gibi ben bebekle odaya giderim uyutmak için. Esim o arada mutfağı toplar.
Bebek uyuduktan sonra salona döndüğümde esim ya oyun oynuyor ya da tv izliyor olur.
Yanına giderim ama sohbet vs yok. yani kendi açtığı bir sohbet yok. Bazen film izlemeyi veya balkonda oturmayı teklif eder. Ama film seçerken saatler geciyor ve balkona çıktığımızda sigara içiyor o yüzden %90 reddederim.
Benim uykum gelir, kalkar yatarım. O da oyununu bitirir, sigarasını içer, dusunu alır ve yatar.
Bu işlerin hepsini yaparken bu arada ilgilidir benimle. Güzel sözler söyler, iyi hissettirir ama sanki eksik hissediyorum.
Bana diyor ki ben birlikte bir seyler yapmayı teklif ediyorum sana. Ama ben illa bir sey yapalım derdinde değilim ki.. Ben çocuğu uyutmus gelmisim.. Bir kahve yapsan gel içelim desen?? Ya da ne bileyim salona geldiğimde oyun oynuyor değil de beni bekliyor olsan? Hiçbir sey yapmasak sadece satılıp sussak da olur yani..
Nankörlük ediyormus gibi hissediyorum sanki. Kendisine uzun uzun bunları anlatınca “haklısın, dikkat edeceğim bundan sonra” dedi ama sırf kavga etmemek için dedi biliyorum. Cünkü sürekli “nasıl göstereyim ilgimi? Daha baska ne yapabilirim ki?” diye sorup durdu. Yani yeterli olduğunu düsünüyor zaten.
24 saat cocuklayım. Evde olduğu ve uyanık olduğu 4-5 saatte tüm odağında ben olayım istiyorum cok mu bu? Esimin yanında sakinleşen ve dinlenen biriyim. İşe gittiğinde dertler boğuyor beni resmen. O yüzden de evdeysek ve bebek de uyuyorsa bi kaç saatini bana ayır be adam. Sevildiğimi hissediyorum evet ama o “seviliyorum” jestlerini görmek istiyorum. Gerekirse bebek gübi sev, saçımı olsa, pışpışla beni dedim. Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama ihtiyacım var buna gibi hissediyorum. O her boşlukta ya sigara içmeye ya da tuvalete koşuyor deli oluyorum.
İlla ki onun da yorgunlukları, eksik hissettiği yerler var. Ama sorunca “bence her sey mükemmel hayatımızda” diyor.
Çok mu şey bekliyorum? Bu arada bu konu esimle aramı bozmadı. İyiyiz şükür. iki gündür de istediğim şekilde davranmaya calisiyor, bugün bebeği o yedirdi mesela.. ben cocugu yıkarken sigara içmeye gitmedi. bu sefer de ben bebeği uyuturken uyuyakaldı amaneyse cabasına sağlık.
olana şükür edip sesimi çıkarmamam mı gerekiyor? nasıl hissettiğimi ve ne istediğimi de net olarak söyleyemediğim için bu konuda (cünkü doğru kelimeleri bulamadım hala) yersiz kapris gibi görünüyor bu konu. ya da bana öyle geliyor.
Her bdv konusunu açtıktan sonra pişman ediyorsunuz ama bu konuyu sohbet gibi düsünün pleaseeeŞımarık bir ş*llıksın falan yazmayın
ben çok takıntılı oldupum için kimse cocugumh kabul etmezÇok özel olcak ama c*nsel ilişki durumunuz nasıl? Bilemedim yani bunalmış olabilirsin yada belkide bu dediğim şey eksik.. ama yeterli geldi ilgiis felan hiç ilgisiz bırakmamış seni.. biraz baş başa flört gibi edeceğiniz zaman mı yaratsanız bebeği aile büyüğüne 1-2 saat emanet edebilcek yer varsa ?
Bence takıntılı değilsin yaben çok takıntılı oldupum için kimse cocugumh kabul etmezkucaklarına bile temkinli alıyorlar ben de bırakamam zaten. cok kücük.. sanki ben yanında olmazsam basına bir sey gelecek
cinsel hayatımız aktif bayağı ama yukarda mesajlarda da bahsettim o büyüsğ yok gibi. yani sevişmenin kendisi iyiama hazırlık aşaması heyecanlı değil artık. o sabahtan başlayan mesajlar, birbirimizin modunu yükseltme, flörtler yok. bakıyoruz cocuk uyuyor, ortam uygun
+sevişelim mi?
-oluur..
bu kadar jfjfj yani eskisi gibi bir hazırlık veya bir uğraş yok. dümdüz
ya cok sükür kavga dövüş yok, iyi de anlaşıyoruz. ama işte ben ben ilgi beklentisindeyim sürekli. ben tüm ilgimi bebeğe verirken o da bana versin istiyorumBence takıntılı değilsin yayada bende takıntılı insanım bana normal geldi her anne korkar bişeymi olcak acaba diye ben olsam bende temkinli davranırdım.. e ilişki de oluyomuş kız normal geldi bana aranız psikoloğa gidip danışsan mı ? Hani gerçekten bunalmış olabilirsin ya gebelik şu bu derken şimdi çocuk bakmak felan ne bileyim kendimce oraya bağladım ama maşallah diyelim
Yorma kız adamı yazıkya cok sükür kavga dövüş yok, iyi de anlaşıyoruz. ama işte ben ben ilgi beklentisindeyim sürekli. ben tüm ilgimi bebeğe verirken o da bana versin istiyorum
ben çok takıntılı oldupum için kimse cocugumh kabul etmezkucaklarına bile temkinli alıyorlar ben de bırakamam zaten. cok kücük.. sanki ben yanında olmazsam basına bir sey gelecek
cinsel hayatımız aktif bayağı ama yukarda mesajlarda da bahsettim o büyüsğ yok gibi. yani sevişmenin kendisi iyiama hazırlık aşaması heyecanlı değil artık. o sabahtan başlayan mesajlar, birbirimizin modunu yükseltme, flörtler yok. bakıyoruz cocuk uyuyor, ortam uygun
+sevişelim mi?
-oluur..
bu kadar jfjfj yani eskisi gibi bir hazırlık veya bir uğraş yok. dümdüz
Selam bence bu eşinizle alakalı değil yazan oldu mu bilmiyorum ama annelikle alakalı. Biz kadınlar doğurunca uzunca bir müddet “ sadece anne “ oluyoruz bu çok verici hal bir yerden sonra bunaltıyor ben de huzursuz ve mutsuzdum kendime ne olsa mutlu olurum diye sorduğumda bir cevabım bile yoktu, yavrum üç yaşındayken fark ettim sadece anne olduğumu kendime ait hiç bir alanım onsuz geçirdiğim on dakikam bile yoktu ( bakacak kimsem de yoktu ) yani bunun verdiği mutsuzlukla insan arayışa giriyor siz de en yakınınızdan başlayarak girmişsiniz bence bu arayışa.Cidden soruyorum bu soruyu cünkü ben bilmiyorum. Yani genel gecer ilgi, sevgi, anlayış vs okay de… Tam olarak ne istiyoruz? Ne zaman, ne olursa yeterli geliyor bize?
Konu şu; esim tanıstığımız günden beri bana karşı anlayışlı, sabırlı ve ilgili. Bir bebeğimiz oldu hala daha ilgilidir. İşten gelir bebekle ilgilenir. Bazen hiç uyumadan bizi dısarı çıkarır vs vs. yani ilişkide verici taraf esim. Çabasını görüyorum ve kendimi şanslı hissediyorum da.
Süreki “beni sev, benle ilgilen” cümleleri kurmaya başlamışım son zamanlarda esime. Kendisi söyledi bunu. Ben de son zamanlarda bi ilgi açlığı hissediyorum yalan değil. Ama esim “ne yapayım, neyi eksik yapıyorum?” diye sorunca da bir cevabım yok.
Esimin işi düzensiz. Bazen gündüz, bazen gece, bazen de 24 saat çalışıyor. Evden işe, işten eve giden biri. Dısarda vakit gecirmeyi sevmez.
Örnek bir günümüz söyle;
Gündüz işte.. Aksam saat 7-7.30 gibi eve gelir.
Beni öper, bebeği öper.
Elini yüzünü yıkamaya gider.
Bebeği alır. Ben de o arada masayı hazırlamaya girişirim.
Oturur yemek yeriz hep beraber. Bebeği ben yediririm. (Bunu belirtiyorum cünkü defalarca bir kez de ben rahat rahat yemek yiyeyim diye söyledim ama kendisi bebeği yedirmeye korkuyormus boğulur diye)
Ben bebeğin banyosunu hazırlarken o bebeğin üzerini çıkarır.
Bebeği yıkarız (ben yıkarım, o ben yıkarken balkona sigara içmeye gider)
Ben bebeğin üzerini giydirirken o etrafı toplar.
Saat 8-8.30 gibi ben bebekle odaya giderim uyutmak için. Esim o arada mutfağı toplar.
Bebek uyuduktan sonra salona döndüğümde esim ya oyun oynuyor ya da tv izliyor olur.
Yanına giderim ama sohbet vs yok. yani kendi açtığı bir sohbet yok. Bazen film izlemeyi veya balkonda oturmayı teklif eder. Ama film seçerken saatler geciyor ve balkona çıktığımızda sigara içiyor o yüzden %90 reddederim.
Benim uykum gelir, kalkar yatarım. O da oyununu bitirir, sigarasını içer, dusunu alır ve yatar.
Bu işlerin hepsini yaparken bu arada ilgilidir benimle. Güzel sözler söyler, iyi hissettirir ama sanki eksik hissediyorum.
Bana diyor ki ben birlikte bir seyler yapmayı teklif ediyorum sana. Ama ben illa bir sey yapalım derdinde değilim ki.. Ben çocuğu uyutmus gelmisim.. Bir kahve yapsan gel içelim desen?? Ya da ne bileyim salona geldiğimde oyun oynuyor değil de beni bekliyor olsan? Hiçbir sey yapmasak sadece satılıp sussak da olur yani..
Nankörlük ediyormus gibi hissediyorum sanki. Kendisine uzun uzun bunları anlatınca “haklısın, dikkat edeceğim bundan sonra” dedi ama sırf kavga etmemek için dedi biliyorum. Cünkü sürekli “nasıl göstereyim ilgimi? Daha baska ne yapabilirim ki?” diye sorup durdu. Yani yeterli olduğunu düsünüyor zaten.
24 saat cocuklayım. Evde olduğu ve uyanık olduğu 4-5 saatte tüm odağında ben olayım istiyorum cok mu bu? Esimin yanında sakinleşen ve dinlenen biriyim. İşe gittiğinde dertler boğuyor beni resmen. O yüzden de evdeysek ve bebek de uyuyorsa bi kaç saatini bana ayır be adam. Sevildiğimi hissediyorum evet ama o “seviliyorum” jestlerini görmek istiyorum. Gerekirse bebek gübi sev, saçımı olsa, pışpışla beni dedim. Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama ihtiyacım var buna gibi hissediyorum. O her boşlukta ya sigara içmeye ya da tuvalete koşuyor deli oluyorum.
İlla ki onun da yorgunlukları, eksik hissettiği yerler var. Ama sorunca “bence her sey mükemmel hayatımızda” diyor.
Çok mu şey bekliyorum? Bu arada bu konu esimle aramı bozmadı. İyiyiz şükür. iki gündür de istediğim şekilde davranmaya calisiyor, bugün bebeği o yedirdi mesela.. ben cocugu yıkarken sigara içmeye gitmedi. bu sefer de ben bebeği uyuturken uyuyakaldı amaneyse cabasına sağlık.
olana şükür edip sesimi çıkarmamam mı gerekiyor? nasıl hissettiğimi ve ne istediğimi de net olarak söyleyemediğim için bu konuda (cünkü doğru kelimeleri bulamadım hala) yersiz kapris gibi görünüyor bu konu. ya da bana öyle geliyor.
Her bdv konusunu açtıktan sonra pişman ediyorsunuz ama bu konuyu sohbet gibi düsünün pleaseeeŞımarık bir ş*llıksın falan yazmayın
iyidir. yani iyi dediğim baba kız gibi olmadık hiç. babam biraz çocuk gibidir. arkadas gibi takılırızBabanizla aranız nasıl?
canım yorumların birazını okudum, öncelikle sorayım naptınız? bir gelişme oldumu? benimde tavsiyem kendine zaman yarat, bizim çocuğumuz yok, birbirimizdende bazen sıkılıyoruz, kabuğuma çekilmek, kendimle başbaşa kalmak, canımın istediğini yapmak gibi anlara ihtiyaç duyuyorum.Cidden soruyorum bu soruyu cünkü ben bilmiyorum. Yani genel gecer ilgi, sevgi, anlayış vs okay de… Tam olarak ne istiyoruz? Ne zaman, ne olursa yeterli geliyor bize?
Konu şu; esim tanıstığımız günden beri bana karşı anlayışlı, sabırlı ve ilgili. Bir bebeğimiz oldu hala daha ilgilidir. İşten gelir bebekle ilgilenir. Bazen hiç uyumadan bizi dısarı çıkarır vs vs. yani ilişkide verici taraf esim. Çabasını görüyorum ve kendimi şanslı hissediyorum da.
Süreki “beni sev, benle ilgilen” cümleleri kurmaya başlamışım son zamanlarda esime. Kendisi söyledi bunu. Ben de son zamanlarda bi ilgi açlığı hissediyorum yalan değil. Ama esim “ne yapayım, neyi eksik yapıyorum?” diye sorunca da bir cevabım yok.
Esimin işi düzensiz. Bazen gündüz, bazen gece, bazen de 24 saat çalışıyor. Evden işe, işten eve giden biri. Dısarda vakit gecirmeyi sevmez.
Örnek bir günümüz söyle;
Gündüz işte.. Aksam saat 7-7.30 gibi eve gelir.
Beni öper, bebeği öper.
Elini yüzünü yıkamaya gider.
Bebeği alır. Ben de o arada masayı hazırlamaya girişirim.
Oturur yemek yeriz hep beraber. Bebeği ben yediririm. (Bunu belirtiyorum cünkü defalarca bir kez de ben rahat rahat yemek yiyeyim diye söyledim ama kendisi bebeği yedirmeye korkuyormus boğulur diye)
Ben bebeğin banyosunu hazırlarken o bebeğin üzerini çıkarır.
Bebeği yıkarız (ben yıkarım, o ben yıkarken balkona sigara içmeye gider)
Ben bebeğin üzerini giydirirken o etrafı toplar.
Saat 8-8.30 gibi ben bebekle odaya giderim uyutmak için. Esim o arada mutfağı toplar.
Bebek uyuduktan sonra salona döndüğümde esim ya oyun oynuyor ya da tv izliyor olur.
Yanına giderim ama sohbet vs yok. yani kendi açtığı bir sohbet yok. Bazen film izlemeyi veya balkonda oturmayı teklif eder. Ama film seçerken saatler geciyor ve balkona çıktığımızda sigara içiyor o yüzden %90 reddederim.
Benim uykum gelir, kalkar yatarım. O da oyununu bitirir, sigarasını içer, dusunu alır ve yatar.
Bu işlerin hepsini yaparken bu arada ilgilidir benimle. Güzel sözler söyler, iyi hissettirir ama sanki eksik hissediyorum.
Bana diyor ki ben birlikte bir seyler yapmayı teklif ediyorum sana. Ama ben illa bir sey yapalım derdinde değilim ki.. Ben çocuğu uyutmus gelmisim.. Bir kahve yapsan gel içelim desen?? Ya da ne bileyim salona geldiğimde oyun oynuyor değil de beni bekliyor olsan? Hiçbir sey yapmasak sadece satılıp sussak da olur yani..
Nankörlük ediyormus gibi hissediyorum sanki. Kendisine uzun uzun bunları anlatınca “haklısın, dikkat edeceğim bundan sonra” dedi ama sırf kavga etmemek için dedi biliyorum. Cünkü sürekli “nasıl göstereyim ilgimi? Daha baska ne yapabilirim ki?” diye sorup durdu. Yani yeterli olduğunu düsünüyor zaten.
24 saat cocuklayım. Evde olduğu ve uyanık olduğu 4-5 saatte tüm odağında ben olayım istiyorum cok mu bu? Esimin yanında sakinleşen ve dinlenen biriyim. İşe gittiğinde dertler boğuyor beni resmen. O yüzden de evdeysek ve bebek de uyuyorsa bi kaç saatini bana ayır be adam. Sevildiğimi hissediyorum evet ama o “seviliyorum” jestlerini görmek istiyorum. Gerekirse bebek gübi sev, saçımı olsa, pışpışla beni dedim. Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama ihtiyacım var buna gibi hissediyorum. O her boşlukta ya sigara içmeye ya da tuvalete koşuyor deli oluyorum.
İlla ki onun da yorgunlukları, eksik hissettiği yerler var. Ama sorunca “bence her sey mükemmel hayatımızda” diyor.
Çok mu şey bekliyorum? Bu arada bu konu esimle aramı bozmadı. İyiyiz şükür. iki gündür de istediğim şekilde davranmaya calisiyor, bugün bebeği o yedirdi mesela.. ben cocugu yıkarken sigara içmeye gitmedi. bu sefer de ben bebeği uyuturken uyuyakaldı amaneyse cabasına sağlık.
olana şükür edip sesimi çıkarmamam mı gerekiyor? nasıl hissettiğimi ve ne istediğimi de net olarak söyleyemediğim için bu konuda (cünkü doğru kelimeleri bulamadım hala) yersiz kapris gibi görünüyor bu konu. ya da bana öyle geliyor.
Her bdv konusunu açtıktan sonra pişman ediyorsunuz ama bu konuyu sohbet gibi düsünün pleaseeeŞımarık bir ş*llıksın falan yazmayın
esim daha cok cabalıyor su an. zaten kötü bir dönemdeyiz, esim izinsiz çalışıyor haftasonu dahi yok su an ve 3 ay böyle devam edecekmis. o yüzsen kendime ayrı zaman ayıramıyorum cok malum bebek var.canım yorumların birazını okudum, öncelikle sorayım naptınız? bir gelişme oldumu? benimde tavsiyem kendine zaman yarat, bizim çocuğumuz yok, birbirimizdende bazen sıkılıyoruz, kabuğuma çekilmek, kendimle başbaşa kalmak, canımın istediğini yapmak gibi anlara ihtiyaç duyuyorum.
süper, en azından sana keyfince duş alma, gerekirse keyfince müzik dinleme vb. imkanı verse her gün 30-40 dk bu bile iyi gelecektir, terapi gibi yani. belki kendine zaman ayırınca modunda olur, olumlu enerjiyle sevişekmi vb. modundan çıkarsınız, isteyen tarafa geçersiniz bellimi oluresim daha cok cabalıyor su an. zaten kötü bir dönemdeyiz, esim izinsiz çalışıyor haftasonu dahi yok su an ve 3 ay böyle devam edecekmis. o yüzsen kendime ayrı zaman ayıramıyorum cok malum bebek var.
ama esimin çabası bile daha iyi geldi. 10 dk dahi olsa her gün oturup sadece birbirimizle ilgileniyoruz. çay, kahve içiyoruz. düzeleceğiz ya insallah
kendime de bakmıyorum ya hiç. esim de diyor eskiden duştan çıkınca elli tame krem sürerdin, sevilmek isteyince gecelik vs giyerdin diyor. simdi sürekli pespaye dolanıyorumsüper, en azından sana keyfince duş alma, gerekirse keyfince müzik dinleme vb. imkanı verse her gün 30-40 dk bu bile iyi gelecektir, terapi gibi yani. belki kendine zaman ayırınca modunda olur, olumlu enerjiyle sevişekmi vb. modundan çıkarsınız, isteyen tarafa geçersiniz bellimi olur
Sen rutin hayattan sıkılmışsın adamın bir olayı yok ki.Cidden soruyorum bu soruyu cünkü ben bilmiyorum. Yani genel gecer ilgi, sevgi, anlayış vs okay de… Tam olarak ne istiyoruz? Ne zaman, ne olursa yeterli geliyor bize?
Konu şu; esim tanıstığımız günden beri bana karşı anlayışlı, sabırlı ve ilgili. Bir bebeğimiz oldu hala daha ilgilidir. İşten gelir bebekle ilgilenir. Bazen hiç uyumadan bizi dısarı çıkarır vs vs. yani ilişkide verici taraf esim. Çabasını görüyorum ve kendimi şanslı hissediyorum da.
Süreki “beni sev, benle ilgilen” cümleleri kurmaya başlamışım son zamanlarda esime. Kendisi söyledi bunu. Ben de son zamanlarda bi ilgi açlığı hissediyorum yalan değil. Ama esim “ne yapayım, neyi eksik yapıyorum?” diye sorunca da bir cevabım yok.
Esimin işi düzensiz. Bazen gündüz, bazen gece, bazen de 24 saat çalışıyor. Evden işe, işten eve giden biri. Dısarda vakit gecirmeyi sevmez.
Örnek bir günümüz söyle;
Gündüz işte.. Aksam saat 7-7.30 gibi eve gelir.
Beni öper, bebeği öper.
Elini yüzünü yıkamaya gider.
Bebeği alır. Ben de o arada masayı hazırlamaya girişirim.
Oturur yemek yeriz hep beraber. Bebeği ben yediririm. (Bunu belirtiyorum cünkü defalarca bir kez de ben rahat rahat yemek yiyeyim diye söyledim ama kendisi bebeği yedirmeye korkuyormus boğulur diye)
Ben bebeğin banyosunu hazırlarken o bebeğin üzerini çıkarır.
Bebeği yıkarız (ben yıkarım, o ben yıkarken balkona sigara içmeye gider)
Ben bebeğin üzerini giydirirken o etrafı toplar.
Saat 8-8.30 gibi ben bebekle odaya giderim uyutmak için. Esim o arada mutfağı toplar.
Bebek uyuduktan sonra salona döndüğümde esim ya oyun oynuyor ya da tv izliyor olur.
Yanına giderim ama sohbet vs yok. yani kendi açtığı bir sohbet yok. Bazen film izlemeyi veya balkonda oturmayı teklif eder. Ama film seçerken saatler geciyor ve balkona çıktığımızda sigara içiyor o yüzden %90 reddederim.
Benim uykum gelir, kalkar yatarım. O da oyununu bitirir, sigarasını içer, dusunu alır ve yatar.
Bu işlerin hepsini yaparken bu arada ilgilidir benimle. Güzel sözler söyler, iyi hissettirir ama sanki eksik hissediyorum.
Bana diyor ki ben birlikte bir seyler yapmayı teklif ediyorum sana. Ama ben illa bir sey yapalım derdinde değilim ki.. Ben çocuğu uyutmus gelmisim.. Bir kahve yapsan gel içelim desen?? Ya da ne bileyim salona geldiğimde oyun oynuyor değil de beni bekliyor olsan? Hiçbir sey yapmasak sadece satılıp sussak da olur yani..
Nankörlük ediyormus gibi hissediyorum sanki. Kendisine uzun uzun bunları anlatınca “haklısın, dikkat edeceğim bundan sonra” dedi ama sırf kavga etmemek için dedi biliyorum. Cünkü sürekli “nasıl göstereyim ilgimi? Daha baska ne yapabilirim ki?” diye sorup durdu. Yani yeterli olduğunu düsünüyor zaten.
24 saat cocuklayım. Evde olduğu ve uyanık olduğu 4-5 saatte tüm odağında ben olayım istiyorum cok mu bu? Esimin yanında sakinleşen ve dinlenen biriyim. İşe gittiğinde dertler boğuyor beni resmen. O yüzden de evdeysek ve bebek de uyuyorsa bi kaç saatini bana ayır be adam. Sevildiğimi hissediyorum evet ama o “seviliyorum” jestlerini görmek istiyorum. Gerekirse bebek gübi sev, saçımı olsa, pışpışla beni dedim. Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama ihtiyacım var buna gibi hissediyorum. O her boşlukta ya sigara içmeye ya da tuvalete koşuyor deli oluyorum.
İlla ki onun da yorgunlukları, eksik hissettiği yerler var. Ama sorunca “bence her sey mükemmel hayatımızda” diyor.
Çok mu şey bekliyorum? Bu arada bu konu esimle aramı bozmadı. İyiyiz şükür. iki gündür de istediğim şekilde davranmaya calisiyor, bugün bebeği o yedirdi mesela.. ben cocugu yıkarken sigara içmeye gitmedi. bu sefer de ben bebeği uyuturken uyuyakaldı amaneyse cabasına sağlık.
olana şükür edip sesimi çıkarmamam mı gerekiyor? nasıl hissettiğimi ve ne istediğimi de net olarak söyleyemediğim için bu konuda (cünkü doğru kelimeleri bulamadım hala) yersiz kapris gibi görünüyor bu konu. ya da bana öyle geliyor.
Her bdv konusunu açtıktan sonra pişman ediyorsunuz ama bu konuyu sohbet gibi düsünün pleaseeeŞımarık bir ş*llıksın falan yazmayın
Yav arkadaş her allahin günü aynı evdesiniz. El insaf.Cidden soruyorum bu soruyu cünkü ben bilmiyorum. Yani genel gecer ilgi, sevgi, anlayış vs okay de… Tam olarak ne istiyoruz? Ne zaman, ne olursa yeterli geliyor bize?
Konu şu; esim tanıstığımız günden beri bana karşı anlayışlı, sabırlı ve ilgili. Bir bebeğimiz oldu hala daha ilgilidir. İşten gelir bebekle ilgilenir. Bazen hiç uyumadan bizi dısarı çıkarır vs vs. yani ilişkide verici taraf esim. Çabasını görüyorum ve kendimi şanslı hissediyorum da.
Süreki “beni sev, benle ilgilen” cümleleri kurmaya başlamışım son zamanlarda esime. Kendisi söyledi bunu. Ben de son zamanlarda bi ilgi açlığı hissediyorum yalan değil. Ama esim “ne yapayım, neyi eksik yapıyorum?” diye sorunca da bir cevabım yok.
Esimin işi düzensiz. Bazen gündüz, bazen gece, bazen de 24 saat çalışıyor. Evden işe, işten eve giden biri. Dısarda vakit gecirmeyi sevmez.
Örnek bir günümüz söyle;
Gündüz işte.. Aksam saat 7-7.30 gibi eve gelir.
Beni öper, bebeği öper.
Elini yüzünü yıkamaya gider.
Bebeği alır. Ben de o arada masayı hazırlamaya girişirim.
Oturur yemek yeriz hep beraber. Bebeği ben yediririm. (Bunu belirtiyorum cünkü defalarca bir kez de ben rahat rahat yemek yiyeyim diye söyledim ama kendisi bebeği yedirmeye korkuyormus boğulur diye)
Ben bebeğin banyosunu hazırlarken o bebeğin üzerini çıkarır.
Bebeği yıkarız (ben yıkarım, o ben yıkarken balkona sigara içmeye gider)
Ben bebeğin üzerini giydirirken o etrafı toplar.
Saat 8-8.30 gibi ben bebekle odaya giderim uyutmak için. Esim o arada mutfağı toplar.
Bebek uyuduktan sonra salona döndüğümde esim ya oyun oynuyor ya da tv izliyor olur.
Yanına giderim ama sohbet vs yok. yani kendi açtığı bir sohbet yok. Bazen film izlemeyi veya balkonda oturmayı teklif eder. Ama film seçerken saatler geciyor ve balkona çıktığımızda sigara içiyor o yüzden %90 reddederim.
Benim uykum gelir, kalkar yatarım. O da oyununu bitirir, sigarasını içer, dusunu alır ve yatar.
Bu işlerin hepsini yaparken bu arada ilgilidir benimle. Güzel sözler söyler, iyi hissettirir ama sanki eksik hissediyorum.
Bana diyor ki ben birlikte bir seyler yapmayı teklif ediyorum sana. Ama ben illa bir sey yapalım derdinde değilim ki.. Ben çocuğu uyutmus gelmisim.. Bir kahve yapsan gel içelim desen?? Ya da ne bileyim salona geldiğimde oyun oynuyor değil de beni bekliyor olsan? Hiçbir sey yapmasak sadece satılıp sussak da olur yani..
Nankörlük ediyormus gibi hissediyorum sanki. Kendisine uzun uzun bunları anlatınca “haklısın, dikkat edeceğim bundan sonra” dedi ama sırf kavga etmemek için dedi biliyorum. Cünkü sürekli “nasıl göstereyim ilgimi? Daha baska ne yapabilirim ki?” diye sorup durdu. Yani yeterli olduğunu düsünüyor zaten.
24 saat cocuklayım. Evde olduğu ve uyanık olduğu 4-5 saatte tüm odağında ben olayım istiyorum cok mu bu? Esimin yanında sakinleşen ve dinlenen biriyim. İşe gittiğinde dertler boğuyor beni resmen. O yüzden de evdeysek ve bebek de uyuyorsa bi kaç saatini bana ayır be adam. Sevildiğimi hissediyorum evet ama o “seviliyorum” jestlerini görmek istiyorum. Gerekirse bebek gübi sev, saçımı olsa, pışpışla beni dedim. Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama ihtiyacım var buna gibi hissediyorum. O her boşlukta ya sigara içmeye ya da tuvalete koşuyor deli oluyorum.
İlla ki onun da yorgunlukları, eksik hissettiği yerler var. Ama sorunca “bence her sey mükemmel hayatımızda” diyor.
Çok mu şey bekliyorum? Bu arada bu konu esimle aramı bozmadı. İyiyiz şükür. iki gündür de istediğim şekilde davranmaya calisiyor, bugün bebeği o yedirdi mesela.. ben cocugu yıkarken sigara içmeye gitmedi. bu sefer de ben bebeği uyuturken uyuyakaldı amaneyse cabasına sağlık.
olana şükür edip sesimi çıkarmamam mı gerekiyor? nasıl hissettiğimi ve ne istediğimi de net olarak söyleyemediğim için bu konuda (cünkü doğru kelimeleri bulamadım hala) yersiz kapris gibi görünüyor bu konu. ya da bana öyle geliyor.
Her bdv konusunu açtıktan sonra pişman ediyorsunuz ama bu konuyu sohbet gibi düsünün pleaseeeŞımarık bir ş*llıksın falan yazmayın
Biyolojiyi değiştiremezsiniz arkadaş? Boşuna sinirlerinizi bozmayın.bebek en az yüzde 80 annenindir.kabullenemeyen doğurmasin.adamcağızları da bir rahat bırakın.kendileri mi istediler bu şekilde olmasını düzenin.ev işleri konusunda haklısın.O iş öyle olmuyor, akşama kadar evde yatilmiyor bebeyle. İstemekte gayet haklı, bende telefon elinde TV karşısında falan görünce cinleniyorum. Bebek tek başıma benim değil, evde de tek yaşamıyorum sonuçta. Yaptığı seyelri lütfedip yapmayacak ki, gayet sorumluluğu olduğu için yapacak, birlikte halledip oturacaklar.
Sen doğurma, dogurduguna kendin bak. Adamın arkasını da topla, her işi sen gör, yüzüne de bakilmasin, saygı görme, bize neBiyolojiyi değiştiremezsiniz arkadaş? Boşuna sinirlerinizi bozmayın.bebek en az yüzde 80 annenindir.kabullenemeyen doğurmasin.adamcağızları da bir rahat bırakın.kendileri mi istediler bu şekilde olmasını düzenin.ev işleri konusunda haklısın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?